Kendimle savasim hic bitmiyor, siz degisebildiniz mi?

Latinachica .!.:

Basiniz sag olsun oncelikle. Ne guzel bir ornek. Icten geldigi ne kadar belli cok imrendim. Demissiniz ya o psikiyatrda bir sey oldu. Ne oldu sizce? O mu yapti yoksa olan sizde bir sey miydi?

Genişletmek için tıkla...

Ben 5-6 psikayatr gezdim, kaç psikolog değiştim inanın sayısını bilmiyorum. Son psikayatr 70 yaşlarında, beyaz saçlı beyaz sakallı inanılmaz sempatik ve içten bir adamdı. Bana ödevler verirdi, odasında tiyatro oynatırdı, espri yapardı, ah kıyamam kuzucuğum sana falan derdi. Hiç diğer psikayatrlar gibi değildi. Ama bence böyle davranmasının sebebi bana neyin iyi geleceğini hemen anlamış olmasıydı. Bana iyi geldi yani. Belki başka biri aynı beyefendi için çok soğuktu diyebilir, profesyonellikten artık. Sünger gibi çektim ne verdiyse bana. Umursamazlıktan bunlardan biriydi. Geçenlerde bir bakındım komple bırakmış emekli olmuş. Yoksa çiçek göndereyim aklıma gelmişken demiştim

lily86 .!.:

Ben de sizin vesilenizle motive olurum diye düşündüm aslinda biraz da ben de kitap okumayi severim de epey boşladim birbirimizi gaza getirebiliriz hem yalniz da olmayiz siteden baska kitap severler de katılır ooo baya etkilesimli sosyal bir grup oluruz

Diğer konuda da evet bir seyi mış gibi yapmak da zamanla zihnimizi gercekmis gibi inandirmaya yarayabilir
Hani bir seyi kirk kere soylersen olur gibi düşünün
Bir cok olumlama var, onu kendi sesinizle kayda alip her sabah aksam dinlerseniz basta inanmadan dinleseniz bile bir muddet sonra bilinçalti kabul eder derler
Mesela ben güzelim, huzurluyum, guvendeyim gibi
Basta inanmadan soylersiniz ama devamli dinledikce 1 ay sonra aaa evet ya ben ne kadar guzelim diye ayna karsisinda kendinize hayranlıkla bakarsiniz

Genişletmek için tıkla...

O zaman sayfanin fikir annesi olarak size kurmak ister misiniz. Buraya da link birakalim ki gelmek isteyenler de gelsin. Cogalalim, buyuyelim.

Mesela dedim ya bugun kotu bir sey yasadim diye. Gittim gol kenarina oturup dusuncektim. Tartip bicecektim. Sonra arkadasimi aradim. Sonra geldim buraya yazdim. Biraz kendimle konussam, analiz etsem iyi olacak. Yoksa hep sikayet diliyle anlatiyorum. Mis gibi yapicam ve guzellesicem:)

Shusui .!.:

Ben 5-6 psikayatr gezdim, kaç psikolog değiştim inanın sayısını bilmiyorum. Son psikayatr 70 yaşlarında, beyaz saçlı beyaz sakallı inanılmaz sempatik ve içten bir adamdı. Bana ödevler verirdi, odasında tiyatro oynatırdı, espri yapardı, ah kıyamam kuzucuğum sana falan derdi. Hiç diğer psikayatrlar gibi değildi. Ama bence böyle davranmasının sebebi bana neyin iyi geleceğini hemen anlamış olmasıydı. Bana iyi geldi yani. Belki başka biri aynı beyefendi için çok soğuktu diyebilir, profesyonellikten artık. Sünger gibi çektim ne verdiyse bana. Umursamazlıktan bunlardan biriydi. Geçenlerde bir bakındım komple bırakmış emekli olmuş. Yoksa çiçek göndereyim aklıma gelmişken demiştim

Genişletmek için tıkla...

Ya cok tatli bayildim bayildim. Allah yuzunuze gülmüş harika bir karsilasma olmus hayatiniz icin. Siz boyle anlatirken bile o ortamin ne kadar sicak ve samimi oldugunu hissettim.

Latinachica .!.:

O zaman sayfanin fikir annesi olarak size kurmak ister misiniz. Buraya da link birakalim ki gelmek isteyenler de gelsin. Cogalalim, buyuyelim.

Mesela dedim ya bugun kotu bir sey yasadim diye. Gittim gol kenarina oturup dusuncektim. Tartip bicecektim. Sonra arkadasimi aradim. Sonra geldim buraya yazdim. Biraz kendimle konussam, analiz etsem iyi olacak. Yoksa hep sikayet diliyle anlatiyorum. Mis gibi yapicam ve guzellesicem:)

Genişletmek için tıkla...

