Arkadaşlar 25 yaşında bie öğretmenim. Bir tane komşumun kızı var 17 yaşında. Çok tatlı kızdır arkadaş gibiyiz. Çok severim. Her konuda yardımıma koşar, ailem uzakta ya hasta olurum gelir bakar, ilgilenir temizlik yapmaya falan yardım eder beni çağırır baya samimiyiz git gel yaparız kahve içeriz beraber gezeriz. Çok iyi bir kız gelin görün ki benim ifrit olduğum bir huyu var. Kıyafet ödünç isteme. En nefret ettiğim şey aşırı titizim tiksiniyorum başkasının kokusunun sindiği şeyden. Çok sevdiğim kıyafetlerimi ödünç istiyor bir de hani al senin olsun dicem ama bu bu sefer de alışır diye korkuyorum dükkan değilim sonuçta habire al senin olsun deyip kıyafet vereyim bi tanesi için al senin olsun desem utanır bi daha yapmaz mı acaba diye düşündüm. Ya kırmak da istemiyorum ama cidden nefret ediyorum bu huyundan hayır da diyemiyorum onca iyiliğim var bi kıyafeti çok mu görüyo der diye kız okulu bırakmış yeni bi işe girdi daha ilk maaşını alcak. Ailesi de öyle çok kötü durumda değil dolabı kıyafet dolu öyle bomboş bi dolap değil çok güzel kıyafetleri de var ama genç kız tam da ergenlik dönemi özeniyo herhalde ama yok iğreniyorum en sevdiğim kıyafetlerden resmen soğudum giyesim gelmiyor. Yaşayan varmı böyle bişey daha önce hiç başıma gelmedi daha önce en samimi arkadaşlarım bile kıyafetimi isteme durumu olmamıştı. Kızı çok seviyorum bu ayrı ama işte huy. İğreniyorum kırmak da istemiyorum bu huyundan onu kırmadan vazgeçirme yolu var mıdır? Bir değil iki değil ya yarın sevgilisiyle buluşcakmış gene istedi vermem diyemedim aldı bişeyler gene 6. 7. Falan oldu bu alışkanlık haline getirdi özel bi yere gidecek hemen bana geliyo böle bişe yaşayıp bi çözüm bulan var mı
