- 21 Nisan 2021
- 619
- 1.823
- 63
Olmadan önlem almalıydınız ama olan olmuş.Merhaba,
29 yaşındayım. 10 aydır evliyim. Vajinismusum. Hamile kaldım. 9 haftaya yaklaştı.
Öğrendiğimden beri ağlıyorum. Kabullenmeyi hislerimin değişeceğini bekledim ama olmuyor. Bebek görmek bile beni irrite ediyor. Çok mutsuzum. Çok üzülüyorum bebeğe de üzülüyorum herkes ne kadar heyecanlı hevesli ama ben asla istemiyorum, isteyemiyorum. Aldırmak falan çok ürkütücü geliyor. Ama ya bu his hiç geçmezse bebeğe daha da yazık olmayacak mı ?
Hislerimi paylaştığım herkes çocuğu olmayanlar var işte çok günah vs. Tamam hepsini biliyorum anlıyorum ama inanın içimdeki hissin mutsuzluğun tarifi yok. Aldırmak için 10 haftaya kadar sürem var yasal olarak. Bir kaç günüm kaldı.
Eşim kesinlikle istemiyor aldırmayı. Ama kimse beni anlamıyor sanki bütün hayat sevincim yerle bir oldu, hayatım bitmiş gibi hissediyorum.
Aldırırsam eşimle çıkmaza girmekten korkuyorum, günaha girmekten korkuyorum, kürtaj dan korkuyorum doğumdan korkuyorum zaten birlikte bile olamadım çok kötüyüm inanılmaz bana ne tavsiye edersiniz
Boyutu 1 cm olan hücre topluluğunun kalbi, halihazırda kanlı canlı 60 kiloluk bir insan olup bahsi geçen hücreyi bedeninde taşıyan kadının kalbinden daha önemli tabii. Evet size bağımlı bir parazit. Size göre bebek olması bir şey değiştirmiyor bilime göre değil. Bu hücre topluluğunun kolu bacağı çıkana kadar spermden farksızdır.9 -10 haftalık kalbi atan bir bebekten bahsediyosunuz farkındamısınızsperm henüz yumurtaya ulaşıp döllenmemiş hücre ama hamilelikle bir tuttuğunuza inanamıyorum gerçekten
doğana kadar annenin parazitidir ne
o halde benim karnımdaki bebeğim bana bağımlı bir parazitmi?düşünce yapınızı şaşkınlıkla izliyorum gerçekten
görüntüsü ne gibi durursa dursun artık o bir bebek bana göre
bu konuya tekrardan yazmicaktım ama yazdıklarınıza o kadar şaşırdımki
Vajinismus olduğum için içine girmeden hamile kalmanın çook zor bir durum olduğunu düşündük ve korunmadık zaten yapcaz diye uğraşıyorduk böyle bir şey olacağını düşünmedimYanlislikla olduğunu biliyorum da, bu kadar korkulariniz varken sizce de daha dikkatli olmaniz gerekmez mi? Hicbir bebek onu istemeyen bir aileyi hak etmez.
Sorunlari olan ebeveynleri de hak etmezler.
Durumunuz duzelebilir, belki sonra farklı hissedersiniz vesaire ama, bu konu şansa birakilmamaliydi.
Tabiki hicbir onlem %100 koruyucu değil. Hakkiyla korundugumuzu dusunuyorsak ve yine de nasip olduysa diyecek bir sey yok. Merak ettim eğer cevaplamak isterseniz, hangi yontemi kullanıyordunuz?
Ki bizzat anne sevgisi görmeden büyümüş kişiyim ben. Annem beni hiç sevmedi. Aynı şeyleri kendi çocuğuma yaşatırsam kendimi affetmemAnneyle babayı nasıl bir tutuyorsunuz ya inanılmaz, doğduğundan itibaren anneyle yapışık yaşamak isteyecek bir canlıdan bahsediyoruz. Babası sevince her şey düzelecek yani, anne sevgisi olmasa problem değil. Siz de buraları okuyorsunuz bdv 40ını aşmış çoluk çocuk sahibi hala annesiyle kötü ilişkisini dert eden insanlarla dolu. İnsan 60 ına da 80ine de gelse anneyle olan kötü ilişkiyi sorguluyor bunu yediremiyor. Size göre çok önemli bir şey değil ya babadan alır sevgisini boşver.
