Kendime Değer Vermeyi Öğrenmeliyim..

Aynı ben !
Kendi canımın kıymetini 35 yasında ögrendim.
Önce ben diyorum artık.
Eşine gelince hep böyle merhametsiz mi bilmiyorum ama yaptıgı çok salakca ve gereksizce.

ben 26ımdayım. inş bende bu yaşımda öğrendim derim.
eş kişisi bu kadar merhametsiz mi bende bilmiyorum. grip olduğumda çorbamı yapar bari biraz yumuşatim
hala insaflı davranıyorum..
ama ben dünü unutmıcam.. unutamam..
 
Ya ama ben size çok üzülüyorum ve çok iyi anlıyorum, artık radikal biçimde kendinize değer vermeniz ve herkese rest çekmeniz lazım. Eskiden ben de böyleydim, herkese ver ver. Tek gözüm kapalı işe gittiğimi bilirim. Sonra bir baktım herkes ama annem dahil herkes bu vericiliğimi kabullenmiş, hep birlikte takılıyoruz :) Hatta zaman zaman bazı durumlarda hep suçlu ben oluyorum :işsiz: o zaman dedim tamam burada bir terslik var.

Şimdi keyfim nasıl isterse... Kimseyi takmıyorum. Bu kolay oldu mu? Hayır... Asla. Dönüşene kadar çok zorluk çektim, çok ters düştüm kendime. Ama azmettim. Pek de güzel oldu. Ve inanır mısınız şimdi herkes bana daha düşkün daha değer veriyor.

Hayat kısa, lütfen bunu unutmayın ve bu beden de size emanet. Siz ona iyi bakmazsanız hayat da size iyi bakmaz.

Bir de nacizane tavsiye, doktor vs gibi işlemleri kimseden beklemeyin, artık bir bireysiniz, kendiniz de halledebilirsiniz. Kırılganlığınız olduğu için takıyorsunuz herşeyi kafaya. Bu da o detaylardan biri bence. Hayata karşı küskünlüğünüzü atın üzerinizden. Böyle düşündükçe her şey batacak gözünüze.
 
Siz esinize Allahin emaneti degil kendinize emanettiz en son degil mi? Kendine bu kadar emanet olan biri neden esinin ilgisine bu kadar muhtac olmus anlamak guc. Kinadiginiz durumlari 1 ay gecmeden yasamaniz da ayri bir ironi. Ama size sizin kadar gaddar yaklasamiycam uzuldum esinizin ilgisiz tavirlarina umarim duzelirsiniz.
 
Senij kendine değer vermeme sebebin eşin... Sana değerli olduğunu hissettirse sende bu psikolojiye bürünmezdin , yazdıklarınıza istinaden şöyle diyebilirim ki gayet sabırlı bir eşsiniz çabalamışsınız en azından hemen kavgaya tutuşmamışsınız. Eşiniz çok vurdum-duymaz onu bunu düşünmeyin artik kendi istediklerinizi yapın eşinizle terapiye gitmeyi deneyin olmadi oturup ilişkinizi gözden geçirin cok geçmiş olsun 🌹🌹

sabır taşı bi gün çatlıcak bundan korkuyorum
yuttuğum o kadar şey var ki..
çok teşekkür ederim..

Ya ama ben size çok üzülüyorum ve çok iyi anlıyorum, artık radikal biçimde kendinize değer vermeniz ve herkese rest çekmeniz lazım. Eskiden ben de böyleydim, herkese ver ver. Tek gözüm kapalı işe gittiğimi bilirim. Sonra bir baktım herkes ama annem dahil herkes bu vericiliğimi kabullenmiş, hep birlikte takılıyoruz :) Hatta zaman zaman bazı durumlarda hep suçlu ben oluyorum :işsiz: o zaman dedim tamam burada bir terslik var.

Şimdi keyfim nasıl isterse... Kimseyi takmıyorum. Bu kolay oldu mu? Hayır... Asla. Dönüşene kadar çok zorluk çektim, çok ters düştüm kendime. Ama azmettim. Pek de güzel oldu. Ve inanır mısınız şimdi herkes bana daha düşkün daha değer veriyor.

Hayat kısa, lütfen bunu unutmayın ve bu beden de size emanet. Siz ona iyi bakmazsanız hayat da size iyi bakmaz.

