Kızım...


Şimdi burda çalışan bütün anneler diye genelleyip olayı başka yöne çekmeyin. Keyfi olarak çalışıp, çocuğunu kendi ilgisinden mahrum eden kişi bencildir aynen orda yazdığım gibi.
 

o durum icin birsey diyemem, lakin bu konu icerisinde kendimden ornek vermistim. ben de yazlari 3 ay boyunca yazlikta teyzem ve kuzenlerimle birlikte kaliyordum, annemler de beni hafta ici gormeye geliyorlardi. ben o zamanlar 5 yasindaydim, ve yillarca her yaz okul kapandiginda yazlikta kaliyordum, okul acilmadan once geri donuyordum. annemlerle de her haftasonu birlikteydim. cuma aksamindan gelip pazar aksami donerlerdi. bende hicbir ariza yaratmadi, eksiklik hissetmedim, aksine cok guzel gecirdim gunlerimi. benim tepkim "ihtiyacin yok ama calisiyorsun, cok bencilsin" kisminaydi. yoksa cocugu krese vermek, babaannesine birakmak gibi seyler tamamen tercih meselesi.
 
Şimdi burda çalışan bütün anneler diye genelleyip olayı başka yöne çekmeyin. Keyfi olarak çalışıp, çocuğunu kendi ilgisinden mahrum eden kişi bencildir aynen orda yazdığım gibi.

siz zaten yazdiginiz cumleyle keyfi olarak calisan herkese bencil diyorsunuz, benim genelleme yapmama gerek yok. Bir insan hem calisip hem cocuguyla kaliteli vakit geciremez mi? Ayrica size gore de her calismayan anne cocuguna mukemmel bakiyor. Kusura bakmayin ama boyle bir dusunce yapisi olamaz. Hem calisip hem de cocuguna calismayan bircok anneden daha iyi bakabilen anneler tanidim ben, bir tanesi de benimki.
 
Bu kadar uzun sure derken, ben mi yanlış anladım. Konu sahibesi her haftasonu ve bazen de hafta içi gidebiliyoruz demedi mi? Sanki aylarca uzak kalmış algısı oluşturulmuş.
 
Bu kadar uzun sure derken, ben mi yanlış anladım. Konu sahibesi her haftasonu ve bazen de hafta içi gidebiliyoruz demedi mi? Sanki aylarca uzak kalmış algısı oluşturulmuş.

son kararı haftasonu + çarşamba günü şeklinde.

ilk konuyu açtığında sadece haftasonu yazıyordu yalnış bilmiyorsam.

şu an çocuk 3 yaşında, bu durum doğumdan itibaren devam ediyor, ilk gönderdiğinde yaşı kaç diye sordum ama cevap alamadım, 1 yaşındaydı diye tahminde bulunarak yorumlarsam; bence 1 yaşında bir çocuğun 2-3 gün annesini/babasını düzenli aralıklarla 4 ay gibi bir süre görmemesi doğru değil.
sağlık sorunları vs sebepleri olursa elbette kötünün iyisi diye sarılınabilir bu düşünceye.
ama bir çok alternatifin içinden seçilen bu yöntem bu yaşa uygun gelmiyor bana.
 
Hanımlar yanlış anlamayın ama o zaman babada annede çocuk okula başlayana kadar çalışmasın, çocuğun en güzel zamanları yanında olsunlar. Ya bu mantığı anlamıyorum. "Çalışmasın çocuğuna baksın" bu nasıl mantıktır? Çalışan kadın çocuk bakmaktan aciz mi? Neden erkek çalışmayıp bebeğiyle vakit gecirmiyor, onun hakkı değil mi?
Çalışma konusunda bu kadar sığ olan insanları anlamayacağım hiç sanırım, eli ayağı tutuyorken neden evde oturuluyor? Çocuk okula başladığında bunca sene calismadiktan sonra kim iş verir? Ya kötü birşey olsa durumları sıkışsa paraya ihtiyaç olsa? Eminim Burda taslanirdi bebeğin 3 yaşında, büyük niye calismiyorsunuz evde oturup koca parası yemek tatlı geldi diye.
Ayy yorumları gordukce sinir oluyorum.
 
Şimdi burda çalışan bütün anneler diye genelleyip olayı başka yöne çekmeyin. Keyfi olarak çalışıp, çocuğunu kendi ilgisinden mahrum eden kişi bencildir aynen orda yazdığım gibi.

