ben üniversite hastanesine çokk uzağım ama izin alıp geldim malesef yapmıyorlar bugün labaratuvara sordum toplamda peşin olursa 1500 olur dediler çaresiz kaldım ne yapsam bilmiyorum, daha bu başlangıç yeni tedavime memorialde başlıcam, bide üçüncü olunca çırpınıp duruyorum böyle
önelikle herkese slmlar. kızlar Ben dün dr.a gittim kontrole. kızım biraz daha büyümüş. kilo almaya devam ediyor şükür. suyum da yeniden düzelmiş. çok mutlu oldum. ama kızımın kilo alması durduğu an doğuma alcak dr. inşallah 38. haftayı görebiliriz diye dua ediyoruz.
kızlar bu siteye ilk girdiğimde umutsuzluk içindeydim.ilk gebeliğimde 16. hafta düşük yaşamıştım ve bu gebeliğimde sorunlu başladı.lekelenme kanama falan...gittiğim doktorlar bu da düşer büyük ihtimal diyordu.daha önceden tavsiye edilen bi doktora gittim.hemen pıhtılaşma testleri istedi.3genimde mutasyon tespit edildi.(kullandığım ilaçlar ve mutasyonlarım listemizde yazıyor)önceki arkadaşlar bilir hamileliğimde şiddetli bi kanama geçirdim 10. hafta.Allah biliyor ya o kanamadan sonra ümüdim kalmamıştı.bu bebeğimi de kaybedecektim.her dakikam yüreğim ağzımdaydı 9 ay boyunca.o kadar şey atlattık ki kızımla şimdi hepsini yazamıyorum.kullandığım ilaçlardan tarama testleri olumsuz çıktı.amniyosentez yapıldı.her ay her gün olumsuz haberler almaktan bıkmıştım artık..ama burdaki doğum yapan arkadaşlar ümit veriyordu bana.bir measjımda şöyle yazdığımı hatırlıyorum:inş ben de bebeğimi kucağıma alır size yazar ve burdaki arkadaşlara umut veririrm.neyse çok uzatmayacağım..sonunda dediğim oldu.tam bir hafta önce bebeğimi kucağıma aldım.7 gündür hep aklımdasınız.hep yazmak istedim ama daha yeni vakit buldum.Allah bizim durumumuzda olan herkese bu duyguyu yaşatsın inş.arkadaşlar buraya yazıyorum çünkü size umut olmak istedim.nekadar zorlu hamilelik geçirdiğimizi bir biz bir Allah bilir. ben 18.haftadan sonra elim karnımda yaşamaya başlamıştım.hareketleri sürekli hissetmeye çalışıyordum.elim yapışmıştı karnıma.hissetmediğim zamanda ağlayı dua ediyordum Allah a.arkadaşlar unutmayın ki biz anne olabiliyoruz.evet bu zor bi hastalık ama çaresiz değil.eminim ki gün gelecek bu topikteki herkes kucağına bebişlerini alacak.ben bu topikten çok şey öğrendim ve bunun karşılığı olarak da en azından umut vermek istedim.ben 9 ay boyunca dua ettim hem kendime hem size.dua edin kızlar.umutsuz olmayın sakın.aklım sizde.inş ara ara girip iyi haberlerinizi alırım.
