Kendimle savasim hic bitmiyor, siz degisebildiniz mi?

Neden kirmizi odadaki laflari icsellestiriyorsunuz? Ben basindan beri izliyorum hic kendimi oradaki danisanlarla bir tutmadım ama dinlediklerimden kendime dersler de cikartiyorum. Yani siz iyilesmek istemiyorsunuz gibi geldi ya da ailenizde yaşadıklarınıza takili kalip nasilsa değişmeyecek diye bir inanc geliştirmiş, kendinizi olumsuza kodlamissiniz.
 
Bakış açınızı değiştirin, siz bütün bunlara odaklanmışken emin olun kaçırdıgınız kocaman bir hayat var etrafınızda, önce onu bir farkedin. Kendini sevmeyeni kimse sevmez elbette klişe ama gerçek. Bak nasıl olmamanız gerektigi hususunda anneniz gibi kocaman bir örnek varken önünüzde işiniz çok kolay olacaktır. Çocugunuzun size benzeme ihtimalinden ziyade, yaşadıklarınızı çocugunuza yaşatmamak olsun mottonuz. Bu yüzden kalkın, inat edin defalarca deneyin. Kimse sizi sevmemiş olsa da, kendinizi sevmeniz gerekli gücü sağlayacaktır size
 
Sondan baslayayim. Psikologum cok basarili bir insan. Memnun degil degilim kendisinden. Kitap tavsiyesinde de bulunur, ilgilidir. Bana karsi da cok sabırlı. Onun da elinde sihirli degnek yok tabi, değiştiremez beni ben istemedikce. Ama ben de beceremiyorum iste. Ayni dongudeyim surekli.
Aile yanindan ayrilmak en buyuk hayallerimden biri. Ama boyle bir ailenin bi yandan da nasil korumaci oldugunu tahmin edersiniz. Hayatta istemeyeceklerdir. Ama benim bu planim var. Odamda yalniz oturacagima evimde kendi kurallarimda cocuk olmadan yalniz oturmak istiyorum.
Benim kaygim pandemiyle baglantili degil. Ben kendimi bildim bileli var. Digerleri kisilik bozuklugu seviyesinde degil belli ki ama semalarim bu yönde. Olmayan bir seyi soylemiyorum. 30 yillik birikimi dokmek bu yuzden cok zor oluyor
 
Ben o kadar cok kendimi buluyorum ki karakterlerde. Ozellikle cocukken yasanan travmalarda. Iyilesmek istemek soyle yapayim boyle yapayim diye planli hareket etmek tarzinda bir seyse yaoamiyorum iste ben onu en ufam bir krizde yerle bir oluyorum. Bugun oldugu gibi
 
Ben de yazmayi unutmuşum kendinizi sevin diye, üstteki arkadas yazmış
Bu dunyada hic kimse sizi sevmese de siz kendinizi sevin
Varsayin ki kimsesizsiniz, hep bunalimda mi olacaksınız?
Hayatta bir cok olasilik var, yeter ki siz o olasılıkları görmeyi secin
Bakin ben yalniz yasiyorum 7-8 yıldır babami bir sene önce kaybettim, sonrasinda pandemi girdi eve hapsoldum.resmen
Hersey üst üste geldi, babasiz kaldim acimi yasamadan hastalik korkusu varken yapayalniz kaldim (ailem uzakta ben ise dönmüştüm idari izne ayrildim)
Evde tek basinayim, disari cikmiyorum, hastayken de bir kase corba getirenim yok hepsini kendim.yapiyorum
Insaniz, zorlanabiliriz uzulebiliriz bunlari ben de yaşıyorum ama hep.bunalim halinde yasamak hayatı kendime zehretmek olur biliyorum. Ben de kendimle vakit geciriyorum, tek basina da mutlu olabilecek seyler yapıyorum (kitap.okumak, el isi yapmak gibi).
Hayat herkese zor; kimini sagligiyla sınar, kimini sevdiklerinin kaybıyla, kimini işsizlikle, kimini yalnizlikla, kimini cocuksuzlukla... Bu platformda ve hayatin içinde gördüğümüz hic bir insanin hayatı 4 4luk degil
Ama bunlarla basa cikmaya çalışıyoruz bir şekilde işte...
Ya bir yoğun bakim ünitesinde zar zor nefes alip ölüm kalim savaşı veriyor olsaydik? O zaman derdik ki "sağlıkla nefes alayım baska bir sey istemem" değil mi?
Böyle düşünün ve saglikli oldugunuz her anın tadini çıkarın. Kitap okur musunuz mesela? Ya da internetten videolar/diziler izleyin. Sizi ne mutlu eder onlaea odaklanin.
Youtubedan Tülay Kök videolarini tavsiye ederim.
 