Bir de nacizane tavsiye, doktor vs gibi işlemleri kimseden beklemeyin, artık bir bireysiniz, kendiniz de halledebilirsiniz. Kırılganlığınız olduğu için takıyorsunuz herşeyi kafaya. Bu da o detaylardan biri bence. Hayata karşı küskünlüğünüzü atın üzerinizden. Böyle düşündükçe her şey batacak gözünüze.

ne güzel bi yorum.. içinde çok anlam var..
evet hayat gerçekten kısa.. başımıza gelmeden unutuyoruz bazen bunu ama dün hatırladım çok net bi şekilde..
doktor işleri aslında beklemek değil de hani insan duymak ister ya. o da yok...
ama aldım randevumu zaten.
kendini önemseyen birinin yapması gerekeni yaptım
 
Öncelikle çok geçmiş olsun. Ben eşinize kızamadım aslında. Çünkü böyle bir olay sonrası yatıp dinlenmesi gereken, kendine özen göstermesi gereken sizsiniz. Siz ayağa kalkıp yürüyünce adam da olayın vehametini anlayamamış. Zaten çoğu zaman anlamazlar. İnsanlara başkasının yaşadığı sağlıksal sorunlar her zaman basit gelir nedense ta kii kendi başlarına gelene kadar.
İnsan kendine değer vermezse kimse de o insana değer vermiyor gerçekten. Kendi kadrini kıymetini bilen o kadar az ki. Kimse o halde oraya çıkıp gittiniz diye sizi tebrik etmiyor mesela. Aslında her şeyin farkındasınız. Değiştirmekte elinizde. Hiç zaman kaybetmeyin harekete geçin bugünden itibaren.
 
O kadar bayılmışsın neden dr a gitmiyorsun kalkıp bide işe ordan da misafirliğe gidiyorsun :olamaz: valla insanın kendine yaptığını kimse yapamaz mış boşuna demiyorlar :KK11: eşine yorum yapmak istemiyorum ben hiç böyle birşey görmedim nasıl bir adamsa aramayı bırak bunu dediğin anca uçarak yanına gelip dr a götürmesi lazımdı seni
 
konu saglik olunca insan cok kiziyor degil mi,
burada okumustum, esi grip olup da bir corba yapamayan, hic olmadi bir sallama cay yapip eline veremeyen kocalari.
Cok merhametsizce geliyor bana da,
ama bir yandan da hic bir sey talep edilmezse boyle davranmak da bir yerden sonra normallesiyordur belki diye dusunuyorum.
İyi de canım benim,talep etmek gerekir mi?
Hastalığın hafifi,ağırı olmaz bana göre.
Üşütme de aynı grip de.
Eş olmanın en büyük vazifesi bakıcılıktır bana göre. Ben böyle deyince annemler çok bozuluyor bana. Ama sağlıklıyken eşlik yapmak kolay,zor olan ben yataktayken yanımda olması,elimi tutması,ilacımı,çorbamı içirmesi,doktora götürmesi.
 
ne güzel bi yorum.. içinde çok anlam var..
evet hayat gerçekten kısa.. başımıza gelmeden unutuyoruz bazen bunu ama dün hatırladım çok net bi şekilde..
doktor işleri aslında beklemek değil de hani insan duymak ister ya. o da yok...
ama aldım randevumu zaten.
kendini önemseyen birinin yapması gerekeni yaptım

kocaman sarılıyorum size, daha çok gençsiniz, emin olun çok güzel öğreneceksiniz kendinize sahip çıkmayı :KK200:
doktordan sonra mutlaka haber verin buradan sonucu bu arada, merak ettim bayılmanızla alakalı durumu.
 
Kalkıp işe girebildiğine göre iyisin sanmış herkes , insanlar bir anlık tansiyon düşüklüğü ile de baygınlık geçirip dakikalar sonra kendine gelip işime gücüne dönüyor ve bu çok görüşen bir durum ..,
Madem çok yorgun hissettin işten çöküp eve gelseydin yatsaydın , çok kötü olsan tüm gün işte duramazdın diye düşünüyor herkes ve herkese hak ver , benim iş yetimde de sok sık tansiyon düşüp baygınlık geçiren bi kız var bi on dakika sonra tekrar laylaylom hayatına devam ediyor ..; ilk baygınlık geçirdiğinde Dr a götürelim vs deyip çok üstüne düştük gerek yok dedi vs vs ... neyse işte işim vahametini sen daha iyi biliyorsun , sen herkese bildireceksin , misafirliğe asla gidemem diyecektin eşine , hatta işten erken çıkacaktın , hayta işe hiç gitmeyecektin , hatta kendine geçti gelmez eşini arayıp bayıldım çok kötüyüm diyecektin ...
 
Bu bayılmalar için daha önce hiç doktora gitmediniz mi yahu? İnsan durduk yere bayılmaz ki. Geçmiş olsun, inşallah ciddi bir durum yoktur. Bize de haber verin neticeyi.