kızlar bu siteye ilk girdiğimde umutsuzluk içindeydim.ilk gebeliğimde 16. hafta düşük yaşamıştım ve bu gebeliğimde sorunlu başladı.lekelenme kanama falan...gittiğim doktorlar bu da düşer büyük ihtimal diyordu.daha önceden tavsiye edilen bi doktora gittim.hemen pıhtılaşma testleri istedi.3genimde mutasyon tespit edildi.(kullandığım ilaçlar ve mutasyonlarım listemizde yazıyor)önceki arkadaşlar bilir hamileliğimde şiddetli bi kanama geçirdim 10. hafta.Allah biliyor ya o kanamadan sonra ümüdim kalmamıştı.bu bebeğimi de kaybedecektim.her dakikam yüreğim ağzımdaydı 9 ay boyunca.o kadar şey atlattık ki kızımla şimdi hepsini yazamıyorum.kullandığım ilaçlardan tarama testleri olumsuz çıktı.amniyosentez yapıldı.her ay her gün olumsuz haberler almaktan bıkmıştım artık..ama burdaki doğum yapan arkadaşlar ümit veriyordu bana.bir measjımda şöyle yazdığımı hatırlıyorum:inş ben de bebeğimi kucağıma alır size yazar ve burdaki arkadaşlara umut veririrm.neyse çok uzatmayacağım..sonunda dediğim oldu.tam bir hafta önce bebeğimi kucağıma aldım.7 gündür hep aklımdasınız.hep yazmak istedim ama daha yeni vakit buldum.Allah bizim durumumuzda olan herkese bu duyguyu yaşatsın inş.arkadaşlar buraya yazıyorum çünkü size umut olmak istedim.nekadar zorlu hamilelik geçirdiğimizi bir biz bir Allah bilir. ben 18.haftadan sonra elim karnımda yaşamaya başlamıştım.hareketleri sürekli hissetmeye çalışıyordum.elim yapışmıştı karnıma.hissetmediğim zamanda ağlayı dua ediyordum Allah a.arkadaşlar unutmayın ki biz anne olabiliyoruz.evet bu zor bi hastalık ama çaresiz değil.eminim ki gün gelecek bu topikteki herkes kucağına bebişlerini alacak.ben bu topikten çok şey öğrendim ve bunun karşılığı olarak da en azından umut vermek istedim.ben 9 ay boyunca dua ettim hem kendime hem size.dua edin kızlar.umutsuz olmayın sakın.aklım sizde.inş ara ara girip iyi haberlerinizi alırım.
cnm çok sevindim rabbim uzun sağlıklı ömürler versin kızına sizi hiç ayırmasın.sizin haberlerinizi aldıkça umut doluyor bizede. kızımızın ismi ne?
zeynep kızımızın adı.ALLAH size de nasip etsin.
ben 30 haftalık hamileyim ve kan sulandrıcı ecopirin 100mg kullanıyorum bu tarz ilaç kullanan arkadaşlar dr size kaçıncı haftaya kadar kullanmanızı tavsiye etti etti acaba?
kızlar bu siteye ilk girdiğimde umutsuzluk içindeydim.ilk gebeliğimde 16. hafta düşük yaşamıştım ve bu gebeliğimde sorunlu başladı.lekelenme kanama falan...gittiğim doktorlar bu da düşer büyük ihtimal diyordu.daha önceden tavsiye edilen bi doktora gittim.hemen pıhtılaşma testleri istedi.3genimde mutasyon tespit edildi.(kullandığım ilaçlar ve mutasyonlarım listemizde yazıyor)önceki arkadaşlar bilir hamileliğimde şiddetli bi kanama geçirdim 10. hafta.Allah biliyor ya o kanamadan sonra ümüdim kalmamıştı.bu bebeğimi de kaybedecektim.her dakikam yüreğim ağzımdaydı 9 ay boyunca.o kadar şey atlattık ki kızımla şimdi hepsini yazamıyorum.kullandığım ilaçlardan tarama testleri olumsuz çıktı.amniyosentez yapıldı.her ay her gün olumsuz haberler almaktan bıkmıştım artık..ama burdaki doğum yapan arkadaşlar ümit veriyordu bana.bir measjımda şöyle yazdığımı hatırlıyorum:inş ben de bebeğimi kucağıma alır size yazar ve burdaki arkadaşlara umut veririrm.neyse çok uzatmayacağım..sonunda dediğim oldu.tam bir hafta önce bebeğimi kucağıma aldım.7 gündür hep aklımdasınız.hep yazmak istedim ama daha yeni vakit buldum.Allah bizim durumumuzda olan herkese bu duyguyu yaşatsın inş.arkadaşlar buraya yazıyorum çünkü size umut olmak istedim.nekadar zorlu hamilelik geçirdiğimizi bir biz bir Allah bilir. ben 18.haftadan sonra elim karnımda yaşamaya başlamıştım.hareketleri sürekli hissetmeye çalışıyordum.elim yapışmıştı karnıma.hissetmediğim zamanda ağlayı dua ediyordum Allah a.arkadaşlar unutmayın ki biz anne olabiliyoruz.evet bu zor bi hastalık ama çaresiz değil.eminim ki gün gelecek bu topikteki herkes kucağına bebişlerini alacak.ben bu topikten çok şey öğrendim ve bunun karşılığı olarak da en azından umut vermek istedim.ben 9 ay boyunca dua ettim hem kendime hem size.dua edin kızlar.umutsuz olmayın sakın.aklım sizde.inş ara ara girip iyi haberlerinizi alırım.
