Önceden sadece kendin için nefes alırken,kendini düşünürken...hamileliğinde onun için nefes alıyosunnn...Anne olunca kendinden önce onu düşünüyorsun...Sanki ANNELİK sadece sana özle bi duyguymuş hissinine kapılıyosun.Dünyanın merkezi ''O'' oluyor.kucağına aldığında tarifi imkansız bir iletişimle birbirimizin yüreklerini dinliyosun.birbirinizin kokusunu ayrı olduğunda dahi duyabiliyosun...Doğumu,ilk gözgöze geliş,ilk parmağını tutuşuu,ağlayınca ne yapacağını şaşırmak,yüzüne dik dik bakıp seni tanımaya çalışması,ilk dişi,emeklemesi,ilk heceleri,ilk ''ANNE'' deyişi...ilk adımı........ANNELİK NE GÜZELLL ŞEYYYY...Anne olunca daha iyi anladımmm:)