Eşinize gelecek olursak... Ya bu adam olmamış, evrimini tamamlamamış, insanlık mertebesine erişememiş. Kütük. Eşi bayılmış, derdi misafirlik. Ya üstünüze titremesi, sizin kadar endişelenmesi, doktora gitmedin mi diye fırçalaması filan gerekeceği yerde, halası gelmiş de ayıp olurmuş da, erken de kalkılmazmış da... Yuh yani. Önceliklerine tüküreyim. Neye ne kadar değer vermesi gerektiğini bilecek kapasitesi yok. Kendi kıymetinizi önce kendiniz bilin, evet. Eşinize de fazla değer vermeyin, hak ettiği kadar davranın. Niye misafirliğe gittiniz ayrıca? Ayakta duracak halim yok, bayıldım diyorum, dinlen, bir şey ister misin, bir şeye ihtiyacın var mı diyeceğin yerde, ağız burun büküp beni zorluyorsun, başlarım senin düşüncesizliğine niye demiyorsunuz?
 
Malesef bizler hep kendimizden ödün veririz. Hep bizler fedakar oluruz. Hic kendimizi düsünmeden karsi tarafi mutlu etmeye calisiriz...

Bende yavastan basladim. Artik kendime cok stress yapmiyorum. Mutfagimi 100 de 100 toplamiyorum canim istemiyorsa. O gün cok yorgunsam (haftada 40 saat calisiyorum) basit bir yemek yapiyorum, camasirlari baska gün yikiyorum. Son iki gün ise gitmedim, esim ise gidince evin keyfini cikardim. Istedigim Television Programini izledim.
 
Merhaba,
Sanırım bıktınız benden her gün bir dertle, bende kendimden ve hayatımdan bıkmış durumdayım
Bir kaç gün önce eşim misafirlikte kalk yardım et diye kaş göz yapıyor konulu bir başlık açmıştım.
konu onunla bağlantı gibi ama farklı maddeler de var. Dünden beri ağlamamak için dişimi sıkarken bi yandan ben mi haksızım muhasebesi yapıyorum kendi içimde. Fikirlerinize ihtiyacım var.. biraz uzun olabilir kusura bakmayın çok doldum..

Dün sabah bayıldım. Artık bunu da hobi haline getirdim. son 3 senedir 5. bayılmam. ve ciddili bayılma kafamı duvarlara yerlere vura vura.
şuan kafam zonkluyor bunları yazarken. eşim evde yoktu. bayılanlar bilir bu hissi. bayılmayı anladım ve koltuğa oturmaya çalışırken ki o çaresizlik hissi. ve oturamadan kafamı duvara vurarak yere yığılmam falan filan.. çiçeklerim falan vardı herşey devrilmiş.. neyse salak ben kalktım o halde işe geldim kimseye bişi söylemeden.. elim ayağım bile tutmuyodu.. akşamı nasıl ettim bilmiyorum herkes eve göndermeye çalıştı yine gitmedim.. ilk yapılması gereken belki de o anda hastaneye gitmekti.. ya da yatıp biraz uyumak.. ama iş benden daha önemli dimi ? bu yüzden kendime değer vermeyi öğrenmeliyim. çünkü dün anladım ki ben kendime değer vermeyince eşim de dahil kimse bana değer vermiyor.

neyse ben işe geldim bi şekilde. eşime yazdım. bayıldım ben diye. daha önceki bayılmalarımı da biliyo tabi.. neyse sordu nasıl oldu iyimisin cart curt. ama akşama kadar beni aramadı biliyor musunuz ? düştüğüm yerde çok sivri köşeli çiçeklik vardı kafam falan girse oraya dağılırdım yani. durum öyle ciddi.. hani akşama kadar bi sesimi duymak istemez mi ? yok aramadı. neyse bunu geçtim şımarıklık yapmiyim hadi.
akşama misafirliğe davetliydik. gidip gitmeme arasında çok kaldım. eşim böyle şeyleri çok önemser ve halası gelmişti memleketten o yüzden daha da önemser. ne kadar gitmek istediğini biliyorum ama bense eve gidip yatmak için deliriyorum hala kendimde değilim. eşimi bi iki yokladım ağız ucuyla sen bilirsin gitsek iyi olur falan dedi. neyse dedim bende idare edim bari gidim erken kalkarız. (benim hatam) kendine de dedim 1 saat oturur kalkarız diye tamam dedi. neyse gittik 1 saat diğer misafirlerin gelmesini bekledik ama ben kafamı kaldıramıyorum. 2 saat oldu artık kalkalım dedim. bu arada halası içerde hazırlık yapıyor. gelini içerde bizle oturuyor. eşim bana kaş göz yapamadı bu sefer lütfetti hastayım diye laf soka soka diyo ki kimse kalkmıyo ben kalkim yardım edim bari. bende güle güle dedim.
neyse 2 saat oldu kalkalım diyorum bana ağzının içinde off otur yeni geldik falan yapıyo. yarım saat daha oturdum. hadi dedim yine tık yok. bi yarım saat daha geçti artık dedim yeter kalkalım yarın da iş var daha duşa gircem falan yol da 1 saat sürüyor. diyo ki kusura bakmayın hastalığına verin bugün de böyle olsun sende gelmişsin laf ediyosun diyo.
gidene kadar konuşmadı surat yaptı. eve geldik evin o dağılmış halini gördü bana sarılmaya çalıştı bırak dedim bende..
konuşmuyoruz şuan..
ne bi hastane randevusu aldı gidelim diye ne başka bişi..
ben bugün randevu aldım gidicem hastaneye hiç haber bile vermedim..

