İntiharı düşünüyorum

olmeyi bayilmak mi saniyorsunuz... eee cocukkk ne olcak
 
Bunalımdasınız. Esinizin ve ailenizin anlayıssızlığı ile atlatmak biraz zor ama imkansız degil. Önce durumun farkına varmak gerekir sizin durumunuz dogum sonrası depresyonu. Bütün umitsizlik, karamsarlık, çöküntü bundan kaynakli. Biraz kendinizi dinlemeye çalışın. Eşiniz evden çıktığında kendi rutininizi olusturun. Su an durum nasil bilmiyorum ama mutlaka ama mutlaka disari cikin. Az cok fark etmez markete gitmek icin falan degil sadece yuruyus icin 10 dk bile olsa onemli degil bunu zorunluluk olarak adledin. Cocuk uyurken ya da sakin durdugu zamanlar da nefes egzersizleri yapin birkac denemede ise yarayacaktir. Evi toplu tutmaya calismakta onemli ev kadinlarini daginiklik cok etkiliyor. Sonra biraz rahatlamaya, kendinizi dinlemeye basladiginizda, dogru sorulari sormaya özen gösterin ve kendinize dürüst olun. Ne istediginiz, neler yaptiginiz, tavirlariniz vs ve gitmek istiyorsaniz mutlaka gidin aileniz sizi kapidan kovacak degil. Intihar asla çözüm degil ve sizin sadece destege daha dogrusu, dogru bir destege ihtiyaciniz var. Bulundugunuz sehirde varsa anne cocuk etkinlikleri arastirip gitmek iyi gelecektir, psikolojik danismanlik iyi gelecektir.
 
Bence lohusalık depresyonu ndan böyle düşünüyorsun bence herşey bu kadar kotu degoldir,evet rahatsız edici şeyler vardır ama o kadar da değildir, lohusalıkta gebelikte bende hep ölümü dusunurum. Bı Dr a ve psikologa git lütfen. Bide sikilmissin orda sohbet edecek birini bul yada biraz İzmir'e hit dinlen
 
Bu arada birkac gerizekali yorumu gördüm, ölün falan denilmis?? Depresyon ciddiye alinacak bir sorun madem aptal gibi yorum yapacaksınız yapmayın kardesim zorlayan mi var sizi?? Yapılan suc ayrica intihara tesvik bu! zaten bunalimda birini suclamak kadar asagilikca birsey olamaz herhalde.
 
İzmirden Antep'e giderken tüm Antep'in sizinle arkadaş olmak için beklemediginin farkında değil miydiniz? Saçma yani şimdi hadi İzmir'e gidelim dememiz. Şartlarınız değişmiyorsa mevcut şartlara uyum sağlayın.
 
Öncelikle durumunuza çok üzüldüm... ama artık siz bireysel kararlar alamazsınız bir bebeğiniz var onu düşünerek hareket etmek zorundasınız... bazen insanın gözü kör olabiliyor aileler bir çok şeyi bizden daha iyi görebiliyor... bir işiniz olsaydı belki sizde bu kadar bunalmazdınız... bence KPSS olmadı bile özelde iş aramaya bakın biraz kafanız dağılır bu düşünceden uzaklaşırsınız... ayrıca hayat dediğimiz şey bir mücadeleden ibaret kimsenin hayatı dört dörtlük değil ama bir şekilde mücadele ediyoruz... evlilik çok hassas bir konu gerçekten...
 
Çok büyük bir değişim göremedim sanki. Doğum sonrası hassasiyeti tam atamamış olabilirsiniz henüz. Eşiniz de buna aşırı tahammül gösteremiyor olabilir. Biraz daha sabredin. Çocuğun üzerinizdeki yükü azaldıkça herşey yerli yerine oturacaktır bence. Ölümü de aklınıza getirmeyin Çünkü ölüm yokluk değil ve intiharlı bir ölüm kimse için kurtuluş olmaz
 
Üzüldüm ya okurken. Siz şimdi fazla takmadan onu bunu çocuğunuza odaklanın
İzmir fikrini de şimdilik rafa kaldırın
 
madem bu kadar kötüysen boşan ,

aslında bu konunun devamlı başlarda kalması lazım
anne babanın hayır dediği evliliği yapmayacaksın yoksa sonu bu
 
