- 24 Eylül 2010
- 6.178
- 20.218
- 548
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #141
Anlayamadım, bazı ülkelerde insanlar belli bir süre kamplarda mı yaşamak zorunda? Çalışma kampı gibi, üniversite okuduysan hizmet edeceksin mi diyorlar?Bence 18 senedir calisan birinin + muhendis esinin kazancinin toplam 2000 dolardan az olmasi ulkemizin icinde bulundugu korkunc vaziyetten oturudur...
Ben bir ara ekonomiye degil ama herkesin hapiste olmasina, insan haklarinin olmamasina filan kafayi takmistim. Bir de turkiye yine iyi. Inanmasi guc ama daha kotu cografyalar da var. Her gun kotunun kotusunu goruyorum. Insanlar universite okumus. Bes on on bes senelerini igrenc kosullarda kamplarda harciyorlar. Iskence. Olum. Yani hayat adil degil ya. Bende de surekli sucluluk var. Insanlar aci cekerken ben yeteri kadar bedel odemiyorum diye. Ve asiri bir gelecek kaygisi var bende de.
Ama bu ulke ve dunyanin gelecegini dusunmek ve endiselenmek dipsiz bir kuyu ya. Benim cozumum dusunmemek. Valla. Bence siz de "ama insanca yasamak hakkim diil mi nolcak bu memleketin hali neden battik" (e haklisiniz aslinda da) dusuncelerine biraz ara verin size iyi gelmiyor. Baska kucuk bir dunya kurmak lazim daha kisisel...
Ben aski memnu, iste benim stilim filan izliyorum sex and the city izliyorum. Yasayamadigimiz hayatlari seviyorum.
Anlayamadım, bazı ülkelerde insanlar belli bir süre kamplarda mı yaşamak zorunda? Çalışma kampı gibi, üniversite okuduysan hizmet edeceksin mi diyorlar?
Hayir yok multeci kamplarindan bahsediyorum. Ben de multeci kampinda calisiyorum. Adam okumus etmis ama zaten goctugu ulkede de is yok veya kurallar geregi yillarca kampta yasiyor. Ulkelesindeki etnik temizlikten kacmak icin.
+1Siyaset konusmak yasak ama bence yine de avrupa konseyi topraklarinda yasadigimiz icin, yuz yillik bir demokrasi gelenegimiz oldugu icin cumhuriyetimiz oldugu icin filan cok sansliyiz. Dusunsenize 1970lerde somurgecilikten kurtulmus olsaydik hicbir altyapisi biseyi olmayan bir ulkede olsaydik o zaman liderler sadece paramizi degil canimizi da aliyor olurdu.
Ben sizi çok negatif gördüm.Öncelikle iyi seneler diliyorum, 2021 giden seneyi aratmadan, sağlık ve mutlulukla gelsin.
Uzun olabilir, özür dilerim şimdiden
Tanımayanlar için kısaca kendimi anlatayım ;
42 yaşımdayım, altı sene evvel ikinci evliliğimi yaptım. Mutlu bir evliliğim ve üç kedim var, evimde çok huzurluyum. Ama mutlu muyum işte ondan emin değilim. Yapmak istediğim çok şey var mesela yurtdışına hiç çıkmadım. 80 kuşağıyım, bizim dönemde yurtdışını bırak aileyle bile tatil yapılmazdı. Devam edeyim ; büyük ailevi problemlerle büyüdüm, babamdan kaynaklanıyordu biraz da annemden. Ve ilk evliliğimi çok erken bir yaşta yaptım. Sonrası zor bela cehennem gibi geçen üç sene, boşanma, anneye kıyamayarak ve o dönem yalnızlıktan korkarak baba evine dönüş, yine eskisinden daha büyük (boşandığım için) ailevi problemler, hakaretler, üç sene kendimi ispat için mücadele etmem ve sonra eşimle tanışmam ve ikinci hayat. Bu arbedede yurtdışını hiç düşünemedim, hayallerim eşimle tanıştıktan sonra şekillenmeye başladı, ilk kez karışılıksız sevilince kendimi ve ne istediğimi fark ettim, kendimi sevmeye başladım, değer verdim, gerçek Vive ile tanıştım. Hiç hayal kurmadım 40’ıma kadar inanır mısınız?
