Kızım...

ZeyMurEl · 11 Mayıs 2016

Mavimavisular .!.:
Bir de şu var. Konu sahibi babaanneye dedeye çok düşkün, yanlarında çok mutlu demiş ya. Bu bana göre olumlu karşılanacak birşey değil, doğal bir sonuç. Çocuk etrafında sürekli babaanne, dedeyi görürse, hele ki yılın büyük bir kısmını sadece bu kişilerle geçirirse tabii ki onlara bağlı olacak. Başka şansı yok ki.
Eşim iş dolayısıyla seyahatlere çıkıyor. Seyahat süreleri nadiren de olsa bir ayı geçtiği zaman oğlum babasını yabancılıyor, bana daha çok sokuluyor. Ben bunu oğlum bana bağlı diye değil babasından uzaklaştığı şeklinde yorumluyorum. Sizdeki durum da bu bence. Anne babayı az gördüğü için tek seçenek olan babaaanne dedeye sokulmuş.

Ben de senin gibi düşünüyorum. Çocuk onların yanında mutlu ama neden? Çünkü anne baba yok yanında, o da onları anne baba yerine koymuş.

Ben çocuğum mutlu, sıkıntı yok diye onu uzağa yollayamam açıkçası, haaa mecbur kalırım olabilir, büyük konuşmaktan imtina ederim ama kreş bence daha mantıklı şu durumda.

Çocukla konuşup anlatın bence kreşin güzelliklerini, yazın beraber olabileceğinizi, akşamları bişeyler yapabileceğinizi, ve isterse h.sonları da babanneye gidebilecğinizi. Hatta iyi bir kreş bulup bikaç gün verin alıştırma anlamında. Kreşler 1 hafta falan çocuk alışır mı alışmaz mı görmek için kayıt yaptırmadan para almadan izin veriyorlar çocuğun kreşe gitmesine.

Haa çocuk ille de babanne derse o zaman gönderirsiniz.

Began · 11 Mayıs 2016

maddi durumu müsait olup da bencilce düşünenlerin evladı da büyüdüğünde şöyle düşünür mü diye geliyor aklıma:
"çalışmazsam mutsuz olurum. annem/babam bakıma muhtaç yaşlılar ama bakıcıya güvenilmez. en iyisi bakımevi/huzurevi. müsait oldukça işten arta zamanda gider görürüm."
ziyaret zamanları haftada birden yılda bire düşer.
afaki mi, bence değil.

olmazsanolmaz · 11 Mayıs 2016

ridak42 .!.:
Si

sizi yargılamak için demiyorum yanlış anlamayın ama kızınız sizin yanınızdayken bile babaannesini istemesine üzülmüyor musunuz? Bir de haftasonları gidince döneceğiniz zaman gitmeyin bende gelicem diye tutturuyor mu ağlıyor mu?

haYIR üzülmüyorum tabiki..neden üzüleyim..? babaannesi sonuçta...yabancı değil ki...Tabiiki tutturuyor ama anlaşıyoruz kızımla..4 gün sonra 5 gün sonra geleceğiz diyoruz..Bi şekilde atlatmaya çalışıyoruz bu zorlu ayrılık sürecini..

olmazsanolmaz · 11 Mayıs 2016

grill .!.:
maddi durumu müsait olup da bencilce düşünenlerin evladı da büyüdüğünde şöyle düşünür mü diye geliyor aklıma:
"çalışmazsam mutsuz olurum. annem/babam bakıma muhtaç yaşlılar ama bakıcıya güvenilmez. en iyisi bakımevi/huzurevi. müsait oldukça işten arta zamanda gider görürüm."
ziyaret zamanları haftada birden yılda bire düşer.
afaki mi, bence değil.

valla bu kadar saçma sapan bi düşünceye pes diyorum...

Began · 11 Mayıs 2016

olmazsanolmaz .!.:
bense okul dönemi işten ayrılmayı düşünüyorum..Derslerine yardımcı omak,el ele okula götürebilmek için..Artı okul zamanı zaten ikinciyi düşünüyorum.

ben emzik kullandığım yaşı hatırlıyorum. muhtemelen 2-3 yaş arasındayım. annemler her haftasonu gelirdi. ama hala rahmetli anneannemi annemden çok severim, ona da anne derdim.