Actim sizi etiketledim kitap arkadasim
Linkini de kopyaladim

Latinachica .!.:

Ya cok tatli bayildim bayildim. Allah yuzunuze gülmüş harika bir karsilasma olmus hayatiniz icin. Siz boyle anlatirken bile o ortamin ne kadar sicak ve samimi oldugunu hissettim.

Genişletmek için tıkla...

Yani demek istediğim karşına böyle bir insan çıkabilir. Yada tek başına bile yapabilirsin. Benim daha erken oldu ama şuan 22 yaşım beni görse şok geçirir nasıl böyle oldu diye. Belki sende 40 yaşını görünce aynısını yaşayacaksın şu anki kafanla. Ümitsizliğe kapılma. Negatifi düşünme. Ona olmuş bana olmaz diye şartlama kendini. Ve biliyorum genel olarak şu an neler düşündüğünü. Gerçekler bu, ama ben böyleyim yeterli değilim, ben haketmiyorum, ben yapamıyorum diğerleri gibi diyen kafanda ki o ses var ya ,işte o senin sabotajcın. Ezdirme kendini kafanda ki saçma bir sese, sustur gitsin.

Shusui .!.:

Yani demek istediğim karşına böyle bir insan çıkabilir. Yada tek başına bile yapabilirsin. Benim daha erken oldu ama şuan 22 yaşım beni görse şok geçirir nasıl böyle oldu diye. Belki sende 40 yaşını görünce aynısını yaşayacaksın şu anki kafanla. Ümitsizliğe kapılma. Negatifi düşünme. Ona olmuş bana olmaz diye şartlama kendini. Ve biliyorum genel olarak şu an neler düşündüğünü. Gerçekler bu, ama ben böyleyim yeterli değilim, ben haketmiyorum, ben yapamıyorum diğerleri gibi diyen kafanda ki o ses var ya ,işte o senin sabotajcın. Ezdirme kendini kafanda ki saçma bir sese, sustur gitsin.

Genişletmek için tıkla...

Harikasiniz. O kadar sevindim ki erken yol almaniza. Gencliginizi kazanmaniza. Tadini cikarin daim olsun❤

Aynı yaşta aynı ruh halindeyim.umudumu kaybetmedim ama biraz yorgun gibiyim.bakalım belki iyiye gider..

Latinachica .!.:

30 yaşındayım. 20 yasindayken de burdaydım. 30da da burdayım. Degisen bir şey yok. Kendimle kavgam o zaman da vardı simdi de var. Bitmiyor, değişemedim, aşamadım.
Terapi aldım hala alıyorum, hesapladım terapilerime terazi 10bine yakin para ödemişim. Bir anda değişmeyi beklemiyorum. Ama boyle hic degisemeyecekmis gibi hissetmek, hayatı bu benle gecirecek olma düşüncesini de kabul edemiyorum.
Insanlarla iliskimde sorun yaşıyorum, is hayatımda sorun yasiyorum, ailemle onlar bilmese de kendi icimde sorun yasiyorum.
En onemlisi kendimle sorunum var.
Yine bir kriz yaşadım, yasadigim seyin onemi yok. Çünkü bugün bunu yasadim boyle bitik hissediyorum, yarin cok farkli sey yasayacagim ve ayni sekilde bitik hissedicem ama.
Evlenmek cocuk yapmak fikri bana cok uzak. Boyleyken bir cocuk dunya getiremem, evlenirsem bir baskasini mutsuz edemem.
Normal bir insan olmayi oyle isterdim ki.
Bu sureclerden gecen var mi aranizda.
Asabilen, ben degistim diyebilen, bunu icsellestirebilen. Bunun mumkun olduguna inanmaya col ihtiyacim var

Genişletmek için tıkla...

