Aynen valla ilkokul dönemimi hayal mayal hatırlıyorum çok ilginç ama öyleBen 3 yaşındaki hallerimi hiç hatırlamıyorum bile..İlkokul zamanımı çok net hatırlıyorum ama..Benim de niyetim 3 sene daha çalışıp ilkokula başlayınca işi bırakmak.Hem birikim yapmış oluruz hem de çocuğumu elinden tutup okuluna götürebilrim,derslerini birlikte yapabiliriz.Yanlış mıyım anlamadım ki
Ben kızımı 3-4 ay sürekli bırakmıyorum..Haftada 3 gün görebilecek durumdayım..(hafta sonları artı hafta içi bi akşam nadir de olsa) Sizin durum biraz farklı dmi ?bi şey söyleyeyim.
belki konu sahibine fikir olur
benim ailem beni 1,5 yaşımda anneanneme bırakmış. yurt dışındalarmış.
ben 5 yaşındayken de kesin dönüş yapıp beni aldılar yanlarına.
anneannemi anne gibi sevdim . anne bildim.
anneme hiç ısınamadım. çünkü annem değildi o . o bi teyzeydi. yılda 4-5 kez gelip giden.
anneannem sevgi dolu çok çok iyi biriydi. beni hiç kırmadı. çok sevdi .
Allah rahmet eylesin.
anneme 15-16 yaşımda alıştım diyim. aynı evde olmamıza rağmen bağ kuramadım. anne mi anne evet . ama onu 15 li yaşlarda kabullenebildim. beynim hep anneannem diyordu.
Bende calisan bir anneyim canim doğum iznim bittikten sonra 6 aylik olmuş oluyor. Çunku 3 ay daha izin kullaniyorum. Bende kizimi babannesine birakicam mecbur olarak; Bizim maddi durumumuz iyi ama aldigimiz evin kredisini oduyoruz sadece ayrica kizimin geleceği icinde ona birikim yapiyoruz. Kendini kotu hissetme bence , ilerde ona buna muhtaç olmaktansa kizini iyi bir yerlere getirebilirsin. Yok aa kizina nasil kiyiyosun vs gibi dusunceleri at bir kenara. Yarin kizinin ihtiyaci olduğu zaman sana cikarip para vermicekleri icin biraz daha sabir yaz donemi hemencik gecer :)Merhaba ;
Formu çok uzun zamandır takip ediyorum, hatta birkaç sene evvel üyeliğim vardı, o zamanlar gebelik ile ilgili bölümleri takip ediyor ve aktif kullanıyordum.Sonra uzunca bir süre ara verdim taa ki bugüne kadar...
Benim sorunuma gelince 5 yıllık evliyim ve 3 yaşında bir kızım var. Çalışıyorum, kızıma babaannesi bakıyor. Normalde altlı üstlü oturuyoruz,bu da bizim için büyük bir avantaj oluyor. Ancak yaz aylarına babaannesi ve dedesi yazlığa gidiyorlar ve 4 ay orda kalıyorlar.(yaklaşık 2 saatlik mesafede) Kızımı da mecburen onlarla göndermek zorunda kalıyoruz. Bizde eşimle hafta sonları gidebiliyoruz sadece.. Geçen seneye kadar çok zorlanmıyordum ama bu sene kendimi çok kötü hissediyorum.. Çünkü kızımı çok özlüyorum, evde duramıyorum, her akşam ağlıyorum nerdeyse.. Kızım orda mutlu, çokta güzel bakılıyor ama ben vicdan yapıyorum sanırım.. Kendimi suçlu hissediyorum sanki onu oraya gönderdiğim için.. Maddi durumumuz hamdolsun iyi.. Ufak tefek borçlarımız var sadece, çalışmak mecburiyetinde değilim ama birikim yapmak ve kendimi iyi hissetmek, maddi manevi daha güçlü olmak için çalışıyorum. Ama bu yazlık olayı beni çok üzüyor ve düşündürüyor.. Çalışmazsam da biliyorum ki mutsuz olacağım.. Belki benim durumumda olanlar vardır diye sizinle paylaşmak istedim..
Çalışarak, kızımdan ayrı kalarak yanlış mı yapıyorum yoksa yaz dönemi dişimi sıkarak bu ayrılığa katlanmalı mıyım ?
bense okul dönemi işten ayrılmayı düşünüyorum..Derslerine yardımcı omak,el ele okula götürebilmek için..Artı okul zamanı zaten ikinciyi düşünüyorum.
kesinlikle katiliyirum.bi şey söyleyeyim.
belki konu sahibine fikir olur
benim ailem beni 1,5 yaşımda anneanneme bırakmış. yurt dışındalarmış.
ben 5 yaşındayken de kesin dönüş yapıp beni aldılar yanlarına.
anneannemi anne gibi sevdim . anne bildim.
anneme hiç ısınamadım. çünkü annem değildi o . o bi teyzeydi. yılda 4-5 kez gelip giden.
anneannem sevgi dolu çok çok iyi biriydi. beni hiç kırmadı. çok sevdi .