Tamam madem kendinizi buluyorsunuz, o zaman doktorun yaklaşımıni da bir terapi gibi görüp kendinize uyarlayin
Belki iyi gelecektir
Bir de bu yasadiginiz krizleri de emekler bosa gecti diye düşünmek yerine, iyilesmenin ufak yan etkileri gibi dusunerek hareket edin
Elinizden geleni yapsanız da o tur ufak krizler olabilir bunlarin sizi yikmasina izin vermeyin
Bir de birseyleri duzeltmek planla programla elbette olmaz ama farkindalikla olabilir
Siz hasta oldugunuzu kabul ettiyseniz, tedaviye de acik olmaniz lazim
 
Sevgi en büyük terapi ya. Bir gün sizi olduğunuz gibi seven biri çıkınca bunların hepsi uçup gider. Biraz etrafınıza bakın yaşınız çok genç
 
Basiniz sag olsun. Allah sabir versin. Tabiki oyle saglik yoksa gerisi yalan oluyor. Hobim var diyemem. Yapmak istedigim bircok seyi tek basima yapamam edemem dedigim icin yapamıyorum. Yanimda hep biri olsun istiyorum. Tek basima yapmaya zorlasam gittigim yerde kaynasamiyorum. Hep ayni dongu yalniz kaliyorum. Ama belki sadece yapmak istediklerime odaklanmaliyim artik, insanlara degil
 
Ne kadar güzel ve tatlı bir yorum. ❤
 
Ben varım ailem aynı sizinki gibi üstüne süper otoriter bir anne. Kendimle savaşla 20 yaşına geldiğimde dağ gibi arkamda dediğim abim bir anda vefat etti. Tramva sonrası stres bozukluğunun eşlik ettiği majör depresyon. Tanı buydu. Üstüne anksiyete ve OKB eklendi. 20-23 arası böyle geçti. Tabi terapi ilaç falan hırla gürle. Sonra süper notlar aldığım KpssA 'dan hiç bir yere yerleşememe şoku. İkinci bir depresyon. İkinci bir anksiyete ve OKB dönemi. Son gittiğim psikayatrda bir şey oldu, sanki beynimin umursama düğmesi kapandı. Sonra 2. Üni, iş hayatı falan. Sonra birşeyler değişti. Kendimi sevmeye başladım. Ulan kendim dedim lan biz neler atlattık laaan diye bir hasta oldum kendime. Eşimle de o zamanlar tanıştım. 50 yaşında hala bekar olup yurtdışında çıtır götürme planlarımı falan anlatmıştım ilk tanıştığımız dönemde 33 yaşındayım. Yalnız takılmayı , tek başıma kalmayı inanılmaz seviyorum. İmkan olsa kendimden kolonlar kendimle takılırım o derece en sevdiğim arkadaşım kendimim,benden sonra kızım ondan sonraeşim gelir ,ondan sonra kankim. Kankime söylemiyorum yalnız bunu ,o kendini 2. sanıyor. Asla böyle olacağını düşünmezdim,nasıl oldu şu an yazarken ben de düşündüm. Sanırım farklılıklarımı kabul edip sevmeyi öğrendim
 
Semalarin bu yonde oldugunu psikolog mu söyledi? Sayet kendi kendinize teshis koyduysaniz maalesef duzelmeniz zor çünkü siz neye kodlarsaniz kendinizi, o olursunuz zaten.
Ben pandemiyi kendim icin demiştim kaygim buydu ama konusarak cozmek iyi gelmisti bunu bir arkadaş soylese de inanmiyordum uzman soyleyince icim rahatladi.
Bir çok travmasi olan ve hepsini kendi kendine aşmış biri olarak yaziyorum bunları. Sanmayin ki hayati mükemmel biriyim
Yukarida insanin sinandigi seyleri yazdim hepsini de yasadim.
 