Ben çocukluğumdan beri çok huysuz biriyim kimseyle anlasamazdim sürekli bir tartışma içindeydim arkadaşım akrabalarım buyuklerim herkes dahil. Ama büyüdükçe hele de evlendikten sonra ben insanlara karşılık verip susmadigim yada hakkımı aradigim için sevilmedigimi anladım bekarken bir magazada çalıştım çok iyi işi bilen biriydim mağazayla birtek ben ilgileniyordum diğer şubede ise 3 eleman vardı onlarlwda tanışıyorum birgün kızlarla toplandık patronun kız kardeşi de geldi patron ev içinde bizim hakkımızda konuşuyormuş işte şu eleman iyi su eleman şöyle falan diye benim için ben hiçbir elemanimla böyle tartismadim saygısız değil ama yaptığının arkasında olduğu için hep bı polemik oluyor aramzda demiş ailedekiler işine son ver demişler patronda eleman olarak mağazayı o çeviriyor yanlış biseyde söylemiyor tartışırken hakkını savunuyor demiş bunu duymak bana iyi gelmişti evlendim aynı eşimle tartıştım ilk başlarda patronum derdi bana dikleniyosun bakalım evlenince böyle yaparsan yürümez diye eşimde birgün dedi hiç kimseye eyvallahin yok anlarimda banadami yok çok git desem arkana bakmazsın neyine guveniyosun demişti meslegim yok çünkü bende asıl guvendigim birşey olursa kork benden dedim hiç değişmeyen huyum bu çok çok zorluk çekiyorum çekmiyor değilim ama en azından artık eşim beni anlıyor bende kendimi dahada bastırdım çok ağır dokunacak laflar ederdim huzur fln kalmazdı e ozaman benmde olmuyordu eşim hep iyilikle yaklaştı böyle böyle aştım arkadaşlarım bensiz toplanmaz plan kuracak olsalar bensiz yapmazlar esinlede iyiyim şükür ailemlede iyi ama bütün akrabalarım hep sonradan dedi biz senin için korkuyorduk evlenince geçim olmaz diye eşim sağolsun gerçekten çok yardımcı oldu umarım sizi anlayabilecek biri olur karsinizda eş okur arkadas olur doktor olur bu...

Size biri dert yansa dese ki ben ne kötü bir insanım şöyleyim böyleyim benden adam olmaz evlenemem de çocuk sahibi de olamam beş para etmez bir insanım dese ona ne tesellileri verirdiniz şöyle mi derdiniz evet sen beş para etmez birisin hiç boşuna uğraşma senden adam olmaz mı dersiniz yoksa ona şefkatle yaklaşır aslında sen özünde çok iyi bir insansın biraz çaba sarfederek bu olumsuz duygulardan kurtulabilirsin insanız hepimizin zor dönemleri oluyor önemli olan bu zor dönemlerden ders çıkararak hayata devam etmeliyiz gibi teselli cümleleri kurarak o kişiye şefkat mi gösterirdiniz siz hangisi olurdunuz yerden yere vuran mı şefkat gösteren mi şayet cevabınız şefkat göstermek olursa neden kendinize de şefkat göstermiyorsunuz terapilerden birşeyler öğrenseydiniz şayet bu cümleleri kurmazdınız inanın okuduğum kişisel gelişim kitaplarından öğrendiğim kadarıyla bile neden önyargılısınız hemen kestirip atıyorsunuz ben evlenemem çocuk sahibi olamam ee sular kesildi ben köy çeşmesine gidip su dolduramam susuz da idare ederim peki susuz hayatı idare edebilir misiniz yaşadığımız tüm bu duygular bir su kadar hayatımızda gerekli kararında olursa öfke de bir sevgi kadar değerli bir duygu ailenizde yaşadığınız olumsuzlukları yaşamışsınız bir kısmını okudum onlara bakış açısınızı bile değiştirirseniz çok güzel günler görebilirsiniz.

ESKİ BİR ANKSİYETE VE PSİKOZ HASTASINDAN (UZUN UYARAYIM)
Bence önce kendinizle savaşmayı bırakmalısınız daha sonra da kırmızı oda seyretmeyi... Olumsuz etkileniyorsunuz belli...