durumlar böyle.. neye ne açıdan yorum yaparsınız bilmiyorum.. kendime kızıyorum.. kendime değer vermediğime kızıyorum..
Just merhaba.. öncelikle çok çok geçmiş olsun cnm... yorumları pek oyumadım ilk senin yazdığın konuyu okudum.. o yüzden bu bayılmalar için bir doktora gittinmi bilmiyorum ama gitmediysen bunu senin yazdığın gibi hobi haline getirmek yerine bir doktora görünsen iyi olacak... Allah korusun biranda kendinide kaybedebilirsin sokak ortasıda olabilirdi, başın darbe alırsa biliyorsun beyin çok önemli gibi gibi.. sağlık konusunu herşeyden önce tutacaksın.. Rabbim kimseyi sağlıksız bırakmasın, Allah korusun sana birşey olsa hergün kim gelip sana bakacak sanıyorsun ki?
lütfen sağlığını ihmal etme :dua:
ve son olarak, bir önceki konunu biliyorum yorumda yapmıştm ama eşin sanırım bir türlü bu huyundan vazgeçmiyor, iyi demişsin güle güle demekle... bırak surat assın.. ne yapmak istiyorsa yapsın... biz karşımızdaki insana kıyamadıkça malesef karşımızdakiler bize kıyıyor... konuşarak anlatarak anlamıyorsa davranışlarla anlatmak zorunda kalıyoruz.. bence bi aile terapistine götürmelisin eşini... senin kıymetini ve verdiğin değerin farkında değil ve aşırı haksızlık yapıyor sana...
seninde dediğin gibi.. Bence sen önce kendine değer vermeyi öğrenmelisin :dua:
 
Bu uzun ve zorlu bir süreç. Seni rahatsız eden her şeyde sesini çıkarman ya da tepkini göstermen gerekiyor. Ben küçüklüğümden beri dayımlara gittiğimde bir iç sıkıntısı hissederdim, mutlu olmazdım ama annemden dolayı alışmıştım. Sonra o iç sıkıntısını farkedince onlarla görüşmeyi kestim. Gidip gelmiyorum, kuzenlerimi de aramıyorum. Umrumda da değil. Seni mutsuz eden, zorlayan her ne ise yapma.
 
Gecmis olsun. Simdiye kadar doktora gitmemeniz hata, ayrica aglamamak icin neden kendinizi sıkıyorsunuz???? Ben koyveriyorum agliyorum aglama bitince mis gibi bir hafiflersin, kendini sıkınca ne olaca??? Biraz duygularini yaşa, dişariya vur, ne istedigini istemedigi acikca konuş.

Niye bu kadar taviz vermeye meyillisin ki, bunun altinda yatani ogrenmek icin yardim alabilirisin belki.
Ben hasta halimle degil işe gitmek(calismiyorum) halsiz, hasta hissediyorsam evde yemek bile yapmiyorum.
Bir tane hayatimiz var yahu
 
Merhaba,
Sanırım bıktınız benden her gün bir dertle, bende kendimden ve hayatımdan bıkmış durumdayım
Bir kaç gün önce eşim misafirlikte kalk yardım et diye kaş göz yapıyor konulu bir başlık açmıştım.
konu onunla bağlantı gibi ama farklı maddeler de var. Dünden beri ağlamamak için dişimi sıkarken bi yandan ben mi haksızım muhasebesi yapıyorum kendi içimde. Fikirlerinize ihtiyacım var.. biraz uzun olabilir kusura bakmayın çok doldum..

