iş meselesi beni çok yıpratıyor:((

Fadike .!.:

Sorumluluklarınız çok fazla hem çalışıyorsunuz hem annesiniz hem de anlayıssız bir eşiniz var sanırım, yeriniz de olsam eşimden yardım isterdim o çocuğu tek başına yapmadınız sanırım...

Genişletmek için tıkla...

senbensema .!.:

:) çok haklısın da anlayan kim bunu!!! işine gelince babanın evinden mi getirdin derler, gelmeyince deçocuğa baaak! olur. bugün mesela, işi için evrakları vermeye gittim ve mesai içinde işimden izin alıp gittim. otobüs haricinde o kadar çok yol yürüdüm ki sıcakta anlatamam, ayaklarım ağrıdı. eve geldim 1 saat sonra eşimn surat 5 karış(ve ne kaar yorgun, halsiz olduumu da biliyo). neymiş efendim, ben yemek yapmamışım, evi boşlamışım. ya adam yemek yedikten sonra ekmeğin ağzını kapatmaktan, üzerini değişip kirlisini sepete atmaktan aciz bana trip yapıyor. ben de yapamam yemek dedim, binbir suratla yaptı, ben yemedim kendi yedi. ne diyim ben bu adama, güzelce anlattım olmadı,kavga ettim olmadı...ne yapsam bilemedim.

Genişletmek için tıkla...

senbensema .!.:

kızlar selam. ben şu anki işimden memnun değilim. şükürler olsun bir işim var hem de devlet dairesinde çalışıyorum, memurum ama genel idar hiz.sınıfındayım. ben senelerce dirsek çürütüp öss de hukuk akzanayım die çabaladım, kazndım. sonra da okurken çok zor sıkıntılı sınav dönemlerinden geçtim. derken stajımı yapp ruhsat aldım. en büyük hayalim avukatlık yapmak, büro açmaktı. ama olmadıııı( kpss ye girmiştim son sene 80 pauan almıştım, hadi dedim büro açamayıp başkasının yanında çalışmanın rezilliğini de görünce devlete atanıyım avukat olarak. bendeki şans o sene av. alımı az oldu, puanlar uçtu. neyse memur oldum, ben memur olmadan 6-7 ay önce ruhsatı olan memurlar içinden hazine avukatı almışlardı,ben de bunu düşündüm kurumda sınav olunca girerim dedim. ama 5 sene bitti o sıav açılmadı gitti, hem de diğer bakanlıklar açıyor ama sadece kendi memurlarını sokuyolar sınava. bu arada evlendim, kızım oldu, bisürü sınava girdim hakimlik savcılık, icra müdürlüğü, kpss, yazılısını kazandığım sınavlar oldu mülakatta elendim, yedeğe kaldım kılpayı bana sıra gelmedi...hep bi ucunddan kaçırdımm yani artık yoruldum... eşim de yardım etmiyor ki!!! ben kızımla mı ilgilenim,ders mi çalışıyım, yemek mi yapıyım, işe mi gidiyim, ev işi mi yaoıyım...
bana kızmayın, buldu da bunuyor demeyin kızlar sakın. işim olduu için ve devlette olduum için hep allaha şükrettim, asla nankörlük etmedim rabbime karşı, bunda da bir hayır var dedim hep sabır ettim. ama son aylarda o kadar çok şeyi kıl payı kaçırdım ve elimde paatladı ki anlatamam... yemin ediyorum size aylarca hakimlk sınavına çalıştım ve sınavdan bir gece önce geceleri rahatsızlığı çok ağır olmayan kızım sabaha kadar bağırıp ağladı, ateşler içinde yAndı, bir sınavın mülakatına giderken de aynısı oldu ve ben kızımı o halde bıraktım diye ağlayarak gittim geldim sınava( bunları düşününce acaba rabbim bana"sen durduğun yerde dur daha" diyor herhalde diyorum. en son kpss ye gireceğim günün önceki gecesi benim kız yine hastaydı ve çocuk son bir yılda gece hastalığı 3 kez yaşadı, 3 ü de benm sınavlardan önce!!!
acaba çok istediğim için mi olmuyor. yoksa yaşım ilerledikçe ben gerizekalılaşıyor muyum. önccden herşeyi başarırdım. ne zaman evlendim, o zaman başladı başarısızlıklarım.
kızlar çok bunalımdayım. kendi mesleğimi yapmak istiyorum ama olmuyor... özelde çalışmaya da cesaret edemiyorum, sırf kızımı düşünüyorum. erken gidicem geç gelcem, belki hafta sonu bile çalışıcam, kızımla ilgilenmeye ne zamanım ne de enerjım kalmıycak diye düşünüp bu işimi bırakmaya cesaret edemiyorum. takmayım desem, hiç alakam olmayan eğitimini almadığım bir işi yapmak çok zoruma gidiyor şanssızlıklar yakamı bırakmıyor 5 yıldır((