Ne kadar şanslısınız, ölmeyi düşündüğünüze göre biraz rahat bir annesiniz! Her anne bu kadar rahat olamıyor da!!!
Çocuğum mutsuz bir anneyle büyümesin diye boşananı gördüm de ölmek isteyeni ilk kez görüyorum.
Antebin neresinde yaşıyorsun bilmiyorum ama çevre edinirsen gayet de mutlu olabilirsin. Biraz kaderci olup yaşadığın yeri sevmeye çalışsan bence biraz da olsa düzelir herşey.
Kv ye gelince; eğer sen eşine sürekli gidelim buradan diyorsan belki oğlu gitmesin diye kendince sizin aranızı bozmaya çalışıyordur. Gaziantep li erkeklerin %90 ı memleketini bırakıp gitmeyi asla düşünmez, bence sen yaşadığın yeri yaşanabilir hale getir.
 
8 aylık bebeğiniz var. Eşinizin doğumdan sonra değiştiğini söylüyorsunuz. Doğumdan sonra değişen kişi siz olabilirsiniz, hamilelik sonrası depresyonu yaşıyor olabilirsiniz. Depresyonda olduğunuz için de insanları farklı algılıyor ve sağlıklı kararlar veremiyor olabilirsiniz. Eşinizle bu durumunuzu paylaşın. Psikolojik destek alın.
 
Ben de Batı’dan Doğuya gelin geldim ama ben çalışıyordum. Alışmak zaman alabilir. Ama zamanla alışıyorsun ve kendini yabancı hissetmiyorsun. Zaten doğunun insanları misafirperverdir, sıcaktır, size yabancılık hissettirmezler, dışlamazlar. Bu sebeple intiharı düşünmek bencillik bence. İnsanlar nerelerde yaşıyor, herkes zorluk çekiyor. Kayınvalidene biraz sıcak davran, ilgi göster, hediye al ne bileyim biraz iyi davran o da değişecektir. O değişmese de eşin yaptığın çabayı görür. Evlenirken şartları biliyordunuz, şimdi ben oynamıyorum diyip mızıkçılık yapmak olmaz. Kv diğer gelinlerle kıyaslayabilir o öyle görmüş siz de kendinizin diğer iyi taraflarınızı gösterin. Evlilik çaba gerektirir. Çocuğunuz için güçlü olun.
 
Ebrunur0 .!.:
Mutsuz bir anneyle büyümesi de iyi değil ki
Genişletmek için tıkla...

Onun annesiz buyumesini umursamayip kendini olduren bir annesi oldugunu ogrenmesi daha iyi olurdu diyorsunuz yani. Ve de siz annesi olarak daha 8 aylik bir bebegi arkanizda sirf siz mutsuz oldugunuz icin birakabilmeyi dusunebiliyorsunuz?
Ne anneler ne agir seylere gogus germisler sirf cocuklari annesiz kalmasin, kalirlarsa halleri ne olur diye. Size Ben bir sey demek istemiyorum.
 
Canim benim intihar etmenin ne size ne bebise hicbir faydasi olmaz lutfen bu durum gecici elbet bebis biraz olsun buyuyunce kafayi toparlayip bir plan yapacaksiniz. Esiniz cok anlayissizmis ama siz bir bireysiniz elbette bu durumdan cikabilirsiniz lutfen internette kadin kuruluslarini mor catiyi vs arastirin simdiden onlarin yazdiklarini okuyun. Belediyelerin aile danismanlik merkezleri var oralarda ucretsiz psikologlar olabilir onlari arastirin. Dr. Burns iyi hissetmek kitabini okumaya calisin. Hem de lohusa depresyonu bu ve sartlariniz cok kotu. Ama siz degerlisiniz yasamayi hak ediyorsunuz bu kadar hassas bir ruh anlayissiz bir koca yuzunden olmeyi hak etmiyor aksine gyclenmeyi hak ediyor ne olur biraz cabalayin ve umudunuza tutunun.
 
