arkadaşların yazdığı gibi sıkıldığın için bu olumsuz düşünceler dolanıyor aklında.evet herseyi onunla yasadim. iyi bir secim yapmisim mantik olarak ama evlilik icin yeterli degilmis. yeni anladim.pisman olmaktan korkuyorum cesur degilim. pisman olma korkum olmasa durmazdim zaten
İlk mesaj ve çok hoşuma gitti gerçekten tebrik ediyorum gerçek ve objektif yorumunuz için konu sahibinede gelince bende boşanmazdım biraz kafanı dinle piskolojik destek al ve kocanı özle ozaman sevip sevmediğini anlarsınKafan o kadar çok karışık ki,
Eğer imkanın varsa bi yerlere kaç bikaç günlük,tatil ya da aile yanı vs.Ama ailenden kimseye bu düşüncelerinden bahsetme.
Fikirlerine çok güvendiğin bir dostun ya da büyüğünle konuş.
Sonra kendini dinle.
Aşkın ne kadar gerekli olduğunu düşün,aşk mı güvenli liman mı lazım olacak ileride onları düşün.
O bikaç gün seni zaten doğru karara vardırır.
Hakkında hayırlısı
NOT:Ben boşanmazdım
Cocuk yoksa bosan bence anne olduktan sonra bunların hicbiri haklı bir bahane olamaz.Gonlune gore olsun dilerimBasliga dahi ne yazacagimi bilemedigim icin.. neresinden baslayacagimi bilmeden basliyorum.
Belki derdim cogunuza dert bile gelmez bilemiyorum ama ozelimi paylasmayi karsi bulurken objektif yorumlara ihtiyac duydum sanki bir buhran donemindeyim...beni tanimayan gozlerin disardan bakisini merak ettim bir akila ihtiyac duydum.
Esimle orta okul askiyiz.9 senelik bir iliskinin ustune evlendik.4.5 yildirda evliyiz.26 Yasindayim bu arada.
ailemi dinlemedim esimle evlendim babam istememisti.
ailem kultur farki dolasiyla istememisti esimi.
ikimizin ergenligide herseyide birlikte gecti zor bir bi insandi cahil cesareti dedikleri olsa gerek herseye gozu kor bir sekilde bakarak suan ki aklimla asla kabullenmeyecegim seylerle bugunlere geldim.
Dugunumde igrenc bir sekilde boykot edilerek kabus gibi bir dugun sureci gecirdim. esimin ailesi tarafindan baya sikinti cektim. normal gelin kaynana kavgasi disinda cok cirkin durumlara geldik. Esim her zaman yanimda oldu destek oldugu taraf hep ben oldum.
Ailesiyle kesinlikle gorusmuyoruz ikimizde hala hazmedememis olsamda esimin yanimda olmasiyla biseyleri sindirmeye calistim. Ailemi kucuk duruma dusurmenin pismanligini cok yasadim. ama esim allah icin yuzumu hic kara cikarmadi kimseye karsi.
Elimden geldigince kisa kisa geciyorum sorulariniz olursa elbet cevaplarim.
velhasil suanda neredeyse 5 yillik evliyim.
Esimin evlilik surecine alisma surecimiz disinda bir sorunumuz olmadi en azindan bosanma sebebi olabilecek hic birseyle karsilasmadim.(aldatma siddet vs ) belli basli seyler gormedim ama bunlar disinda belkide karsilastim ama gormek istemedim bilmiyorum.bunlari anlatmamin sebebi biraz hayatimi bilerek yorum yapmaniza yardimci olmak.
suanima gelirsek evet cogu zorlugu cok sikinti cekerek atlattim.
dedigim gibi simdiki aklimla olsaydi belki bitirirdim cogu seyi coktan.