kızlar bu siteye ilk girdiğimde umutsuzluk içindeydim.ilk gebeliğimde 16. hafta düşük yaşamıştım ve bu gebeliğimde sorunlu başladı.lekelenme kanama falan...gittiğim doktorlar bu da düşer büyük ihtimal diyordu.daha önceden tavsiye edilen bi doktora gittim.hemen pıhtılaşma testleri istedi.3genimde mutasyon tespit edildi.(kullandığım ilaçlar ve mutasyonlarım listemizde yazıyor)önceki arkadaşlar bilir hamileliğimde şiddetli bi kanama geçirdim 10. hafta.Allah biliyor ya o kanamadan sonra ümüdim kalmamıştı.bu bebeğimi de kaybedecektim.her dakikam yüreğim ağzımdaydı 9 ay boyunca.o kadar şey atlattık ki kızımla şimdi hepsini yazamıyorum.kullandığım ilaçlardan tarama testleri olumsuz çıktı.amniyosentez yapıldı.her ay her gün olumsuz haberler almaktan bıkmıştım artık..ama burdaki doğum yapan arkadaşlar ümit veriyordu bana.bir measjımda şöyle yazdığımı hatırlıyorum:inş ben de bebeğimi kucağıma alır size yazar ve burdaki arkadaşlara umut veririrm.neyse çok uzatmayacağım..sonunda dediğim oldu.tam bir hafta önce bebeğimi kucağıma aldım.7 gündür hep aklımdasınız.hep yazmak istedim ama daha yeni vakit buldum.Allah bizim durumumuzda olan herkese bu duyguyu yaşatsın inş.arkadaşlar buraya yazıyorum çünkü size umut olmak istedim.nekadar zorlu hamilelik geçirdiğimizi bir biz bir Allah bilir. ben 18.haftadan sonra elim karnımda yaşamaya başlamıştım.hareketleri sürekli hissetmeye çalışıyordum.elim yapışmıştı karnıma.hissetmediğim zamanda ağlayı dua ediyordum Allah a.arkadaşlar unutmayın ki biz anne olabiliyoruz.evet bu zor bi hastalık ama çaresiz değil.eminim ki gün gelecek bu topikteki herkes kucağına bebişlerini alacak.ben bu topikten çok şey öğrendim ve bunun karşılığı olarak da en azından umut vermek istedim.ben 9 ay boyunca dua ettim hem kendime hem size.dua edin kızlar.umutsuz olmayın sakın.aklım sizde.inş ara ara girip iyi haberlerinizi alırım.
kızlar bu siteye ilk girdiğimde umutsuzluk içindeydim.ilk gebeliğimde 16. hafta düşük yaşamıştım ve bu gebeliğimde sorunlu başladı.lekelenme kanama falan...gittiğim doktorlar bu da düşer büyük ihtimal diyordu.daha önceden tavsiye edilen bi doktora gittim.hemen pıhtılaşma testleri istedi.3genimde mutasyon tespit edildi.(kullandığım ilaçlar ve mutasyonlarım listemizde yazıyor)önceki arkadaşlar bilir hamileliğimde şiddetli bi kanama geçirdim 10. hafta.Allah biliyor ya o kanamadan sonra ümüdim kalmamıştı.bu bebeğimi de kaybedecektim.her dakikam yüreğim ağzımdaydı 9 ay boyunca.o kadar şey atlattık ki kızımla şimdi hepsini yazamıyorum.kullandığım ilaçlardan tarama testleri olumsuz çıktı.amniyosentez yapıldı.her ay her gün olumsuz haberler almaktan bıkmıştım artık..ama burdaki doğum yapan arkadaşlar ümit veriyordu bana.bir measjımda şöyle yazdığımı hatırlıyorum:inş ben de bebeğimi kucağıma alır size yazar ve burdaki arkadaşlara umut veririrm.neyse çok uzatmayacağım..sonunda dediğim oldu.tam bir hafta önce bebeğimi kucağıma aldım.7 gündür hep aklımdasınız.hep yazmak istedim ama daha yeni vakit buldum.Allah bizim durumumuzda olan herkese bu duyguyu yaşatsın inş.arkadaşlar buraya yazıyorum çünkü size umut olmak istedim.nekadar zorlu hamilelik geçirdiğimizi bir biz bir Allah bilir. ben 18.haftadan sonra elim karnımda yaşamaya başlamıştım.hareketleri sürekli hissetmeye çalışıyordum.elim yapışmıştı karnıma.hissetmediğim zamanda ağlayı dua ediyordum Allah a.arkadaşlar unutmayın ki biz anne olabiliyoruz.evet bu zor bi hastalık ama çaresiz değil.eminim ki gün gelecek bu topikteki herkes kucağına bebişlerini alacak.ben bu topikten çok şey öğrendim ve bunun karşılığı olarak da en azından umut vermek istedim.ben 9 ay boyunca dua ettim hem kendime hem size.dua edin kızlar.umutsuz olmayın sakın.aklım sizde.inş ara ara girip iyi haberlerinizi alırım.
