- 28 Haziran 2014
- 996
- 825
- 78
- Konu Sahibi ResimdekiHayalet
-
- #1
Merhaba arkadaşlar...
Hemen konuya gireyim...
Bizim ilk gelin soğuk, düşüncesiz, kaba ve menfaatçi birisiydi. Yani şöyle anlatayım, geçtiğimiz mayıs ayın da evlendiler daha evlerine 1 kere gittim çünkü yeni evlilerdi rahatsızlık vermek istemedim. Kendisi de davet etmedi hiç. Sonra halamlar gideceklermiş de öyle bir vesile ile gidebildim evlerine.
Bu kızı almadan önce ne kadar hevesliydim ama kızı ben uzakta olduğum için tanıma fırsatım olmamıştı. Gelin değil, bacı gibi görmek istedim ve kendi evime alamadığım şeylerin en iyisini ona hediye aldım. Harçlığını da verdim ki bir kısmını da kendi kafasına göre alsın diye. Beni arayıp sürekli talimatlar verdi '' Abla zevkine güveniyorum şunu al bunu al'' diye. Ben de olur ya yine de beğenmez diye 3G ile gösteriyordum.
Bunlar evlendiler gelin hanımın burnu bir hava da bir hava da sanki First lady. Arayıp sormaz, kaza yaparız geçmiş olsun demez ama konservesi reçeli bitince arar.
Geçenlerde annemlere gidecektim. Erkek kardeşim bir agaç kestirmiş ve bu odunun yığılması lazımken gelin hanım '' Ben anlamam, kaynımla, kv. yapsın'' demiş kardeşim de ''O zaman bir yemek hazırla acıktık'' Diyince '' Ablam çağırdı, dışardan söyleyin ben akşam gelirim'' demiş. Kardeşimle tartışmışlar anasına gitmiş gelin.
Ben geldim zavallı annem, akşam olmuş soğukta odun düzlüyor
(Nerdeyse 1 tona yakın odunun ihaleside bana kalmıştı.) Ben de kötülük olmasın diye Gelini arayıp '' Ablacım napıyorsun? Gel yemek yiyelim'' dedim '' Niye burda yemek yok mu?'' dedi
Ben de kayış koptu ondan sonra... Anneme dedim '' Artık bu geline iyi niyetli olmayacağım, tepemize s**** Onu sevmemi, kabullenmemi bekleme'' dedim. Zaten öncesinde ki davranışlarından dolayı mesafeli duruyordum.
Bu olaylar dönüp dururken 2. kardeşim de aile arasın da biri ile sözlenmişti, nişanı ocak ayında. Bu kız bambaşka çok candan kendisi bana dedi '' Ablam olur musun'' diye ben de seve seve dedim
Ona '' Ben ve ailem hizmetçi aramıyoruz. Onlara kız bana da bacı olacaksın inşallah. Sen böyle candan ve saygılı olduğun sürece başımıza tacsın. Eğer ilki gibi olursa da biz eyvallah der çekiliriz kardeşimle mutlu ol yeter deriz o kadar. Ama insana aile de gerek unutma bunu, biz senin aileniz'' dedim
Kız da benle aynı fikir de kardeşimden de aynısını istiyor. Ayyy bahsederken bile aklıma geldi minnoşum
Konular böyle, İlkini sevmiyorum ama ikincisi canım gibi. İlkine tepki göstermedim ama mesafeyi çok katı koydum çünkü kendi yaklaşacak bile olsa kalbini kırarım gibi.
Sorum şu ki; İlki nişanlanırken tam altın takmıştım, evlenirken de 15 gr bilezik. Şimdi ikinci nişanlanacak ama ben hem o kardeşimi hem de o gelini daha çok seviyorum. nişanın da 15 gr bilezik evlenirken de biriktirebilirsem az daha fazla gram da yine bilezik takayım diyorum. Bir aklım da yine vicdan yapıp öbürü kıskanır mı ki acaba diyorum.. Bir yandan da kendi etti kendi buldu umrum olamaz sonuçta ektiğini her bakımdan biçti diyorum.