Suanda esim cok iyi bir aile babasi olabilcek potansiyelde isinde gucunde ara sira arkadaslariyla olan evinin eksikleriyle ilgilenen karisini seven normal bir evlilik surecinde olmasi gereken seyleri yapan bir es.
ama ben nedense kendimle ilgili celiskilere dusuyorum cok iyi ve cok degerli bir insan olmasina ragmen hayat enerjimizin kafa yapilarimizin ayni olmadigini dusunuyorum
evet iyi bir insan ama benim icimdeki askin tukendigini sadece saygi ve sevgiyle evlilik yurur mu diye dusunerek buluyorum kendimi. sogudugumu hissediyorum cogu zaman.
ben cook disa donuk o tam tersi daha agir bir insan. bazen mazeret aradigimi bazende onun iyiliklerine karsi vicdan yaparak gercekleri gormedigimi dusunuyorum.
sonucta bu hayata bir kere gelecegim evli mutlu cocuklu olmak disindada hayallerim olmasi gerektigine inaniyorum.
Kafa karisikligim sebebiyle karisik ve uzun yazmis olabilirim simdiden yorumlariniz icin tesekkurler. cevap verebilme firsatimda yanitlayacagim.
Canim seni anliyorum bir bakima bana benziyor hikayen tam olarak olmasada.evet benimde kayinvalidemle kavgalarim vs oldu hem de buyuk kavgalar ama cok seviyorum kayinvalidemi annem gibi su anda.o bir dobemdi geldi gecti unuttuk ikimizde.esim mukemmel bir es harika bir babadir.esimle de bir donem kayinvalidemle kavgalu oldugumuz donemde cok buyuk kavgalarimiz oldu hatta bir ara ne olume ne olune asamasina geldik.cocuklarimin yeni dogdugu donemdi.ben bunalima girdim 2 bebe ayni anda surekli aglar her kafadan ses cikar vs..kaldiramadim kavfa gurultu.neyse esim gonlumu aldi sonra su anda hersey mukemmel ama gel gelelim esimle cok farkliyiz biz de.ayni sizin gibi ben de daha konuskan hareketli gezmeyi seven eglenceli biriyimdir.esim benim tam tersim.bitun gun evde otursun kumandasi elinde olsun yeter.ha bwn deyince sunu yapalim bunu yapalum suraya gidelim diye beni asla kirmaz yapar ama herseyi ben planlamaktan biktim.gidecegimiz tatile otelin rezervasyonuna kadar ben ayarliyorum.sen begen ben uyarim diyor.hic mi bir fikrin yok be adam.ben de cok sorguladim bunu ve en son suna karar verdim.ben esimu seviyorum esim de boyle bir insan ve onu degistiremem baska hic bir problemimiz yok ve ben sureklu onunla olmak onunla eglenmek zorunda degilim.kendim gezer tozarim arkadadlarimla takilirim hobilerim var onlarla ugrasirim cocuklarimla cok ama cok egleniyorum canim ister sevisirim istemez sevismem.esimle ortak birseyler yapmak istersem de ayarlayiveriyorum o da yok demiyor zaten.boyle yani.ben mutluyum hem de cokBasliga dahi ne yazacagimi bilemedigim icin.. neresinden baslayacagimi bilmeden basliyorum.
Belki derdim cogunuza dert bile gelmez bilemiyorum ama ozelimi paylasmayi karsi bulurken objektif yorumlara ihtiyac duydum sanki bir buhran donemindeyim...beni tanimayan gozlerin disardan bakisini merak ettim bir akila ihtiyac duydum.
Esimle orta okul askiyiz.9 senelik bir iliskinin ustune evlendik.4.5 yildirda evliyiz.26 Yasindayim bu arada.
ailemi dinlemedim esimle evlendim babam istememisti.
ailem kultur farki dolasiyla istememisti esimi.
ikimizin ergenligide herseyide birlikte gecti zor bir bi insandi cahil cesareti dedikleri olsa gerek herseye gozu kor bir sekilde bakarak suan ki aklimla asla kabullenmeyecegim seylerle bugunlere geldim.
Dugunumde igrenc bir sekilde boykot edilerek kabus gibi bir dugun sureci gecirdim. esimin ailesi tarafindan baya sikinti cektim. normal gelin kaynana kavgasi disinda cok cirkin durumlara geldik. Esim her zaman yanimda oldu destek oldugu taraf hep ben oldum.