Keyfi olarak çalışmak nedir bunun tanımı ne

Oğlum bebek iken 8,30 18.30 arasında çalıştım bir yerde maaşlı şimdi kendi işin var istediğim saatte çıkabilirim belki ama düzenli gelirim yok yine öyle iş bulsam da gitsem diyorum

Şimdi ben keyfi mi çalışıyorum keyfi çalışmıyor muyum

5 yıl önce aylık 4000 tl üstünde maaş ile çalışıyordum şimdi o gelirim yok ne güzel çocuğuna çok zaman ayrıyorsun mu diyeceğiz
 
Hani yakında kimse yoktu
Öz anneannesi varmış
4 ay hep orda kalsın yahu
8 ay zaten babaanne bakıyo
En azından hergün görürsünüz
 
Biz (ben 4, küçük ablam 6, büyük ablam 7yaşına kadar ) annemden uzakta büyüdük, çalıştıkları için. Çok sık görmedik. Babaannem ve dedemleydik. Bu annemi asla kötü anne yapmadı yada dusuncesiz. Her geldiğinde sevdiğini hissettik. Hayat biraz zor hele ki birikimi olmayan biri için. Annemle babam şükür yine ev alabildi. Annem de hep çalıştı. Şimdi babam vefat etti kanserdi 3 yıl önce, annemde hasta olduğu için hem babamın hem kendinin emeklisi ile geciniyor. Bu durumları kim hesaplayabilir di? Herşey birden çıkıyor. Kimsenin güvencesi yokken, herkes eli ayağı tutuyorken çalışmalı. Çocuk annesinde, teyzesinde, halasinda veya ninesinde büyüyor. Ha bakmiyorlarsa elbet sorun, ama kadın çok iyi bakıyorlar demiş.
 
Maddi durumunuzun iyi oldugunu soylemissiniz. Para kazanılır zaman geri gelmez.bu anlara tekrar taniklik etmeniz imkansiz. Ben olsam okul cagina dek cocugumu buyutmek isterdim...
 

benim bu konudaki görüşüm çok sert zaten,
o yüzden aynı fikirde buluşmamız mümkün değil.

konu sahibi de kararını verdi.
ben de çok deşelemiyorum, bazı arkadaşların fikirlerine karşı çıktığım kısımları yazıyorum sadece, farklı görüş olarak.

bence çocukların belirli yaş öncesi gece yatısında evi dışında bir yerde kalmaları doğru değil, hele ki günümüz psikopat dünyasında...
 
Kızlar boşuna didişmeyin
Çalışan çalışmayan herkesin durumu kendini bağlar
Kimisi maddi zorluktan çalışır, kimisi yaşam standartını yükseltmek için
Ancak her anne, evladını herşeyden çok düşünmeli
2 saatlik yolun lafı edilmemeli
İstanbul'da hergün gidiyoruz bu yolu yahu
Yazın 4 ay gidemiyosan evladın için 2 saatlik yolu, çalış-çalışma 'gönlün yoktur' isteyen giderdi

Babaanne gibi bir seçenek varken bakıcıyı asla düşünemem...3-4 ay sıkarım dişimi,gerekirse şartları zorlar görüş sayılarımı artırırım.

Bakın sizin aranızda kilometrelerce yol varmış bizde sadece max 2 saatlik yol.(İstanbul-Tekirdağ) ve çevremde güvenebileceğim komşum yok ki çocuğumu alsın bıraksın.

Konu sahibi ben bu işten bişey anlamadım
Dün cıks kreş olmaz, çıkışta bile kimse alamaz diyodun
Babaanne ille bakacak, yazlık candır. Ama ben 2 saat yol tepemem haftasonu giderim diyodun
Zar zor hafta içi birgün daha mesela Çarşamba eklendi hadi, kıyak geçtin sağ ol
Bugün de küt diye anneanne çıktı piyasaya, hayır olsun
E hani kimse yoktu ? Kreşten bile alamayacak kadar
 
Benim annem de "keyfi calisanlar" kategorisine giriyor sanirim bazi yorumculara gore. Ne kotu bir anneymis meger, beni ozel okullarda okutmak icin, daha iyi universitelere gonderebilmek icin, daha iyi bir yasam standardi saglayabilmek icin canini disine takarak calismis. Cocugu da buyutmus, kariyerin de en tepe noktasina gelmis. Annem zirvede birakti is hayatini. Ama biraktiktan 2 yil sonra yeniden calismaya basladi. Gururum o benim, herseyim, rol modelim, guzel kalpli melegim. Sayesinde buralara geldim, beni ben yapan tum degerleri babamla birlikte onlara borcluyum. Keyfi calisti belki, ama beni hic ihmal etmedi, hic eksikligini cekmedim. Simdi ayni tavsiyeyi bana da veriyor, diyor ki, "kizim, bir kadinin calismasi onemli, hem calisacaksin, hem cocuklarini buyuteceksin. Calisacaksin ki ileride kimseye muhtac olmayasin. Hayatin ne getirecegi hic belli olmaz. Okudun, iyi bir universite bitirdin. Bunu evde oturmak icin yapmadin. Simdi meyvesini almanin zamani. Bir meslegin olmali ki, yaninda kimse olmasa bile cocuklarina sen tek basina da maddi manevi yetebilesin."
 

cok haklisin, ben de aynen boyle dusunuyorum. Ulkede bu kadar issizlik varken, rekabet bu kadar cokken, "3 yil evde otur cocuguna bak sonra ise baslarsin" deniyor ya, gercekten bence bu insanlar ya hayatlarinda hic calismamis, ya da calisma hayatinin sartlarini bilmiyorlar. 3 yil evde outran kisiye kim is verir? isverenler artik dogum iznini uzatanlari bile isten cikarmak icin firsat kolluyor. Hatta bircok isveren, kadinlarin dogum izni nedeniyle bastan kadin calisan almak istemiyor, erkek adaylara yoneliyorlar.

