İlk 2-3 ay zor gelir annelik. Dogar doğmaz asik oldum vs muhabbetine ben inanmiyorum fazla. En azindan ben yasamadim iki cocugumda da. İkisine de bagim zaman gectikce onlarla paylasim yaptikca artti. 2. Ye alismam ilk cocugumdna dah kolay oldu çünkü annelik duygusu daha yerleşmişti.
Ama ilk kez anne oldugunda ustelik zor seyler yasiyorsan ve mutlu degilsen alismak zor olabilir. Tamamen alirsaniz o cocuk annesiyle hic bag kuramayacak. Cok yazik olur.
Yegeniniz icin onu alip büyümektense annesinin normale dönmesi ve bebegi benimsemesine yardimci olun.
Emzirmesine yardimci olun.videolar falan izletin.emzitmesanati diye face grubu var. Oraya uye olsun emzirme konusinda insanı motive ediyor.
Size de bebeğe de haksızlık ediyorlar.
Siz kardeşinizi uyardınız, onun için çabaladınız, gitti bile bile yaktı başını. Şimdi yaptığı seçimlerin sorumluluğunu almalı.
Bekarlık, özgürlük hevesiyle çocuğu dışladıysa bunda ailenizin de suçu var. Anladığım kadarıyla daha hamileyken bile bebeği sizin almanız dile getirilmiş.
Kötü bir evlilik, eş vefat etmiş, yeni doğum yapılmış... Bu psikolojideki bir kadına "bebeği ablan alsın" denirse o kadın bebeğini nasıl benimsesin ki?
Hayatından çıkarıp kurtulması gerektiği ve hayatından çıkarmasının mümkün olduğu düşüncesine kapılmış, size ya da annenize verip kurtulma derdinde.
Yapılması gereken bebeğiyle bir hayat kurması için desteklemekti.
Bu yanlıştan acilen dönmeleri lazım.
Ortada anne olmasa tamam ama o çocuğun bir annesi var.
Siz 5 senelik evli, çocuklu değilsiniz ki "bu bebeği de alalım, bizimle yaşasın gitsin" diyebilesiniz .
Hazır hissetmemeniz, istememeniz çok normal. Bencillik değil bu.
Anneliği deneyimlememiş, bunu istemeyen, henüz hazır hissetmeyen birinin bir bebeğe bakması kolay değil. O çocuk sizinle büyüse bile ne kadar sağlıklı yetişebilir?
İstemiyorsanız ailenizle net şekilde konuşun, kardeşinizin aklını karıştırıp durmasınlar.
Gerekirse onlar da bir uzmandan yardım alıp kardeşinizi doğru yönlendirmeye çalışsınlar.
Ben de bu yönde düşündüm hep. Olması gereken kendisinin ısınmasıydı. Ki ben de yeğenlerime zamanla daha çok bağlanan, zamanla daha çok seven biriyim. Belki annelik de öyledir. Kardeşime o fırsatı vermek istemiyorlar. Başta altını temizlerdi, uyuturdu şimdi hiçbiri kalmadı. Beni arıyor her gün abla neden gelmedin, abla neredesin diye. O bana alıştırmaya çalışıyor sanki.
Suçun büyüğü ailenizde bence çocuktan kurtulabileceği fikrini yerleştirmişler çünkü. Aileniz bir an önce bu fikri bırakmalı. Çocuğun annesi olduğu ve bakmakla yükümlü olduğu fikrini telkin etmeli
Ben de bu yönde düşündüm hep. Olması gereken kendisinin ısınmasıydı. Ki ben de yeğenlerime zamanla daha çok bağlanan, zamanla daha çok seven biriyim. Belki annelik de öyledir. Kardeşime o fırsatı vermek istemiyorlar. Başta altını temizlerdi, uyuturdu şimdi hiçbiri kalmadı. Beni arıyor her gün abla neden gelmedin, abla neredesin diye. O bana alıştırmaya çalışıyor sanki.
O kadar sinirleniyorum ki böyle durumlara. Sen git o kadar ikaza rağmen serserinin biriyle evlen. Sonra da ortada çocukla kalınca mağdur rolünü oyna. Ortada masum bir bebek olmasa ne hali varsa görsün siz karışmayın derdim de.. Şu durumda ne denir bilemedim. Allah yardımcınız olsun.
Ben de almayin derim.Bence annemler de sorumluluktan kaçmak istiyorlar esasında. Çünkü benim destek olmam ve tamamen yeğenimi almam farklı şeyler.
Bebeğin bir annesi var zaten. Bir şey varken yok gibi olması ölmesinden daha travmatiktir. Ailenize tavrınız net olsun. Bu bebek için gerekli. Annesi ile büyüsün. Kardeşiniz bir hayat kurup sonra sizden geri istediğinde ne olacak? Bir bebek ile bağ kuracaksınız, anıqrınız olacak... ayrıca siz gerekli uyarıları yapmışsınız. Merhametsiz olan siz değilsiniz, bebeği annesinden ayırmaya çalışanlar. Gerekirse bir uzmanla konuşalım bu öyle kendi başımıza vereceğimiz bir karar değil deyin. Kardeşinize de net olun.Herkese iyi haftasonları diliyorum. Bu ara canımı epey sıkan ve arada kaldığım bir konu var. Çevreme danışmaktan epey yorulduğum için sizlere sormak istedim.
