maşallah denizimize.allah nazarlardan saklasın.sağlıkla sıhatle büyüsün minik fındık.sabah sabah moral oldunuz bana.
gulussssssssss hemen bana bu 20 kiloyu nasıl verdin anlat bakim.ver şu tiyolarıda hamiş kalmadan azıcık bende zayıflayayım.bak geçiştirme güzel güzel yaz allah aşkına.
canım bak şimdi yaptığım doğrumuydu bilmiyorum ama bana yardımcı oldu
öncelikle günde 3 litre su içiyordum
sabahları iş yerinde 2tane kepekli etimek üzerine 1 tane üçgen krem peynir sürüp yedim
çay yada kahve yerine çay saatimde sıcak su içtim gerçi çok sıcakken içmedim çünkü oda kabızlık yaparmış
öğlen pilav ve ekmek harici tüm yemekleri yedim kızartmada yedim kısmadım ama porsiyonları azıcık küçülttüm
iş yerinde hemen hergün yemekle beraber yoğurt meyve ve salata çıkar onlarıda yedim
çok nadir akşam üzerileri karnım kazınırsa birazcık atıştırdım
akşamları elimden geldiğince hiçbirşey yemedim meyve dahi
zor durumlarda yemeğe falan gideceksem sdadece çorba içtim yada tabağıma salata alıp yedim
haftada sadece 1 gün kendimi şimartıyordum pazar günleri maaile beraber olunduğu için akşam yemeği yiyordum onda zaten öğleye doğru yine 2 etimekle kahvaltı yapıodum ama zeytin falanda yiyordum akşamda mangal keyfi işte klasik antep usulu
ama ekmek yine yemiodum birazcık et ve bol salata
bazı akşamlar kendimi yine şimartıyordum birazcık bitter çikolatayı atıyodum ağzıma
işte bu kadar alkisalkisalkis
canım benim sanırım en büyük sorun da bu. benim acım ilk günkü gibi hala.. hiç ama hiç dinmedi... geçti sandığım geride kaldı dediğim anlarda volkan gibi patladı... bu durumdan kurtulabilsem herşey bitcek ama kurtulamıyorum bi türlü...denizi görünce çok duygulandım... o kadar masum ki kuzum... insanız benciliz işte, sadece kendi yaşadığımız büyük gibi, değil biliyorum neler var hayatta... gözümün önünde annem var acıların en büyüğünü yaşayan... 22 yıldır görme özürlü olarak yaşayan bi anne... ama onu bile unuttum bencilliğimle tek acı benim tek sıkıntı yaşayan benmişim gibi.. bende kızıyorum kendime kendimi hiç bu kadar mutsuz hissetmemiştim... gözleri parlayarak bana bakan bi eş var karşımda ne zaman tekrar denicez sorusunu sorcak diye aklım çıkıyo.. adam gözleriyle anlatıyor herşeyi aslında sormasına da gerek yok ya.... kendimle beraber onunda hayatını kabusa çeviriyorum galiba.... velhasıl çok doluyum bu aralar yine.... umutlu olduğum anlar olmuyor mu oluyor ama umutsuz olduğum anlardan daha fazla değil maalesef... karşıma geçip olmayıversin seninde çocuğun diye rahat konuşan insanları boğmak istiyorum... bizim arkadaş geçen bana böyle dedi hırpalama kendini olmasın nolcak dedi... ve bende ona sen niye ikinciyi doğurdun dediğimde de kalakaldı... ve onlar bu kadar kolay çocuk sahibi olurken ben bu kadar debeleniyorum diye kafayı yedim... hem kolay elde etti hemde gazel okudu sinir oldum... bu arlar birazda bu yüzden daha kızgınım herşeye.... geçer inşallah...
canım ben eşimle sadece bebek olayını değil evlilik ve öncesindede çok sorun yaşadık birbirimize çok zor sahip olduk herşeyde sorun yaşadık bu sadece evlilik arifesinde yaşanan şeyler değildi 2000 yılından beri eşim beimle olabilmek için çok fazla kişinin ve zorlukların karşısında durmak zorunda kaldı şuan sahip olduğumuz hiçbirşeyi savaşmadan elde edemedik ama işte bu yüzen sahip olduğumuz herşey bizim için çok çok çok daha fazla değerli Allah dağına göre kar verirmiş
demek ki bizler gerçekten tüm zorlukların üstesinden gelebilecek kişileriz biz güçlüyüz bitanem ve sabırla istediğimize ulaşacağız bunu sakın unutma
bazıları göya bizi teselli etmeye çalışıyorlar ama nafile daha çok üzüp kırıyorlar farkında değiller
bırak onları boşver bizi bizden başkası anlayamaz bitanem olumunekankayizsmile