bu benim durumum sadece
bende girmek istediğin bankayı, şubeyi ve bankacılığı iyice düşün derim. benim çalıştığım bankada hiyerarşi çok fazla resmen askerlik gibi dikine gidersen sürülürsün başka illere hakkımı defalarca savundum tabikide ama en sonunda depresyona girdim hemde durduk yere hiçbirşey yokken artık yorulmuş gibi hissediyorum. abartı gibi geliyordur eminim ama ben çalışıtıgım şube konusunda çok şanssızdım. sevmeden yapılabilecek bir iş değil.umarım senin içinde en hayırlısı olur, olumsuz etkilemek istemem iyi şartlarda olan bankacılarda vardır muhakkak
hepsine katılıyorum işte belirsizlik burada başlıyor işsizlikmi, mutsuzlukmu?
ev hanımı olunca mutluluğun garantisini kim veriyor peki
ben olsam başka bi iş bulana kadar işten ayrılmazdım
bence hemen iş aramaya başla bulursan ayrıl işten yada ne mezunusun kpssye girip atanmayı deneyebilirsin arkadaşımarkadaşlar, fikirlerinize ihtiyacım var 1 yıllık evli ve 6 yıllık bankacıyım. banka çalışma şartlarına katlanamıyorum ve istifa etmek istiyorum ama sonrasından çok korkuyorum. hergün saat 9-10 da çıkmaktan, ezilip rencide edilmekten birde müşteri kaprisinden bıktım usandım. defalarca istifa etmek istedim fakat ailemin düzelir alışırsın geçer demeleriyle 6 seneyi devirdim.çok psikolojim bozuldu ara ara bunalımlara girdim çok ağladım. artık bu işe katlanamıyorum ailem evde sıkılırsın biz ayrılda demeyiz ayrılmada demeyiz diyip sıyrılıyorlar eşim ise senin kararın diyor hem sana bakarım diyor biryandanda 2 maaş ile daha rahat oluruz bu yaşına geldin sen bileceksin diyor. maddi dururumuz orta halli. aslında istifaya karar verdim ama sonrasında iş bulmam çok zor küçük yazlık bir ilçede yaşıyorum yeni bir iş bulmam çok zor. bugune kadar kendi ayaklarım uzerinde durdum hem işten istifa etmek istiyorum hemde eşimin eline bakmak zorunda kalmak fikri zoruma gidiyor ya maddi sıkıntılarımız olursa ya olurda kendime bakmak zorunda kalırsam ne yaparım diye çok korkuyorum. müdürüme istifa edeceğimi söyledim izindeyim ve geri dönüp vazgeçtim demek ayrıca zoruma gidiyor ki geri dönsem bile nekadar katlanabilirim bilmiyorum. biryandan maddi özgürlük ama mutsuzluk artık sağlığım bozuldu. biryandan da ev hanımlığı, eşinden harçlık almak ve birsürü belirsizlik yani işimden ayrılmazsam çok mutsuz olucam eminim belki ileride yine bu duruma gelicem ama ayrılırsam ne olacak bilmiyorum bu riski almalımıyım fikirlerinize çok ihtiyacım var
sana en iyi cevaplardan birini ben verebilirim sanırım..
bende 1 sene önce tam sölediğin sebeplerden istifa ettim..
artık pskilojim ve evliliğim bitme noktasına geldi bu illet banka yüzünden..
arkadaşlar artık ne yazıkki hiç bir banka çalışalası bir ortam sağlamıyor..
sistem sömürü üstüne kurulmuş malesef..korkuları da yok büyük patronların nasıl olsa
dışarda bize verdiği maaşın çok altında çalışmak isteyen yüzlerce işsiz var..
ben T.C nin en büyük ticari bankasında çalıştım 2 yıl..ama ömrümün
önemli kısmını yemiştir eminim..
en erken 8 de çıkardık şubeden..ilginci nedir bilirmisin işimiz olduğundan beklemezdik.
başka hiyerarşik üstünüz işini tamamlamamıştır onun işleri sana kalır..
ve bizim bankamız satış satış diye yer..bunu yaptığı departmanda gişedir..
ahh ahh yazsam destan olur..
babamı aniden kaybettim.vefat iznim bitti işe döndüm.müdürüm başın sağolsun demeden önce
geçti karşıma yasal iznimiz olan 7 günlük vefat iznimin sadece 3 günü vefat olarak girmemi
geri kalanını yıllık izin olarak girmemi söyledi.
ne yazııkki böyle vicdansız şe......sizlerle çalıştım.
ama ne oldu.evlendim evlilik nedeniyle istifa ettim tazminatımı alıp çıktım.
