- 7 Kasım 2017
- 2.913
- 4.589
- 53
Açıklamaya gerek yok, bu kadar öfkelenecem kadar bir şey yapmış olamazsınız zaten.
Kendiyle sorunu var eşinizin.
Açıklamaya gerek yok, bu kadar öfkelenecem kadar bir şey yapmış olamazsınız zaten.Öfkesi şu. Şehir dışındaydık. Eve geçecektik yol 3 saat sürüyor. Biraz gezelim öyle yola çıkalım dedik. Dışarı çıktık. İki dk geçmeden eve geçelim trafik çok olur derdi. Ben suratımı astım ama öyle aman aman değil sorduğu sorulara cevap veriyorum. Yolda küfretti araba da da devam etti sözlerine
Rabbim yardımcın olsunBıktım yaşadıklarımdan değil kendimden bıktım. Sindirilmiş halimi kendime getirememekten bıktım. Özgüvenimi tekrar kazanmaya çalışmaktan bıktım
3 yıllık evliyim 2 yaşına girmek üzere bi kızım var
Eşim demek istemediğim adam herşeyime müdahale etmeye bayılıyor. Yolda gideriz götünü ne sallaya sallaya yürüyorsun hızlı olsana. Suratımı asarım suratına sıçtırtma şimdi der. Kavgada yedi sülaleme küfreder. Yürümemi konuşmamamı bakmamı giyinmemi herşeyi eleştirir dışarı çıkmak istemez çıkınca da ben ister istemez tedirgin oluyor yine laf söyleyecek diye. Aklımda hep tedirginlik yine bana kızacak mı yine laf söyleyecek mi her dakika her saniye. Eve geldiği an susmaz kafam hep aynı şeyi sorar. Şiddet ben konuşsam susmasam olacak eminim kızım için susuyorum o anı yaşamamak için korkuyorum susuyorum. Ve ben bu korkumdan da bıktım kardeşinin yanında bana bağırır ailemin yanında kenarda köşede sessizce belli etmeden lafını söyler. En ufak bi kavgada hakaret. Ben bunları çekecek kadın değilim. Güçlüyüm ya da güçlüydüm. İstiyorum ki boşanayım dışarı çıktığımda korkmayayım bana laf söyleyecek biri olmasın. Hakaret eden biri olmasın istiyorum.
Üniversite mezunuyum işe girmek istesem mutlakaki bir iş bulurum.kızım küçük bakacak kimse YÖK annem hasta. Ama boşanmaya korkuyorum zamanı var diye düşünüyorum. Annem hasta babam kalp hastası borçları var çalışmadan işe girmeden ailemin yanına gitmek istemiyorum. Birde ben yük olmak istemiyorum. Ailem ile eşimin ailesi aynı mahallede oturuyorlar. Orada durmak isteniyorum. Ama böyle de katlanamıyorum sadece ağlıyorum. Ben bunlara katlanacak kadın değildim şu yüzüme hiç gülmeyen kaderime de lanet ediyorum.
AminnnRabbim yardımcın olsun
Alsın evini başına çalsın ben ailemle başka bir yere taşınacmŞiddeti bir şekilde belgele, tazminatını ve nafakanı al. Adamı evden kov, zaten kiranı karşılar tazminatın.
evlendikten sonra böyle mi oldu eşiniz cekilicek gibi değil cok haklisiniz allah hayırlı bir yol mutlaka acıcaktir size sabirla duayla bekleyinBıktım yaşadıklarımdan değil kendimden bıktım. Sindirilmiş halimi kendime getirememekten bıktım. Özgüvenimi tekrar kazanmaya çalışmaktan bıktım
3 yıllık evliyim 2 yaşına girmek üzere bi kızım var
Eşim demek istemediğim adam herşeyime müdahale etmeye bayılıyor. Yolda gideriz götünü ne sallaya sallaya yürüyorsun hızlı olsana. Suratımı asarım suratına sıçtırtma şimdi der. Kavgada yedi sülaleme küfreder. Yürümemi konuşmamamı bakmamı giyinmemi herşeyi eleştirir dışarı çıkmak istemez çıkınca da ben ister istemez tedirgin oluyor yine laf söyleyecek diye. Aklımda hep tedirginlik yine bana kızacak mı yine laf söyleyecek mi her dakika her saniye. Eve geldiği an susmaz kafam hep aynı şeyi sorar. Şiddet ben konuşsam susmasam olacak eminim kızım için susuyorum o anı yaşamamak için korkuyorum susuyorum. Ve ben bu korkumdan da bıktım kardeşinin yanında bana bağırır ailemin yanında kenarda köşede sessizce belli etmeden lafını söyler. En ufak bi kavgada hakaret. Ben bunları çekecek kadın değilim. Güçlüyüm ya da güçlüydüm. İstiyorum ki boşanayım dışarı çıktığımda korkmayayım bana laf söyleyecek biri olmasın. Hakaret eden biri olmasın istiyorum.
