İşin gerçekten zor. Bipolar bozukluğu varsa egoist ve benmerkezcidir. Ukala olurlar, toz kondurmazlar. Sorunları konuşmak onları yorar, hatta zaten sorun olarak görmezler ve "o senin sorunun" havasındadırlar. Eşinin boşanma tehditleri hep bundan işte, aklınca "sen kimsin benim gibi haşmetlinin yanında" diyor.
Hep bir arayış içinde olurlar. Her şey harika gitse de, mükemmel bir aileye sahip olsalar da, o içlerindeki "ben" arayışı sürekli mutsuzluk getirir. Minik şeyleri çok abartılı yaşarlar. Bu kız da aslında hayatınızdaki minik bir şeydi ama kocan o kadar abartmış ki.
Gerçi sen kesin teşhis konulmamış gibi anlatmışsın ama olaylar teşhisi koymuş gibi bence. Ayrıca tabii bipolar bozukluğun seviyeleri var. Kimisi hafif atlatıyor, kimisi çok şiddetli yaşıyor.
Bize çok anormal gelen bir durum (alakasız bir kıza bu kadar kucak açması) onun için o kadar normal ki. Seninle bunu konuşmak bile istemiyor. Şu anda eşinin ilgi odağı o kız ve ona yardım ederek kendi egosunu tatmin ediyor. Takıntı yapıyor da olabilir. Ve şu anda başlangıç aşamasında.
Keşke terapiye ikna edebilsen. Hem bipolar mı değil mi sorun ne onu öğrenirsiniz. Hem tedavi olur. Sen de psikolojik destek alırsın. Çünkü böyle hayat geçmez. İlgisi hep başka yönlere kayacak ve seni çok yıpratacak. Daha önce olmuş, yine oluyor.
Çok teknik yazdım herhalde ama tecrübe konuşuyor diyeyim. Adı anılmayasıca bazı insanlarla yaşadım bu durumları. Konuyu çok araştırmak, öğrenmek, başa çıkmak zorunda kaldım. Eminim ki forumda bipolar arkadaşlar vardır, onlar da bir şeyler yazarlar belki.
Bu arada, kendini güvence altına almakla çok iyi yapmışsın. Hayatta ne olacağı belli olmuyor.
Veee umarım ki ben yanılıyorumdur, bu eşinle senin için gelip geçici bir dönemdir ve her şey yoluna girer.