- Konu Sahibi MeltemMelo
-
- #81
Ayy başlık gerçekten ofsaytmış,Başlık bile ofsayt. Kullanılan Türkçe’ye hiç değinmeyeceğim. Anlayamadık ki yardımcı olalım. Bir de sinirli mi üzgün mü geyik mi yapıyo anlamadım. Ailem çingene, Ters takla falan. Error.
Araları o kadar iyiymiş ki, bir bozulduktan sonra Türkçe falan da bozulmuş herhalde, öyle bir bozulma oBide o nasıl cümle ya beynim yandızaten konu sahibi koşarak gitmek istiyor o yüzden çok şaapmayın kızlar
Yazdığımı mesajlar hala küfürlü gideyim mi diye düşünüyor pes
Sizi es geçiyorum, karnınızdaki bebeğe siz cesaret edemediniz bir zarar gelseydi nasıl verecektiniz hesabını? Neyse...Evlendikten sonra birkaç kez şiddet gördüm eşimden. Hamileyken de devam etti. Hep sakladım ailemden, utandım kimseye söyleyemedim. Öğrenirlerse her şey kontrolümden çıkar istemesem de ağır olaylar olur diye düşündüm. Daha ağırı olamazdı belki ama hormonlar devredeyken insan çok sağlıklı düşünemiyor. 8 aylık hamileyken şiddete maruz kalınca annem bir şekilde öğrendi. Benden değil tabi ki. Sonra aileler biraraya geldi, olay konuşuldu. Eşim sözler verdi bir daha asla tekrarlamayacağına. O gün bugündür 1 yıl geçti ve bir daha şiddete başvurmadı. Ta ki; iki hafta kadar önce çok büyük kavga edinceye kadar. O zaman da vurma amaçlı değil ama susmam için eli kulağıma gelmiş. Açıkçası diğer şiddet olayları gibi değildi. Eli kulağıma geldi yani vurdu ve hemen evden gitti kontrolünü daha fazla kaybetmemek için. Yani çok uzattım belki ama eğer dönecekseniz işin ciddiyetini anlatın. Eşiniz bir daha el kaldırırsa sizi kaybedeceğini ve bunun son şansı olduğunu bilsin. Yaşamayan bilmez o yüzden neler hissettiğinizi anlayabiliyorum. Eşinizin tavırları eşimin tavırlarıyla çok benziyor. Ailenize olan saygısızlığı en başta yapamayacağını anlatın. Ben çok pişmanım baştan tepkimi gösteremedim için.
Bu arada konu sahibinin hamile olduğunu unutmadan yorum yaparsak belki bu kadar acımasız olmayız. Duygusal ve fiziksel şiddetten dert yanan birine hoşuna gidiyordur yaklaşımından uzak tutarsak yorumlarımızı sanırım daha insancıl yaklaşmış oluruz. Hakkınızda hayırlısı olsun ve bebeğinizle mutlu olun inşallah.
Sizde son durum nedir şimdi?Evlendikten sonra birkaç kez şiddet gördüm eşimden. Hamileyken de devam etti. Hep sakladım ailemden, utandım kimseye söyleyemedim. Öğrenirlerse her şey kontrolümden çıkar istemesem de ağır olaylar olur diye düşündüm. Daha ağırı olamazdı belki ama hormonlar devredeyken insan çok sağlıklı düşünemiyor. 8 aylık hamileyken şiddete maruz kalınca annem bir şekilde öğrendi. Benden değil tabi ki. Sonra aileler biraraya geldi, olay konuşuldu. Eşim sözler verdi bir daha asla tekrarlamayacağına. O gün bugündür 1 yıl geçti ve bir daha şiddete başvurmadı. Ta ki; iki hafta kadar önce çok büyük kavga edinceye kadar. O zaman da vurma amaçlı değil ama susmam için eli kulağıma gelmiş. Açıkçası diğer şiddet olayları gibi değildi. Eli kulağıma geldi yani vurdu ve hemen evden gitti kontrolünü daha fazla kaybetmemek için. Yani çok uzattım belki ama eğer dönecekseniz işin ciddiyetini anlatın. Eşiniz bir daha el kaldırırsa sizi kaybedeceğini ve bunun son şansı olduğunu bilsin. Yaşamayan bilmez o yüzden neler hissettiğinizi anlayabiliyorum. Eşinizin tavırları eşimin tavırlarıyla çok benziyor. Ailenize olan saygısızlığı en başta yapamayacağını anlatın. Ben çok pişmanım baştan tepkimi gösteremedim için.
Bu arada konu sahibinin hamile olduğunu unutmadan yorum yaparsak belki bu kadar acımasız olmayız. Duygusal ve fiziksel şiddetten dert yanan birine hoşuna gidiyordur yaklaşımından uzak tutarsak yorumlarımızı sanırım daha insancıl yaklaşmış oluruz. Hakkınızda hayırlısı olsun ve bebeğinizle mutlu olun inşallah.
Ne olacak? Kendi çocuğuna hamileyken acımayıp döven adam, adam oldu sanıyor. Bi süreliğine işte. Döner özüne o.Sizde son durum nedir şimdi?
