kendimi duzeltemiyorum vicdan azabi cekiyorum ama degistiremiyorum

Yorum icin tesekkurler ben farkindayim hatalarimin duzeltmeye zorluyorym kendimi..sizinki gibi yorumlar insani olumlu etkiliyo insanlar hemen" aaaaa bu nasil anne" damgasini seviyolar cunku hepsi mukemmel anne bi tek ben sorunluyum
 
Evet onceki kinularima yaptiginiz yorumlardan hatirladim sizi birincisi buyuk kizimla sorunlar yasadigimdan yine bahsetmistim ama vuruyorum dovuyorum demedim bagirip sucluluk duyuyorum demistim psikayatriye zaten aylar once gittim ben aksini idda etmiyorumki sorunun bende oldugunu biliyorum kendimi hatalarimi elestirilerimi yapiyorum kendime yani bende sizin yazdiklariniz oyle degil soyle demiyorum sadece duzeltemiyorum gucum sabrim yok diyorum
 
15 aylik kizimala guzel vakit geciriyorz oyun oynuyorum ilgileniyorum yemeklerde yapiyorum yani cocugu ac biraktigim yok benim soyledigim bir kac kadik yedikten sonra kafa salliyo veya tukuruyo bende o zaman israrla sabirla ugrasmiyorum agzina zorla tikmiyorum sonrada iyi besleyemiyorum diye vicdan azabi cekiyorum tam anlattigim bu..cocuguma bakmadigimi nerden cikardin gelisimide yasitlarina gore bi hayli onde kan-demir testide yaptirdim sorun yok gayette mutlu bi bebek
 
anladığım kadarıyla esinizin çocuklara olan ilgisi çok fazla, sizle eskisi gibi ilgilenmiyor, bu nedenle çocuklarıniza karşı böyle isteksizsiniz, yanlış anlamışta olabilirim
Ben sadece kendimize esimle kendimizexe vakit kalsin istiyorum 6 yasindaki kizim biraz kendi oynasin boyama yapsin ne biliyim bize bagimli olmasin istiyorum zaten kardesini kiskandigini bildigimiz icin babasida bende kucukten vakit buldukca ilgiyi ona veriyorz ama birazda kendi kendine bisryler yapsin istiyorum aksam iki saat bisey yapmadsn oturabilmek istiyorum bi muhabbet bile edemiyoruz kizimdan sira gelmiyo onlar benim cocuklarim asla yüksünmuyorum dogurduysam tabiki en iyi sekilde bakip buyutmek gorevim sadece zorlaniyorum tek basima agir geliyor esime ilgime gelince bu sehirde cocuklar disinda tek gordugum insan esim e haliyle eski gunlerimizi ozluyorum

 
Hayatında seni mutsuz eden birşeyler yada ne bileyim kafaya taktiğin problemin varmi?simdi ne alaka diyeceksin ayni durumu bende yasiyorum ve suna dikkat ettim hayatimda yasadigim sorunlara o kadar kendimi kaptirmisimki tahammulsuz,süreklibagiran,öfkeli,bir insan olmuşum.aslinda ben öyle biri dilimki...sende de boyle bir durum olabilir mi?okuduğum bir kitapta yazarin üstüne basa basa değindiği bir konu vardi.mutlu annelerden mutlu çocuklar dogar.Eğer anne özellikle manevi yuklerinden ötürü huzursuz ve mutsuzsa saglikli bireyler yetistiremez ve annelik hatta diğer vazifelerini hakkiyla yerine getiremez...kesinlikle ben bu düşünceye katiliyorum seni mutsuz usengec eden bir sorunun varsa mutlaka cozmelisin aksi halde bu ruh halin bir omur boyu sürebilir.birde kendine mükemmel anne olma yönünde çok yüklenme birak içinden nazil geliyorsan öyle ol,çocuklarına dört dörtlük yemekler yapmana gerekte yok çocuklar yesede yemesede büyürler...sadece onlara sevgini göster istedikleri an yanlarında olduğunu hissettiren gerisi önemli degil ...anladigim kadariyla esinede çok duskunsun mümkün mertebe çocuklar dişinda birlikte vakit geçirmeye calisin anne babalik dişinda siz kari kocasiniz birbirinize de vakit ayirmaniz gerek.kendinizede arti ayirdiginiz vakit sizi özellikle seni çok rahatlaticaktir...sözün özü sunu diyeyim yalniz değilsin bir çok kadin senin gibi hayat bize o kadar çok roller yukluyorki ve sürekli herşey herkez mukkemellestirmeye calisiyor şöyle internette biraz dolaniyorum kadınlar tertemiz evlerini dört dörtlük sofralarinin resimlerini koyuyorlar nazil yapiyorlar hem çocuk hem ev isi hem yemek çocukla nasil temiz tutulurki bilmem?ama iste kadiniz ya herseyimiz dört dörtlük olucak iyi evlat olucaksin,iyi anne ,iyi es ,iyi gelin,iyi evhanimi yazsamm uç dört satir devam eder
Amannnn olduğu kadar napalim
 