Dün sabah bayıldım. Artık bunu da hobi haline getirdim. son 3 senedir 5. bayılmam. ve ciddili bayılma kafamı duvarlara yerlere vura vura.
şuan kafam zonkluyor bunları yazarken. eşim evde yoktu. bayılanlar bilir bu hissi. bayılmayı anladım ve koltuğa oturmaya çalışırken ki o çaresizlik hissi. ve oturamadan kafamı duvara vurarak yere yığılmam falan filan.. çiçeklerim falan vardı herşey devrilmiş.. neyse salak ben kalktım o halde işe geldim kimseye bişi söylemeden.. elim ayağım bile tutmuyodu.. akşamı nasıl ettim bilmiyorum herkes eve göndermeye çalıştı yine gitmedim.. ilk yapılması gereken belki de o anda hastaneye gitmekti.. ya da yatıp biraz uyumak.. ama iş benden daha önemli dimi ? bu yüzden kendime değer vermeyi öğrenmeliyim. çünkü dün anladım ki ben kendime değer vermeyince eşim de dahil kimse bana değer vermiyor.

neyse ben işe geldim bi şekilde. eşime yazdım. bayıldım ben diye. daha önceki bayılmalarımı da biliyo tabi.. neyse sordu nasıl oldu iyimisin cart curt. ama akşama kadar beni aramadı biliyor musunuz ? düştüğüm yerde çok sivri köşeli çiçeklik vardı kafam falan girse oraya dağılırdım yani. durum öyle ciddi.. hani akşama kadar bi sesimi duymak istemez mi ? yok aramadı. neyse bunu geçtim şımarıklık yapmiyim hadi.
akşama misafirliğe davetliydik. gidip gitmeme arasında çok kaldım. eşim böyle şeyleri çok önemser ve halası gelmişti memleketten o yüzden daha da önemser. ne kadar gitmek istediğini biliyorum ama bense eve gidip yatmak için deliriyorum hala kendimde değilim. eşimi bi iki yokladım ağız ucuyla sen bilirsin gitsek iyi olur falan dedi. neyse dedim bende idare edim bari gidim erken kalkarız. (benim hatam) kendine de dedim 1 saat oturur kalkarız diye tamam dedi. neyse gittik 1 saat diğer misafirlerin gelmesini bekledik ama ben kafamı kaldıramıyorum. 2 saat oldu artık kalkalım dedim. bu arada halası içerde hazırlık yapıyor. gelini içerde bizle oturuyor. eşim bana kaş göz yapamadı bu sefer lütfetti hastayım diye laf soka soka diyo ki kimse kalkmıyo ben kalkim yardım edim bari. bende güle güle dedim.
neyse 2 saat oldu kalkalım diyorum bana ağzının içinde off otur yeni geldik falan yapıyo. yarım saat daha oturdum. hadi dedim yine tık yok. bi yarım saat daha geçti artık dedim yeter kalkalım yarın da iş var daha duşa gircem falan yol da 1 saat sürüyor. diyo ki kusura bakmayın hastalığına verin bugün de böyle olsun sende gelmişsin laf ediyosun diyo.
gidene kadar konuşmadı surat yaptı. eve geldik evin o dağılmış halini gördü bana sarılmaya çalıştı bırak dedim bende..
konuşmuyoruz şuan..
ne bi hastane randevusu aldı gidelim diye ne başka bişi..
ben bugün randevu aldım gidicem hastaneye hiç haber bile vermedim..

durumlar böyle.. neye ne açıdan yorum yaparsınız bilmiyorum.. kendime kızıyorum.. kendime değer vermediğime kızıyorum..

Kendine değer vermelisin ve eşine sadece hak ettiği kadar değer vermelisin.... MAdem o seni umursamıyor sen de onu umursama.. Seni hastaneye bile götürmeyen adama yemek masası hazırlamıyorsundur umarım? Gitsin alsın tabağına yeşin.. Keza diğer işler de öyle..

Ya inanamıyorum eşin düşmüş başını vurmuş be adam al da bir hastaneye götür.. Misafirliğe gitmeyi biliyor ama...

Kendi sağlığının kıymetini bile ve bu adama artık seni hak etmediğini göstermelisin...
 
Merhaba,
Sanırım bıktınız benden her gün bir dertle, bende kendimden ve hayatımdan bıkmış durumdayım
Bir kaç gün önce eşim misafirlikte kalk yardım et diye kaş göz yapıyor konulu bir başlık açmıştım.
konu onunla bağlantı gibi ama farklı maddeler de var. Dünden beri ağlamamak için dişimi sıkarken bi yandan ben mi haksızım muhasebesi yapıyorum kendi içimde. Fikirlerinize ihtiyacım var.. biraz uzun olabilir kusura bakmayın çok doldum..