Bebegin biraz buyusun bekle azicik.. 8 aylik bebegin napacak olmeyi dusunuyorsun? Bizler guclu olmaliyiz anne olarak. Sen intihar edersen bu babayla uvey ana elinde ne ceker dusundun mu? Hersey yoluna girer bu kadar dusunme
 
Ölüm hiçbir şeyin çözümü değil.Allah a sığınıp sınava hazırlanıp girmelisin.Allah koymuştur yoluna herşeyi sadece siz karar alın ve çaba sarf edin lütfen.
 
İntiharı düşünmek bencillik..anne değilim ama olsaydım evladımı üvey anneye bırakmak istemezdim.

Aileniz tabiiki boşanma diyecek ortada masum bir melek var..psikolojik olarak yorulduğunuzu belirtip bir müddet ailenizin yanında kalın..hala aynı düşüncede olursanız boşanın.Lütfen biraz izmirde nefes alın, bebek bakmak yorucu bu düşüncelerle kendinizi dahada bunalmayın.

Ailem istemiyor ama seviyorum diyen arkadaşlar görsün ki evlilikte aynı kültürel değerlere sahip olmak önemli olduğu gibi, aşkın herşeyin üstesinden gelmeye çoğu zaman yetmediği okuyun.
 
Ben de ilk evliliğimde senin durumundaydım . Hatta şimdi okuyunca senin eşin aynı benim ilk eşim gibi geldi. Öncelikle sabırlı ol. Ben de intihar etmeyi düşünmüştüm o zamanlar . Kızım 3 yaşındaydı. O psikolojiyi iyi bilirim. Ama yapamazsın bunu sen de biliyorsun . Sen çocuğuna kıyamazsın . Eğer kıyabiliyorsan anneliğini yargıla. Ben hep Allaha sığındım evladımı terketmedim. Şimdi hep söylerim Rabbim bana ne verdiyse evladımın hürmetine verdi.
 
Sizinle aynı yaştayız. Biri sizinki ile yaşıt iki tane evladım var. Büyük konuşmak istemiyorum ama ne olursa olsun, ne yaşarsam yaşayayım bir gün mutsuz olsam bile evlatlarımı arkamda annesiz bırakmam. Mutsuz bir anne ile büyümesi daha mı iyi demek yerine, mutlu olabilmek için elimden ne geliyorsa yaparım.

Boş laf yapmıyorum. Zamanında çok şey yaşadım, mutsuzluğun dibini gördüm ama bir gün bile ölmek aklımın ucundan geçmedi.

Bir defa en basiti, mutluluk sebebim evladımın bir gülüşü olur. Sarılıp, kokusunu içime çektiğim zaman dünyanın en güçlü insanı ben olurum.

Çünkü, onları bu dünyaya getirme kararını ben verdiysem, her yaşadığım olumsuzlukta vazgeçme lüksünden de vazgeçmişim demektir.

Silkelenin ve kendinize gelin. Anne olduğunuzun, sorumluluklarınız olduğunun farkına varın. Şayet intihar ederseniz ardınızda mutsuz ve hayatı boyunca sizden nefret eden bir evlat bırakmış olacaksınız. Sizi zayıf ve aciz görecek. Onu hiç sevmediğinizi düşünerek büyüyecek -ki babası ve babasının ailesi de her zaman ona bunu aşılayacak. Annen öyleydi şöyleydi, seni sevseydi senden vazgeçmezdi diyecekler.

Mutlu olmak istiyorsanız önce kendinize dönün. Kendiniz için ufak bile olsa bir şeyler yapın.

Ben psikiyatristin yontulmaz dediği adamı yontmuş insanım. Siz de yaparsınız.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
  • Kilitli
Eşim ve Ailesinin Sürekli Beni Aptal Yerine Koyması boşanmaya düşünüyorum
9 10 11
Yorumlar
205
Görüntüleme
12K
Alyasena
A
P
Eş zoruyla kürtaj ..
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
2K
kelebek35_
H
  • Kilitli
Evliliğim ne olacak çıkmazdayım sanki
Yorumlar
17
Görüntüleme
9K
Aystkaramelmahkiyato
A
O
Eşimin ailesi ile sorunum
8 9 10
Yorumlar
193
Görüntüleme
27K
MFF
M
Y
Eşim ailemi sürekli eleştiriyor
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
8K
eylulcmre
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…