Allah razı olsun kardeşim saol.o vicdan azabı çekmiyor eminim çünkü bana ben evlenmeden önce sana yaptığımı unut ben çocuktum o zaman dedi 16 yaşındaydı bende 5 şimdi 25 yaşındayım ben yirmi senedir unutmadım.
merhaba canım dün hikayeni okudum kanım dondu resmen.
ama hayat bu ve herşey biz insanların başına gelme ihtimali dahilinde.bunu elbette çok üzülerek söylüyorum.o abin deneni de Allah nasıl biliyorsa öyle yapsın.( içimden neler sıralıyorum da hakaret etmek çözüm değil)
seni çok seven bir eşinin olmasına da bir o kadar çok sevindim sen de sevgini merhametini anlayışını ne eşinden ne çocuğundan esirgeme canım.
ölümden bahsetmişsin ölmek için bu kadar aceleci olma nasılsa birgün bizim için verilen tarihte ahirete yolculuğumuz başlayacak , Rabbim ölümün de en hayırlı ve en güzel olanını nasip etsin bizlere.
lakin şu an sana senin sevgine ve merhametine muhtaç olan o minik sabi masum meleğini nasıl bırakıp gitmeyi düşünebilirsin aksine daha çok yaşama dört elle sarılmalısın derim bir kardeş olarak nacizane.
mutlu ol hem de çok mutlu ol çocuğunla eşinle belki miniğe kardeş bile düşünürsün.
kafandan tüm olumsuzlukları at , geçmişinin seni esir almasına geleceğine mahvetmesine sakın izin verme.
herkesin imtihanı farklı çevrende gördüğün insanların içlerini yarıp da bir görme imkanın olsa neler neler vardır kimbilir bu kişi bu derdiyle hala ayakta ve hayatta mı dersin. bence her ne olursa olsun hayat sevdiklerimizle yaşamaya ve de sevdiklerimizi en güzeli yaşatmaya değer öyle olmalı.
bence bırak bu işin asıl vicdani sorumluluğunu karşı taraf çeksin.asıl karamsarlığı,pişmanlığı , huzursuzluğu yaşayacak ve daha bir çok olumsuzlukla baş başa kalacak taraf o taraf.
bir defa senin hakkına girmiş bir defa öteki tarafa dair galip olan sensin ama Allah'a sığın ve sabır dile.Hiç enişteye birşey deme .
eşin ve çocuğunu sana bağışlaması için Allah'a dua et.onlarla birlikte geçirdiğin hergün için de şükret.
Allah yar ve yardımcın olsun bu imtihanında kardeş
Allah razı olsun kardeşim saol.o vicdan azabı çekmiyor eminim çünkü bana ben evlenmeden önce sana yaptığımı unut ben çocuktum o zaman dedi 16 yaşındaydı bende 5 şimdi 25 yaşındayım ben yirmi senedir unutmadım.
baslıgı açan arkadasa ve aynı kaderı paylasan herkese söylüyorum. herseyın var da hala mutsuzsan tek bır cevabı var eksıklıgının... MANEVİYAT sızlık. sükret. namaz kıl. oku. eger bunlar yoksa sabancı da olsan huzur yok.. huzurun bır resmı ver mı bilmem ama bir ismi var... ALLAH
bir derdim var kimseye anlatamıyorum herşey ben daha beş yaşındayken başladı abim ilk cinsellik deyenimlerini benim üstümde denedi erotik film izlerdi yanımda beni kucağına alırdı ne yaptığını bile anlamıyordum bana.o iğrenç pislik şeyini gördüğüm de çok korkmuştum beni zorlardı yalatmak için istemediğim için de döverdi bu kendisi evlenene kadar devam etti hep baskı vardı üstümde okula gittiğimde takip ederdi kötü biryere gidiyormuşum gibi en küçük fırsattada sıkıştırır odalara kapatırdı büyüdüğümde yemek yaparken arkamdan sarılırdı o iğrenç pisliğini hissetmekten bıkmıştım artık anneme hiç söyleyemedim zaten o da hiç farketmedi annem misafirliğe gittiğinde ağlardım beni onunla yalnız bırakma derdim niye diye sormazdı ya evlendikten sonra düştü yakamdan ondan sonrada yengem başladı beni hiç istemedi herşeyi esirgerdi fazla bi boğazdım onun için kime diycektim ki abim mi koruycaktı beni ah bu babasızlık yok mu keşke diyorum olsaydı da korusaydı beni babamda yıllar önce başka bir kadın için terketmiş annemi bi daha da görmedim geçen yaz öldüğünü duydum hiç bişey hissetmedim çok garip bi durum benim canım eşim işte beni çekti aldı ordan bambaşka bi hayatım var şimdi ama unutamıyorum unutamıyorum bu baskı yüzünden kendimi hiç geliştiremedim herşeyim yarım eksiğim eşime nasıl davranacağımı beceremiyorum hep kızacak üstüme yürüyecek zannediyorum halbuki o kadar anlayışlı ki bu kadar cahil olduğum halde beni kırmıyor ben seni her türlü severim diyor hadi memlekete gidelim dediğinde de yok diyorum şaşırıyor insan ailesini özlemez mi diyor tek huzurlu olduğum yer eşimin yanı beni bağrına basar her yatağa girdiğizde seni çok seviyorum der.işte benim mutsuzluğumun sebebi geçmişi hatırlamak tam unuttum diyorum küçük bişey hatırlatıyor tekrar ben yine dağılıyorum.geçmişi silmenin hapı olsaydı keşke....
böyle bir başlıktan böyle bir drama yazıklar olsun öyle abiye allah nasıl biliyosa öyle yapsın çok kötü oldum ama arkadaşlarında dediği gibi psikytrye görünmelisn senin mutsuzluğun bu içindeki skınıtıyı kimseye anlatamamış olman ve içine birikmiş olması bilmiyorum daha önce biriyle paşlaştınmı bu konuyu burda içini dökmen bi nebze rahatlatır inş çook zor ama o insanla hiçbir şekld görüşme derim bide sana gelecekmiş yüzsüs adam yaa adamda denmez ama
var evet herseyi olupta mutsuz olan ben varim ..
bazen simariklik diye düsünüyorum ama bazende duygusal bosluk diyorum bu durumuma.. sanki eksik birseyler var.. sanki koca bir bosluktayim.. bazende yapayalnizim su hayatta, etrafimda onlarca insanlar olmasina ragmen..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?