Dün sabah bayıldım. Artık bunu da hobi haline getirdim. son 3 senedir 5. bayılmam. ve ciddili bayılma kafamı duvarlara yerlere vura vura.
şuan kafam zonkluyor bunları yazarken. eşim evde yoktu. bayılanlar bilir bu hissi. bayılmayı anladım ve koltuğa oturmaya çalışırken ki o çaresizlik hissi. ve oturamadan kafamı duvara vurarak yere yığılmam falan filan.. çiçeklerim falan vardı herşey devrilmiş.. neyse salak ben kalktım o halde işe geldim kimseye bişi söylemeden.. elim ayağım bile tutmuyodu.. akşamı nasıl ettim bilmiyorum herkes eve göndermeye çalıştı yine gitmedim.. ilk yapılması gereken belki de o anda hastaneye gitmekti.. ya da yatıp biraz uyumak.. ama iş benden daha önemli dimi ? bu yüzden kendime değer vermeyi öğrenmeliyim. çünkü dün anladım ki ben kendime değer vermeyince eşim de dahil kimse bana değer vermiyor.

neyse ben işe geldim bi şekilde. eşime yazdım. bayıldım ben diye. daha önceki bayılmalarımı da biliyo tabi.. neyse sordu nasıl oldu iyimisin cart curt. ama akşama kadar beni aramadı biliyor musunuz ? düştüğüm yerde çok sivri köşeli çiçeklik vardı kafam falan girse oraya dağılırdım yani. durum öyle ciddi.. hani akşama kadar bi sesimi duymak istemez mi ? yok aramadı. neyse bunu geçtim şımarıklık yapmiyim hadi.
akşama misafirliğe davetliydik. gidip gitmeme arasında çok kaldım. eşim böyle şeyleri çok önemser ve halası gelmişti memleketten o yüzden daha da önemser. ne kadar gitmek istediğini biliyorum ama bense eve gidip yatmak için deliriyorum hala kendimde değilim. eşimi bi iki yokladım ağız ucuyla sen bilirsin gitsek iyi olur falan dedi. neyse dedim bende idare edim bari gidim erken kalkarız. (benim hatam) kendine de dedim 1 saat oturur kalkarız diye tamam dedi. neyse gittik 1 saat diğer misafirlerin gelmesini bekledik ama ben kafamı kaldıramıyorum. 2 saat oldu artık kalkalım dedim. bu arada halası içerde hazırlık yapıyor. gelini içerde bizle oturuyor. eşim bana kaş göz yapamadı bu sefer lütfetti hastayım diye laf soka soka diyo ki kimse kalkmıyo ben kalkim yardım edim bari. bende güle güle dedim.
neyse 2 saat oldu kalkalım diyorum bana ağzının içinde off otur yeni geldik falan yapıyo. yarım saat daha oturdum. hadi dedim yine tık yok. bi yarım saat daha geçti artık dedim yeter kalkalım yarın da iş var daha duşa gircem falan yol da 1 saat sürüyor. diyo ki kusura bakmayın hastalığına verin bugün de böyle olsun sende gelmişsin laf ediyosun diyo.
gidene kadar konuşmadı surat yaptı. eve geldik evin o dağılmış halini gördü bana sarılmaya çalıştı bırak dedim bende..
konuşmuyoruz şuan..
ne bi hastane randevusu aldı gidelim diye ne başka bişi..
ben bugün randevu aldım gidicem hastaneye hiç haber bile vermedim..

durumlar böyle.. neye ne açıdan yorum yaparsınız bilmiyorum.. kendime kızıyorum.. kendime değer vermediğime kızıyorum..
Başkalarının istek ve ihtiyaclarına göre sekil alayım derken ortadan ikiye kırılacaksınız, çok endişe verici bu yazdıklarınız.

Kendinizi hırpalamanıza sebep olan duygu nedir onu merak ettim.

Her şeye yetmeliyim mükemmelliyetçiliği mi? Her koşulda güclü olmanız yönünde sizi şartlayan bir seyler mi var? Süper kadın olarak yenmeye calıstıgınız bi yetersizlik hissi?

Yoksa ihtiyacı olan sevgiyi, saygıyı, ilgiyi görmemiş bi kadının değersizlik hissi mi? Bazen yakınlarımız, çocuklugumuzda ailemiz, sonra eşimiz, arkadaslarımız bizi bir incitir, biz kendimizi bin incitiriz. Degersizlik hissi çığ gibidir biraz. Biri ilk taşı atar illa ki ama o taşı atan bile bilmez yuvarlandıkça nasıl büyüyeceğini.

Kendinizi sevmeyi, korumayı, ihtiyaç duydugunuzsa yakınlarınızın sevgisine, ilgisine, yardımına sıgınmayı içinizde biliyor musunuz sizce?

Ya da herhangi bi suçluluk duygusu, kendini cezalandırma istegi mi var?
 