Herkesin gorusu farkli olabilir, ama ben kadinin annelik gorevinin yaninda calisma hayatinin da icinde yer almasi kanaatindeyim. Kadin calistiginda kendine ozguveni olur, o da eve katki saglayan bir birey olarak gorulur. Ve bir gun esiyle isler ters gittiginde, kimsenin eline muhtac olmadigi icin ozgurce kapiyi cekip cikabilir. Bircok kadin calismadigi, geliri olmadigi icin mutsuz evliliklere katlanmak zorunda kaliyor, eslerinden ayrilamiyor.
 


boşa yoruyoruz kendimizi bence
konu sahibi çelişkilerle dolu dün durum iyi acaba çalışmasam vicdan yapıyorum minvalinde konuşurken kreş parası dert oldu .
kreşten alacak kimse yokken anneanne çıktı.
e madem anneanne var neden gönderiyorsun çocuğu yatılı başka yere.
konu uzar da uzar biz de böyle kafası karışık insanlara çözüm üretmeye çalışırız.
ayrıca 2 saat aracı olan insna için çok bir yol değil belirteyim.
niyet çocuğu göndermek burda motivasyon bekliyor.
 
biz hanimefendiye calismayin demiyoruz.zaten cocugu calisabilecegi yasta..ama aralarda gorse bile anne babanin cocugunu hergece iyi geceler kizim deyip ona sarilip uyumak gibi olmaz cocuk icin.
kucukken bende annemden koye arada gittikleri zaman bi iki gunlugune bahce isleri icin ben ve kardesime ablam ve abim bakardi.geceleri herkes uyurken ben uyuyamazdim aglardim annemle ilgili hayaller kurardim gozyaslariyla aglayip uyurdum hep.ben onlari hatirliyorum hep.annem geldigindede annemle sarmas dolas uyurdum sabaha kadar..ki ben ilkokul yasindaydim.
dedigim gibi anneniz bakabilir..
 
Zaten çözmek istese bunca zaman çözerdi
Çocuk gelmiş 3 yaşına
Şimdiye kadar 4 ay göndermişsin haftada bir görmek umrunda olmamış
Yine yapar aynısını

Biraz zorlayınca Çarşamba'yı ekleme zahmeti gösterdi, gider mi bilmem
Sonra ısrarlar dayanınca kreşe yarım maaşım gider 4 ay x yarımşar maaş = 2 maaş demek boru mu durumuna bağlandı
Eh madem anneanne de girsin sahaya, 2 güncük kalıverir derim burdan yırtarım mı dedi ben bişey anlamadım
 
Yine konu
Çalışan anne = Çocuğunu sevmeyen, onun psikolojisini düşünmeyen anne
Çalışmayan anne = Mükemmel anne ' ye gelmiş....

Çalışan bir annenin bir kızı olarak büyüdüm, annemle aramızdaki bağ hiç kopadı kopamaz. O benim için hep örnek oldu, bizim için çalışan ,bakış açısıyla,hayata duruşuyla "işte o benim annem" demekten gurur duyduğum bir anne oldu. Çocukluğuma dair annemle beraber geçirdiğimiz harikalar anılarım var.

Ve çalışan bir anneyim, ekonomik olarak hiç ihtiyacım yok. Ben çalışmasam da aynı standartlarda yaşarız. Mesele sadece ekonomik değil zaten, sosyal hayat içinde bir ismim var, sadece X'in eşi veya Y'nin annesi olmak değil benim hayat amacım. Kendi bakış açım, kendi sosyal statüm, kendi deneyimlerim olmalı hayatta, kızıma aktarabilmeliyim bunları.Muhteşem de keyifli zamanlar geçiriyorum onunla, aramızda herhangi bir bağlanma sorunu olduğuna dair bir işarette görmedim.

Lütfen hanımlar, kendi hemcinslerinize bu kadar vurmayın. Çalışan annelerin çocuklarının genelinin bağlanma sorunlu, psikolojik hasta olduğunu iddaa etmeyin.


Konu sahibine gelince, anladığım kadarıyla çözüm bulmaktan ziyade vicdanen bir rahatlama için konu açmış. Kimse kimsenin şartlarını bilemez, her gün 2 saatlik yol gidilmeyecek bir yol değil,lakin araba da su yakmıyor değil mi? Bu da zorlayacaktır belki de. Kendi adıma konuşmam gerekirse, ya hiç göndermem, ya her akşam giderim yada kreşi tercih ederdim. Yaşı kaç olursa olsun bir çocuğun ev dışında bu kadar süre kalmasının doğru olduğunu düşünmüyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…