Bence kadın doğum uzmanınızla görüşün herhangi bi sorun yaşatmayacaksa sağlık açısından maddi olarak da hazırsanız madem enerjiniz ve sabrınız var bence bi tane de ikinizin ortak çocuğu olsunEnerji ve sabır var ama cesaret yok
Anladım bu kadar iyi niyetli bir mesaja sen diye konuşuyoruz peki.Daha önce konularını gördüm hayata karşı bir enerji yokluğu içindesin genel manada bu durum tüm bakış açına yansıyor bence.Neyse beni ilgilendirmez.O bahsettiğin soru sorduğun kişilerden biri de benim.Benim enerjim var açıkçası, hayatı yaşamaya, çocuklarımla ilgilenmeye, sevmeye enerjim var.Pek çok zorluk yaşadım hayatımda ama yinede enerji yokluğu içinde değilim.Sanırım diğer arkadaşlar da öyledir.
İnsanları aşağılar şekilde bu enerjiyi nereden buluyorsun diye sorarsan doğal olarak kişilerinde senin geçmiş konularına istinaden söyleyecekleri bir fikirleri olur.Üstelik sadece buradan tanıyoruz insanları.konularına bakıldığında da az çok bir fikir sahibi olunabiliyor.ev temiz olsa ne olur olmasa ne olur, hiç enerjim yok, hayat anlamsız gibi konular açarsan doğal olarak bunların birleşiminden belli bir fikre sahip olunması doğal.sen nasıl yorumumu saldırı olarak algılıyorsan, hayata yeniden başlamış, umutlu ve güzel şeylere inancı olan insanlara bu enerjiyi nereden buluyorsunuz gibi bir yorum yapınca saldırı olarak algılayabilirler.üstelik fazlaca alıngan gördüm seni.depresyon alınılacak bir konu değildir.pek çok insanın başına gelebilir.belli dönemlerde gelmiştir de sen neden saldırı algıladın ki dediğimi?Çok problem değil benim için, alınganlık problemim yoktur.yukarıda ki genel bir açıklama, senin alınganlığına istinaden yapılmış.sadece iyi niyetli bir fikirdi benimki.Birbirimizi görmezden geliriz olur biter uzatmaya gerek yok.
Ne güzel ifade etmişsiniz, çocuklarınızı Allah bağışlasın mutluluğunuz daim olsun.. Eşimle konuşuyoruz ve evet ikimizden bir parça olmalı diyoruz. İkna olmak üzereyim
Doğurana kadar yaş 41 olacak çok şey var korktuğumuz korktuğum ama bu mutluluğa değer. Olgunlaştıkça insan duygusallığı bıraksa da 5 yıl sonra keşke yapsaydık demekten de korkuyorum. Sağlık maddiyat sorunumuz yok tek dert rahatımız bozulacak, birbirimize zaman ayıramayacağız korkusu.. peki sizde oldu mu bu tip sıkıntılar?Benimde ikinci evliligimdi 2 yil tanima asamasindaydik. 1 tane benim 2 ta e esimin vardi cocuklari benimkinbabasinda esiminker bizle yasiyordu. Evlendikten 3 yil sinra ortak cocugumuz oldu bana cok iyi geldi benimde sanrim yok diye dusunuyordum.
Eşiniz cok Sac ma düşünüyor. Bence yeni bir bebek sorundan baska bsy getirmez su saatten sonra
Haklı olduğunuz yönler tabii ki var ama ben asla evlenmem asla bir daha çocuk düşünmem diyen biriydim 1 yıl öncesine kadar... Sonra karşıma öyle biri çıktı ki tüm ezberlerim bozuldu. Geçen yıl buna benzer bir konuyu ben de okusam aynı düşüncede olurdum sizinle.. O yüzden siz de kendinize göre haklısınız
Belliki eşiniz sizi çok seviyor aranizdaki bağı güçlendirmek ikinizin bi meyvesi olsun istiyor bence düşünmelisin yapabilecegini üstesinden gelebilecegini düşün.. Benim sormak istediğim bisey var hep merak etmişimdir insanlar ikinci evliligi nasıl yapiyorlar eski evlilikleri akillarindan çıkıyor mu diye yani ilki gibi oluyor mu o kadar heyecanli ve güzel oluyor mu (ilk evliliğinde bahtsiz olabiliyor insan ona bisey demiyorum ama merak işte)
Fevri ve en küçük kavgada gemileri yakan bir tipim.. Daha dün sensiz yaşayamam belki çocuğumuz olursa o kadar kolayca silemezsin beni dedi. Halbuki çok seviyorum ve bir yere gitmeye de niyetim yok. Kaybetme korkusunu içinden atması gerek benim de sözlerime dikkat etmem gerek..