Began · 11 Mayıs 2016

olmazsanolmaz .!.:
valla bu kadar saçma sapan bi düşünceye pes diyorum...

bence gayet gerçek.

heros111 · 11 Mayıs 2016

Madem doğru yaptığınızdan bu kadar eminsiniz neden buraya konu açtınız. Size uygun gelmeyen tüm düşünceleri net bir şekilde reddedip doğru yaptığınızı savunuyordunuz. Doğru yaptığınıza siz insanları ikna etme çabası içindesiniz.

ZeyMurEl · 11 Mayıs 2016

grill .!.:
maddi durumu müsait olup da bencilce düşünenlerin evladı da büyüdüğünde şöyle düşünür mü diye geliyor aklıma:
"çalışmazsam mutsuz olurum. annem/babam bakıma muhtaç yaşlılar ama bakıcıya güvenilmez. en iyisi bakımevi/huzurevi. müsait oldukça işten arta zamanda gider görürüm."
ziyaret zamanları haftada birden yılda bire düşer.
afaki mi, bence değil.

İşte birçok insan bu duruma sizin gibi bakıyor. Yani çocuğu ona buna emanet etme, çalışma, otur kendin bak.

Sanıyoruz ki çocuğa kendimiz bakarsak onun için çok çok iyi oluyor, başka türlüsü bencillik falan diye düşünüyoruz.

Oysa ev hanımı olup da çocuğunu kreş yaşı gelince yollayan aileler var. Ya da babannesi, annenannesi bakabilecekken kreşi tercih edenler. Kreş çalışan anneye has bişey değil ki.

Benim kızım 2,5 yaşında, annem bakıyor ama çocuk sıkılmaya başlıyor ve hemen tv açıcam diyor. Sürekli tek başına oynaması bile iyi değilmiş çocuğun. Biz küçükken sokakta oynar sosyalleşirdik şimdi o bile yok.

Çoğu çocuğuna kendi bakan aile iş yaparken çocuğa laptop veriyor, tv açıyor, çocuk bişey isteyince başından gitsin diye dediğini yapıyor, abur cubur yediriyor. Çünkü hiçbir anne, babanne sürekli çocukla ilgilenemez. Ev işi var, yorgunluk var, tv izleme isteği var. Sıkılıyorsun bir süre sonra başından atıyorsun yani.

Kreşte sürekli çocuklar aktivite ile ilgileniyor, tv yasak, uyku düzenli, yemek düzenli. İyi bir kreş her türlü evde yaşayan çocuktan daha yeğdir. Tabi maddi durumu olan için diyorum.

Gelişmiş ülkelerde zaten kadın çalışsın çalışmasın devlet kreşe gönderip parasını ödüyor.

AtomicGirl · 11 Mayıs 2016

olmazsanolmaz .!.:
Merhaba ;
Formu çok uzun zamandır takip ediyorum, hatta birkaç sene evvel üyeliğim vardı, o zamanlar gebelik ile ilgili bölümleri takip ediyor ve aktif kullanıyordum.Sonra uzunca bir süre ara verdim taa ki bugüne kadar...
Benim sorunuma gelince 5 yıllık evliyim ve 3 yaşında bir kızım var. Çalışıyorum, kızıma babaannesi bakıyor. Normalde altlı üstlü oturuyoruz,bu da bizim için büyük bir avantaj oluyor. Ancak yaz aylarına babaannesi ve dedesi yazlığa gidiyorlar ve 4 ay orda kalıyorlar.(yaklaşık 2 saatlik mesafede) Kızımı da mecburen onlarla göndermek zorunda kalıyoruz. Bizde eşimle hafta sonları gidebiliyoruz sadece.. Geçen seneye kadar çok zorlanmıyordum ama bu sene kendimi çok kötü hissediyorum.. Çünkü kızımı çok özlüyorum, evde duramıyorum, her akşam ağlıyorum nerdeyse.. Kızım orda mutlu, çokta güzel bakılıyor ama ben vicdan yapıyorum sanırım.. Kendimi suçlu hissediyorum sanki onu oraya gönderdiğim için.. Maddi durumumuz hamdolsun iyi.. Ufak tefek borçlarımız var sadece, çalışmak mecburiyetinde değilim ama birikim yapmak ve kendimi iyi hissetmek, maddi manevi daha güçlü olmak için çalışıyorum. Ama bu yazlık olayı beni çok üzüyor ve düşündürüyor.. Çalışmazsam da biliyorum ki mutsuz olacağım.. Belki benim durumumda olanlar vardır diye sizinle paylaşmak istedim..
Çalışarak, kızımdan ayrı kalarak yanlış mı yapıyorum yoksa yaz dönemi dişimi sıkarak bu ayrılığa katlanmalı mıyım ?