Hepimiz bir şekilde hayatta ya sevdiklerimizle ya da sevemediklerimizle imtihan oluyoruz.
Yani herkes olmuştur şuraya hayatımı yazsam 27 seneye bunca yükü nasıl sığdırdın dersiniz.
Ben tanılı mis gibi anksiyete hastasıy(dım)
Daha ergenlik dönemlerimde intihar ettim hayatta kalma ihtimalim yoktu ancak şans işte. Daha sonra psikoz tanısı kondu.
2 sene terapi.
Ama aslında terapiye ihtiyacım yoktu çünkü ben almam gereken mesaj en büyüğünden almıştım.
Hayat, aldığım nefes, güneş her şey bizim için bir hediyeydi ve ben ikinci kez doğduğum için çok şanslıydım.
Normalde bu durumun o yaşlarda bende travma olarak kalması beklendi.
Ama biliyor musunuz kalmadı.
Tedaviler yüzünden mi? Hayır. Ben öyle istediğim için kalmadı.
Bana verilen şansı, hayatı her şeyi artık anlayabildiğim için kalmadı. Sağlıklıyken göremediğim her şeyi koltuk değnekleri görmemi sağladı.
Babası tarafından sevilmeyen bir kızım.
Ailevi o kadar problemimiz oldu ki babam evden mi atmadı birçok saçmalıklar dizisi...
Ama bütün bunlar beni hiç sarsmadı. Siz ne kadar izin verirseniz o kadar sizi sarsar bazı şeyler.
Ailenle kötü anıların mı var?
Tamam geçmiş geçmiştir önüne bakacaksın.
Sevilerek büyümediniz mi?
Olsun en çok kendinizi sevmeniz gerektiğini gösteren mükemmel bir neden size.
Geçmişe takılmayın
Ailem böyleydi böyle oldum demeyin.
Adı üstünde geçmiş
İllaki izi kalır evet ama siz o izi küçültebilirsiniz.
O dönemde beni üzen her şeyden uzaklaştım.
Arkadaşlar mı sildim
Mekan mı terk ettim
Şarkılar mı dinlemedim
Beni ne mutlu ediyorsa onu yaptım.
Ve bunları kendim aştım aşalı artık hiçbir şeyi kafama takmadığımı fark ettim.
Kendimce korunma mekanizması
Bunlar zamanla oldu.
Yaşadıklarınızla kavga etmeyin
Kendinizi sevin.
Etkileyen her şeyden uzak durun
30 yaşındasınız ailenizden izin alma yaşını çoktan geçmişsiniz
Ayrı eve çıkın bir kedi sahiplenin kendinizi sevin ve şımartın.
Bakın hayat size neler getiriyor o zaman

Latinachica .!.:

Kaygi bozuklugu, yetersizlik, degersizlik, kusurluluk, bagimli kisilik, depresyon, cekingen kisilik aslinda ne ararsaniz var gibi

Psikologa gidiyorum ben. Oyle bir tanisi varsa da bana soylemedi israr etsem de. Kisilik bozuklugu olmadigini dusunuyor demekki. Bardagin bos tarafi dediniz. Biraz once bugun yasadigim olayda latina ama su da oldu buna sevinebilirsin diyen minicik bir ses hissttim. Terapinin bu minicik katkisi oldu iste. Minik gorunumlu ama aslinda buyuk onceden bu viziltilari hic duymazdik bile. Ama simdi vizilti seklinde de olsa geliyor iste

Genişletmek için tıkla...

Bence kendinize çok fazla odaklısınız
Çoğumuzun ailesinde büyük sorunlar var.
Eşimin anne babası küçükken ayrılmış ikisi de bırakıp gitmiş kendisini mesela.
Benimkiler beraberdi ama sadece bizim için beraber kalıyorlar hissiyatı vardı sonra da annem nadir bir hastalığa yakalandı ve aile hayatımız iyice tepe taklak oldu.

Ayrıca beni hiç özgüvenli yetiştirmediler, yıllarca sosyal fobi ve anksiyete ile kendimce mücadele ettim.
Ama sonra noldu biliyor musun? Kabul ettim. Mükemmel değilim olmak zorunda da değilim. Eksikliklerim var, başarısızlıklarım var ee yani? Benim gibi milyonlarca insan vardır zaten. Dünyada o kadar az yer kaplıyorum ve evrende yaşadığım zaman dilimi aslında o kadar kısa ki bunu da kukumav kuşu gibi sürekli düşünemiycem.
Ben de böyleyim yani. Zaman içinde değişirim ya da değişmem. Ama bu benim daha az değerli olduğum anlamına da gelmiyor. İyi bir insanım benve ve bu yeter. Çevremde ailemde yaşadıklarım beni eğitti, ben onların yaptıkları hataları yapmayacağım (muhtelemen başka hatalar yapacağım :)) ama hayat böyle bir şey, biraz kendini bu kadar dinlemeden akışa bırak derim

Spizella .!.:

Bence kendinize çok fazla odaklısınız
Çoğumuzun ailesinde büyük sorunlar var.
Eşimin anne babası küçükken ayrılmış ikisi de bırakıp gitmiş kendisini mesela.
Benimkiler beraberdi ama sadece bizim için beraber kalıyorlar hissiyatı vardı sonra da annem nadir bir hastalığa yakalandı ve aile hayatımız iyice tepe taklak oldu.