Ama şu an hayallerimin hiçbirinin olmayacağı gerçeği beni çok üzüyor. Eşimin annesine ait evde oturuyoruz, bu yaz tadilat yaptırdık. Aracımız var, eşimin pandemiden ötürü az kira alsak da bir ofisi var, evimize 10.000 civarı giriyor ama yetmiyor. Eşim pandemide bir süre işsiz kaldı o dönem kartlara yüklendiğimizden aldığımız kart gidiyor nakit kalmıyor sonra haydi başa. Aysonu bayağı bayağı kriz oluyor hatta. Ve ben boğuluyorum. Değil yurtdışına gitmek, yasak olmasa İzmir’e gidecek durumumuz olmuyor. Yazın üç gün Ayvalık yaptık üç ayda düzelmedi bütçemiz, herşey ateş pahası çünkü. Benim ailemin yazlık bir muhitte evi var, bildiğiniz gibi Datçada da bir ev var yazlık. (Yazın konu açmıştım) ailelerden bize kalacak bir dünya şey var ama konu bu değil konu benim hayallerimin imkansızlığı. Biliyorum ki TR ortalamasının üzerindeyiz ama olmayalım mı eşim mühendis ben 18 senedir çalışıyorum üniversite mezunuyum ki bence az bile!
Bu sene kimseye hediye alamadım, anneme çiçek gönderemedim, eşime bir şey alamadım, evi süsleyemedim sönük, sessiz, mutsuz girdim yeni yıla. İnşallah dün geceki gibi geçmez tüm sene.
Çok mu geç herşey içinMune sen de yaz ne olur Hayattan ümidi kestikçe sağlığım kötüleşiyor , kendime bakmıyorum, ot gibi yaşıyorum. O ülkeleri görüp, hayalimdeki o Urla’daki evi alabilir miyim sizce? Ne olur beni kendime getirin ama kırıp dökmeden.
@GangstaWalk
@darkmore
@MissCherryBlossom
İyi de geçmişteki şeyler için üzülürseniz geleceğiniz ve yaşadığınız an için nasıl heyecan ve umut besleyeceksiniz?Sorun benim depresifliğim bence. Ailem yaşıtlarıma göre geç yaşta evlenmişler (35) o zaman evlilik yaşı 20’lerdeydi. Çok bir arada olamadık, babam ilgisiz annem işe git, evde çalış derken yalnız büyüdüm, hep yaşlı oldukları için onları kaybetmekten korktum. 50’lerine geldiklerinde öleceklerini sanıp korkardım, benim yaş almakla ilgili bir problemim var bence. Bişeyler yapalım dediğimde hep yorgunlardı hatta bir kez babama keşke bu kadar geç evlenmeseydiniz dedim de kıyamet koptuydu.
geçen ay 490 geldi az yandığı için bu ay 700 civarı gelir sönmeden yaktı yönetim merkezi sistem.su 4 kişiye 190 elektrik 270 geldi ocağa doğalgaz ayrı o da 65 tl telefon 2 kişi ortak 110 internet artı tv kanalları var netfilix var onları bilmiyorum aidat var apartmanın 220 kiradayım bu arada kendi kiracılarım pandemi de kira ödemeyemiyorlar almıyoruz büyükşehirdeyiz çocuk var ssk nın ödeme kapsamında olmayan ilaçları her ay almak zorundayız gene de mutluyuz yahuuu.tek derdimiz virüs ve getirdikleri sıkıntılar şu an.evet yetmediği yerler oluyor fazla harcaalarımız oluyor dengeliyoruz oluyor bitiyor.mesela araba kullanımım azaldı dışardan yemek söylemedim 2 ay kızıma istediği legoları aldım gibi gibi.her istediğimiz her zaman olamaz bunu kabullenmek lazımay çok iyiymiş biz aylık 600e donuyoruz. Kombi. galiba alt kat üst kat sadece kullandıkları yerleri ve günün belirli bir süresi yakıyor. Bu mesajı 2 yorganin altında sıcak suya sarılmış olarak yazıyorum.