4 ay uzunmus 1 ay falan olsaymis sorun yok diyecektim de, krese falan verseniz olmazmi ? Bence isi kesinlikle birakmayin.

weis · 11 Mayıs 2016

olmazsanolmaz .!.:
Doğduğu ilk andan itibaren kesintisiz babaanne bizimleydi..Altlı üstlü oturduğumuz için hep bir aradaydık..Öyle ki yeri gelir kızım akşamları tutturudu babaanneme çıkacağım diye..Babaannesi yazlıktayken bile babaannemi özledim,gelsin artık dye mırıldanırdı.O yüzdn kreş veya bakıcıyı tercih etmiyorum.

Buna uzulmuyor musunuz?

Began · 11 Mayıs 2016

ZeyMurEl .!.:
İşte birçok insan bu duruma sizin gibi bakıyor. Yani çocuğu ona buna emanet etme, çalışma, otur kendin bak.

Sanıyoruz ki çocuğa kendimiz bakarsak onun için çok çok iyi oluyor, başka türlüsü bencillik falan diye düşünüyoruz.

Oysa ev hanımı olup da çocuğunu kreş yaşı gelince yollayan aileler var. Ya da babannesi, annenannesi bakabilecekken kreşi tercih edenler. Kreş çalışan anneye has bişey değil ki.

Benim kızım 2,5 yaşında, annem bakıyor ama çocuk sıkılmaya başlıyor ve hemen tv açıcam diyor. Sürekli tek başına oynaması bile iyi değilmiş çocuğun. Biz küçükken sokakta oynar sosyalleşirdik şimdi o bile yok.

Çoğu çocuğuna kendi bakan aile iş yaparken çocuğa laptop veriyor, tv açıyor, çocuk bişey isteyince başından gitsin diye dediğini yapıyor, abur cubur yediriyor. Çünkü hiçbir anne, babanne sürekli çocukla ilgilenemez. Ev işi var, yorgunluk var, tv izleme isteği var. Sıkılıyorsun bir süre sonra başından atıyorsun yani.

Kreşte sürekli çocuklar aktivite ile ilgileniyor, tv yasak, uyku düzenli, yemek düzenli. İyi bir kreş her türlü evde yaşayan çocuktan daha yeğdir. Tabi maddi durumu olan için diyorum.

Gelişmiş ülkelerde zaten kadın çalışsın çalışmasın devlet kreşe gönderip parasını ödüyor.

çalışmak zorunda olan annelere lafım olamaz.
ihtiyacı yokken evladı olduğu halde "mutsuz olurum evde" diyen bencildir bana göre.
kreşe vermek 4 ay ayrı kalmaktan daha iyidir.

arvenlena · 11 Mayıs 2016

ben igneleyici yorumlara katilmiyorum. kendimden ornek vereyim, benim annem cok basarili, genel mudurluk pozisyonunda olan bir kadindi. kendimi bildim bileli annem is hayatinda, ben 30 yasindayim ve annem hala calisiyor. ben de konu sahibinin cocugu gibi yaz aylarini teyzem ve kuzenlerimle birlikte yazlikta gecirirdim. inanilmaz mutlu bir cocukluk gecirdim. cok iyi bakildim, sosyallestim, eglendim.. annemle babam haftasonu yazliga gelip beni gorur, vakit gecirirlerdi ve pazar aksami tekrardan donerlerdi. kisin ise tekrardan normal duzenime geri donerdim. senelerce bu boyle devam etti. hicbir sekilde eksiklik hissetmedim, bende herhangi bir psikolojik veya duygusal bir ariza birakmadi. aksine hep gulerek, mutlu sekilde hatirlarim yazlik gunlerimi..