Öncelikle çok geçmiş olsun. Ben eşinize kızamadım aslında. Çünkü böyle bir olay sonrası yatıp dinlenmesi gereken, kendine özen göstermesi gereken sizsiniz. Siz ayağa kalkıp yürüyünce adam da olayın vehametini anlayamamış. Zaten çoğu zaman anlamazlar. İnsanlara başkasının yaşadığı sağlıksal sorunlar her zaman basit gelir nedense ta kii kendi başlarına gelene kadar.
İnsan kendine değer vermezse kimse de o insana değer vermiyor gerçekten. Kendi kadrini kıymetini bilen o kadar az ki. Kimse o halde oraya çıkıp gittiniz diye sizi tebrik etmiyor mesela. Aslında her şeyin farkındasınız. Değiştirmekte elinizde. Hiç zaman kaybetmeyin harekete geçin bugünden itibaren.

dimi ne kadar doğru. kimse beni tebrik etmedi bu halde işe geldim diye.
ya da misafirliğe gittim diye kimse minnet duymadı
bazen gerçekten aptallaşabiliyorum..
çok teşekkür ederim

Yalnız değilsin :KK43: Bende senin gibiyim. Hep kendimi 2. plana atıyorum. Ben atıyosam herkes atar beni 2. plana.

atmamayı öğrenmemiz gerekiyor. biz öğrenirsek onlar da öğrenecek !


O kadar bayılmışsın neden dr a gitmiyorsun kalkıp bide işe ordan da misafirliğe gidiyorsun :olamaz: valla insanın kendine yaptığını kimse yapamaz mış boşuna demiyorlar :KK11: eşine yorum yapmak istemiyorum ben hiç böyle birşey görmedim nasıl bir adamsa aramayı bırak bunu dediğin anca uçarak yanına gelip dr a götürmesi lazımdı seni

ne desen haklısın... şöyle dün keşke biri okkalı bi tokat atsaydı da saçmalıyosun deseydi..
bu son görgüm olsun..

kocaman sarılıyorum size, daha çok gençsiniz, emin olun çok güzel öğreneceksiniz kendinize sahip çıkmayı :KK200:
doktordan sonra mutlaka haber verin buradan sonucu bu arada, merak ettim bayılmanızla alakalı durumu.

sizin gibi enerji dolu iyimser insanlara çok ihtiyacı var bu dünyanın :KK200:
şimdi geldim hastaneden kalp ritmim falan çekildi hiç bi sıkıntı yok dedi doktor ama araştırılması gerekiyor ciddi bayılmalar bunlar dedi. bi araştırma hastanesine gidicem sanırım :KK36:

Kalkıp işe girebildiğine göre iyisin sanmış herkes , insanlar bir anlık tansiyon düşüklüğü ile de baygınlık geçirip dakikalar sonra kendine gelip işime gücüne dönüyor ve bu çok görüşen bir durum ..,
Madem çok yorgun hissettin işten çöküp eve gelseydin yatsaydın , çok kötü olsan tüm gün işte duramazdın diye düşünüyor herkes ve herkese hak ver , benim iş yetimde de sok sık tansiyon düşüp baygınlık geçiren bi kız var bi on dakika sonra tekrar laylaylom hayatına devam ediyor ..; ilk baygınlık geçirdiğinde Dr a götürelim vs deyip çok üstüne düştük gerek yok dedi vs vs ... neyse işte işim vahametini sen daha iyi biliyorsun , sen herkese bildireceksin , misafirliğe asla gidemem diyecektin eşine , hatta işten erken çıkacaktın , hayta işe hiç gitmeyecektin , hatta kendine geçti gelmez eşini arayıp bayıldım çok kötüyüm diyecektin ...

işte diyorum ya salak kafam
şuan yaptığıma ben bile inanamıyorum
bi an evel kendime gelim servisi kaçırmiyim diye debelendim
inanılır gibi değil.. ama ben dersimi aldım..
 
Bu bayılmalar için daha önce hiç doktora gitmediniz mi yahu? İnsan durduk yere bayılmaz ki. Geçmiş olsun, inşallah ciddi bir durum yoktur. Bize de haber verin neticeyi.

Eşinize gelecek olursak... Ya bu adam olmamış, evrimini tamamlamamış, insanlık mertebesine erişememiş. Kütük. Eşi bayılmış, derdi misafirlik. Ya üstünüze titremesi, sizin kadar endişelenmesi, doktora gitmedin mi diye fırçalaması filan gerekeceği yerde, halası gelmiş de ayıp olurmuş da, erken de kalkılmazmış da... Yuh yani. Önceliklerine tüküreyim. Neye ne kadar değer vermesi gerektiğini bilecek kapasitesi yok. Kendi kıymetinizi önce kendiniz bilin, evet. Eşinize de fazla değer vermeyin, hak ettiği kadar davranın. Niye misafirliğe gittiniz ayrıca? Ayakta duracak halim yok, bayıldım diyorum, dinlen, bir şey ister misin, bir şeye ihtiyacın var mı diyeceğin yerde, ağız burun büküp beni zorluyorsun, başlarım senin düşüncesizliğine niye demiyorsunuz?

ilk bayıldığımda gitmiştim aslında acile kaldırdılar orda eeg falan çekildi bi sıkıntı yok denildi
bugünde kalp tirmime baktırdım bi sıkıntı çıkmadı çok şükür
eşim hakkındaki yorumlarınıza misliyle katılıyorum ne yazıkki.. kendinden soğuttu buna üzülüyorum..