Ayrıca beni hiç özgüvenli yetiştirmediler, yıllarca sosyal fobi ve anksiyete ile kendimce mücadele ettim.
Ama sonra noldu biliyor musun? Kabul ettim. Mükemmel değilim olmak zorunda da değilim. Eksikliklerim var, başarısızlıklarım var ee yani? Benim gibi milyonlarca insan vardır zaten. Dünyada o kadar az yer kaplıyorum ve evrende yaşadığım zaman dilimi aslında o kadar kısa ki bunu da kukumav kuşu gibi sürekli düşünemiycem.
Ben de böyleyim yani. Zaman içinde değişirim ya da değişmem. Ama bu benim daha az değerli olduğum anlamına da gelmiyor. İyi bir insanım benve ve bu yeter. Çevremde ailemde yaşadıklarım beni eğitti, ben onların yaptıkları hataları yapmayacağım (muhtelemen başka hatalar yapacağım :)) ama hayat böyle bir şey, biraz kendini bu kadar dinlemeden akışa bırak derim

Genişletmek için tıkla...

Aslinda siz zaten çözümü bulmussunuz. Çözüm kabul etmek. Oldugu gibi. O zaman degisim daha kolay olabiliyor. Ama iste en zor olan da kabul etmek. Baska bir sey degil. Evet kendimi cok dinlerim. Kendimle cok basbasayim. O yuzden. Is yerimde odam degisti mesela. Suan tek basimayim bir odada. Bircok insanin hayali tek kisilik oda. Bu zamana kadar hep birileriyle oturdum. Simdi yalniz yapayalniz hissediyorum. Cunku benim gelenim gidenim olmaz. Tüm gun belki kapim çalınmayacak. O kadar yalnizim burda da. Bu yuzden sevinemiyorum da

Latinachica .!.:

30 yaşındayım. 20 yasindayken de burdaydım. 30da da burdayım. Degisen bir şey yok. Kendimle kavgam o zaman da vardı simdi de var. Bitmiyor, değişemedim, aşamadım.
Terapi aldım hala alıyorum, hesapladım terapilerime terazi 10bine yakin para ödemişim. Bir anda değişmeyi beklemiyorum. Ama boyle hic degisemeyecekmis gibi hissetmek, hayatı bu benle gecirecek olma düşüncesini de kabul edemiyorum.
Insanlarla iliskimde sorun yaşıyorum, is hayatımda sorun yasiyorum, ailemle onlar bilmese de kendi icimde sorun yasiyorum.
En onemlisi kendimle sorunum var.
Yine bir kriz yaşadım, yasadigim seyin onemi yok. Çünkü bugün bunu yasadim boyle bitik hissediyorum, yarin cok farkli sey yasayacagim ve ayni sekilde bitik hissedicem ama.
Evlenmek cocuk yapmak fikri bana cok uzak. Boyleyken bir cocuk dunya getiremem, evlenirsem bir baskasini mutsuz edemem.
Normal bir insan olmayi oyle isterdim ki.
Bu sureclerden gecen var mi aranizda.
Asabilen, ben degistim diyebilen, bunu icsellestirebilen. Bunun mumkun olduguna inanmaya col ihtiyacim var

Genişletmek için tıkla...

değiştim çok değiştim. 20li yaşlarımdaki ukalalık yok mesela şimdi, deve için yorgan yakmalar bitti. kıymet bilmeyi öğrendim . iyi kötü mutlugun sadece kendi elimde oldugunu. kızım doğdugunda baştan ögrendim herşeyi, yürümeyi ,konuşmayı, sevmeyi. şimdi o 10 yaşında ben 40 daha aşıkı ögrenecegiz, kalbimize söz geçirmeyi, kimsenin göründüğü gibi olmadıgını, herkesin kendi içinde ayrı bir dünyanın oldugunu ögrenecegiz zamanla. hesap kitap yaparak yaşamanın imkansız oldugunu da söylemek isterim . akışına bırakın kendinizi rahat bırakın . bol bol kitap okuyun. terapistler size iyi gelemez siz istemediginiz sürece.

Latinachica .!.:

Haklısınız. Ben de kendime bu kadar acimasiz olmak istemezdim. Ama elimde degil. O kadar cok ki. 30 yillik birikim o kadar fazla ki. En basta ailem. Hangi arkadasimla konussam aile yapilari cok guzel. Ailede iletisim var. Bizde yok. Ben kendimi bildim bileli annem babam aylarca bazen senelerce küs dolaştılar. Hala oyleler. Benim de insanlarla iletisimim iyi degil. Pasif agresif davraniyorum. Isteklerimi ihtiaycalrimi dile getiremiyorum. Cunku ailemde bunalr konusulmaz, duygular yok sayılır. Bu yasima geldim hicbir bayrami bayram gibi gecirdigimi hatirlamam. Annrm babam hep küstu. Hep kavga olurdu. Evimiz hro stresli hep gergin. O yuzden insanlarla gerginlik yasayamam. Yok gibiyim. Kisiligim yok gibi bilmem anlatabiliyor muyum. Bunlar sadece bir kısmı tabi

Genişletmek için tıkla...

ne yazık ki insanlar enne ve babalarını seçemiyorlar. çocukluk dönemi bitince bir çok birey ailesi ni örnek olup sürekli şikayet ettigi alışmış oldugu hayatı yaşamaya devam ediyor. bunu atmak için ben asosyalim yerine bende arkadaş edinebilirim demeniz gerekiyor. size şiddetle tavsiyem kendinize güzel yunoş bir kedi almakla başlayın. sevgi verince büyüyen, huzursuzluk ise alıştıkça sizi bırakmayan bir kavram. daha fazla kendinizi üzmeyin. hayat kısa çok kısa.

