- 7 Ekim 2016
- 211
- 104
- 53
- Konu Sahibi powerpoint
-
- #1
İyi akşamlar,
Ben 24 yaşında üniversite okuyan biriyim. Ailemle aynı evde yaşıyorum. Dolayısıyla bazı tartışmalar kaçınılmaz oluyor babamla. Ben haftasonları dışarı pek çıkmam. Haftaiçileri de bir kaç gün 8 de en geç 9 da evde olurum. Evimiz çok merkezi bir yerde ve babam da evin çevresinde olduğumu biliyor. Yani bir araç bile kullanmıyorum eve gelirken. Maksimum 10 dakika yürüme mesafesi her yer. Ve etrafta insanlar var geceye kadar.
Bu bilgileri verme sebebim şu. Bazen kendimi abartıyor gibi hissediyorum yani acaba eve geç mi geliyorum, böyle olmamalı mı acaba gibi şeyler soruyorum içten içe. Çünkü babam sürekli bana ders çalış, sürekli geziyorsun çalıştığın yok vs diyor. Yani bu yaşa geldim hala hesap sorması imalı konuşmalar yapması çok sinir bozucu değil mi?
Bugün de bir arkadaşıma gittim ve arkadaşım bizim karşı apartmanda oturuyor. 9 da evdeydim. Gündüz babam beni arayıp kardeşine ders çalıştır demişti. Ben de tamam dedim. Biraz çalıştırdım falan. Her zamanki gibi kardeşim istekli değildi, annemle dışarı çıkması falan gerekiyordu. Öyle kaldı ders. Ben de arkadaşıma gittim. Eve geldiğimde de kardeşim uyumuştu. Uyumasaydı yine çalıştırırdım ama tabiki ortada yok kendisi.
Akşam eve geldim. Babam imalı bir şekilde “Nerdesin kızım sen?” dedi. (Sanki bilmiyor.) Ben de arkaşımdaydım dedim. Dediki kardeşine ders çalıştır demiştim. Sen yine dışardasın dedi.
O an çok sinirlendim. “Kendi derslerimin sorumluğu yetmiyor, bir de kardeşimin derslerinin sorumluluğu için mi başladın oraya gitme buraya gitme diye” dedim ve odadan hızlıca çıktım. Şuanda da çok sinirliyim. Bağırıp çağırmak istiyorum.
Sizce ben haksız mıyım?
Ben 24 yaşında üniversite okuyan biriyim. Ailemle aynı evde yaşıyorum. Dolayısıyla bazı tartışmalar kaçınılmaz oluyor babamla. Ben haftasonları dışarı pek çıkmam. Haftaiçileri de bir kaç gün 8 de en geç 9 da evde olurum. Evimiz çok merkezi bir yerde ve babam da evin çevresinde olduğumu biliyor. Yani bir araç bile kullanmıyorum eve gelirken. Maksimum 10 dakika yürüme mesafesi her yer. Ve etrafta insanlar var geceye kadar.
Bu bilgileri verme sebebim şu. Bazen kendimi abartıyor gibi hissediyorum yani acaba eve geç mi geliyorum, böyle olmamalı mı acaba gibi şeyler soruyorum içten içe. Çünkü babam sürekli bana ders çalış, sürekli geziyorsun çalıştığın yok vs diyor. Yani bu yaşa geldim hala hesap sorması imalı konuşmalar yapması çok sinir bozucu değil mi?
Bugün de bir arkadaşıma gittim ve arkadaşım bizim karşı apartmanda oturuyor. 9 da evdeydim. Gündüz babam beni arayıp kardeşine ders çalıştır demişti. Ben de tamam dedim. Biraz çalıştırdım falan. Her zamanki gibi kardeşim istekli değildi, annemle dışarı çıkması falan gerekiyordu. Öyle kaldı ders. Ben de arkadaşıma gittim. Eve geldiğimde de kardeşim uyumuştu. Uyumasaydı yine çalıştırırdım ama tabiki ortada yok kendisi.
Akşam eve geldim. Babam imalı bir şekilde “Nerdesin kızım sen?” dedi. (Sanki bilmiyor.) Ben de arkaşımdaydım dedim. Dediki kardeşine ders çalıştır demiştim. Sen yine dışardasın dedi.
O an çok sinirlendim. “Kendi derslerimin sorumluğu yetmiyor, bir de kardeşimin derslerinin sorumluluğu için mi başladın oraya gitme buraya gitme diye” dedim ve odadan hızlıca çıktım. Şuanda da çok sinirliyim. Bağırıp çağırmak istiyorum.
Sizce ben haksız mıyım?