6 yaşındaki çocuk genelde kendi kendine oynamaz mı , bebek gibi sürekli ilgi bekliyor .

Eğer 6 yaşındaki çocuğun sorunlarını çözersiniz herşey çözülür gibi duruyor .

Ben size hak verdim çünkü ev ve çocuklar dışında bir sosyal hayatınız olmadığı için çok bunalmışsınız.
 
Yorum icin tesekkurler ben farkindayim hatalarimin duzeltmeye zorluyorym kendimi..sizinki gibi yorumlar insani olumlu etkiliyo insanlar hemen" aaaaa bu nasil anne" damgasini seviyolar cunku hepsi mukemmel anne bi tek ben sorunluyum
tabii canım kendilerinin itiraf edecek güçleri yok ya o nedenle mükemmeller...sürekli sevgi kelebeği şeklinde geziyorlar...çocuklar telefonlarına bi koca bardak sütü boca ettiğinde bile aman canım boşverrrrrr diyorlardır kesin...umarım düzelir ve bizede fikirler verirsin.zira bir kızım var ikincisini düşünüyorum ama kafamda huniyle gezme ihtimalim bir hayli yüksekaynı senin gibi sabırsızım ...eşimle geçirdiğimiz zaman kısıtlı oda zira hep yorgun ve uykusuz...başbaşa çok iyi zaman geçiririz aslında ama tek çocukla bile buna zaman olmuyor....çocuk biz bir araya geldiğimiz an elinde en sevdiği oyuncağı olsun yada en güzel çizgi filmi açık olsun bırakıp susun konuşmayın deyip babasının kucağına çörekleniyor...bir fikrim var babacığım diye bir başlıyor giydiği külotun renginden rahatlığından kırmızı külot istediğinden ...artın benim değil onun kocası olması gerektiğine kadardaha sıkmayayım durum vahim
 
bana gore bı annenın guzel, saglıklı bı cocuk yetıstırebılmesı ıcın
ya sadece cocuklarıyla ılgılenecek. ev işi,yemek vs. bunlarla hıc alakalı olmayacak
yada evıyle ılgılenıyorsada cocugun duygusal aclıgını ,sevkatıyle tamamlayacak ama çişiydi, kaksıydı, yemesıydı bellı baslı sorumlulugu bı yardımcısı olup halledecek.
sımdı bız anneler hem eve hem eşe hem mutfaga hem yerı geldımı mısafıre, cocuga ,calısanlar işe... bu boyle uzaaar gıder
bu kadar agır yükün altında ezılmemek mumkun degıl kadın olmak gercekten cok zor
 