Latinachica .!.:

Aslinda siz zaten çözümü bulmussunuz. Çözüm kabul etmek. Oldugu gibi. O zaman degisim daha kolay olabiliyor. Ama iste en zor olan da kabul etmek. Baska bir sey degil. Evet kendimi cok dinlerim. Kendimle cok basbasayim. O yuzden. Is yerimde odam degisti mesela. Suan tek basimayim bir odada. Bircok insanin hayali tek kisilik oda. Bu zamana kadar hep birileriyle oturdum. Simdi yalniz yapayalniz hissediyorum. Cunku benim gelenim gidenim olmaz. Tüm gun belki kapim çalınmayacak. O kadar yalnizim burda da. Bu yuzden sevinemiyorum da

Genişletmek için tıkla...

bir kitap, bir film, bir bilgisayar bitirir yalnızlığı. bence birazda aşk fena olmaz.

Latinachica .!.:

O dizide dr un tedavisi ayni oluyor mesela. Sefkat gösterme ve kabul seklinde. Ya bu ikisi o kadar zor ki iste. Ben ki kendi icimde bir mahkeme kurup surekli yargilayan bir insanim. Hep suclu benim. Boyle birinin kendine sefkat gostermesinin ne kadar zor oldugunu gorebiliyo musunuz. Yapmacik oluyo gibi geliyo

Genişletmek için tıkla...

Hata yapma korkusu öyle içselleştirilmiştir ki harekete geçemezler , hep mutsuz olmak için neden ararlar. Bazı zamanlar hepimiz kendimizi çaresiz ya da kandırılmış hissettiğimiz olmuştur özellikle çocukluk döneminde. Ancak bu hissi sürekli yaşamak bu psikolojiden kurturmak bizim elimizde. kurban psikolojisinden kurturun .iyi güzel şeylere adapte olun. huzur evleri, çocuk esirgeme gibi kurumları ziyaret edebilirsiniz. belediyelerde gönüllü hafta sonları matematik, türkçe, ingilizce ders verebilirsiniz. sokak hayvanlarına yardım edebilirsiniz. anladıgım kadarıyla imkanlarınız var. kendi dünyanızdan çıkığ gerçek hayatlara dokunabilirsiniz.

birden fazla yazılmış ama bende eklemek istiyorum ki kendinizi sevin. Geçmişte kendinizi değersiz,yetersiz hissettiğiniz o anlara gidip kendinize sarılın ve senin yanındayım merak etme diyin ve mutlaka aktivite bir bisiklet alın özgürlüğü hissedin ve bir de tabikide kedi :)

Bugun bu sayfaya cokca girdim. Yazdim saniyorum yazmamisim. Kafam o kadar bulanikti ki. Is yerinde odam degisti. Tasinmak durumunda kaldim. Benim gibi birkac kisi daha vardi. Onlar birbirlerine yardim edip islerini kolayca hallettirdiler. Cunku sohbet muhabbetleri oldugu icin islerini hallettiriyorlar. Benim kimsem yoktu. Kimse beni sevmez. Hatta durusumdan bile gıcık olduklarini hissediyorum. Tek basima tasidim. Gorevlilerden isteyemedim basta. Sonra sordum birilerine onlardan guc bulup istedim. Bu arada pozisyon olarak agirligi olmasi gerekirken hic oyle olmayan biriyim. O yzden kafaya takiyorum bunu. Sonra odamda düşündüm. Yok olsam her sey daha kolay olcak gibi bir sey dusundum. Evet itiraf etmeliyim o an sanki tum bu icsel eziyetlerimden kurtulup hafifleyecegimi hissettim. Sonra annem babam yegenlerim geldi aklima.
Bunun uzerinde isyerimin disina cikmak zorunda kaldim. Kartim yoktu yanimda gorevlilere kapiyi acar misiniz dedim. Ilk basta gonulsuz actilar. Sonra donuste baska biri vardi. Onla gecmiste bi gerginlik yasamistim. Adama acarmisiniz dedim. Adam o kadar kotu bakti bakti tam bir sey diyecekti sonra vazgecti yavas hareketlerle actiki kapiyi. O anda resmen zorbalik yasamisim gibi hissettim ve icimde bir yerde korku hissettim. Ve bir sey yokmus gibi adama tsk ettim. Baska biri olsa neden oyle baktiniz derdi yani net. Ben o gerginlige gelemedim.
Bu da ustune iyice bocek gibi hissetmeme sebep oldu.
Biliyorum en ufak seylere taktigimi soyleyeceksiniz. Ama insanlar sevmiyo beni. Ben de onlari. Ama ben bir sey yapmıyorum kimseye. Hep kibar olmaya calisiyorum. Ama ezik olmaktan baska bir sey oluyor