Benim fikrim kırılsın ya da kırılmasın 2. ye gerekeni yapmak, sizce?
Hemen konuya gireyim...
Bizim ilk gelin soğuk, düşüncesiz, kaba ve menfaatçi birisiydi. Yani şöyle anlatayım, geçtiğimiz mayıs ayın da evlendiler daha evlerine 1 kere gittim çünkü yeni evlilerdi rahatsızlık vermek istemedim. Kendisi de davet etmedi hiç. Sonra halamlar gideceklermiş de öyle bir vesile ile gidebildim evlerine.
Bu kızı almadan önce ne kadar hevesliydim ama kızı ben uzakta olduğum için tanıma fırsatım olmamıştı. Gelin değil, bacı gibi görmek istedim ve kendi evime alamadığım şeylerin en iyisini ona hediye aldım. Harçlığını da verdim ki bir kısmını da kendi kafasına göre alsın diye. Beni arayıp sürekli talimatlar verdi '' Abla zevkine güveniyorum şunu al bunu al'' diye. Ben de olur ya yine de beğenmez diye 3G ile gösteriyordum.
Bunlar evlendiler gelin hanımın burnu bir hava da bir hava da sanki First lady. Arayıp sormaz, kaza yaparız geçmiş olsun demez ama konservesi reçeli bitince arar.
Geçenlerde annemlere gidecektim. Erkek kardeşim bir agaç kestirmiş ve bu odunun yığılması lazımken gelin hanım '' Ben anlamam, kaynımla, kv. yapsın'' demiş kardeşim de ''O zaman bir yemek hazırla acıktık'' Diyince '' Ablam çağırdı, dışardan söyleyin ben akşam gelirim'' demiş. Kardeşimle tartışmışlar anasına gitmiş gelin.
Ben geldim zavallı annem, akşam olmuş soğukta odun düzlüyor
(Nerdeyse 1 tona yakın odunun ihaleside bana kalmıştı.) Ben de kötülük olmasın diye Gelini arayıp '' Ablacım napıyorsun? Gel yemek yiyelim'' dedim '' Niye burda yemek yok mu?'' dedi
Ben de kayış koptu ondan sonra... Anneme dedim '' Artık bu geline iyi niyetli olmayacağım, tepemize s**** Onu sevmemi, kabullenmemi bekleme'' dedim. Zaten öncesinde ki davranışlarından dolayı mesafeli duruyordum.
Bu olaylar dönüp dururken 2. kardeşim de aile arasın da biri ile sözlenmişti, nişanı ocak ayında. Bu kız bambaşka çok candan kendisi bana dedi '' Ablam olur musun'' diye ben de seve seve dedim
Ona '' Ben ve ailem hizmetçi aramıyoruz. Onlara kız bana da bacı olacaksın inşallah. Sen böyle candan ve saygılı olduğun sürece başımıza tacsın. Eğer ilki gibi olursa da biz eyvallah der çekiliriz kardeşimle mutlu ol yeter deriz o kadar. Ama insana aile de gerek unutma bunu, biz senin aileniz'' dedim
Kız da benle aynı fikir de kardeşimden de aynısını istiyor. Ayyy bahsederken bile aklıma geldi minnoşum
Konular böyle, İlkini sevmiyorum ama ikincisi canım gibi. İlkine tepki göstermedim ama mesafeyi çok katı koydum çünkü kendi yaklaşacak bile olsa kalbini kırarım gibi.
Sorum şu ki; İlki nişanlanırken tam altın takmıştım, evlenirken de 15 gr bilezik. Şimdi ikinci nişanlanacak ama ben hem o kardeşimi hem de o gelini daha çok seviyorum. nişanın da 15 gr bilezik evlenirken de biriktirebilirsem az daha fazla gram da yine bilezik takayım diyorum. Bir aklım da yine vicdan yapıp öbürü kıskanır mı ki acaba diyorum.. Bir yandan da kendi etti kendi buldu umrum olamaz sonuçta ektiğini her bakımdan biçti diyorum.
Benim fikrim kırılsın ya da kırılmasın 2. ye gerekeni yapmak, sizce?