Malesef bizler hep kendimizden ödün veririz. Hep bizler fedakar oluruz. Hic kendimizi düsünmeden karsi tarafi mutlu etmeye calisiriz...

Bende yavastan basladim. Artik kendime cok stress yapmiyorum. Mutfagimi 100 de 100 toplamiyorum canim istemiyorsa. O gün cok yorgunsam (haftada 40 saat calisiyorum) basit bir yemek yapiyorum, camasirlari baska gün yikiyorum. Son iki gün ise gitmedim, esim ise gidince evin keyfini cikardim. Istedigim Television Programini izledim.

konuda bahsettiğim evdeki gelin o kadar prensestir ki
herkes arkasından laf eder aman abartıyor aman ne narin aman ne çıtkırıldım
biz mahmut abiye döndükte noldu iyi misin diyen yok.. gerçekten boş..
artık bi ben varım..

Just merhaba.. öncelikle çok çok geçmiş olsun cnm... yorumları pek oyumadım ilk senin yazdığın konuyu okudum.. o yüzden bu bayılmalar için bir doktora gittinmi bilmiyorum ama gitmediysen bunu senin yazdığın gibi hobi haline getirmek yerine bir doktora görünsen iyi olacak... Allah korusun biranda kendinide kaybedebilirsin sokak ortasıda olabilirdi, başın darbe alırsa biliyorsun beyin çok önemli gibi gibi.. sağlık konusunu herşeyden önce tutacaksın.. Rabbim kimseyi sağlıksız bırakmasın, Allah korusun sana birşey olsa hergün kim gelip sana bakacak sanıyorsun ki?
lütfen sağlığını ihmal etme :dua:
ve son olarak, bir önceki konunu biliyorum yorumda yapmıştm ama eşin sanırım bir türlü bu huyundan vazgeçmiyor, iyi demişsin güle güle demekle... bırak surat assın.. ne yapmak istiyorsa yapsın... biz karşımızdaki insana kıyamadıkça malesef karşımızdakiler bize kıyıyor... konuşarak anlatarak anlamıyorsa davranışlarla anlatmak zorunda kalıyoruz.. bence bi aile terapistine götürmelisin eşini... senin kıymetini ve verdiğin değerin farkında değil ve aşırı haksızlık yapıyor sana...
seninde dediğin gibi.. Bence sen önce kendine değer vermeyi öğrenmelisin :dua:

merhaba canım şimdi doktordan geliyorum kalp ritmime bakıldı bi sorun yok dedi ama incelenmesi gerekiyor çok ciddi bayılmalar dedi. gerçekten başıma bişi gelse bakanım olmazmış bunu anladım
ben ne derdindeyim millet ne derdinde..
terapist şart oldu bize.. çünkü artık hazmediyemeceğim şeyler yaşanıyor ve böyle koparsa işler kopacak ikimizde çok dikiz çünkü..
çok sağol canım :KK36:


Bu uzun ve zorlu bir süreç. Seni rahatsız eden her şeyde sesini çıkarman ya da tepkini göstermen gerekiyor. Ben küçüklüğümden beri dayımlara gittiğimde bir iç sıkıntısı hissederdim, mutlu olmazdım ama annemden dolayı alışmıştım. Sonra o iç sıkıntısını farkedince onlarla görüşmeyi kestim. Gidip gelmiyorum, kuzenlerimi de aramıyorum. Umrumda da değil. Seni mutsuz eden, zorlayan her ne ise yapma.

aslında en basitinden işim beni en mutsuz eden
ve ben hala bayılır kalkıp işe gidiyorum..
kendimle zorum var heralde...
gün sayıyorum.. bende güneş görceğim yakında
sizin adınıza da çok mutlu oldum :KK36:
 
sizin gibi enerji dolu iyimser insanlara çok ihtiyacı var bu dünyanın :KK200:
şimdi geldim hastaneden kalp ritmim falan çekildi hiç bi sıkıntı yok dedi doktor ama araştırılması gerekiyor ciddi bayılmalar bunlar dedi. bi araştırma hastanesine gidicem sanırım :KK36:

Çok teşekkürler, utandım vallahi :oops:

Çok sevindim kalp aritmisinde bir şey çıkmamasına.
Ama mutlaka araştırma hastanesine de gidin, nörolojik veya başka etmenlere de baksınlar bir.
Çocukken de oluyor muydu bu arada? Belki yazdınız da ben görmedim?

Bence ilk adımı attınız, çok güzel günler sizi bekliyor.
Bunu da polyannacılık olarak değil de bizzat bu konuda deneyimli biri olarak söylüyorum :KK54:
 
Back
X