Konum kardeşimin çocuğu ile ilgili. Kız kardeşim hiç istemediğim bir adamla, engel olmama rağmen kötü bir evlilik yaptı. Bu süreçte bizim aramız açıldı kendisine mesafe koydum. Bu arada hamile kaldı 50 günlük bir bebeği var. Eşini vurdular yoğun bakımdaydı ve doğumdan önce vefat etti. Kardeşime doğum sonrası söyledik. Bunlar olurken herkes şunu demeye başladı "bu çocuğu siz alsanıza".. Siz dedikleri de ben ve eşim. Henüz yeni evliyim 1 ayım yeni doldu. Maddi, manevi siz iyi bakarsınız, kardeşin okusun kendi hayatını karartmasın diye düşünüyorlar. O da bu bebekten kurtulmak istiyor. Bizim almamıza razı. Bekarlık günlerini istiyormuş, emzirmek dahi istemediği için mama aldık. Annem bakmaya çalışıyor daha çok ama o da hasta. Böyle olunca oklar hep bana dönüyor.
Kendim henüz çocuk düşünmüyorum. 2 3 yıl olmasın diyordum hep çünkü bu sorumluluğa hazır olmadığımı düşündüm. Evliliğim oturmadı henüz bazen eşimle geriliyoruz, tartışıyoruz, ailesinden bunalıyorum vs. Eşim için sorun yok. Kendi çocuğu olsun istiyor. Çocuk delisi tam olarak. Kendi çocuğuna bir kaşık mama vermeyen babalar varken bu adam komşunun kızına yemek yediriyor. Kimseye gelmeyen bebekleri alıyor, uyutuyor, sallıyor.. Öyle bir insan. Evde bana yardım eder, yemek yapar, temizliğe girer vs. Ben çalışmıyorum ama desteğini esirgemez. Baba olarak görmek çok isterdim onu. Yeğenimi çok seviyor. Kardeşim hamileyken bile biz alalım, bize versin diyordu.
Bilmiyorum hanımlar ben korkuyorum. Bencillik etmek istemiyorum ama benim hayatım kurban ediliyor gibi geliyor. Yeğenime üzülüyorum, anneme babama üzülüyorum.. Ne düşünürdünüz bu durumda olsanız ?
Bence de,sanki kedi yavrusu sahiplendiriliyor...aynen ben de bu konuya aşırı sinirlendim. ki benim tek düşündüğüm bebek. neden anne kokusundan ayrı kalsın. henüz 50 gün olmuş daha. büyük oğlum çok ağlayan çok zor bir çocuktu. dpresyondaydım ben de sanırım her yeri karanlık görüyordum. tamam bakıyordum emziriyordum seviyordum ama geçek anlamda benimsemem üzerinden zaman geçince olmuştu.
anne beninseyemedi diye, yada okuyacak diye çocuk başkasına verilr mi. üstelik burda bile bunu destekleyenler olmuş. yazık al diye. annesi olmasa elbbette yazık alınması gerekir o zaman.
çocuğun annesinden ayrı büyümesi daha yazık değilmi. üstelik başka seçenekler varken. ona bebeği benimsemesi yeni bir hayat kurması için destek olmak varken. hani önce bu yollar denenir. olmadı illa yine istemiyorsa çocuğu o zaman alsın teyze. ama daha doğar doğmaz al denir mi. her anne bu süreçlerden geçiyor. kocası ölmüş doğum zamanı tamam bu kolay değildir. bebeğin bakımına yardımcı olarak destek olunur zatn bunun için. ama komple bebeği almak ona yardım etmek değildir.
ilerde almasaydınız der. ben akıllı düşünemedim siz neden beni yanlış yönlendirdiniz bile diyebilir.
Bence annemler de sorumluluktan kaçmak istiyorlar esasında. Çünkü benim destek olmam ve tamamen yeğenimi almam farklı şeyler.
Arkadaşım gitme, aklın varsa gitme, sahiplenme
Zaman tanıyın ona. Zamanla düzelecek alışacak mutlaka. Lohusa depresyonu zordur, zaten zor şeyler yaşamış. Kesin bir dille almayacağını söyle, sürüncemede bırakma. Öyle olursa hiç alıştırmaz kendisini. Bakımını ona verin tamamen, annen göz kulak olsun ama ona bırakın alt değiştirmeyi, beslemeyi. Başka türlü asla alışamaz. Sen kesinlikle ama kesinlikle her gün gidip ilgilenme, ara ara git sev canım yeğenim de öp kokla, hadi annene git de ver kucağına. Başka türlüsü inanki çocuğa günah olur.
Gitmemeye çalışıyorum aslında ama kendi annem de eşim de tutturuyor. Mesela acıktı diyelim ağzını oynatıyor, emme refleksi var annesi bak diyorum işim var oje sürüyorum diyor bana. Ben ya da annem doyurmasa yarım saat aç bekliyor. Altını değiştirmesi gerek 1.5 saat kahvaltı masasından kalkmıyor. İçten içe güveniyor da lanet olsun diyorsun çünkü artık kalkıp hallediyorsun. Zamanla alışır inşallah ve vazgeçer bu tutumundan.
Tabii,dusunuyorum da hem cocuguna yakin ol,sev oksa,hem uykusuz kalma,sorumlulugunu alma,evlilik düşünürsen onu hesaba katma,10 tane de dogursun o zaman.O ilişkilerin arkası sönük kalıyor bana göre. İnsan bir yaştan sonra arkadaş ilişkisi bile kuramıyor samimi anneliği nasıl oturtacaksın ki... Burada teyze konumuna geçecek kardeşim. Aralarında samimiyet olacak hep.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?