Genişletmek için tıkla...

senbensema .!.:

arkadaşlar bugün başka bir kurumun avukNatlık kadrosunu kazandığımı öğrendim. bu kadar sıkıntılı bir dönemde allahım bana yardım etti. dualarım kabul oldu. derdimi paylaşan herkesten de razı olsun rabbim inşallah, sizler de istediğiniz işlerde ağız tadıyla helal parayla çalışın inşallah kızlar.
çooooooooooooook mutluyum...

Genişletmek için tıkla...

hy_patia .!.:

Oncelikle merhaba. Konunuzu onceden okudum ve mutlaka size cevap yazmak istadim yalniz olmadiginizi hissettirmek icin ama bulundugum yerde telefondan nete girebiliyordum ordan da rahat cevap yazamadigim icin bugune kaldi umarim okursunuz.
Sizi cok iyi anliyorum ayni sanssizliklari ben de 5yildir yasiyorum. Ben matematik ogretmeniyim. Kendimi bildim bileli akademisyen olmak istamisimdir zaten bu yuzden universite sinavinda tek tercihle istedigim yere girdim. Basarili bir okul doneminden sonra iyi bir diplom notuyls okulu bitirdim alese girdim yine ilk 50ye girerek guzel bir puan yaptim, kendi okulumu cok seviyordum biraz idealist oldugum icin (tbi o zamanlar) yine yuksek lisans basvurumu tek okul tek tercihle sinirlandirdim, iste en buyuk hatam sanirim. Neyse sonuclar aciklaninda resmen sok yasadim, mulakat sirasinda sorulara verdigim cevaplarda sorun olmmasina ragmen 1 puan alarak yedeklere kalmistim, juri baskaninin aciklamasi 'birilerinin buraya girmesi gerekti'. Daha sonraki donemlerde de birkac universiteden aldigim cevap 'seni kendi okulun almamis ben neden alayim'. Neyse kusura bakma buralari cok uzun yazdim, cok doluyum da.
Sonraki madem akademisyen olamiyorum her iste bir hayir vardir formasyonumu alayim ogtmenlige devam edeyim dedim. Zaten iyi bir dersanede universiteden beri calisiyordum. Mutluydum da ogrencilerle ugrasmaktan. Daha sonraki sene formasyonumu aldim, artik dersanede de daha iyi bir maasla baslayacaktim ki dersane sube kapatma karari aldi. Yaz daha bitmeden eski dersanem beni bir koleje yerlestirdi. İsim rahat sayilirdi daha duzenliydi, zaten bu arada evlenmistim de hersey yoluna giriyordu. Bir sonraki sene icin evime yakin bir subede bolumumden zumre sorumlusu teklifi aldim, ama devam edemeyecektim hamileydim ve dogum ekimde olacaginden bir egitim yili calismam imkansizdi. Bunu firsat bilerek kpssye hazirlanmaya karar verdim, zaten formasyon aldigim donem bir defa girmistim ve 0.4puanla atamayi kacirmistim yani biraz alt yapim vardi eksiklerimi tamamlarsam neden olmasin dedim, cunku su ana kadar calisip da kaybettigim bir sinav olmamisti. Calistim 2010 sinavina girdim cok iyi olmasa da istedigime yakin bir puan aldim,(aslinda daha once girdigimden daha iyi netler yapmistim ama bircok kisi tam puan yapinca puan dusuk gelmisti) ama yine de olur herhalde dedik. Sinav iptal oldu, uzulmadim ama nasilsa kendime