Az önce bir üyenin açtığı konuyu okurken kendimle ilgili bi şeyi fark ettim. Ben flört etmeye bayılıyorum. Yani o erkekle bakışmak gülüşmek vs. Hobim resmen. Bi cafeye gidersem oradan kimseye gülümsemeden ayrılmıyorum genelde. Bi de sıfır korkusuzum bu herif manyak mı sapık mı diye düşünmüyorum. Nerde hoşuma giden bi yakışıklı görsem şuh şuh gülüveriyorum adama..
Geçenlerde bir konu açmıştım hayatımdaki bir erkekle ilgili. Onu çıkardım hayatımdan güzelce 2 gün sonra hiçbir şey olmamış gibi devam ettim. Onun üstüne bir çocukla daha flört ettim sırf çok yakışıklı olduğu için. Sonra onunla da cinsel anlamda bir şeyler yaşadık ama ileri gitmedik çok fazla. Sonra o tatile gitti ben gittim 10 gün sonra bir bakmışım çocuktan daral gelmiş bana. Onu da şutladım güzelce. Şimdi başka biri var... hayır hepsinden asgari düzeyde hoşlanıyorum hepsine sarılırken böyle içimden bir şeyler akıyor ama derhal sıkılıyorum..
Bi de flört alışkanlığım o kadar ilerledi ki geçenlerde bu son flörtümle buluştuğumuzda bi baktım arka masadaki çocukla kesişiyorum. Vallahi büyük saygısızlık bana yapılsa çok üzülürüm ama farkında dahi olmadan yaptım.
Bir de bu mevcut flörtümde henüz cinsel bir şey yaşanmadı ama ben yaşansın diye fırsat kolluyorum. Libidomdan mıdır aceleciliğimden midir bilmiyorum. Hadi artık olsun diye bekliyorum. 29 yaşında adam ama sanki o bizon ben aslanım. Üstüne atlayacağım adamın fırsat bulsam.
Aslında şu anki hayatımdan büyük de keyif alıyorum böyle bi insan olmam hoşuma gidiyo ama nereye kadar böyle olacak? Ben hayatımın sonuna kadar flört edip sonra sıkılınca kendi yoluma mı gideceğim.. gece gece kafamda deli sorular