ayrica annem de gozumde inanilmaz saygi duydugum ve her zaman cok ornek aldigim, rol modelim olan bir insana donustu gozumde.. hem calisip kendi ayaklari uzerinde duran basarili bir genel mudur, hem de super bir anne oldu bana her zaman..

Began · 11 Mayıs 2016

O olmazsanolmaz ikinci çocuk düşünüyorsun ya hani. o zaman çalışmayacaksın. ilk kızın aklında sorgulayacak eminim. "neden kardeşimle 7/24 beraber? neden beni dedem ninem büyüttü? neden aylarca ayrı kaldık?"
ben de bizimkileri her haftasonu görmeme rağmen lise ünv döneminde 4-5 gün evden ayrı kaldığımızda ve bir eşyanın yeri değiştiğinde üzülürdüm, yabancılık hissi yaşardım.
kızını 4-5 gün sonra görmekle avutuyorsunuz ya, günleri kendince sayması, yolunuzu gözlemesi gibi hisler yaşamadığını mı düşünüyorsun?
ben yaşardım, yatcaz kalkcaz diye saymak, evin yoluna bakıp acaba annem babam sürpriz yapıp erken gelir mi diye ümitlenmek.
büyükler gibi melankoli yaşamazlar ama ah o umut, o özlem var ya. çocuk için de zor.

kucukpisi · 11 Mayıs 2016

arvenlena .!.:
ben igneleyici yorumlara katilmiyorum. kendimden ornek vereyim, benim annem cok basarili, genel mudurluk pozisyonunda olan bir kadindi. kendimi bildim bileli annem is hayatinda, ben 30 yasindayim ve annem hala calisiyor. ben de konu sahibinin cocugu gibi yaz aylarini teyzem ve kuzenlerimle birlikte yazlikta gecirirdim. inanilmaz mutlu bir cocukluk gecirdim. cok iyi bakildim, sosyallestim, eglendim.. annemle babam haftasonu yazliga gelip beni gorur, vakit gecirirlerdi ve pazar aksami tekrardan donerlerdi. kisin ise tekrardan normal duzenime geri donerdim. senelerce bu boyle devam etti. hicbir sekilde eksiklik hissetmedim, bende herhangi bir psikolojik veya duygusal bir ariza birakmadi. aksine hep gulerek, mutlu sekilde hatirlarim yazlik gunlerimi..

ayrica annem de gozumde inanilmaz saygi duydugum ve her zaman cok ornek aldigim, rol modelim olan bir insana donustu gozumde.. hem calisip kendi ayaklari uzerinde duran basarili bir genel mudur, hem de super bir anne oldu bana her zaman..

Sen aslında diğer çocuklarla arkadaşlık yaparak buyumussun. Sadece annen ve de den başında olsaydı. Yine aynı şeyleri hisseder miydin

sandriyon · 11 Mayıs 2016

olmazsanolmaz .!.:
4

3 hafta hiç görmediniz mi kızınızı ?

hayir
cunku babanneyle buyuk sorunlarimiz var gorusmuyorum

kucukpisi · 11 Mayıs 2016

Siz boşuna konu açmışsiniz. Zaten istediginiz belli.

Littlefinger · 11 Mayıs 2016

Beni de o yaslardan itibaren babam her yaz kardesimle beraber babaannemle dedemin yaninda yaylada zorla koyardi.kendince iyiligimizi istiyordu.antalya cok sicak yanmayalim rahat edelim istiyordu mutlaka.ama ben ne olursa olsun annecigimin yaninda olmak istiyodum.her gece sabahlara kadar aglar yastigim sirilsiklam olurdu.babannem cok iyi bakiyodu bize ama kimse annenin yerini tutmaz ki! Sonrasinda ben anneme asiri duskun oldum psikolojim bile bozuldu bu asiriliktan.bu olay benim icin bir tramvadir hayatimda.uc yas az degil artik akli ermeye basladi gelecekte bunu hatirlar o da benim gibi.bence isinizi birakin kizinizi birakmayin.

