Gerçekten çok doluyum arkadaşlar 
8+2 haftalık hamileyim. Bir hastanede hemşireyim. Sorumlu Hemşirem aynı zamanda eskiden beraber çalıştığım bir arkadaşım. Aklımda hastanede çalışmak yokken kendi aylarca çağırmıştı beni kendi servisine çalışmaya.
Hamile kalmaya kötü gözle bakan bir yer değil burası. Hatta sorumlum dediğim arkadaşım sürekli hadi artık çocuk yap diyordu. İse baslamamin 7.ayinda hamile kaldım. Sorumlum ilk öğrendiğinde benden daha çok sevindi.
Ama sonradan davranışları çok değişti.
Daha ilk haftalardan çok ağır geçiriyorum hamileliği.bulantilarim, halsizligim, üstüne geçirdiğim enfeksiyonlar..
Gece nöbetlerine hâlâ devam ediyorum. Tam 15 saat nöbet tutuyorum sırf "bu ay da idare eder misin gece çalışmasını" diye rica ettigi için.
Ama artık gece dayanamıyorum ve bunu görüyor. Servisimizde az hasta olduğunda offlanmak (o gece ise gitmemek) için izin istiyorum ama inadına "hayır" diyor: bazı geceler sırf 1 hasta bakmak için çağırıyor beni gece nöbetine. Üstelik benim dışımda 5 hemşire daha var servisimizde.
Kısacası artık dayanamıyorum. Ağlayarak geliyorumm işe ve dayanacak gücüm kalmadı. En azından bir iki gün evde dinlenmeye ihtiyacım var.
Rapor almak istiyorum ama çalışma arkadaşlarıma haksızlık olur diye çok korkuyorum karnimda bebek var,kimsenin hakkına girmek istemiyorum.
Ama bu gidişle bu kadar yorularak bebeğime bir şey olacak gibi hissediyorum.
Siz yerimde olsaydınız surat asmalara,laf söylemelere rağmen yine de rapor alıp dinlenir miydiniz?
Yoksa hamilelikte daha kötü günlerim olacak, o günlere mi saklamaliyim, bilmiyorum. Kimseyle kötü de olmak istemiyorum lütfen bana yardımcı olun kafam karmakarışık..
8+2 haftalık hamileyim. Bir hastanede hemşireyim. Sorumlu Hemşirem aynı zamanda eskiden beraber çalıştığım bir arkadaşım. Aklımda hastanede çalışmak yokken kendi aylarca çağırmıştı beni kendi servisine çalışmaya.
Hamile kalmaya kötü gözle bakan bir yer değil burası. Hatta sorumlum dediğim arkadaşım sürekli hadi artık çocuk yap diyordu. İse baslamamin 7.ayinda hamile kaldım. Sorumlum ilk öğrendiğinde benden daha çok sevindi.
Ama sonradan davranışları çok değişti.
Daha ilk haftalardan çok ağır geçiriyorum hamileliği.bulantilarim, halsizligim, üstüne geçirdiğim enfeksiyonlar..
Gece nöbetlerine hâlâ devam ediyorum. Tam 15 saat nöbet tutuyorum sırf "bu ay da idare eder misin gece çalışmasını" diye rica ettigi için.
Ama artık gece dayanamıyorum ve bunu görüyor. Servisimizde az hasta olduğunda offlanmak (o gece ise gitmemek) için izin istiyorum ama inadına "hayır" diyor: bazı geceler sırf 1 hasta bakmak için çağırıyor beni gece nöbetine. Üstelik benim dışımda 5 hemşire daha var servisimizde.
Kısacası artık dayanamıyorum. Ağlayarak geliyorumm işe ve dayanacak gücüm kalmadı. En azından bir iki gün evde dinlenmeye ihtiyacım var.
Rapor almak istiyorum ama çalışma arkadaşlarıma haksızlık olur diye çok korkuyorum karnimda bebek var,kimsenin hakkına girmek istemiyorum.
Ama bu gidişle bu kadar yorularak bebeğime bir şey olacak gibi hissediyorum.
Siz yerimde olsaydınız surat asmalara,laf söylemelere rağmen yine de rapor alıp dinlenir miydiniz?
Yoksa hamilelikte daha kötü günlerim olacak, o günlere mi saklamaliyim, bilmiyorum. Kimseyle kötü de olmak istemiyorum
lütfen bana yardımcı olun kafam karmakarışık..