Kürtaj daha zor değil mi.dediklerinize katılıyorum çok doğru şeyler yazmissiniz. Ben ilk doğumdan sonra ikinci çocuğuma hamile kaldım. Düşük yaptım. Bir süre bekledikten sonra duruma göre kürtaja alacaktı doktor. Bebeğime üzülmüştüm ama kürtaja gerek kalmadığı için sevinmistim. O beni çok daha fazla korkutuyor. Kurtajda genel anestezi oluyor mu bilmiyorum ama doğumda en azından genel anestezi de oluyor. Bir de sonucunda iyi bir şey beklediğin için kulfetine katlaniyorsun. Kürtaj o açıdan bana ürkütücü geliyor. İsteyerek de yapılsa istemeyerek de yapılsa.Doğumdan sonra çocuğunu sevmeyen çöpe atan onu yük gören bakmayan insanlar var tabi ki. Ama onlar normal değil. Ben normal Bi kadının istemeden de hamile kalsa çocuğunu sevemeyeceğine inanmıyorum. Doğurduktan hatta ultrason da ilk kıpırdanışını gördüğünde o da olmadı karnında ilk tekmelerini hissettikten sonra annelik otomatik yükleniyor. Ne kadar hazır olmasan da sevgisi gücü kendisiyle birlikte geliyor. İstemeden 10 çocuk doğursam ben mesela 10 unu da severim çünkü benim çocuğum. Ama bu benim duygularım ben böyle hissediyorum böyle inanıyorum. Kendini sen tanıyorsun. Doğurduktan sonra kendi evladını sevmeme ihtimalin var mı. Bi daha çocuk yapacak mısın mesela. 1 sene sonra anne olmaya karar verirsen kaldırdığın için pişman olursun hep Bi acaban olur hep Bi keşken olur. Ama diyorsan uzun yıllar belki de hiç istemiyorum ve doğsa da sevemem ben Bi çocuğa kendi hayatımı adayamam o zaman durum değişir. Eğer evliliğin yolundaysa maddi sıkıntınız yoksa Bi sağlık sorunu yoksa ben doğurmandan yanayım. Vajinusmusu doğum için dert etme şimdi doktorlar ota çöpe sezaryana yönlendiriyor zaten. Hakkında hayırlısı olsun. İnşallah ne kararı alırsan al pişman olmazsın. Çünkü iki yönden de pişmanlığı ağır Bi duygu olur.
Bunda ne karar verirsiniz bilmiyorum ama bence bu durum için psikologa gidin. Hem vajinismus hem hamile kalma korkusu temelinde belki başka birşey olabilir. Tercih de olabilir ama gün yüzüne çıkmamış bir travma da olabilir.Ki bizzat anne sevgisi görmeden büyümüş kişiyim ben. Annem beni hiç sevmedi. Aynı şeyleri kendi çocuğuma yaşatırsam kendimi affetmem
size tek tavsiyem bu zihniyetinizi gözden geçirmeniz ve bu zihniyetleyken anne olmayı düşünmemeniz vücudunuza sizin tabirinizle bir parazit almayın anne karnındaki bir bebeğe parazit gözüyle bakan birinden çocuk sevgisi beklenemez benceBoyutu 1 cm olan hücre topluluğunun kalbi, halihazırda kanlı canlı 60 kiloluk bir insan olup bahsi geçen hücreyi bedeninde taşıyan kadının kalbinden daha önemli tabii. Evet size bağımlı bir parazit. Size göre bebek olması bir şey değiştirmiyor bilime göre değil. Bu hücre topluluğunun kolu bacağı çıkana kadar spermden farksızdır.
Gerçekten konu benim diye demiyorum ama neden bu kadar karşı çıkan bi kesim var anlamıyorum. Yok katil yok cinayet birisine azıcık açacak oluyorum aaa sakın saçmalama o Allah'ın bi nimeti vs vs gerçektenBunu ben de cok merak ediyorum. Millet ister dogurur, ister dogurmaz, anasi degiliz, babasi degiliz, bakip buyutecek olan biz degiliz. Bu tip konularda millet neden birbirine vaaz veriyor ben cozebilmis degilim.