çok şükür iyiki çıkmışım.psikolojik baskı yok,sinir yok,kaprisli müşteri yok..
evde sıkılmıyormuyum sıkılıyorum tabi ama bankadan çok daha iyi böylesi..
bence 6 yıl azımsanmayacak bir deneyim.boşta kalmazsın canım..
senin ruh sağığın yerinde olmadıktan sonra parayı ne yapcaksın
çokk uzun oldu o kdar dolmuşum ki
şu anda naptınız ?durumunuzu çok merak ettim, bende aynı durumdayım şu anda
arkadaşlar, fikirlerinize ihtiyacım var 1 yıllık evli ve 6 yıllık bankacıyım. banka çalışma şartlarına katlanamıyorum ve istifa etmek istiyorum ama sonrasından çok korkuyorum. hergün saat 9-10 da çıkmaktan, ezilip rencide edilmekten birde müşteri kaprisinden bıktım usandım. defalarca istifa etmek istedim fakat ailemin düzelir alışırsın geçer demeleriyle 6 seneyi devirdim.çok psikolojim bozuldu ara ara bunalımlara girdim çok ağladım. artık bu işe katlanamıyorum ailem evde sıkılırsın biz ayrılda demeyiz ayrılmada demeyiz diyip sıyrılıyorlar eşim ise senin kararın diyor hem sana bakarım diyor biryandanda 2 maaş ile daha rahat oluruz bu yaşına geldin sen bileceksin diyor. maddi dururumuz orta halli. aslında istifaya karar verdim ama sonrasında iş bulmam çok zor küçük yazlık bir ilçede yaşıyorum yeni bir iş bulmam çok zor. bugune kadar kendi ayaklarım uzerinde durdum hem işten istifa etmek istiyorum hemde eşimin eline bakmak zorunda kalmak fikri zoruma gidiyor ya maddi sıkıntılarımız olursa ya olurda kendime bakmak zorunda kalırsam ne yaparım diye çok korkuyorum. müdürüme istifa edeceğimi söyledim izindeyim ve geri dönüp vazgeçtim demek ayrıca zoruma gidiyor ki geri dönsem bile nekadar katlanabilirim bilmiyorum. biryandan maddi özgürlük ama mutsuzluk artık sağlığım bozuldu. biryandan da ev hanımlığı, eşinden harçlık almak ve birsürü belirsizlik yani işimden ayrılmazsam çok mutsuz olucam eminim belki ileride yine bu duruma gelicem ama ayrılırsam ne olacak bilmiyorum bu riski almalımıyım fikirlerinize çok ihtiyacım var
merhaba,
bende 2 sene bankada çalıştım ne sınavlardan mülakatlardan geçtim aman bankadır iyidir hoştur diye ama hayatımın en kötü 2 yılıydı. hala etrafımda bankacılığa heves edenler var hey allahm ben yaşadım gördüm dinleyin beni diyorum yok ama aynı kafadalar.. o 2 sene içerisinde yılda 1 kere başı anca ağrayan ben migren oldum sinirim mideme vurdukca ülser oldum sabırsız sinirli birşey oldum işte.. sonunda da yeter diyip istifa ettim iyi ki çıkmışım ya tabi bekardım hala da bekarım gerçi :) ailemde çık artık manyak oldun diyordu. istanbulda yaşıyorum iş bulmam kolaydı ki buna güvendim zaten 15 gün sonrada başka işe girdm hala da aynı yerdeyim 4 seneye yaklaştım. mecbur kalıp çalışsam depresyona iyice girerdim diyordum zor yine de işsizlik de istmediğin işte çalışmak da zor bankada çalışmak daha da zor
ay ınanmıyorum ya gercekten bankacılık o kadar zor bı meslek mı.. mıgren olmussun ınsallah sımdı ıyısındır
@ahsenti;
bana göre zordu hoş o kadar zaman pek de etrafımda mutlu bankacı gördüğümü söyleyememarkadaş demiş ya insanlardan nefret ettim diye bende öyleydim ya zordu artık müşteri dırdırından itirazından fenalık geçiriyordum şimdi gülüyorum ama cidden zordu 2 sene eve gelip tek kelime konuşmaz uyurdum sabah robot gibi bişi yemeden işe giderdim falan böyle geçerdi. şimdi iyiyim çok şükür yine müşterilerle uğraşıyorum ama neyseki birebir muhattap olmuyorum migrenlerim çokca azaldı neyseki stres olduğumda işte arada bir ziyaret ediyorlar tabi çok teşekkür ederim
şuan hangı meslekte calısıyorsun?
şu anda bir internet sitesinin müşteri ilişkilerindeyim yazılı iade mutakabat vs. yapıyorum.
sen öğrencisin sanırım profilde öyle yazıyor ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?