Madalya taktilar mı size diyeceğim kocanız 2 hafta önce takmış sanki neyseEvlendikten sonra birkaç kez şiddet gördüm eşimden. Hamileyken de devam etti. Hep sakladım ailemden, utandım kimseye söyleyemedim. Öğrenirlerse her şey kontrolümden çıkar istemesem de ağır olaylar olur diye düşündüm. Daha ağırı olamazdı belki ama hormonlar devredeyken insan çok sağlıklı düşünemiyor. 8 aylık hamileyken şiddete maruz kalınca annem bir şekilde öğrendi. Benden değil tabi ki. Sonra aileler biraraya geldi, olay konuşuldu. Eşim sözler verdi bir daha asla tekrarlamayacağına. O gün bugündür 1 yıl geçti ve bir daha şiddete başvurmadı. Ta ki; iki hafta kadar önce çok büyük kavga edinceye kadar. O zaman da vurma amaçlı değil ama susmam için eli kulağıma gelmiş. Açıkçası diğer şiddet olayları gibi değildi. Eli kulağıma geldi yani vurdu ve hemen evden gitti kontrolünü daha fazla kaybetmemek için. Yani çok uzattım belki ama eğer dönecekseniz işin ciddiyetini anlatın. Eşiniz bir daha el kaldırırsa sizi kaybedeceğini ve bunun son şansı olduğunu bilsin. Yaşamayan bilmez o yüzden neler hissettiğinizi anlayabiliyorum. Eşinizin tavırları eşimin tavırlarıyla çok benziyor. Ailenize olan saygısızlığı en başta yapamayacağını anlatın. Ben çok pişmanım baştan tepkimi gösteremedim için.
Bu arada konu sahibinin hamile olduğunu unutmadan yorum yaparsak belki bu kadar acımasız olmayız. Duygusal ve fiziksel şiddetten dert yanan birine hoşuna gidiyordur yaklaşımından uzak tutarsak yorumlarımızı sanırım daha insancıl yaklaşmış oluruz. Hakkınızda hayırlısı olsun ve bebeğinizle mutlu olun inşallah.
Böyle demeyin şiddete uğrayan kadınlara ya...bazi kadınlar yediği dayağı içine sindiremez, dolayısıyla kimseye anlatamaz, utanır...herkesin tepkisi farklı olabiliyorMadalya taktilar mı size diyeceğim kocanız 2 hafta önce takmış sanki neyse
8 aylık karısını doven adam herşeyi yapar bu adamada dönen kadın icin kendi düşen aglamaz diyorum
Yahu ne diyeyim hamileyken sürekli döven adama dönmüş artık dövmuyor muş 2 hafta öncede eli kulağına çarpmış kemal sunal filmleri aklima geliyor vallaBöyle demeyin şiddete uğrayan kadınlara ya...bazi kadınlar yediği dayağı içine sindiremez, dolayısıyla kimseye anlatamaz, utanır...herkesin tepkisi farklı olabiliyor
Fikrinize saygı duyuyorum bununla birlikte;Evlendikten sonra birkaç kez şiddet gördüm eşimden. Hamileyken de devam etti. Hep sakladım ailemden, utandım kimseye söyleyemedim. Öğrenirlerse her şey kontrolümden çıkar istemesem de ağır olaylar olur diye düşündüm. Daha ağırı olamazdı belki ama hormonlar devredeyken insan çok sağlıklı düşünemiyor. 8 aylık hamileyken şiddete maruz kalınca annem bir şekilde öğrendi. Benden değil tabi ki. Sonra aileler biraraya geldi, olay konuşuldu. Eşim sözler verdi bir daha asla tekrarlamayacağına. O gün bugündür 1 yıl geçti ve bir daha şiddete başvurmadı. Ta ki; iki hafta kadar önce çok büyük kavga edinceye kadar. O zaman da vurma amaçlı değil ama susmam için eli kulağıma gelmiş. Açıkçası diğer şiddet olayları gibi değildi. Eli kulağıma geldi yani vurdu ve hemen evden gitti kontrolünü daha fazla kaybetmemek için. Yani çok uzattım belki ama eğer dönecekseniz işin ciddiyetini anlatın. Eşiniz bir daha el kaldırırsa sizi kaybedeceğini ve bunun son şansı olduğunu bilsin. Yaşamayan bilmez o yüzden neler hissettiğinizi anlayabiliyorum. Eşinizin tavırları eşimin tavırlarıyla çok benziyor. Ailenize olan saygısızlığı en başta yapamayacağını anlatın. Ben çok pişmanım baştan tepkimi gösteremedim için.
Bu arada konu sahibinin hamile olduğunu unutmadan yorum yaparsak belki bu kadar acımasız olmayız. Duygusal ve fiziksel şiddetten dert yanan birine hoşuna gidiyordur yaklaşımından uzak tutarsak yorumlarımızı sanırım daha insancıl yaklaşmış oluruz. Hakkınızda hayırlısı olsun ve bebeğinizle mutlu olun inşallah.
Konudaki kişinin ailesi de arkasında. Yani gitse gider. Bu korkaklık nedir yani, o kendine acımıyor biz niye acıyalım? Gerçekten yardıma muhtaç olsa yardım edelim yani. Yok, koca merakı. Diğer mesaj sahibi arkadaş da "dayakçı koca düzelebilir" gibi bir mesaj vermeye çalışmış gibi ama o da kendini kandırıyor. Yardım istemeyen kadınlara biz burada ah vah canım cicim etsek ne, etmesek ne.Böyle demeyin şiddete uğrayan kadınlara ya...bazi kadınlar yediği dayağı içine sindiremez, dolayısıyla kimseye anlatamaz, utanır...herkesin tepkisi farklı olabiliyor
Anlattığım gibi 1 yıldır şiddet olmuyordu ama son kavgamızda vurunca ben de ailemin evine geldim. Bir daha olursa mahkemeye gideceğimi söyledim. Vurma amacıyla değil de çok bağırdığım için susturmak istemiş. Sonuçta bu da şiddet ne sebeple olursa olsun dedim. Ona söylemesem de diğer şiddet olayları gibi değildi.Sizde son durum nedir şimdi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?