O dizide dr un tedavisi ayni oluyor mesela. Sefkat gösterme ve kabul seklinde. Ya bu ikisi o kadar zor ki iste. Ben ki kendi icimde bir mahkeme kurup surekli yargilayan bir insanim. Hep suclu benim. Boyle birinin kendine sefkat gostermesinin ne kadar zor oldugunu gorebiliyo musunuz. Yapmacik oluyo gibi geliyo
 
Tesekkur ederim guzel.dilekleriniz icin öncelikle
Elbette kendinize odaklanin
Bakın isterseniz burada bir kitap kulubu kuralım paylasalim
Hem tek olmazsiniz hem paylaşımda oluruz hem de yeni kitaplar okuyup yeni seyler kesfederiz ne dersiniz?
Ne kadar güzel ve tatlı bir yorum. ❤
Yaa cok tesekkur ederim
 
Basiniz sag olsun oncelikle. Ne guzel bir ornek. Icten geldigi ne kadar belli cok imrendim. Demissiniz ya o psikiyatrda bir sey oldu. Ne oldu sizce? O mu yapti yoksa olan sizde bir sey miydi?
 
Aslinda kitap okuma aliskanligim yok. Ama olmasini cok isterdim. 2020de bir tane bile kitap okumadigimi gorunce 2021 e gazla basladim. Ilk ay 3 kitap bitirdim. Subatta 0. Koca bir sıfır. Isterim ama sureklilik gosterebilir miyim inanin bilmiyorum.
 
Işte sizin sorununuz aileniz değil, sizsiniz!
Kendi icinizdeki yargılardan kurtulmamız lazim
Terapistiniz bu konuda ne diyor peki?
 
Merak etmeyin ben de öyleyim ocakta hic okumadım subatta da 70 sayfalik bir kitaba basladim bir kac gun önce o da, son 10 sayfasi kaldi ama birbirimizi motive edebiliriz bence
 
Işte sizin sorununuz aileniz değil, sizsiniz!
Kendi icinizdeki yargılardan kurtulmamız lazim
Terapistiniz bu konuda ne diyor peki?
O mış gibi yapmami en azindan oneriyor. Yeni bir sey oldugu icin zamanla dilimizin soyledigine zihnimizde inanmaya baslar diyor. Degisim dilimizde baslar der hep
Merak etmeyin ben de öyleyim ocakta hic okumadım subatta da 70 sayfalik bir kitaba basladim bir kac gun önce o da, son 10 sayfasi kaldi ama birbirimizi motive edebiliriz bence
Bu cevap beni cidden motive etti:)
 
Merak etmeyin ben de öyleyim ocakta hic okumadım subatta da 70 sayfalik bir kitaba basladim bir kac gun önce o da, son 10 sayfasi kaldi ama birbirimizi motive edebiliriz bence
Topik açarsanız etiketler misiniz :) belki katılabilirim, ben de kendimi değiştirmeye çalistigim bir sürecin içinden geçiyorum.
 
O mış gibi yapmami en azindan oneriyor. Yeni bir sey oldugu icin zamanla dilimizin soyledigine zihnimizde inanmaya baslar diyor. Degisim dilimizde baslar der hep

Bu cevap beni cidden motive etti:)
Ben de sizin vesilenizle motive olurum diye düşündüm aslinda biraz da ben de kitap okumayi severim de epey boşladim birbirimizi gaza getirebiliriz hem yalniz da olmayiz siteden baska kitap severler de katılır ooo baya etkilesimli sosyal bir grup oluruz

Diğer konuda da evet bir seyi mış gibi yapmak da zamanla zihnimizi gercekmis gibi inandirmaya yarayabilir
Hani bir seyi kirk kere soylersen olur gibi düşünün
Bir cok olumlama var, onu kendi sesinizle kayda alip her sabah aksam dinlerseniz basta inanmadan dinleseniz bile bir muddet sonra bilinçalti kabul eder derler
Mesela ben güzelim, huzurluyum, guvendeyim gibi
Basta inanmadan soylersiniz ama devamli dinledikce 1 ay sonra aaa evet ya ben ne kadar guzelim diye ayna karsisinda kendinize hayranlıkla bakarsiniz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…