Üniversite mezunuyum işe girmek istesem mutlakaki bir iş bulurum.kızım küçük bakacak kimse YÖK annem hasta. Ama boşanmaya korkuyorum zamanı var diye düşünüyorum. Annem hasta babam kalp hastası borçları var çalışmadan işe girmeden ailemin yanına gitmek istemiyorum. Birde ben yük olmak istemiyorum. Ailem ile eşimin ailesi aynı mahallede oturuyorlar. Orada durmak isteniyorum. Ama böyle de katlanamıyorum sadece ağlıyorum. Ben bunlara katlanacak kadın değildim şu yüzüme hiç gülmeyen kaderime de lanet ediyorum.
Kadın olmak ne kadar zor! Ağladım okurken... Biz çözmek için bu kadar uğraşırken hödüklerin rahatlığı!Bıktım yaşadıklarımdan değil kendimden bıktım. Sindirilmiş halimi kendime getirememekten bıktım. Özgüvenimi tekrar kazanmaya çalışmaktan bıktım
3 yıllık evliyim 2 yaşına girmek üzere bi kızım var
Eşim demek istemediğim adam herşeyime müdahale etmeye bayılıyor. Yolda gideriz götünü ne sallaya sallaya yürüyorsun hızlı olsana. Suratımı asarım suratına sıçtırtma şimdi der. Kavgada yedi sülaleme küfreder. Yürümemi konuşmamamı bakmamı giyinmemi herşeyi eleştirir dışarı çıkmak istemez çıkınca da ben ister istemez tedirgin oluyor yine laf söyleyecek diye. Aklımda hep tedirginlik yine bana kızacak mı yine laf söyleyecek mi her dakika her saniye. Eve geldiği an susmaz kafam hep aynı şeyi sorar. Şiddet ben konuşsam susmasam olacak eminim kızım için susuyorum o anı yaşamamak için korkuyorum susuyorum. Ve ben bu korkumdan da bıktım kardeşinin yanında bana bağırır ailemin yanında kenarda köşede sessizce belli etmeden lafını söyler. En ufak bi kavgada hakaret. Ben bunları çekecek kadın değilim. Güçlüyüm ya da güçlüydüm. İstiyorum ki boşanayım dışarı çıktığımda korkmayayım bana laf söyleyecek biri olmasın. Hakaret eden biri olmasın istiyorum.
Üniversite mezunuyum işe girmek istesem mutlakaki bir iş bulurum.kızım küçük bakacak kimse YÖK annem hasta. Ama boşanmaya korkuyorum zamanı var diye düşünüyorum. Annem hasta babam kalp hastası borçları var çalışmadan işe girmeden ailemin yanına gitmek istemiyorum. Birde ben yük olmak istemiyorum. Ailem ile eşimin ailesi aynı mahallede oturuyorlar. Orada durmak isteniyorum. Ama böyle de katlanamıyorum sadece ağlıyorum. Ben bunlara katlanacak kadın değildim şu yüzüme hiç gülmeyen kaderime de lanet ediyorum.