Latinachica .!.:

Bugun bu sayfaya cokca girdim. Yazdim saniyorum yazmamisim. Kafam o kadar bulanikti ki. Is yerinde odam degisti. Tasinmak durumunda kaldim. Benim gibi birkac kisi daha vardi. Onlar birbirlerine yardim edip islerini kolayca hallettirdiler. Cunku sohbet muhabbetleri oldugu icin islerini hallettiriyorlar. Benim kimsem yoktu. Kimse beni sevmez. Hatta durusumdan bile gıcık olduklarini hissediyorum. Tek basima tasidim. Gorevlilerden isteyemedim basta. Sonra sordum birilerine onlardan guc bulup istedim. Bu arada pozisyon olarak agirligi olmasi gerekirken hic oyle olmayan biriyim. O yzden kafaya takiyorum bunu. Sonra odamda düşündüm. Yok olsam her sey daha kolay olcak gibi bir sey dusundum. Evet itiraf etmeliyim o an sanki tum bu icsel eziyetlerimden kurtulup hafifleyecegimi hissettim. Sonra annem babam yegenlerim geldi aklima.
Bunun uzerinde isyerimin disina cikmak zorunda kaldim. Kartim yoktu yanimda gorevlilere kapiyi acar misiniz dedim. Ilk basta gonulsuz actilar. Sonra donuste baska biri vardi. Onla gecmiste bi gerginlik yasamistim. Adama acarmisiniz dedim. Adam o kadar kotu bakti bakti tam bir sey diyecekti sonra vazgecti yavas hareketlerle actiki kapiyi. O anda resmen zorbalik yasamisim gibi hissettim ve icimde bir yerde korku hissettim. Ve bir sey yokmus gibi adama tsk ettim. Baska biri olsa neden oyle baktiniz derdi yani net. Ben o gerginlige gelemedim.
Bu da ustune iyice bocek gibi hissetmeme sebep oldu.
Biliyorum en ufak seylere taktigimi soyleyeceksiniz. Ama insanlar sevmiyo beni. Ben de onlari. Ama ben bir sey yapmıyorum kimseye. Hep kibar olmaya calisiyorum. Ama ezik olmaktan baska bir sey oluyor

Genişletmek için tıkla...

Aynada kendimizi nasıl görüyorsak dışarıya da öyle yansıtırız genelde ve etrafımızdaki insanların gözünde de öyle görünmesek bile öyle göründüğümüzü düşünürüz. Mesela o güvenlik görevlisi belki kötü bakmamıştır size öyle gelmiştir, belki kötü bakmıştır ama sizin yerinizde bir başkası olsa ona da öyle bakacaktı ya da bir başkası olsa belki öyle bakmayacaktı ama arkasından laf edecekti. İnsanların bize karşı saygısızlıkları olmadığı müddetçe bizi nasıl gördüklerini önemsememeliyiz. Kendini sevmeyen insan başkalarının gözünde nasıl göründüğünü çok önemser. Birileri beni sevsin ki ben de kendimi seveyim diye ister. Ama o iş öyle olmuyor pek. İnsan içindeki boşluğu ancak kendisiyle kapatabilir. Ben otuz yıldır kapatamadım o boşluğu deyip kendinize de yüklenmeyin şimdi. Değişim bir anda olmaz ki, yıllardır olmayan değişim belki bu yıl olacaktır. Kendisini sevmeyi bilmeyen birinin bunu öğrenmesi de zaman alır. Siz de o zamanın içindesiniz. Bugün bu anlattıklarınızın sizi bu kadar kötü hissettirmesinin asıl nedeni sizin kendinizi yetersiz ve kendinizi yeteri kadar hatta belki hiç sevmeyişinizden kaynaklı. İnsanların size karşı davranışlarınızı gözlemlemek yerine biraz daha farklı bakmaya çalışın. Değişim zor ama imkansız değil. Özşefkat, kişinin kendisini sevmesi içeriğinde birçok güzel kitap mevcut. Hem bunları okuyun, hem terapiye devam edin hem de bakışınızı biraz değiştirin. Gözünüzü aynada görürken hoşlanmadığınızın kadının üstünden ve çevrenizdekilerin size karşı olan davranışlarınızdan ayırıp farklı yönlere bakmaya gayret etseniz. Şuan pek mümkün olmayabilir coronadan dolayı ama iş ve ev ortamı dışında bir şeyler yapmak belki iyi gelir. Bir hobiniz varsa onunla ilgilenmek ya da bir kursa gitmek. Siz değerlisiniz ve değerinizi de en kısa zamanda fark edersiniz umarım.