Ben anne olsam nasil bir anne olurum'sunuz tam olarak. Ben olsam napardim onu düşündüm o yuzden. Biraz maddi imkan varsa yardimci kadin gelsin gunduzleri. En azindan 1-2 ay boyunca. Gelsin yemek yapsin cocuklarla ilgilensin. Belki onun yaptigi yemekleri sever kiziniz. Büyük kızınız ayni benim kucuklugum zaten. Annem cok cekmis valla. Dövüyordu artik korkumdan yiodum :). Tabi oyle yapmayin siz cok icinizden geldigi anlar oluyodur tahmin edebiliyorum. Kadina para yoksa da bi akrabaniz geliverse bi sureligine. Yatili olmaksizin tabi. Superdadiyi izlediniz mi hic kadinin yöntemleri etkili duruyor :) huysuz cocugu en iyi sevgi iyilestirir. Kizmak yerine vicdan yaptirin ona. Ben seni cok seviyorum ama sen boyle yapıp uzuyorsun beni deyin. Gerekirse konusmayin bir sure kirgin oldugunu görsün ve pismanlik duysun. Ac birakin ben olsam onu da denerdim. Peki yeme deyip kahvaltida önünden alir akşama kadar tek lokma vermezdim. Kardesine yedirirken imrenirdi. Aman bnm akilli cocugum ne guzel yiyor annesi onu cok seviyor falan abarta abarta yedirin öbürü açken. Sorumluluk verebilirdim. Sirf ne yapacagini gormek icin. Kardesin sana emanet ben banyoya giriyorum deyip uzaklasin. Cocuk bakmanin ne zor oldugu size ne kadar muhtac oldugu bi donk etsin kafasina.
 
:) Senin cadi da cok ekemis mis sabirli sakin bi insan degilsen ikinci cocuk sanada cocugada haksizlik..ben ilk kizim varken bambaskaydi hersey iletisimimiz superdi yetisebilince birlikte guzel vakit gecirince oda bende mutluyduk ikinci olunca bu kadar zorlancagimi bilemedim hic..ikincinin dogmasiyla o ates parcasi cok bilmis mutlu kizim gitti sinik mizmiz mutsuz bi cocuk geldi o kadarda dikkat ettik yardim bile aldik kiskanmasin uzulmesin diye ilgiyi alakayi hic oburune yansitmadik ama cocuk cok hassaslasti birde ustune yeme problemleri cikinca bende yorgun uykusuz sinirli bi anne oldum
Insallah onerileri dikkate alip daha gayretli bi anne olucam allah cocuklarimiza saglik versin
 
amin inşallah benim kızım iki çocuğa bedel bu arada :)inatçı bir çocuk tamda yaşı 3 yaşına girecek...bilmiyorum krarsızım aslında...kızım çok istiyor bir kardeşi olmasını...ama o zaman eşimle hiç görüşemem sanırım
 
Tavsiyem, sadece sabır. O olunca hepsi oluyor inanki. Ben de hiç sabırlı değildim ama kızımdan sonra olmayı öğrendim. Kendi kendini telkin et sabret sabret diye inanki oluyor.
İki kızım var biri 21 aylık biri daha 15 günlük. Büyük ne kadar anlamıyor desende kıskanıyor. Ama hiç kıyamıyorum daha hoşgörülü oldum ona karşı o da hissediyor ve işe yarıyor.
Dün balık yaptım kızıma özel tek tek ayıkla koy önüne bir lokma almadı, neyse çorbasına kattım gene yemedi. Aman yemezsen yeme diye bırakamadım 1 saat sonra tarhana çorbası yaptım yine yemek istemedi zorla tadına baktırdım ağlaya zırlaya, ama sonunda baktıki sevdiği çorba yedi ve içimzi rahat uyuduk.
Muhtemelen büyük kızın ilgi istiyor, sabırlı anne istiyor ,olmaya çalış herşey düzelir..
 
Her konunu okumaya başladığımda seni anlamaya çalışıyorum, empati yapıyorum bazen hak veriyorum, bazen şu umutsuzluğunu anlamıyorum. Seni kırmak istemiyorum asla. Annesin, kadınsın ama kendine yaptığın eziyet ki bana göre eziyet yani beni üzüyor.
Benimde iki kızım var çok şükür.
Seninkiler ile yaşları yakın.
Senin büyük kızın yemek istemiyor, benim büyük kızım yemek istediğini yiyemiyor. Ne kadar fark var demi? Çünkü kızım diabet li. Tatlı yiyemiyor, hasrettir ki bir kaşık pirinç pilavına ama veremem ki şekerini çıkartıyor.
Küçük kızım uyumaz, bu sabah 5 i geçiyordu uyudu. 4 doktor değiştirdik uyku yüzünden en son kabul edin o öyle dedi.
Herşeyi normal, yerinde ama uyumuyor işte.
Bunaldım anne gel dicem anneme ama kadın çalışıyor nasıl gelsin?
Kv geliyor ama beli, ayakları hasta bakamaz ki.
Şu şehirde bir allah ın kulu yok şu çocuklarımı 1 saat bırakayım. Gece acile 4 kişi gidiyoruz.
Eşim dün gece 3 e doğru geldi şaşırdım erken geldi yani. Hayırdır kız niye erken geldin dedim ulan gece 3 olmuş 3.
Senin evinde akşam yemeği önemli, benim evimde sabah kahvaltısı.
Bugün pazar demi? Herkes eşi ve çocuklarıyla vakit geçiriyor, biz ne yapıyoruz hep oturma odasında tv izliyoruz kızlarımla bugün değişiklik yaptık salona geçtik
Çünkü bizim babamız bugün çalışıyor.
Benim yada çocuklarımın hakkı yok mu bir pazar gününü beraber geçirmeye. Ama işi bu.
Az silkelen kendine gel.
Çocuklar her şekilde büyüyor.
Sen böyle yaptıkça daha da dibe çöküyorsun bunu kendine yapmaya hakkın yok!!!
 
Sizi çok iyi anlıyorum yargılamak için yazmadım, sizden farklı değiliz iki çocuğum var benimde, eşimle biz olmayı çoktan unuttuk sadece çocuklar var bu da çok sağlıklı değil, ben zaman ortam sağlasamda bizde eşim çocuklara bağımlı artık sadece baba gibi takılıyor, o yüzden sordum eşinizin size olan ilgisi azaldı mı diye
 

o zaman hıç ısrar etme zamanla yıyecektır...benım kızımda yemıyordu pedagoga danıstım sevdıgı seylerı yap sabırlı ol ustune gıtme dedı...ben bır sene sadece kofte patates pişirdim o sevdıgı ıcı ustune gıtmedım şimdi yıyor herseyı dedı....yanı zaten yanlış yaptıgın bırsey yok o zaman
 
Simdi yorumları bende tek tek okuyacağım..çunku benım kızımda 2 bucuk yasında gidişatı senınkıne benzıyor..

Kucuk olan ıcın tavsıyem..onun onune koy kendısı yesın..doksun saçsın bez ser yere..en azından değişik biseyler yemıs olur..hemde yemeyi ogrenır..

İşte tek farkmız benım sabrım sonsuz..buyuzden pek otorıte kuramadım..sallamıyor beni
 

6 yaşındaki çocuğun bütün gün evde durması zor. Bu yüzden maddi durumunuz nasıl bilmiyorum ama kreş veya anaokuluna bi şekilde ikna etmelisiniz. Gitmek istemese de çocuklar bi süre sonra sevdikleri bir ortam olduğunda koşarak gidiyolar. Ama çocuk biraz inatçı gibi geldi bana. Bunun sebebi de kardeşi olması olabilir. Onunla ilgileniyorlar beni artık istemiyolar o yüzden okula göndermeye çalışıyolar diye düşünebilir. Yemek konusunda hiç zorlamayın. Acıkınca mecbur siz ne koyarsanız önüne onu yiyecek. Sırf yesin diye çikolata falan vermeyin önüne. Çocuk acıktığı zaman yemeli bütün uzmanlar bunu söylüyor. Onlar yetişkin gibi değil enerji ihtiyaçları ve beslenmeleri bizim gibi olamaz ki.
 
Ne güzel yazmışsın

büyük kızına çok geçmiş olsun.

bazen şükretmeyi bilmek gerekiyor değil mi?
 
Cocuklar bir sekilde büyür. Ama döksün sacsin. Koy önüne, sen de otur ye yemegini. Sana özenecektir ikisi de.
Saril onlara. En cok sa büyügüne. Saril bol bol.
Bu sana recetem olsun. Bol bol sarilmak.
Inan cogu annenin kendine göre kusurlari var. Hicbirimiz mükemmel degiliz.
Ben de sinirli bir insanim ama bazen bagirinca yavruma icim gider. Bugün yikarken kuvetteki suyu halinin üzerine bosaltti da bagirdim yapma diye. Keske daha düzgün konussaydim. Ama bak, oldu bile.. Hata hata..
Ama sarildim öptüm sonra kizimi. Hatalar yapsam da o benim yavrum. Inan sevgimizi hissetmeye ihtiyaclari var.
Bir gün yer bir gün yemez. Önüne koyarim, kendi keyfi bilir. Bazen gelir ekmek kemirir yanimda. Yani ona kalmis hersey. Sartlamam hic. Yemesini isterim ama cok yavas ögreniyor. Su aralar findik veriyorum agzinda ögütüp tükürüyor yere. Biliyorum bunu da zamanla ögrenecek. Cok cok dökecek. Sen de bu konuda kendini rahatlat. Sal bir kere. Yesin yemedigini döksün. Kesfetsin..
Büyük kizina saril, öp.
Inan ben de anne olmayi aklindan bile gecirmeyen bir insandim. Herkes bir degil ki.. Farkli farkli kisilikler var.
Ama olunca da elimden geleni yaptim. Dün hastaydim daha bir bucuk yasinda. Geldi yanima yatti. Kolumu sevdi. Babasinin elinden elmayi aldi bana getirdi isirttirdi. Su an pamuk gibiyim, gözlerim dolu. Bizi iyilestirecek olan tek sey sevgi. O kadar kizmama ragmen bana merhamet eden yavruma ne kadar sarilsam az.
Cok sanslisin. Kizlarin da öyle. Babalarina asik bir anneleri var. Birbirinize sarilin. Diger hersey hallolunur.
 
Şu kadınlar Klubüne bayılıyorum ya niye daha önce kesfetmedim diye :) kendine benzer hayatlar hikayeler..
Yazınızı keyifle okudum o kadar samimi o kadar içten. .
Ben de tam öyle bir anneyim biraz da kendime benzettim hikayeyi..
Öncelikle hiç canınızı sikmayin derim su akar yolunu bulur ben çocuk büyütmenizde bi sorun görmüyorum belki sadece ufaklık için biraz daha çaba olabilir ama yok tatsız tuzsuz bebek mamalar ı vs değil adamakilli tadı tuzu yerinde Kıymalı bi Şehriye yedirin bakın nasıl da iştahlı yiyor
Bunun dışında söyleyeceklerim şunlar her çocuk büyür merak etmeyin her öğün dünyanın en özel insaniymis gibi önüne binbir çeşit yiyecek konulan ve her tür kaprisine katlanilan çocuk da büyür sizin benim çocuklar da..
Bir gün bile nazlandirmadim ben evde ne varsa onu yediler yemediler mi verdim sütü içine sevdikleri ne varsa doğradim cevizi yemediler vermedim simdi yiyorlar vs vs
Kasmayin derim hayat bu kadar önemli bişey değil ...
Eşinize vakit ayirmanizi eleştirenler olmuş
Normal olan bu değil mi peki bir kadın olarak kendinizi unutmamis olmanız eşinizin de bir erkek olduğunu ona unutturmamaniz ?
Çocuk doğdu diye kardes takılmak mı normal ? Peki bu gerginlikte büyüyen çocuklar daha mı mutlu olacak ?
Sizi valla tebrik ederim bence gayet de iyi bir anne ve eşsiniz belki dediğim gibi ufaklık için biraz daha emek ve en önemlisi de fiziksel yardım alabilirsiniz sizin psikolojik desteğe bence ihtiyacıniz yok tek ihtiyaciniz ara sira evi ve çocukları bırakıp çıkabileceğiniz bir adet yardimci. ..
Kolaylıklar dilerim :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…