Ailesiyle kesinlikle gorusmuyoruz ikimizde hala hazmedememis olsamda esimin yanimda olmasiyla biseyleri sindirmeye calistim. Ailemi kucuk duruma dusurmenin pismanligini cok yasadim. ama esim allah icin yuzumu hic kara cikarmadi kimseye karsi.
Elimden geldigince kisa kisa geciyorum sorulariniz olursa elbet cevaplarim.
velhasil suanda neredeyse 5 yillik evliyim.
Esimin evlilik surecine alisma surecimiz disinda bir sorunumuz olmadi en azindan bosanma sebebi olabilecek hic birseyle karsilasmadim.(aldatma siddet vs ) belli basli seyler gormedim ama bunlar disinda belkide karsilastim ama gormek istemedim bilmiyorum.bunlari anlatmamin sebebi biraz hayatimi bilerek yorum yapmaniza yardimci olmak.
suanima gelirsek evet cogu zorlugu cok sikinti cekerek atlattim.
dedigim gibi simdiki aklimla olsaydi belki bitirirdim cogu seyi coktan.
Suanda esim cok iyi bir aile babasi olabilcek potansiyelde isinde gucunde ara sira arkadaslariyla olan evinin eksikleriyle ilgilenen karisini seven normal bir evlilik surecinde olmasi gereken seyleri yapan bir es.
ama ben nedense kendimle ilgili celiskilere dusuyorum cok iyi ve cok degerli bir insan olmasina ragmen hayat enerjimizin kafa yapilarimizin ayni olmadigini dusunuyorum
evet iyi bir insan ama benim icimdeki askin tukendigini sadece saygi ve sevgiyle evlilik yurur mu diye dusunerek buluyorum kendimi. sogudugumu hissediyorum cogu zaman.
ben cook disa donuk o tam tersi daha agir bir insan. bazen mazeret aradigimi bazende onun iyiliklerine karsi vicdan yaparak gercekleri gormedigimi dusunuyorum.
sonucta bu hayata bir kere gelecegim evli mutlu cocuklu olmak disindada hayallerim olmasi gerektigine inaniyorum.
Kafa karisikligim sebebiyle karisik ve uzun yazmis olabilirim simdiden yorumlariniz icin tesekkurler. cevap verebilme firsatimda yanitlayacagim.
10 yillik evliyim ve ayni sizin yasadiklarinizi yasadim cok severek evlendim evlilik icin 4 yil bekledim dugunde sorunlar yasadim v.s sizin gibi sorguladigim donemler olmustur elbette ama hic bir zaman bosanmayi dusunmedim cunku biliyorumki bu yasadigimiz duygulari yakalamak kolay degil belki hayatinda bu duyguyu hic yasayamamis insanlar var bu yuzden sıki sarilin derim yasanmisliklariniza emek olmadan sevgi olmuyor bunu cok iyi bilirsiniz gecici bir donem bence hayatiniza renk katmaya calisin kendinizi sartlamayin sahip oldigunuz guzelliklerin farkinda olmanizi tavsiye ederim sadece fikrimi soylemek istedim kirdiysam kusura bakmayin sizin hayatiniz sizin tercihlerinizevlilikte 5. yil sorgulama donemi galiba bu donemi atlatirsaniz cok mutlu bir evliliginiz olur atlatamazsiniz cok zor bir surec yasar sonra buyuk ihtimal yeni hayat kurarsaniz ama burda dediginiz gibi iyi kocandanda bosanilmazmi diye dusunup tekrar sorgulamaya baslarsaniz o evlilikte bu kadar sansli olurmusunuz bilmem esinizle mutlu degilde illaki bir erkeklemi mutluluk olur derseniz tek basiniza mutlu bir hayat yasayabilirsiniz ama illaki es lazim diyorsaniz mutluluk icin affiniza siginarak evet iyi koca bosanir eger rahatlik batarsa
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?