- 29 Ağustos 2014
- 2.292
- 1.509
- 248
- 39
- Konu Sahibi prenses256
-
- #41
örtünüzle öpüşmenizin ne alakası var ? öpüşmek masumca bir eylem bana göre ben açığım ama evlenene dek öyle uzun uzadıya dakikalarca öpmedi eşim zaten sokak ortasında öpüşmek de biraz abes ama TESETTÜR KONUSUNA gelince üni.lerde imam nikahı kıyıp sevgileriyle aynı evlerde kalan haylice kapalı öğrenci vardı ve bir tanesi yurda 2 gün gelmedi diye oda arkadaşları olarak hepimizi sorguya çektiler tam da vize arifesiydi, neyse özetle biz açıkların da bir edep anlayışı var ! lügatınıza dikkat edinArkadaşlar hepinize selamlar,
Belki size çok komik gelecek belki de çok çocukca bulacaksınız ama ben 1 aydır kıvranıyorum..
21 yaşında üniversite öğrencisiyim.Bugüne kadar hiç kimseyle sevgili olmamış ,hiçbir erkeğin eline elim değmemişti tabiri caizse ve bir felsefem vardı; " Arkadaştan sevgili olmaz,bi insana ilk bakışın neyse o baki kalır " derdim her zaman ama hayat sanki bütün büyük konuşmalarımı başımdan aşağı geçirdi şu son 4 aydır...
4 ay önce gerçekten arkadaş olarak gördüğüm okuldan bir arkadaşımla sürekli mesajlaşmaya başladık,klasik bir sürece girdiğinin başlarda farkında değildim ama daha sonra bir baktım ki 28 Eylül itibariyle sevgili olmuşuz..
Hayatımda ilk kez biriyle canımlı/aşkımlı mesajlaşmalar yazıyordum ve bu çok güzel bi histi.. Sevgililiğe dair birşey bilmiyordum ki halen bilmiyorum ve acemiliğimin kurbanı oluyorum her seferinde..
01 Ekim günü koluna girmemi ve elimi tutmamı istedi utana sıkıla dediklerini yaptım ama vicdan azabından öle öle,sürekli olarak ona " Taviz tavizi doğuracak" diyordum ama kendisinden çok emindi..
daha sonra tam bir hafta sonra 8 Ekim de beni eve bırakırken birden öpmeye başladı,dur diyemedim kendimden itemedim ne yapacağımı bilemedim. ve öpmenin sonunda da dudağımdan öptü beni. Ne kadar dağıldığımı ne kadar kötü olduğumu anlayınca yeminler etti bir daha olmayacak söz diye ama aradan bi hafta geçip gidince yine bi gün öpüştük,daha sonra bu her yalnız kaldığımızda fırsat bekleme haline dönüştü. yani daha henüz 37.günümüz daha hepi topu 1 aydır birlikteyiz ama sokakta hayvanlar gibi öpüşmek nedir...
ve ben tesettürlü biriyim,kendimden de örtüm den de utanıyorum. Hele bugün yine beni eve bırakırken uzunca öptü,daha sonra aradı konuştuk ve "Ben kendimden iğreniyorum ,bu yaptığımız gerçekten iğrenç birşey ve sana namusum üzerine yemin ediyorum ki bir daha sana dokunmıycam,dokunursam ayrılalım ,seni gerçekten seviyorum ve bunu anladım." dedi.
bu konuşma yüzünden kendimi daha iğrenç hissettim.İnsanlarda kınadığım ne varsa başıma geldi resmen,ne yaptımsa başıma geldi ve bu öpüşme yüzünden de kendimden ayrıca iğreniyorum. Onun yüzüne nasıl bakacağımı bilmiyorum.Namaz kılamıyorum,dua edemiyorum. Gerçekten vicdanen çok kötü haldeyim. Hayatımın ilk el ele tutuşmasını ilk öpüşmesini onunla yaşadım tamam ama ya onunla evlenemezsek? Allahın kaderi evet ama ya bi başkası ile evlenirsek,bunun hesabını ben eşime nasıl veririm? Bu arada benim de onun da ilk sevgilisi.Sözde muhafazakar insanlar olduğumuz için evlilik fikri olmadan kimseyle ilişki yaşamayız düsturumuz vardı...O da bugüne kadar kimseyle bi ilişki yaşamamıs.. İkimiz de birbirimizin ilkiyiz.
şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum,bu ilişki nasıl yavaşlatılır veya nasıl düzene girer ben bu azaptan nasıl kurtulurum,ne yapmalıyım nasıl iç huzuru elde ederim eskisi gibi...
ay öyle yönlendirmeyin kimse kimseye mecbur değil
onu rahatlatacak olan evlenmesi değil
tövbe etmesi kesinlikle çünkü sonra sonu gelmeyen fedakarlıklar ayrılınca bunalımlar bilmemneler
hem ayrıca bu Allah'la arasında bir mevzu o çocukla değil aslında...
Arkadaşlar hepinize selamlar,
Belki size çok komik gelecek belki de çok çocukca bulacaksınız ama ben 1 aydır kıvranıyorum..
21 yaşında üniversite öğrencisiyim.Bugüne kadar hiç kimseyle sevgili olmamış ,hiçbir erkeğin eline elim değmemişti tabiri caizse ve bir felsefem vardı; " Arkadaştan sevgili olmaz,bi insana ilk bakışın neyse o baki kalır " derdim her zaman ama hayat sanki bütün büyük konuşmalarımı başımdan aşağı geçirdi şu son 4 aydır...
4 ay önce gerçekten arkadaş olarak gördüğüm okuldan bir arkadaşımla sürekli mesajlaşmaya başladık,klasik bir sürece girdiğinin başlarda farkında değildim ama daha sonra bir baktım ki 28 Eylül itibariyle sevgili olmuşuz..
Hayatımda ilk kez biriyle canımlı/aşkımlı mesajlaşmalar yazıyordum ve bu çok güzel bi histi.. Sevgililiğe dair birşey bilmiyordum ki halen bilmiyorum ve acemiliğimin kurbanı oluyorum her seferinde..
01 Ekim günü koluna girmemi ve elimi tutmamı istedi utana sıkıla dediklerini yaptım ama vicdan azabından öle öle,sürekli olarak ona " Taviz tavizi doğuracak" diyordum ama kendisinden çok emindi..
daha sonra tam bir hafta sonra 8 Ekim de beni eve bırakırken birden öpmeye başladı,dur diyemedim kendimden itemedim ne yapacağımı bilemedim. ve öpmenin sonunda da dudağımdan öptü beni. Ne kadar dağıldığımı ne kadar kötü olduğumu anlayınca yeminler etti bir daha olmayacak söz diye ama aradan bi hafta geçip gidince yine bi gün öpüştük,daha sonra bu her yalnız kaldığımızda fırsat bekleme haline dönüştü. yani daha henüz 37.günümüz daha hepi topu 1 aydır birlikteyiz ama sokakta hayvanlar gibi öpüşmek nedir...
ve ben tesettürlü biriyim,kendimden de örtüm den de utanıyorum. Hele bugün yine beni eve bırakırken uzunca öptü,daha sonra aradı konuştuk ve "Ben kendimden iğreniyorum ,bu yaptığımız gerçekten iğrenç birşey ve sana namusum üzerine yemin ediyorum ki bir daha sana dokunmıycam,dokunursam ayrılalım ,seni gerçekten seviyorum ve bunu anladım." dedi.
bu konuşma yüzünden kendimi daha iğrenç hissettim.İnsanlarda kınadığım ne varsa başıma geldi resmen,ne yaptımsa başıma geldi ve bu öpüşme yüzünden de kendimden ayrıca iğreniyorum. Onun yüzüne nasıl bakacağımı bilmiyorum.Namaz kılamıyorum,dua edemiyorum. Gerçekten vicdanen çok kötü haldeyim. Hayatımın ilk el ele tutuşmasını ilk öpüşmesini onunla yaşadım tamam ama ya onunla evlenemezsek? Allahın kaderi evet ama ya bi başkası ile evlenirsek,bunun hesabını ben eşime nasıl veririm? Bu arada benim de onun da ilk sevgilisi.Sözde muhafazakar insanlar olduğumuz için evlilik fikri olmadan kimseyle ilişki yaşamayız düsturumuz vardı...O da bugüne kadar kimseyle bi ilişki yaşamamıs.. İkimiz de birbirimizin ilkiyiz.
şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum,bu ilişki nasıl yavaşlatılır veya nasıl düzene girer ben bu azaptan nasıl kurtulurum,ne yapmalıyım nasıl iç huzuru elde ederim eskisi gibi...
yani daha henüz 37.günümüz daha hepi topu 1 aydır birlikteyiz ama sokakta hayvanlar gibi öpüşmek nedir...
Arkadaşlar hepinize selamlar,
Belki size çok komik gelecek belki de çok çocukca bulacaksınız ama ben 1 aydır kıvranıyorum..
21 yaşında üniversite öğrencisiyim.Bugüne kadar hiç kimseyle sevgili olmamış ,hiçbir erkeğin eline elim değmemişti tabiri caizse ve bir felsefem vardı; " Arkadaştan sevgili olmaz,bi insana ilk bakışın neyse o baki kalır " derdim her zaman ama hayat sanki bütün büyük konuşmalarımı başımdan aşağı geçirdi şu son 4 aydır...
4 ay önce gerçekten arkadaş olarak gördüğüm okuldan bir arkadaşımla sürekli mesajlaşmaya başladık,klasik bir sürece girdiğinin başlarda farkında değildim ama daha sonra bir baktım ki 28 Eylül itibariyle sevgili olmuşuz..
Hayatımda ilk kez biriyle canımlı/aşkımlı mesajlaşmalar yazıyordum ve bu çok güzel bi histi.. Sevgililiğe dair birşey bilmiyordum ki halen bilmiyorum ve acemiliğimin kurbanı oluyorum her seferinde..
01 Ekim günü koluna girmemi ve elimi tutmamı istedi utana sıkıla dediklerini yaptım ama vicdan azabından öle öle,sürekli olarak ona " Taviz tavizi doğuracak" diyordum ama kendisinden çok emindi..
daha sonra tam bir hafta sonra 8 Ekim de beni eve bırakırken birden öpmeye başladı,dur diyemedim kendimden itemedim ne yapacağımı bilemedim. ve öpmenin sonunda da dudağımdan öptü beni. Ne kadar dağıldığımı ne kadar kötü olduğumu anlayınca yeminler etti bir daha olmayacak söz diye ama aradan bi hafta geçip gidince yine bi gün öpüştük,daha sonra bu her yalnız kaldığımızda fırsat bekleme haline dönüştü. yani daha henüz 37.günümüz daha hepi topu 1 aydır birlikteyiz ama sokakta hayvanlar gibi öpüşmek nedir...
ve ben tesettürlü biriyim,kendimden de örtüm den de utanıyorum. Hele bugün yine beni eve bırakırken uzunca öptü,daha sonra aradı konuştuk ve "Ben kendimden iğreniyorum ,bu yaptığımız gerçekten iğrenç birşey ve sana namusum üzerine yemin ediyorum ki bir daha sana dokunmıycam,dokunursam ayrılalım ,seni gerçekten seviyorum ve bunu anladım." dedi.
bu konuşma yüzünden kendimi daha iğrenç hissettim.İnsanlarda kınadığım ne varsa başıma geldi resmen,ne yaptımsa başıma geldi ve bu öpüşme yüzünden de kendimden ayrıca iğreniyorum. Onun yüzüne nasıl bakacağımı bilmiyorum.Namaz kılamıyorum,dua edemiyorum. Gerçekten vicdanen çok kötü haldeyim. Hayatımın ilk el ele tutuşmasını ilk öpüşmesini onunla yaşadım tamam ama ya onunla evlenemezsek? Allahın kaderi evet ama ya bi başkası ile evlenirsek,bunun hesabını ben eşime nasıl veririm? Bu arada benim de onun da ilk sevgilisi.Sözde muhafazakar insanlar olduğumuz için evlilik fikri olmadan kimseyle ilişki yaşamayız düsturumuz vardı...O da bugüne kadar kimseyle bi ilişki yaşamamıs.. İkimiz de birbirimizin ilkiyiz.
şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum,bu ilişki nasıl yavaşlatılır veya nasıl düzene girer ben bu azaptan nasıl kurtulurum,ne yapmalıyım nasıl iç huzuru elde ederim eskisi gibi...
Böyle olma ihtimali veya bu tip şeylerin yaşanma ihtimalini akklımdan dahi geçirmiyordumki. onun kalbini kırmamak için başta surat astım ,anlar daha da yapmaz diye ama sonradan bende karşılık verdim hepsi tabiki onun suçu değil
neden bu kadar sert yorumlar yapılıyor kız iki arada derede kalmış derdini yazmış , yazısında kimseyi de kınamamış daha önce kınadığım başıma geldi çok kötü hissediyorum demiş. bizde burda ters cevaplar yazarken kınamış olmuyor muyuz yani,
konu sahibi insan her şeyi planlarına göre yaşayamıyor . bende ilk elimi tutan insanın eşim olmasını isterdim olmadı ama bu kadar rahatsız olup dua etmeni engelleyecek vs boyuttaysa tövbe edip bir daha aynı davranışlarda bulunmazsın sorununu çözmüş olursun. kendi kendini yiyip bitirme sürekli de iğrenç davranışlar deyip durma bunlar normal içgüdüler.
siz deee günah değil nasıl dersiniz yahu günah benceeTesettürlü olsabizda siz bir kadınsınız, o d bir erkek. İç güdüleriniz var ve yalbiz kalınca kendinizi doğal olarak öpüşürken buluyorsunuz.
Öncelikle öpüşmenin ayıp yada günah olmadığını bilin (her önünüze gwlwnle yapmadığınız sürece) sonuçta allahın izniyle birbirinizle evlenmeyi düşünüyorsunuz.
Eğer bu günah olsaydı allah bu güdüleri bize vermezdi, bize kalan bunları doğru insanlarla kullanmak.
Sevdiğiniz adamla öpüşmek size günah yada yük olmasın aksine bu sizi daha çok bağlar birbirinize.
Konu, tesetturlu/ tesettursuz namuslu/namussuz'a dogru ilerliyor ama bu biraz alinganlik oluyor bence.
Zira sadece aciklarin opusmesi degil genel olarak opusme kinaniyor konu sahibesi tarafindan, cok yuksek ihtimal gunah kavramiyla alakalandirip kiniyor.
Ki kinamak mefhumu abartili, yanlis buldugunu ifade etmeye calismis diye dusunuyorum.
Dolayisiyla acik ya da gizli tesettursuzlere bir ima, bir laf sokma varmis gibi gorunmuyor buradan.
Maksat kalpler kirilmasin.
Disarda opusmeyi illa bir tesetturlu degil, bir tesettursuz hanim da bir erkek de bir cocuk da bir yasli da yanlis bulabilir ve bu hakaret ya da kucumseme degildir bence.
Hayat tarzinin uyup uymamasiyla ilintili.
Ya o ortunun hakkini ver ya cikar at diyenler bile olmus, cok sasirtici.
Yani tesetturlu diye butun insani yanlialardan ari olmak mi anlasiliyor?
Konu sahibine gelince, bir kere baslayinca genel olarak devami gelir, hiz keser gibi dursa da bir ara.
O yuzden en kotusunu dusunerek karar almalisiniz.
Ki bu derece rahatsizsaniz bu da bir avantaj karar almanizda.
Ne dedigimin anlasildigini umuyorum.
Ve elbette samimi bir kalple tovbeyi tavsiye ediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?