sağol canım inşallah hep böyle güzel haberler alırız içimi rahatlattın bende biraz huzursuzdum hiç bulantım falan yoktu sen nasılsın nasıl gidiyor
merhaba arkadaşlar bi boş gebelik bir kalpatışı durması ile iki tane kürtaj oldum yapılan torch ve trombofili tahlili sonuçlarında mhftr c677 geninde homozigot çıktı sizlerden bilgi almak istiyorum doktorlar tam bilgi vermiolar neler yapmak gerek bu saatten sonra bunları yaşayan arkadaşlar yardımcı olabilirlermi?
önelikle herkese slmlar. kızlar Ben dün dr.a gittim kontrole. kızım biraz daha büyümüş. kilo almaya devam ediyor şükür. suyum da yeniden düzelmiş. çok mutlu oldum. ama kızımın kilo alması durduğu an doğuma alcak dr. inşallah 38. haftayı görebiliriz diye dua ediyoruz.
bu korkular hiç bitmeyecekmi doktorum cuma günü 2 li test istedi şimdide onun stresi sardı başım çatlıyor stresten keşke hiç bişey bilmeseydim neden bu kadar çok araştırıp öğrendiysem herşeyi
kızlar bu siteye ilk girdiğimde umutsuzluk içindeydim.ilk gebeliğimde 16. hafta düşük yaşamıştım ve bu gebeliğimde sorunlu başladı.lekelenme kanama falan...gittiğim doktorlar bu da düşer büyük ihtimal diyordu.daha önceden tavsiye edilen bi doktora gittim.hemen pıhtılaşma testleri istedi.3genimde mutasyon tespit edildi.(kullandığım ilaçlar ve mutasyonlarım listemizde yazıyor)önceki arkadaşlar bilir hamileliğimde şiddetli bi kanama geçirdim 10. hafta.Allah biliyor ya o kanamadan sonra ümüdim kalmamıştı.bu bebeğimi de kaybedecektim.her dakikam yüreğim ağzımdaydı 9 ay boyunca.o kadar şey atlattık ki kızımla şimdi hepsini yazamıyorum.kullandığım ilaçlardan tarama testleri olumsuz çıktı.amniyosentez yapıldı.her ay her gün olumsuz haberler almaktan bıkmıştım artık..ama burdaki doğum yapan arkadaşlar ümit veriyordu bana.bir measjımda şöyle yazdığımı hatırlıyorum:inş ben de bebeğimi kucağıma alır size yazar ve burdaki arkadaşlara umut veririrm.neyse çok uzatmayacağım..sonunda dediğim oldu.tam bir hafta önce bebeğimi kucağıma aldım.7 gündür hep aklımdasınız.hep yazmak istedim ama daha yeni vakit buldum.Allah bizim durumumuzda olan herkese bu duyguyu yaşatsın inş.arkadaşlar buraya yazıyorum çünkü size umut olmak istedim.nekadar zorlu hamilelik geçirdiğimizi bir biz bir Allah bilir. ben 18.haftadan sonra elim karnımda yaşamaya başlamıştım.hareketleri sürekli hissetmeye çalışıyordum.elim yapışmıştı karnıma.hissetmediğim zamanda ağlayı dua ediyordum Allah a.arkadaşlar unutmayın ki biz anne olabiliyoruz.evet bu zor bi hastalık ama çaresiz değil.eminim ki gün gelecek bu topikteki herkes kucağına bebişlerini alacak.ben bu topikten çok şey öğrendim ve bunun karşılığı olarak da en azından umut vermek istedim.ben 9 ay boyunca dua ettim hem kendime hem size.dua edin kızlar.umutsuz olmayın sakın.aklım sizde.inş ara ara girip iyi haberlerinizi alırım.
