Kedin için çok sevindim sahiplenen arkadaştan Allah bin kere razı olsun okurken ağladım..Bende hep onun hayalini kuruyorum canım aslında erkek arkadaşımın evi var biz orda yaşicaktık ve bende ev sahibi kızar diye bi saçmalıkla uğraşmicaktım ama bana evi erkek kardeşime bırakıcam biz kiraya çıkıcaz dedi şoka girdim ne söylediysem ikna edemedim inşallah ev sahibimiz anlaşıylı biri olurda bende kızıma kavuşurum
Nasıl olsun canım saymadığı laf kalmıyor çocukken sağlam dayak yerdim artık pencerelere yakın durup bağırdığımda komşular duymasın diye birşey yapamıyor bana herşey yasak tesettürlü değilim ama onların giydiklerinden bile giyemiyorum ki mesela ufak topuklu bir ayakkabı hayır giyemezsin, tesettürlü arkadaşlar bilir arkasında fiyonk şekli olan bir trençkot aldım çöpe gitti ya en basiti pazara gidicem pazar arabamı kullanmam yasak sebep: dikkat çekermişim saçıma renkli toka takamam saçım hep toplu olmak zorunda örsem bile yada tepeden topuz yapsam hemen sevgilinlemi buluşmaya gidiyorsun der. Giydiklerim farklı renklerde ama hep aynı nasıl bir erkek üzerine tşösrt kot spor ayakkabı geçirir öyleyim sadece renkler değişiyor öyle her renkte yasak makyajdan söz etmiyorum dudağım çatlasa krem sürsem parlatıcı sürmüşsün olur odam ben yokken didik didik aranır aman bu kızın gözü açılmasın sevgilisi buna bişey yollamış mı sevgilim olması hep yasaktı arkadaşlardan hiç bahsetmiyorum dayımla konuştuğumda bile tavır alan insanlardan bunları beklemek zaten bir garip buraya kadar namus timsaliler değil mi peki neden
ben mağazada çalıştığımda gece 11:30larda aksaray istanbul gibi bi yerden evime gelmeye çalışırken önüme para atan adamlardan beni korumak için neden gelip beni almadılar ya müslümansınız delikanlısınız ya neden bana patronum asılıyor orda çalışamam dediğimde neden sen kendi kendine uydurmuşundur deyip kendinizi kandırdınız işten çıkıncada evde kovaladınız
Kendi evladına bunları yapabilen bir insandan benim bebeğime karşı merhametli davranmasını beklemek onu eve getirmekle bende suçluyum ama o benim tek arkadaşım yoldaşım bebeğimdi yapayalnızdım hergün iş bitsin eve gelim onu kucağıma alıp masallar anlatim diye yaşamaya çalışıyordum ben daha önce intahar ettim o zaman küçüktüm 8 buçuk olması lazım ama kurtardılar şimdi 25 yaşımdayım senelerdir antidepresan kullanıyorum kızım gidince yine çökücem biliyorum şimdi bunları yazarken bende ağlıyorum o evde benim onu götüreceğimi bilmeden oturuyor ama onun iyiliği için kendisini kurtarması için bunu yapmak zorundayım affet beni bebeğim
valla istanbulda değilim eşim hayvan sevmez ama zararda vermez evde iki canavarım var(mubişlerim) en azından sahiplenene kadar alırdım çalışıyoruz ama sıcak bir ortam sağlardık bir müddet neyseki mycat imdada yetişmiş bugün yarın alır heralde..bir de hayat ibretlik hikayelerle doludur bir bakmışsınız Allah muhafaza ama hayat bu ya babanızı bi poşetin içinde bi yerde bulmuşlar..ilahi adalet bu dünyada değilse öbür dünyada muhakkak..Haklısın canım ama benide anla yapayalnızdım o beni hayata bağlıyodu onunla huzurlu oluyordum onu koruyabileceğime inanmıştım
istanbul-fatih de yalnız arkadaşından da pek umut yokmuş kalıcı yuva arıyor.... kalıcı yuva bulunana kadar alabilirseniz güzel olur... mycatten bi haber yok sanırım?benim babamda yavru kedimi ensesinden tutup bahçe duvarından atcam derken duvara vurmuştu aklıma geldi içim acıdı yine ya bu erkekler ekseriyetle kedi düşmanı oluyor nedense :/ hangi şehirdesiniz ben alabilirim bi müddet kediyi arkadaşınız dönene kadar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?