Allah rahmet eylesin.
anneme 15-16 yaşımda alıştım diyim. aynı evde olmamıza rağmen bağ kuramadım. anne mi anne evet . ama onu 15 li yaşlarda kabullenebildim. beynim hep anneannem diyordu.
yok canım bakıcıya kıtlık girmiş kreş için de küçükmüş .boşa çözüm sunmayalım biz yoruluyoruz.Kızınıza yazın bakıcı ayarlayın.
Kışın ise yarım gün de olsa anaokuluna yada krese gitsin. Gelişimi için iyi olur.
Doğduğu ilk andan itibaren kesintisiz babaanne bizimleydi..Altlı üstlü oturduğumuz için hep bir aradaydık..Öyle ki yeri gelir kızım akşamları tutturudu babaanneme çıkacağım diye..Babaannesi yazlıktayken bile babaannemi özledim,gelsin artık dye mırıldanırdı.O yüzdn kreş veya bakıcıyı tercih etmiyorum.
BEn sadece kızım doğduğundan beri babaanneye alışık,3-4 aylık bir dönem için işimi gücümü bırakmalı mıyım ı düşünüyorum sadece ? Sonuçta seneye ben kızımı kreşe göndereceğim ve belki de bir daha böyle bir iş bulamayacağım..Anlatmak istediğim buydu aslındakararınızı verdiyseniz ve gelecek bütün tekliflere kapalıysanız buraya neden konu açtığınızı çözemedim.sanırım duymak istediğiniz şu " evet ya ne güzel babaanne ile çok mutlu olur havada mis gibi sizde 4 ay arada gider görürsünüz vicdan yapacak bişey de yok .annen olsa da olur olmazsa da babaanne var nasılsa".maalesef hadi o 3 yaşıdnaki çocuk bilmiyor dayanaır da siz evladınız olmadan nasıl uyursunuz Allah dert vermesin hiçbir engeliniz yokken buna nasıl razı olursunuz çok ilginç.şimdi bana da saydıracaksınız ama ben sizin duymak istediklerinizi değil vicdanınızın size dediğini derim.
yok canım bakıcıya kıtlık girmiş kreş için de küçükmüş .boşa çözüm sunmayalım biz yoruluyoruz.
off yapmayın allah aşkına.. çocuk doğuruyoruz diye çocuklarımızın kölesi olup kendi mutluluklarımızdan mı vazgeçeceğiz? yoksa hep birlikte mutlu olmanın yollarını mı arayacağız?Siz mutsuz olmamak için evlattan geçenlerdensiniz
Kendinizi öncelikli düşünüyorsunuz...
3 yaş dan bahsediyoruz, bıcır bıcır hergün farklı şekillerde olduğu ,şaşkın bırakacağı hallerinden bahsediyoruz
Vicdanınızdan ötürü ağlıyorsunuz...
Kreş için erken diye düşünüyorum..4 yaşını doldurmuş olması gerekir bende..ki zaten babaannesi çok iyi bakıyor..Sadece yaz dönemi beni çok zorluyor.
evet . ama kızınız sizi istemiyor mu. yani anne diye ağlamıyor mu arkanızdan . sanıyorum ondan içiniz rahat.Ben kızımı 3-4 ay sürekli bırakmıyorum..Haftada 3 gün görebilecek durumdayım..(hafta sonları artı hafta içi bi akşam nadir de olsa) Sizin durum biraz farklı dmi ?
Durumum müsait evet ama birikim yapamayacğız işten çıkarsam..Kızım doğduğundan beri babaannesi her an bizimleydi,benden ve babasından sonra o gelir kızımın hayatında..
Sen kalbinin sesini dinle ve konunun kapatılmasını iste bence. yoksa çok saçma sapan yorumlar okuyacaksın bir çocuk anne ve babadan sonra kime bırakılır yahu?KREŞE diyenlere cidden gülücem ve bu konuya daha yorum yazmıyacağım!!!! .hakkında hayırlısı olsun.BEn sadece kızım doğduğundan beri babaanneye alışık,3-4 aylık bir dönem için işimi gücümü bırakmalı mıyım ı düşünüyorum sadece ? Sonuçta seneye ben kızımı kreşe göndereceğim ve belki de bir daha böyle bir iş bulamayacağım..Anlatmak istediğim buydu aslında
ben sizin tarafınızdayım. hem çocuğun geleceği hem annenin mutluluğu için anne çalışmak istiyorsa bunu kimse kınamamalı. işiniz maddi manevi sizi doyuruyorsa her şekil çözüm bulunur.BEn sadece kızım doğduğundan beri babaanneye alışık,3-4 aylık bir dönem için işimi gücümü bırakmalı mıyım ı düşünüyorum sadece ? Sonuçta seneye ben kızımı kreşe göndereceğim ve belki de bir daha böyle bir iş bulamayacağım..Anlatmak istediğim buydu aslında
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?