+100000000000000Şu an 23 yaşındayım çocukluğumun neredeyse yarısı almanya, avusturya gibi ülkelerde geçti. Yurtdışı deneyimi çok güzel bir şey fakat ortada mutsuz bir hayat varsa mutluluğu getirmeye yine yetmez. Bundan birkaç sene önce ergenlik dönemlerimdeydim tabi iyi bir cep telefonu, iyi bir bilgisayar para ile elde etmek istediğim hayaller hep bunlardı. Şimdi hepsi var mutlu muyum? Hayır. Bir şeylere ulaşma arzumuz o şeylere ulaşana kadar sürüyor bence. Yurtdışına gitmeniz ve hayallerinizi gerçekleştirmeniz için tabi ki geç değil bu ayrı ama mutluluk insanın içinden gelir, bizim önce mutluluğu keşfetmemiz lazım...
ben aylık 30-40 bin bandında kazanıyorum- çünkü gelirim Euro/Dolar ama türkiyede yaşıyorumBence çok doğru bir noktaya değinmişsiniz.
Konu sahibi çocukluğunda her istediğine zorlanmadan kavuşmuş, sorumluluk almamış bunun da çok etkisi var.
Hem çok iyi şartlarda yaşayayım, hem para biriktirip dünyayı gezeyim ancak aylık 30-40 bin bandında kazanıyorsanız mümkün.
Konu sahibi buna hakkım yok mu? Modunda.
Hakkınız olduğunu düşünmek başka imkan başka.
İnsan hayal kurmalı, hayali için çaba göstermeli amenna ama elindeki imkanlarla da mutlu olmaya çalışmalı.
Sabah kahvaltıda kayınvalidemin kendisinin yapıp gönderdiği zeytin kavanozlarından birini açtık.
Kimisi kahverengi kimisi siyah o kadar doğal ve lezzetliydi ki.
Limon ve zeytinyağı ekledik kızarmış ekmek bana bana yedik, pastırma yesem bu kadar makbule geçmezdi.
Diyeceğim o ki bazen dört başı mamur kahvaltı ederiz dışarda (pandemiden önce) bazen sahilde simit-çay ikilisi yeter, bazen evde zeytin menemene ekmek banarız.
Önemli olan ağız tadı ve sağlık bana göre.
Yazacaklarımi yazmışsın eline saglikYunanistan çok yakın, kendi arabanız varsa gidebilirsiniz, Karadeniz'e gitmekten daha az benzin yakar. Otobüsle gitmek isterseniz de yanlış hatirlamiyorsam on Euro falandi birkaç sene önce, halkalı otogarindan kalkıyordu. Yani metro turizm bile götürüyor Yunanistan'a, sabah binsen öğlen oradasin. Gerçek anlamda gidiş için zor bir yer değil (tek sıkıntısı vize)
Ya da dolu dolu gezmek icin tur da düşünebilirsiniz, daha bu sene, koronadan hemen önce 3600 TL'ye pronto turla 8 gün Fas'a gitti bir arkadaşım. Çöl de gezdi, otelde de kaldı,rehberi de dinledi...uçak şu bu,her şey dahil bu fiyat. Benim tarzım değil, ben gidince bu paranın yarısına on gün gezececime inanıyorum ama siz deneyebilirsiniz. Güney Avrupa turlarına da aynı şekilde, tüm italyayi, civarını,güzelce gezersiniz...
Para tutmayı bilme meselesine gelince, ben çocukken de aşırı tutumlu bir çocukmusun, ailem cimri derdi (gerçi hala diyorlar) o zamanlar da kumbaraya harcligimin yarısını atardım:) bence çok keyifli bir şey birikim yapmak. Siz eğer bu konuda zorlanıyorsanız kendinize bir hesap açın . Her ay para hesabınıza geldiği gibi o hesaba 1000 lirasını atın, o parayla 1000 liralık altın alın. Birkaç dakikanızı almayacak bir işlem, bitti gitti. O altın sizin yerinize artar o köşede:)
Ya da başka bir öneri, bunu ben de bir YouTube kanalından duymuştum, uyguluyorum.