Bir-Dost · 11 Mayıs 2016

Pişt
Sakin ol
Yazın dişini sık
Ama durumu biraz hafifletmek te senin elinde

Bende çalışıyorum, kızıma annem bakıyor
Ama benim işim çok uzak hergün 1,5 saat sabah 1,5 saat akşam yol gidiyorum
Sizin sadece yazın 2 saatlik mesafe madem
Hergün olmasa da çarşambaları mesela kızını al, sabah bırak olmaz mı
Azıcık uykundan feragat ettin mi, haftada 1 yerine haftada 2 görürsün
Hatta ben olsam hergün bile yapabilirdim
Zaten 1,5 saat tepiyorum kalan yarım saatin lafını yapmazdım herhalde

arvenlena · 11 Mayıs 2016

kucukpisi .!.:
Sen aslında diğer çocuklarla arkadaşlık yaparak buyumussun. Sadece annen ve de den başında olsaydı. Yine aynı şeyleri hisseder miydin

ben sadece yilin 3 ayi boyunca yazlikta kaliyordum, onun haricinde surekli annem ve babamlaydim zaten. o 3 ayin her haftasonu da yine annem ve babam yanimdaydi. cocuklarin illa 7/24 anne babaya yapisik yasamazsa melankolik, ozlem duyan, psikolojik sorunlari olan bireylere donusecegine inanmiyorum. Allah annemden babamdan binlerce kez razi olsun, hicbir zaman terkedilmislik hissi, istenmeme gibi durumlar yasamadim. Aksine hep taktir ettim verdikleri kararlardan oturu. Cunku insana kendi akrabasindan daha iyi kimse bakamaz, ihtimam gosteremez. Ne kres, ne de bakici. O nedenle iyi ki de beni teyzeme emanet etmisler. Calisan annelerin en buyuk yardimcisi ve destekcisi bu tarz akrabalar olur hep, ve iyi ki bana da annemler kadar iyi bakan bir teyzem vardi o donemlerde de annemin yardimina kosmus oldu.

kucukpisi · 11 Mayıs 2016

arvenlena .!.:
ben sadece yilin 3 ayi boyunca yazlikta kaliyordum, onun haricinde surekli annem ve babamlaydim zaten. o 3 ayin her haftasonu da yine annem ve babam yanimdaydi. cocuklarin illa 7/24 anne babaya yapisik yasamazsa melankolik, ozlem duyan, psikolojik sorunlari olan bireylere donusecegine inanmiyorum. Allah annemden babamdan binlerce kez razi olsun, hicbir zaman terkedilmislik hissi, istenmeme gibi durumlar yasamadim. Aksine hep taktir ettim verdikleri kararlardan oturu. Cunku insana kendi akrabasindan daha iyi kimse bakamaz, ihtimam gosteremez. Ne kres, ne de bakici. O nedenle iyi ki de beni teyzeme emanet etmisler. Calisan annelerin en buyuk yardimcisi ve destekcisi bu tarz akrabalar olur hep, ve iyi ki bana da annemler kadar iyi bakan bir teyzem vardi o donemlerde de annemin yardimina kosmus oldu.

Sizin durumunuz farklı duruyor. Onu anlatmak istedim. Yaşça büyük nine dede size yazlikta arkadaşlık yapamaz. Ama kuzenler ve teyze çok farklı.

Kızım...

Hamdım, pişiyorum, yanmaya daha çok var...

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Üye

Hamdım, pişiyorum, yanmaya daha çok var...

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Harley Quinn

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Hayata inat gülümse...

Nirvana

Hayata inat gülümse...

Guru

Herşey eksik artık

Harley Quinn

Hayata inat gülümse...

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency