- 13 Mart 2015
- 2.965
- 4.478
- 158
- 41
- Konu Sahibi bigunmutlaka
- 
				
- #41
estagfrullah ama bılın kı sadece sız degılsınız bu sekılde olan..aslında ınsanın yapısında bu var bekarken bı evleneyım der evlenınce baba evını özler:) bak buda var bende:)) evlenır 1 yıl gecer bebek ıstıyorum der Rabbım nasıp eder olur bu seferde bebeksız hallerını ozler ..mısal ben her sabah erken kalktıgımda 6 bucukta kızımın besıge vurup bana kalk mesajı vermesıyle ahh bekarlıgım dıyorum oglen 12 lere kadar yatardm:) yorulmussunuz ama bedenen degıl zıhnen ..sıze tek tavsıyem disiplinli olmanız ınanınkı üşengeclık ve ısteksızlık sorunu bu sekılde çözebilirsiniz...O kadar motive edici yazmissiniz ki okurken bile kendimi iyi hissettim kendimde guc buldum dediklerinize dikkat edicem onlari uzmek ihmal etmek bende istemem sonucta varliklarina sagliklarina hergun sukrediyorum daha ozenli olucam ev islerini vs.. cocuklardan once tutmak ve fazla mukemmelliyetci olmakta cok yoruyo biraz onceligimi kizlara verip bide oyle deneyeyim
kendiyle barışık yüzleşmiş iyi bir annesin....yalancı ve riyakar değilsin en azından...kim yılmıyor kim bıkmıyor bağırmıyor acaba...ama kimse itiraf edemiyor....bunalmışsın iyice...kendimi sana benzetiyorum...ne fikir verebilirim kızı uyutup düşüneyimBen 2 cocuk annesiyim iyi bi esim ama iyi bir anne degilim yanlislarimi eksiklerimi biliyorum ama olmuyor duzeltemiyorum cocuklarimi cok seviyorum ama annelik duygusuna adapte olamadim 6 sene oldu iki kizim var biri 6 yasinda digeri 1 yasinda
Onlari seviyorum vakit geciriyoruz egleniyoruz ama bende bi sinir bi bikkinlik bi tahammulsuzluk en onemliside usengeclik var suan bunaldin deseniz degil 6 senedir bu ruh hali gecmedi anne olmayi kaldiramadim mi ne oldu bilemedim mesela gunluk yasamimdan ornek
En buyuk sorunumuz cocuklarimi besleyemiyorum 6 yasindaki kizim yaptigim sebze yemeklerini corbalari baligi yani hic biseyi sevmiyo yerken gozunden yaslar geliyo sekilden sekle giriyo e boyle olunca her sofrada cileden cikiyorum bagirip kavgaya donuyo butun tadimiz kaciyo bende biraktim koyuyorum onune yemiyo sen bilirsin diyorum bu sefer aclik grevine giriyo ne gonlunu yapmak ne ugrasmak icimden gelmiyo o kadar mizmiz ve herseyi sorun ediyo ki insan hic dogurdugu cocuga tahammul edemez mi ben edemiyorum tek sorun yemek yememesi degil onu gectim yuruyuse cikariz iki adim atmadan eve gitmek istiyorum yoruldum der baslar aglamaya bayramlik almaya gidiyoruz yok karni agrir yalandan yok aldiklarimi begenmez kendin sec derim gider bebek seylerine bakar yani surekli sorun surekli mutsuz inanin pedegog filan hakgetire goturdum ilgilendim elimden geldigince sorunu ne diye dinlemeye konusmaya calistim yok yani sadece kapris..okulada ilgisiz gitmek bile istemiyor mesela sayi saymayi yazmayi biliyo hadi say diyorum bi elindeki parmaklarini 6 sayiyo 10 kere yapiyorz ama hic biseye dikkatini vermiyo hi zorlamiyorum da yani deli olcam bende yetersiz bi anneyim tamam sabirsizim ama oda cok zorluyo beni..
1 yasindakine gelince ondan sikayetim yok o mukemmel bi bebek onunda annesi bes para etmez yani ben
Cocuk suan 15 aylik oldu hala sadece anne sutuyle duruyo niye cunku annesi usengec saatlerce ugtsmiyo dayiyo memeyi corbaydi sebzeydi iki kasik veriyorum cocuk cok ugrassam yiyecek ama o tukurup reddedince hic sabirla ugrasmayip kaldiriyorum veriyorum memeyi tabi o kolayima geliyoya..yaaa bende kiziyorum kendime ama icimden hic bisey gelmiyo yemek yaparken kendi evimde mutfaga girerken bile ecel terleri dokuyorum is guc hersey gozume buyuyo alisamadim annelik sorumluluguna haaa sunuda ekleyim b kadar usengec bikkin olan ben esime karsi bambaska biri oluyorum sanki benim bebegim o ! O gelceginde hazirlanirim gelir gozunun icine bakarim hemen cocuklar uyusun birliktd takilalim diye uyku saatlerini ona gore ayarlarim yani esimle basbasayken mutlu sevecen hayatindan memun biriyim ama sabahtan aksama kadar cocuklarlayken kahvalti etmek disari cikmak ne biliyim hic bisey icimden gelmiyor hersey ustume geliyor gergin sinirli varayoga kizan bi kadin oluyorum
Cocuklarim canim cigerim ama annelik agir geliyo ben daha esimle biz olmaya doyamamisken erken anne olmakta bu sacma dusuncelerde etkili her gun bugun baska olucak diye kendimd soz veriyorum kalkip kahvalti hazirlicam kizlarimla oturcam diyorum ama hergun bi olu topragi ustumde hazirlasamda buyuk kizim oturmuyo sofraya kucuk zaten herseyi birbirine katiyor benim gucum yok yaa bagirmak kizmak istemiyorum yildim artik
Simdi baslamayin agir elestirilere yok ikinciyi niye yaptin falan filan yapici tavsiye verici yorumlar icin yazdim kimse cemkirip egosunu tatmin etsin diye degil herkesin illaki eksik oldugu yonleri vardir empati kurmaya calisarak yorumlarinizi bekliyorum tesekkurler herkese
Bi ara bende senin gibi hissediyordum hatta bir arkadaşımla bu konuyukonustum oda benimle aynı hisleri yasaiyormus ama anlattım her şeyi düzene soktu sizde öyle yapın ediniz geldiğinde hiç is kalmasın ha eksikleri oluyor mesela 1 haftadır sokağa çıkalamıyorum oğlumu anca araba ile bir tur atıyoruz ama genede düzeldi gibiBasliga dikkat ettiysen bende bu acidan vicdan azabi duyuyorum anneligimi sorguladigimi adapte olamadigimi destek almam gerektigini yazdim depresyondayim bunalimdayim demiyorum cocuklar konusunda boyleyim diyorum yani ayni seyleri soyluyoruz sadece ben cozum ariyorum elimde olarak kendi canin kanin cocugunu kirmak uzmek ihmal etmek istemez kimse degil mi ama elestirmek yapici olmaktan daha kolay ben kiymetlerini biliyorum varliklarina sukur de ediyorum
Benim büyük kizimda sebze yemezdi. Dr rendeleyip köftenin icine karistir demisti. Ise yariyor. Mesela havuc kabak kereviz cok az miktarda rendeleyip veya ispanak pazi minik minik dograyip köfteye karistiriyordum. Sogan yerine pirasa koyuyordum. Sadece sehriye corbasi icerdi mesela. Bende tavuk ve sebzeleri pisirip sonra suyuna sehriye koyardim. Marketten kuzu kemigi alip kaynatip buz kaplariyla dondururdum. Pilav, makarna corba her yemege koyardim. Büyük kizim hala problemli her seyi yemez. Ama salata seviyor ve ben cogu sebzeyi salataya karistiriyorum. Pismis ispanak havuc yemez ama salatada cig yer.
Konu sahibi cocuklarimiz benziyor. Kücük kizim cok uyumlu. Ne koysan yer ayirdetmez. Oyuncagini yemegini meyvesini ver sonra da git ara sesi cikmiyor nerede ne yapiyor bu cocuk diye. Ama 8 yasindaki büyük kizim herseyi yemez, begenmez, giymez, mizmizdir. 3 yasindan beri kres okul ortaminda ve öglen yemeklerini orada yiyor. Bütün cocuklar yedigi ve kendisi yemezse tatli alamayacagi icin az da olsa yiyor sebze.
6 yasindaki kizinizin size yardimci olmasini bekliyorsunuz. Düzenli sekilde pisen yemegi yese, disari ciktiginiz zaman elinizi tutup yaninizda yürüse, kendi basina odasinda vakit gecirse bu ruh halinden kurtulursunuz ama malesef istemekle olmuyor. Benim kizim da ayni disari cikalim 10 dk sonra yorulur acikir ne zaman gidiyoruz kac dk kaldi diye beni daraltir. Akilli durursan kücük bir sey alicam dersi onu alana kadar bezdirir, alinca da hadi gidelim diye tutturur. Kendisi okuldayken giderim, cikarim, alirim
Bunu yazarken bile çok gerginsin kk kadınlarını bile bi güzel azarlamissin son paragrafta :)
Sen sorma dediğin için keşke ikinci çocuğu yapmasaydin birinciye adapte olup öyle ikincisini dusunseydin diyeceğim sadece.
Nickin bile kızlarınla alakali aslında öyle kötü bir anne değilsin.sadece çok yorulmuşsun özellikle büyük kizinin yemek problemi seni pes ettirmiş.bence o yüzden hiçbir is yapmak istemiyorsun yapsam ne yapamasam ne memnun olmayacak diye düşünüyorsun.çünkü gerçekten zor bir çocuk gibi.ancak olan olmuş sen o çocuğun annesinin ve bazı şeylerine tahammül etmek zorundasın.sen ne kadar gergin ve sinirli olursan o iki katı etkilenir bunu unutma.ayrıca eve yeni bir kardeşin gelmesi de örneğin bayramlik için bebek kıyafeti istemesine ya da benzeri davranışlara neden olabilir.bunlar çok normal şeyler daha 6 yaşında bir çocuk o.
Küçük kızına ise cidden haksizlik yaptığını düşünüyorum.bana kızma ancak 15 aylık çocuk sadece mama ve süt ile beslenmez.sırf usengec olduğun için onun beslenme düzenini de sen bozuyorsun farkında misin? eğer bunu yaparsan küçük kızın da büyük kızın gibi yeme problemli olabilir.o yüzden küçük kızını ihmal etme.
Ben 2 cocuk annesiyim iyi bi esim ama iyi bir anne degilim yanlislarimi eksiklerimi biliyorum ama olmuyor duzeltemiyorum cocuklarimi cok seviyorum ama annelik duygusuna adapte olamadim 6 sene oldu iki kizim var biri 6 yasinda digeri 1 yasinda
Onlari seviyorum vakit geciriyoruz egleniyoruz ama bende bi sinir bi bikkinlik bi tahammulsuzluk en onemliside usengeclik var suan bunaldin deseniz degil 6 senedir bu ruh hali gecmedi anne olmayi kaldiramadim mi ne oldu bilemedim mesela gunluk yasamimdan ornek
En buyuk sorunumuz cocuklarimi besleyemiyorum 6 yasindaki kizim yaptigim sebze yemeklerini corbalari baligi yani hic biseyi sevmiyo yerken gozunden yaslar geliyo sekilden sekle giriyo e boyle olunca her sofrada cileden cikiyorum bagirip kavgaya donuyo butun tadimiz kaciyo bende biraktim koyuyorum onune yemiyo sen bilirsin diyorum bu sefer aclik grevine giriyo ne gonlunu yapmak ne ugrasmak icimden gelmiyo o kadar mizmiz ve herseyi sorun ediyo ki insan hic dogurdugu cocuga tahammul edemez mi ben edemiyorum tek sorun yemek yememesi degil onu gectim yuruyuse cikariz iki adim atmadan eve gitmek istiyorum yoruldum der baslar aglamaya bayramlik almaya gidiyoruz yok karni agrir yalandan yok aldiklarimi begenmez kendin sec derim gider bebek seylerine bakar yani surekli sorun surekli mutsuz inanin pedegog filan hakgetire goturdum ilgilendim elimden geldigince sorunu ne diye dinlemeye konusmaya calistim yok yani sadece kapris..okulada ilgisiz gitmek bile istemiyor mesela sayi saymayi yazmayi biliyo hadi say diyorum bi elindeki parmaklarini 6 sayiyo 10 kere yapiyorz ama hic biseye dikkatini vermiyo hi zorlamiyorum da yani deli olcam bende yetersiz bi anneyim tamam sabirsizim ama oda cok zorluyo beni..
1 yasindakine gelince ondan sikayetim yok o mukemmel bi bebek onunda annesi bes para etmez yani ben
Cocuk suan 15 aylik oldu hala sadece anne sutuyle duruyo niye cunku annesi usengec saatlerce ugtsmiyo dayiyo memeyi corbaydi sebzeydi iki kasik veriyorum cocuk cok ugrassam yiyecek ama o tukurup reddedince hic sabirla ugrasmayip kaldiriyorum veriyorum memeyi tabi o kolayima geliyoya..yaaa bende kiziyorum kendime ama icimden hic bisey gelmiyo yemek yaparken kendi evimde mutfaga girerken bile ecel terleri dokuyorum is guc hersey gozume buyuyo alisamadim annelik sorumluluguna haaa sunuda ekleyim b kadar usengec bikkin olan ben esime karsi bambaska biri oluyorum sanki benim bebegim o ! O gelceginde hazirlanirim gelir gozunun icine bakarim hemen cocuklar uyusun birliktd takilalim diye uyku saatlerini ona gore ayarlarim yani esimle basbasayken mutlu sevecen hayatindan memun biriyim ama sabahtan aksama kadar cocuklarlayken kahvalti etmek disari cikmak ne biliyim hic bisey icimden gelmiyor hersey ustume geliyor gergin sinirli varayoga kizan bi kadin oluyorum
Cocuklarim canim cigerim ama annelik agir geliyo ben daha esimle biz olmaya doyamamisken erken anne olmakta bu sacma dusuncelerde etkili her gun bugun baska olucak diye kendimd soz veriyorum kalkip kahvalti hazirlicam kizlarimla oturcam diyorum ama hergun bi olu topragi ustumde hazirlasamda buyuk kizim oturmuyo sofraya kucuk zaten herseyi birbirine katiyor benim gucum yok yaa bagirmak kizmak istemiyorum yildim artik
Simdi baslamayin agir elestirilere yok ikinciyi niye yaptin falan filan yapici tavsiye verici yorumlar icin yazdim kimse cemkirip egosunu tatmin etsin diye degil herkesin illaki eksik oldugu yonleri vardir empati kurmaya calisarak yorumlarinizi bekliyorum tesekkurler herkese
Evet cok haklisin erken evlenip erken anne oldu hersey ani ve ustuste gelince afalladim sevdigim kisiyle evliyim erken veya degil cocuklarim var ve cok sukur sagliklilar diye kendimi sakinlestirmeye calisiyorum gezdiriyorum oyunlar oynuyorz ama yemek konusuna gelince hazirlayip ugrasip yemeyince yaptiklarim bosa gidince geriliyorum kucuk yeni yuruyo surekli dusuyo omur kizim desen surekli birlikte bisey yapmak istiyor yetisemeyince geriliyorum yardim etcek kimsede yok aksamdan aksama babalari ilgileniyo zaten erkenden yatiyolar daha dikkat etmeye calisicam
Canim sana tavsiyem senden önce yemeklerini yedir. (Yedikleri kadar. Bana güven bir sure sonra bu yemek yememe çözülecek. Daha önce bir arkadaşa da soylemistim burda . Kızım öyle inat ediyordu ki yememek konusunda. Afrikalikar gibiydi. Şimdi sıkıntısı yok cok şükür )Ben 2 cocuk annesiyim iyi bi esim ama iyi bir anne degilim yanlislarimi eksiklerimi biliyorum ama olmuyor duzeltemiyorum cocuklarimi cok seviyorum ama annelik duygusuna adapte olamadim 6 sene oldu iki kizim var biri 6 yasinda digeri 1 yasinda
Onlari seviyorum vakit geciriyoruz egleniyoruz ama bende bi sinir bi bikkinlik bi tahammulsuzluk en onemliside usengeclik var suan bunaldin deseniz degil 6 senedir bu ruh hali gecmedi anne olmayi kaldiramadim mi ne oldu bilemedim mesela gunluk yasamimdan ornek
En buyuk sorunumuz cocuklarimi besleyemiyorum 6 yasindaki kizim yaptigim sebze yemeklerini corbalari baligi yani hic biseyi sevmiyo yerken gozunden yaslar geliyo sekilden sekle giriyo e boyle olunca her sofrada cileden cikiyorum bagirip kavgaya donuyo butun tadimiz kaciyo bende biraktim koyuyorum onune yemiyo sen bilirsin diyorum bu sefer aclik grevine giriyo ne gonlunu yapmak ne ugrasmak icimden gelmiyo o kadar mizmiz ve herseyi sorun ediyo ki insan hic dogurdugu cocuga tahammul edemez mi ben edemiyorum tek sorun yemek yememesi degil onu gectim yuruyuse cikariz iki adim atmadan eve gitmek istiyorum yoruldum der baslar aglamaya bayramlik almaya gidiyoruz yok karni agrir yalandan yok aldiklarimi begenmez kendin sec derim gider bebek seylerine bakar yani surekli sorun surekli mutsuz inanin pedegog filan hakgetire goturdum ilgilendim elimden geldigince sorunu ne diye dinlemeye konusmaya calistim yok yani sadece kapris..okulada ilgisiz gitmek bile istemiyor mesela sayi saymayi yazmayi biliyo hadi say diyorum bi elindeki parmaklarini 6 sayiyo 10 kere yapiyorz ama hic biseye dikkatini vermiyo hi zorlamiyorum da yani deli olcam bende yetersiz bi anneyim tamam sabirsizim ama oda cok zorluyo beni..
1 yasindakine gelince ondan sikayetim yok o mukemmel bi bebek onunda annesi bes para etmez yani ben
Cocuk suan 15 aylik oldu hala sadece anne sutuyle duruyo niye cunku annesi usengec saatlerce ugtsmiyo dayiyo memeyi corbaydi sebzeydi iki kasik veriyorum cocuk cok ugrassam yiyecek ama o tukurup reddedince hic sabirla ugrasmayip kaldiriyorum veriyorum memeyi tabi o kolayima geliyoya..yaaa bende kiziyorum kendime ama icimden hic bisey gelmiyo yemek yaparken kendi evimde mutfaga girerken bile ecel terleri dokuyorum is guc hersey gozume buyuyo alisamadim annelik sorumluluguna haaa sunuda ekleyim b kadar usengec bikkin olan ben esime karsi bambaska biri oluyorum sanki benim bebegim o ! O gelceginde hazirlanirim gelir gozunun icine bakarim hemen cocuklar uyusun birliktd takilalim diye uyku saatlerini ona gore ayarlarim yani esimle basbasayken mutlu sevecen hayatindan memun biriyim ama sabahtan aksama kadar cocuklarlayken kahvalti etmek disari cikmak ne biliyim hic bisey icimden gelmiyor hersey ustume geliyor gergin sinirli varayoga kizan bi kadin oluyorum
Cocuklarim canim cigerim ama annelik agir geliyo ben daha esimle biz olmaya doyamamisken erken anne olmakta bu sacma dusuncelerde etkili her gun bugun baska olucak diye kendimd soz veriyorum kalkip kahvalti hazirlicam kizlarimla oturcam diyorum ama hergun bi olu topragi ustumde hazirlasamda buyuk kizim oturmuyo sofraya kucuk zaten herseyi birbirine katiyor benim gucum yok yaa bagirmak kizmak istemiyorum yildim artik
Simdi baslamayin agir elestirilere yok ikinciyi niye yaptin falan filan yapici tavsiye verici yorumlar icin yazdim kimse cemkirip egosunu tatmin etsin diye degil herkesin illaki eksik oldugu yonleri vardir empati kurmaya calisarak yorumlarinizi bekliyorum tesekkurler herkese
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?