- 28 Aralık 2015
- 1.953
- 946
- 123
- 31
Merhaba,
5.5 aylık hamileyim geçen hafta doğum günümdü. Ben doğum günlerine Önem vermem pek anlamsız gelir kutlamak vs. Ama bu sefer bir şey oldu kimse kutlamadı pek arkadaşım da yok zaten. Eşimde süpriz yapmak istemiş meğer ondan sesi çıkmamış akşam pasta getirdi vs. Neyse oturdum biraz buna ağladım eşim dışında kutlayan olmadı diye.
Sonra eş ailesi ile konularım var evlenirken yardım etmemeleri vs ile ilgili. Bir şey fark ettim babam durup durup çok iyi yaklaştın , çok anlayışlı oldun, istiyorum demedin hep onlara bıraktın onlarda bu durumu kullandı falan diyor. Babamı çok severim, aramız da çok iyidir ama kızdım birden bana gaz verme lütfen dedim. Zamanında madem sen görüyordun bir şeyleri yanlış olduğunu büyük olarak kızım bak bu yaklaşımın yanlış deseydin dedim. Şimdi ben unutmaya çalıştıkça anlamsızca gazlıyosun.
Sonra oda kırıldı sustu falan. Ama oturup birde buna ağladım sanki böyle hiç bir şeyim yolunda gitmiyor gibi acıyorum kendime ruh halim piskolojim hiç iyi değil. Ben doğru bildiğimi yaptım karekterim bu, bakış açım bu babam öyle konuşuyor ama kendi durumu gayet iyi tamam her şeyi yaptılar verdiler ama istese daha çok şey yapabilirdi. Ben onlara da müdahale etmedim. Kimin gücü neye yetiyorsa onu alsın dedim.
Çalışıyordum evde oturuyorum pek dışarı çıkmıyorum. Kendimi iyi hissetmiyorum mutsuzum ama mutsuz olmaya değer bi konu yok böyle değildim. Hamilelikte böyle mi oluyor sizler de ağlar mıydınız, gergin olur muydunuz bana ne önerebilirsiniz ?
5.5 aylık hamileyim geçen hafta doğum günümdü. Ben doğum günlerine Önem vermem pek anlamsız gelir kutlamak vs. Ama bu sefer bir şey oldu kimse kutlamadı pek arkadaşım da yok zaten. Eşimde süpriz yapmak istemiş meğer ondan sesi çıkmamış akşam pasta getirdi vs. Neyse oturdum biraz buna ağladım eşim dışında kutlayan olmadı diye.
Sonra eş ailesi ile konularım var evlenirken yardım etmemeleri vs ile ilgili. Bir şey fark ettim babam durup durup çok iyi yaklaştın , çok anlayışlı oldun, istiyorum demedin hep onlara bıraktın onlarda bu durumu kullandı falan diyor. Babamı çok severim, aramız da çok iyidir ama kızdım birden bana gaz verme lütfen dedim. Zamanında madem sen görüyordun bir şeyleri yanlış olduğunu büyük olarak kızım bak bu yaklaşımın yanlış deseydin dedim. Şimdi ben unutmaya çalıştıkça anlamsızca gazlıyosun.
Sonra oda kırıldı sustu falan. Ama oturup birde buna ağladım sanki böyle hiç bir şeyim yolunda gitmiyor gibi acıyorum kendime ruh halim piskolojim hiç iyi değil. Ben doğru bildiğimi yaptım karekterim bu, bakış açım bu babam öyle konuşuyor ama kendi durumu gayet iyi tamam her şeyi yaptılar verdiler ama istese daha çok şey yapabilirdi. Ben onlara da müdahale etmedim. Kimin gücü neye yetiyorsa onu alsın dedim.
Çalışıyordum evde oturuyorum pek dışarı çıkmıyorum. Kendimi iyi hissetmiyorum mutsuzum ama mutsuz olmaya değer bi konu yok böyle değildim. Hamilelikte böyle mi oluyor sizler de ağlar mıydınız, gergin olur muydunuz bana ne önerebilirsiniz ?