Ben de buna katılıyorum. Yani benim aslında madden bir erkeğe ihtiyacım yok. Arabam var çok şükür her yere kendim gider, gelirim. Her işimi kendim yaparım. Odamın lambası patlar kendim değiştiririm, lastiğim patlat sanayiye kendim giderim. Bunların hepsini yaptım ve yine de yapabilirim. Ama ne biliyor musunuz yapmak istemiyorum. Yani ampulümü ben değiştirmek istemiyorum. Çok mu zor elbette değil. Çıkıyosun sandalyeye değiştiriyorsun. Ama sen yapmak istemiyorsun işte. Yanında seni koruyup kollayan bir erkek olsun o elinden alsın o ampülü değiştirsin istiyorsun. Veya işte arabam var heryere kendim gidebiliyorum. Araba kullanmak zor bişey mi aksine ben zevk alırım araba kullanmaktan. Ama ne istiyorum biliyor musunu? Biri gelsin beni alsın. Bu bence sahiplenilme duygusu. Kadının fıtratında bu var bence, ben de bunu istiyorum işte. Mesela sinemaya kendim giderim hep, yalnız başıma gitmek zor mu hayırrr ama biri ile birlikte gitmek daha zevk verir insana. Bunun gibi düşünüyorum aslında.