Bebekleri çok seviyorum ama hamile olduğumu öğrendiğim anda başıma kaynar sular dökülmüş hayatım bitmiş gibi hissediyorumBebekleri sevmiyor musunuz? Yoksa hamile kaldıktan sonra mı başladı bu durum. Bi destek almamız tavsiye ederim burada çözebilecek bisey degilzaten günah olduğun biliyorsunuz .
bence bu bu düşüncedeki biri çocuğunu çok daha fazla sever kendi eksikliğini yaşadığı sevgiyi çocuğuna vermek için elinden geleni yaparKi bizzat anne sevgisi görmeden büyümüş kişiyim ben. Annem beni hiç sevmedi. Aynı şeyleri kendi çocuğuma yaşatırsam kendimi affetmem
bence şuan sadece yaşadığınız duygusal çöküntüden böyle hissediyosunuzGerçekten konu benim diye demiyorum ama neden bu kadar karşı çıkan bi kesim var anlamıyorum. Yok katil yok cinayet birisine azıcık açacak oluyorum aaa sakın saçmalama o Allah'ın bi nimeti vs vs gerçekten
Bebekleri çok seviyorum ama hamile olduğumu öğrendiğim anda başıma kaynar sular dökülmüş hayatım bitmiş gibi hissediyorum
hanımefendi ben üremeye meraklı değilim insanlık çok bile üredi bence :) bir bedene yapışmadan yaşayamayan, bedenden beslenen ve özerkliği olmayan hücre topluluğu için parazit benzetmesi yapmam kötü bir şey değil hepimiz annelerimizin parazitiydiksize tek tavsiyem bu zihniyetinizi gözden geçirmeniz ve bu zihniyetleyken anne olmayı düşünmemeniz vücudunuza sizin tabirinizle bir parazit almayın anne karnındaki bir bebeğe parazit gözüyle bakan birinden çocuk sevgisi beklenemez bence
istenmeyen çocukların dünyaya gelmesi taraftarı değilim. fakat sizin bakış açınıza göre düşünürsek zaten çocuk kendi hayatını kurana dek anne babanın parazitidir yalnız annenin içindeyken değilo zaman her korunduğunuzda kondomdaki spermlere bakıp belki kondom kullanmasak iyi hayatı olurdu falan deyino bir çocuk değil hücre topluluğu. yasal aldırma süresi içerisinde deri döküntüsü gibi duruyor görüntüsü. ertesi gün hapı kullanmaktan falan bir farkı yok. ayrıca çocuk doğana kadar annenin paraziti gibidir bağımsız bir canlı değildir.
Biyolojik olarak söyledimistenmeyen çocukların dünyaya gelmesi taraftarı değilim. fakat sizin bakış açınıza göre düşünürsek zaten çocuk kendi hayatını kurana dek anne babanın parazitidir yalnız annenin içindeyken değil
siz bilimsel bakın ve üremeyin o halde bana göre bir parazit değil bize verilmiş bir emanettirhanımefendi ben üremeye meraklı değilim insanlık çok bile üredi bence :) bir bedene yapışmadan yaşayamayan, bedenden beslenen ve özerkliği olmayan hücre topluluğu için parazit benzetmesi yapmam kötü bir şey değil hepimiz annelerimizin parazitiydik
içine girmeden nasıl oldu ya hu cidden merak ettim. eşiniz kendi kendine üstünüze mi boşaldı ya da spermleri mi ittirdi vajşna kapalı değil miydiVajinismus olduğum için içine girmeden hamile kalmanın çook zor bir durum olduğunu düşündük ve korunmadık zaten yapcaz diye uğraşıyorduk böyle bir şey olacağını düşünmedim
Parazit üzerinde yaşadığı canlıya zarar veren organizmaya denir. Yani kötü bir şey için kullanılır. Zararlı istenmeyen... Hücre kan pıhtısı sperm tanesi hepsini duymuştum da ilk defa parazit diyeni gördüm.hanımefendi ben üremeye meraklı değilim insanlık çok bile üredi bence :) bir bedene yapışmadan yaşayamayan, bedenden beslenen ve özerkliği olmayan hücre topluluğu için parazit benzetmesi yapmam kötü bir şey değil hepimiz annelerimizin parazitiydik
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?