Kıskançlığı vardı. Küfürü yoktu.evlendikten sonra böyle mi oldu eşiniz cekilicek gibi değil cok haklisiniz allah hayırlı bir yol mutlaka acıcaktir size sabirla duayla bekleyin
Bıktım yaşadıklarımdan değil kendimden bıktım. Sindirilmiş halimi kendime getirememekten bıktım. Özgüvenimi tekrar kazanmaya çalışmaktan bıktım
3 yıllık evliyim 2 yaşına girmek üzere bi kızım var
Eşim demek istemediğim adam herşeyime müdahale etmeye bayılıyor. Yolda gideriz götünü ne sallaya sallaya yürüyorsun hızlı olsana. Suratımı asarım suratına sıçtırtma şimdi der. Kavgada yedi sülaleme küfreder. Yürümemi konuşmamamı bakmamı giyinmemi herşeyi eleştirir dışarı çıkmak istemez çıkınca da ben ister istemez tedirgin oluyor yine laf söyleyecek diye. Aklımda hep tedirginlik yine bana kızacak mı yine laf söyleyecek mi her dakika her saniye. Eve geldiği an susmaz kafam hep aynı şeyi sorar. Şiddet ben konuşsam susmasam olacak eminim kızım için susuyorum o anı yaşamamak için korkuyorum susuyorum. Ve ben bu korkumdan da bıktım kardeşinin yanında bana bağırır ailemin yanında kenarda köşede sessizce belli etmeden lafını söyler. En ufak bi kavgada hakaret. Ben bunları çekecek kadın değilim. Güçlüyüm ya da güçlüydüm. İstiyorum ki boşanayım dışarı çıktığımda korkmayayım bana laf söyleyecek biri olmasın. Hakaret eden biri olmasın istiyorum.
Üniversite mezunuyum işe girmek istesem mutlakaki bir iş bulurum.kızım küçük bakacak kimse YÖK annem hasta. Ama boşanmaya korkuyorum zamanı var diye düşünüyorum. Annem hasta babam kalp hastası borçları var çalışmadan işe girmeden ailemin yanına gitmek istemiyorum. Birde ben yük olmak istemiyorum. Ailem ile eşimin ailesi aynı mahallede oturuyorlar. Orada durmak isteniyorum. Ama böyle de katlanamıyorum sadece ağlıyorum. Ben bunlara katlanacak kadın değildim şu yüzüme hiç gülmeyen kaderime de lanet ediyorum.
Bende bu gücü göremiyorum kendimde çok kızıyorum kendime bu evden gitmemle birlikte değiştirmem gereken çok şey var. Öncelikle annemlerin oradan taşınması çok güçlü olmam lazım bunları başarmam için. Bu kapıdan çıktığımda geçtiğimiz yollardan adım atmak dahi istemiyorum. Ama psikolojim iyi değil farkındayım yapamam gibi geliyor. 3 yıldır evdeyim çalışmadım. Sosyaliğim bitti nerdeyse. Bi işe girsem bi çevre insan görsem yaşadığım hayatın durumunu daha iyi kavrayacağımKarşınızdaki kişi sizi manipüle etmiş. http://bekar-anne.com/psikolojik-manipulasyon-kisilik-bozuklugunun-en-kuvvetli-silahi lütfen okuyun. Benzer şeyler yaşadım ve iyi niyetlerimin sömürülmesine uzun süre izin verdim. Ben de kendimi suçladım, gitme gücünü uzun süre bulamadım kendimde. Sonra bir gün ciddi bir şiddet uyguladı bana. Kendime getirdi bu beni. Bana kıyabilen, gözyaşlarıma sevgime iyi niyetime rağmen acımasızca bir eşya atar gibi ,yastık yumruklar gibi beni döven o adamda hiçbir sevgi bulamazdım. Olan da yitirilirdi. Kadınsın gücün yetemez o an o kişiye. Ayaklarımda derman kalmamıştı o son hadsizlikleri yapmasa belki çıkamazdım o evden. Sonra çıktım. O halde şehir değiştirdim. Hemen davamı açtım. Kitaplarımı okudum, eski kalbime şifa veren unuttuğum şarkılarımı dinledim. Gezdim, hayvanları sevdim, annemin kucağında teselli buldum... Yeni anlıyorum başıma ne geldiğini. Kurtul o evden. Çık.Asla arkana bakma. O ypamam dediklerini nasıl yapacaksın gör bak. Göründüğünden bildiğinden de güçlüsün inan bana...
Deveyi 4 yıldır güdmeye çalışıyorum. Ama yoruldum değişmez inanıyorum artıkYa hu diyardan gidecen ya bu deveyi güdecen.
Baska caren var mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?