Her gün bir alışkanlık edinin, güne başlarken, 3 gram gümüş alın,aynı altın hesabından (kuveyt-denizbank-vakif katılımda var gümüş hesabı)
3 gram dediğim ortalama 18 TL.
Sigara alır gibi... Zaten alışveriş yapmayı da seviyrosunuz,bir çeşit online alışveriş gibi düşüşünün. Günlük 18 TL,eminim ki seni zorlamaz...amaaaaa seneye bir de bakarsın ki 6bin lira para etmiş (hatta gümüş de altın gibi arttığı için bakarsın 9 bın lıran olmus) bu parayi da sadece seyehat için harcarsin...
Bu arada almayı seviyorsun ama hiç güzel bir alışkanlık değil. Benim iş arkadaşlarım da böyle,paso bir şey alıyorlar, aldıkca mutlu oluyorlar,biri bir şey aldıysa diğeri de alıyor,iPhone model yükseltmeler,ofise gelen kargolar... Çok üzücü bence ya, anlık bir mutluluk veriyor ama aslında (dışarıdan bir gözle bakınca) çok boş şeyler...
Madem niyetin ileride yazlık almak, madem niyetin ülke ülke gezmek... Alisveris anlayışını biraz değiştirmek gerekir. Bir şey almadan önce 'gercekten ihtiyacim var mı?' diye sormak mesela. Gercekten ihtiyacın yoksa, ya da aynısından sende varsa almamayi deneyebilirsin. Zaten alışverişi seven bir insanin bu yaşına kadar aldığı tonla kıyafet,ayakkabı olmuş olmalı. Sadece bir sene hiç bir şey almazsan? Kendinle boyle bir challange yapabilirsin:)
Sadece bir sene...
Zor bir şey değil aslında:)
Ya da masraf kalemlerini yaz bir koseye, neye ne kadar verdiğini bil. Sonra neyi neyden kisacagini belirlersin. KKda bunu yazınca 'onu da yapmayacaksak niye yasiyoruz' diyorlar ama mesela ben aylık dörtyüz liradan fazla öğle yemeği masrafı yaptığımı farkettim. Üstelik keyifle yenen bir yemek de değil, iş yerinde masamda hızlı hızlı yediğim yemekler. Kaldı ki her gün katı gıda, vücuduma da zarar. Ben de öğle yemeği sipariş etmeme kararı aldım. Benim için feda edilebilecek bir masraf kalemiydi. Bir buçuk yıldır Ya evden getiriyorum,ya iş yeri buzluguna attığım mantıyı kaynatip yiyorum(bir cezve işimi görüyor,5dakikada hazır) ya da hafif bir şeylerle gecistiryorum. Gerçekten de bütçem rahatladı, o parayla da gram altın alıyorum
Ya da (tabii ki en büyük sebebi doğaya ve bedenime verdiği zarar) menstrual cup aldım, artık on sene ped-tampon falan almayacağım:)
Gibi gibi
Senin feda edecek masraf kalemin ne?
Bunu belirlemek için güzelce bir liste yap, sonra her şey daha kolay olacaktır ^^
Ve kendine yeni bir hobi bul. Bazen insan boşluktan da alışverişe sarabiliyor. Hobi olarak pastel boya deneyebilirsin mesela,mis gibi masrafsız hobihem psikolojine de iyi gelir,.
Çok ciddiyim, geçen hafta terapistimin bana önerdiği şey de buydu. Kendine yeni hobiler ara; ilginin olmadığını düşündüğün şeyleri de dene, sevmezsen bırak ama dene, hatta blog yazabilirsin falan dedi.
Aynı öneriyi ben de sana vereyim. Başka şeylerle ne kadar çok oyalanirsan içindeki boşluğu doldurur, alışverişten uzak durabilirsin bence ^^
Bol şans...
Umarım bol gezmeli bir yıl olur, seneye Noel pazarından aldığın hediyeliklerle suslersin masani^^
Merhaba burada "Küçük düşün büyük olsun"diye bir konu var oraya bakın çok güzel birikim yapıyorlar küçük paralarla.Çalışıyorum zaten. Ama birikim işte o çok zor, ya da ben bilmiyorum hiç yapmadığımdan.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?