canım gerçekten kelimelerin bile yetersiz kaldığı an ne desem boş aynı acıları yaşamış biri olarak acını paylaşıyorum çok geçmiş olsun rabbim inşallah tez zamanda tekrar meleğini gönderir
valla açtım yenice formu.ve çok şaşırdım,çok üzüldüm,söyleyecek söz bulamadım.
affff afffffff RABBİM ecrini ve gücünü versin.umutsuzluk yok adın gibi birçok insana umut olursun olacaksın inşallah.hepimiz bu imtihandan geçtik bitti de sayılmaz.ama RABBİM mükafatlarımızı da verecek.herşeyde bir hayır var die düşünelim inşallah.
biliyosun sen herzaman isminlw duamdaydın bundan sonrada olacaksın inşallah.RABBİM YAR VE YARDIMCIN OLS İNŞ
canım inşaallah bugün daha iyisindir
canım çok üzüldümAllah sabır versin, ne desem boş içim acıdı duyunca, yaşanacak süreci artık sende biliyosun,bunun acısı da hafifliycek ama suan zamana ihtiyacın var...Bu son olsun inşallah...
sagolun Kizlar toparlanmaya calisiyorum yapacak baska biseyde yok zatenyeni gordum canım kaybını... rabbim sabırını versin, bu forumdaki herkes seni inan cok cok iyi anlıyor.. kelimelerin tükendigi nokta.. umarım bi an önce toparlanır tekrar denersiniz esinle, ve bu son kayıp olur insallah..
canım sseni gördüm nasılsın kuzum. toparlandın mı azıcık ...
Sagol tatlim. Iyi olmaya gayret ediyorum, ama aglamadan gecen bi Saat yok yani. Ne yapicaksam artik. Sagol Allah razi olsun sordugun icin. Sen nasilsin? Bebis nasil? Hep iyi olun insallah.
kızlar bu siteye ilk girdiğimde umutsuzluk içindeydim.ilk gebeliğimde 16. hafta düşük yaşamıştım ve bu gebeliğimde sorunlu başladı.lekelenme kanama falan...gittiğim doktorlar bu da düşer büyük ihtimal diyordu.daha önceden tavsiye edilen bi doktora gittim.hemen pıhtılaşma testleri istedi.3genimde mutasyon tespit edildi.(kullandığım ilaçlar ve mutasyonlarım listemizde yazıyor)önceki arkadaşlar bilir hamileliğimde şiddetli bi kanama geçirdim 10. hafta.Allah biliyor ya o kanamadan sonra ümüdim kalmamıştı.bu bebeğimi de kaybedecektim.her dakikam yüreğim ağzımdaydı 9 ay boyunca.o kadar şey atlattık ki kızımla şimdi hepsini yazamıyorum.kullandığım ilaçlardan tarama testleri olumsuz çıktı.amniyosentez yapıldı.her ay her gün olumsuz haberler almaktan bıkmıştım artık..ama burdaki doğum yapan arkadaşlar ümit veriyordu bana.bir measjımda şöyle yazdığımı hatırlıyorum:inş ben de bebeğimi kucağıma alır size yazar ve burdaki arkadaşlara umut veririrm.neyse çok uzatmayacağım..sonunda dediğim oldu.tam bir hafta önce bebeğimi kucağıma aldım.7 gündür hep aklımdasınız.hep yazmak istedim ama daha yeni vakit buldum.Allah bizim durumumuzda olan herkese bu duyguyu yaşatsın inş.arkadaşlar buraya yazıyorum çünkü size umut olmak istedim.nekadar zorlu hamilelik geçirdiğimizi bir biz bir Allah bilir. ben 18.haftadan sonra elim karnımda yaşamaya başlamıştım.hareketleri sürekli hissetmeye çalışıyordum.elim yapışmıştı karnıma.hissetmediğim zamanda ağlayı dua ediyordum Allah a.arkadaşlar unutmayın ki biz anne olabiliyoruz.evet bu zor bi hastalık ama çaresiz değil.eminim ki gün gelecek bu topikteki herkes kucağına bebişlerini alacak.ben bu topikten çok şey öğrendim ve bunun karşılığı olarak da en azından umut vermek istedim.ben 9 ay boyunca dua ettim hem kendime hem size.dua edin kızlar.umutsuz olmayın sakın.aklım sizde.inş ara ara girip iyi haberlerinizi alırım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?