therewillbeaday .!.:

Aynada kendimizi nasıl görüyorsak dışarıya da öyle yansıtırız genelde ve etrafımızdaki insanların gözünde de öyle görünmesek bile öyle göründüğümüzü düşünürüz. Mesela o güvenlik görevlisi belki kötü bakmamıştır size öyle gelmiştir, belki kötü bakmıştır ama sizin yerinizde bir başkası olsa ona da öyle bakacaktı ya da bir başkası olsa belki öyle bakmayacaktı ama arkasından laf edecekti. İnsanların bize karşı saygısızlıkları olmadığı müddetçe bizi nasıl gördüklerini önemsememeliyiz. Kendini sevmeyen insan başkalarının gözünde nasıl göründüğünü çok önemser. Birileri beni sevsin ki ben de kendimi seveyim diye ister. Ama o iş öyle olmuyor pek. İnsan içindeki boşluğu ancak kendisiyle kapatabilir. Ben otuz yıldır kapatamadım o boşluğu deyip kendinize de yüklenmeyin şimdi. Değişim bir anda olmaz ki, yıllardır olmayan değişim belki bu yıl olacaktır. Kendisini sevmeyi bilmeyen birinin bunu öğrenmesi de zaman alır. Siz de o zamanın içindesiniz. Bugün bu anlattıklarınızın sizi bu kadar kötü hissettirmesinin asıl nedeni sizin kendinizi yetersiz ve kendinizi yeteri kadar hatta belki hiç sevmeyişinizden kaynaklı. İnsanların size karşı davranışlarınızı gözlemlemek yerine biraz daha farklı bakmaya çalışın. Değişim zor ama imkansız değil. Özşefkat, kişinin kendisini sevmesi içeriğinde birçok güzel kitap mevcut. Hem bunları okuyun, hem terapiye devam edin hem de bakışınızı biraz değiştirin. Gözünüzü aynada görürken hoşlanmadığınızın kadının üstünden ve çevrenizdekilerin size karşı olan davranışlarınızdan ayırıp farklı yönlere bakmaya gayret etseniz. Şuan pek mümkün olmayabilir coronadan dolayı ama iş ve ev ortamı dışında bir şeyler yapmak belki iyi gelir. Bir hobiniz varsa onunla ilgilenmek ya da bir kursa gitmek. Siz değerlisiniz ve değerinizi de en kısa zamanda fark edersiniz umarım.

Genişletmek için tıkla...

O kadar guzel seyler yazmissiniz ki. Haklisiniz somut bir saygisizlik gormedikce umursamamak gerekiyor. Ordan gecmek istedim mi kapiyi acti mi istedigim oldu bitti gitti. Ama ben o muameleyi de kaldiramiyorum. Yani sizin soylediginiz ihtimaller de olabilir elbette ama ben adamla daha once gerginlik yasadigim ici bana kurulu muhtemelen. Yani o kimki bana boyle davranmaktan cekinmiyo diyip demekke boylr dvranacak kadar onemsenmeyen biriyim dusuncelrri otomatik geliyor.

Dahasini anlatayim. Kendini sevmekten bahsettiniz. Ablamin kucuk bir bebegi var. Asik suratli bi bebek. Gulmuyo diye takilirim. Ablam bunu elestiri olarak algilamis olucak ki sen de gulmuyosun, sana cekmis filan diye sakayla karisik cevap verdi. Sonra dedi ki insallah bi cocugun olur somurtuk, kara bocuk bisi olur dedi. Ben esmerim. Kara böcük demesinin sebebi bu. Yani dusunebiliyor musunuz. Ablam bana bu cumleyi kuruyor. Kardesini seven bir insan kardesine lakap takabilir mi. Onu incitmekten korkmaz mi. Ben kendimi nasil sevebilirim soyler misiniz. Bunu yazarken bile o kadar ofkeliyim ki aglamaktan baska bir sey kalmiyor elimde. O kadar cok birikim var ki icimde