guveniyordum yenisine girer alirdim yine puan, sevindim bile daha yukseltebilirim diye. Artik son aya girmistim hamileligimde , sinav takvimi aciklandi 31 ekim. Makul bir tarih diye dusundum, ne de olsa doktorum 10-20ekim arasin dogumun gerceklesir demisti. Ama benim oglum dogmamak icin inat etti, 40. Hafta bitti, yok. 41. Hafta bitti yok doktor daha fazla bekleyemeyiz dedi ve ben 29ekimde dogum yaptim. Millet sinavdayken ben bebegimle cikis kagitlarini bekliyordum. Hic uzulmadim elbette dunyanin en guzel seyine kavusmustum. Bir sene daha calisirdim ne olacak nasilsa evdeydim bu sene.
Bakan aciklama yapti 55bin ogretmen alacakti, calistim bebekle ne kadar zor olsa da gunde yarim saatte olsa calismaya calistim. Ama secim gelmisti supriz bir atama oldu, daha biz hazirlananlar sinava girmeden son yillarin rekor atamasi yapildi. 86 alan istanbula atandi benim bolumundan(iptal olmasaydi benim puanimdi) sonra sinav oldu 90 aldim ve tabiki sevindim ataniyorum diye. Kontenjanlar aciklaninca istanbul olamayacagini anladik. Yine olmadi... Artik yalniz da degildim bebekle uzaklara da gidemezdim benim gidebilecegim yerlerde toplan 16yer anca olur. Demekki benim kismetim ozeldeymis dedim daha fazla zorlamayacagim dedim bir ise basladim. Ama kosullari ozelin iyiysiydi. Memnundum, hersey yoluna girmisti artik derken, maaslar teklemeye basladi, sonrasi malum kapandi, kurucu beni baska yarim zamanli calisacagim baska bir yere aktardi en azindan donemi daha az zararla kapatabilacaktim. Yine sinava girmeliyim dedim oturdum yine tekrarlar, denemeler, artik calisacak birsey bulamiyordum, iki senenin birikimi vardi ne de olsa, ustune hatirlatmalar, tekrarlar yine sinav geldi catti.(ama bu sene daha zorluydu oglum yuruyordu ve konusmaya calisiyordu hareketi meraki cok zor oluyordu, bazen kitabi elime aldigimda onun zamanindan caldigim icin kendime kiziyordum, sair oglum az kaldi diye diye girdim sinava) sinav iyi gecti. Bu sefer 93 aldim ama daha once yasadiklarimdan buna sevinemiyorum bile. İstanbul disina cikamayacagim. Burada ne kadar kadro acilacak belli degil bana yetecek mi bu kadro, bu sene de olmazsa bir daha calismaya gucum olur mu onu da bilmiyorum. Okuldan mezun olali ne kadar oldu daha is konusunda bir arpa bouyu yol katedememek bana cok koyuyor, bazen kendimi cok beceriksiz hissediyorum. İnan bu isin psikolojik kismi cok daha agir geliyor. Calismak cabalamak dert degil ama hep ayni yerde cirpinmak.
Sizin de dediginiz gibi cooooook yiprandim bu is meselesinden...(kusura bakmayin uzun oldu umarim konunuzu gaspettigimi dusunmezsiniz. Sadece sizi anladigimi ve yalniz olmadiginizi gostermek icin yazdim.)

Genişletmek için tıkla...

dirim .!.:

canım senin adına çok sevindim
birçok kişiye de çok güzel bir örnek oldun şimdi

Genişletmek için tıkla...