Kızımın göşyaşları😢

Gitmeyin.Hemde hiç.Bayramdir seyrandir el gibi ugrayin cikin bitti.Yasadiklarinizi unutabilirsiniz ama evladiniza yapilirsa unutmayin.Kimse evladimin goz yasindan onemli degil cunku.
aynı fikirdeyim. Dünya bir yana evladım bir yana!
Cok haklisiniz defalarca bu karari aldim ama annem sonucta kalbi kirilmasin istedim hep.Anbem hakki var sonucta uzerimmde,gelmeyince küsüyor hasta oluyor bu seferde vicdanim el vermiyor.Gercekten ne yapacagimi sasirdim
kızınıza bunu yaşatmaya hakkınız yok. Kızınız artık 12 yaşında, tatilde madem bu kadar istiyorsunuz annenizi görmeyi kızı babasının yanında bırakın. Gündüzleri evde yalnız kalabilecek yaşta. Gidin annenizi 2 gün görün evinize geri dönün. Annemde annem. Koca kadın olmuşsunuz artık. Kendinizi ezdirmeseniz artık.? (annemle telefonda bile görüşmüyorum, o da ayrımcılık yaptığı için. Çocuklarım sorduğunda bizi sevmediği için görüşmediğimi söyledim)
bende çok sinir oldum.
 

bir de annem vicdanım sızlıyor diyor
bu iletişimsizliği de anlamıyorum valla gitmem anneme de derim ki "anne her seferinde bizi çağırıyorsun her seferinde yine aynı şey. ben istenmediğim yere gelmek istemiyorum. kızıma davranış şeklini ayrımcılığını da beğenmiyorum. o nedenle gelmiyorum, gelip kendimi de kızımı da üzemem" o desin sen yanlış düşünüyorsun, sen nasıl düşünüyorsun ablanı kıskanıyorsun bilmem ne diyecek tabi ki, yok ben diğer kardeşini seviyorum diyecek hali yok zaten!
hiç de sinirlenmem derim sen istediğini düşün ben ne hissettiğimi bilirim, bundan sonra böyle. sen sevdiğin insanlar ol. bak bakalım noluyor sonrasında.
kızımı da atmam hiç ortaya, "ben" gözlemledim, kızıma davranışını "ben" beğenmiyorum derim.
 
Donun evinize anlasinlar. Anne de olsa hatali. Bu duyguyu hicbir cocugun yasamasina dayanamam. Ben olsam donerdim. Kusmeyin ama durumu da guzelce anlatin derim. Anne de olsa kimsenin ne sizi ne de cocugunuzu bu kadar uzmeye hakki yok.
 
Kaç gündür orada kalıyorsunuz?
3 günlüğüne gitseniz bunları yaşamaz, kıymetli olursunuz.
Uzun uzun yada sık giderseniz, yuz göz olursunuz.
Anneniz küsmesin, kensi gelsin arada.
Anne sizin anneniz, varsa analik hakki, siz odeyin, çocuğunuza bu şekilde bedel ödetmeye hakkınız yok.
Ilk defa değilmiş, daha önce de olmuş, neden ısrarla çocuğu yanınızda sürüklediniz?
Birakin babaannesine, 3 gün tek başınıza gidin dönün.
Anneniz de çok ozluyorsa çıksın gelsin.
 
Evinizde oturun çocuğun psikolojisini bozacaksınız.
 
Gidin ama gidip de uzunca kalıp yüz göz olmadan geri dönün. 4-5 gün fazla bile.
Eminim ablaniz sizin gibi naif bile değildir.
Annenizi de kiriyordur ama yine kıymetli olan boyleleri oluyor.
Siz istediğiniz kadar yaranmaya ( afedersiniz kaba bir tabir ama tam ifadesi bu) çalışın olmayacak. Biraz mesafe size iyi gelir. Geçmişi de unutun. Unutmazsaniz size yük olur. İşin içinden cikamiyorsaniz da bir yardım alın.
 
Bakin eğer ki bu ayırımdan eminseniz. Demek ki sizin deli tarafınızı görmelerinin zamanı gelmiş. .
Bütün düşüncelerinizi ya annenizle sakince konuşup duygularınızı anlamasını sağlayın. .
Yada güzel bir sinir kriziyle anlatın.
Sonrada toplanın evinize gidin. .

Sonrada kendinizi toparlayın, çekirdek ailenizle mutlu ,güzel tatiller yapın bırakın böyle annenin evine gidip gelmeyi. .Onlar sizi özlesin, arasın, sorsun. .
Tepkinizi lütfen evladınız için verin.
 
O kadar haklısın ki. Eşimin ailesinde gördüm bende bunu. Beni sevsinler diye çabalamadım hiç ama saygıda sevgidede kusur etmedim onlarda anlam veremediğim şekilde hoşlanmadılar hep benden. Şimdi düşünüyorumda kayınvalidemin beni sevmeye gönlü yokmuşki zaten.
 
Dogru karsi cinsle alakali bu soylediklerim kesinlikle dogru olmaz ama ben akraba iliskilerinden bahsetmek istemistim mesela dizi ornegi verdiniz aklima istanbullu gelin geldi ordaki sureyyanin kacmayisi anlatmak istedigim tamda o karakter tabiki kucucuk cocuktan bunu beklemek zor . Sevilmek dunyadaki en guzel sey baskasinin sizi zorla sevmesini beklemek kadar kotu bisey olamaz ama benim demek istedigim annanesi bu kadar sevgisiz kalamaz torununa azcik zaman gecirmek birbirini tanimalari gerekiyo bence . Ben demiyorumki uzulsun suanda yaptigi kucuk birsey sonrasinda cok guzel adimlar olabilir diyorum tabiki bunlari zorla yaptirtmamak gerek annesi fikrini alip boyle yapsan soyle olabilir demesi ve cocugun kendi iradesiyle oyle davranmasi lazim
 
Vallahi böyle muamele gördüğünüz yere her fırsatta gitmeyin bence sizin amacınız kızınız anneannesnden sogumasn değilmi gittikçe ve bu ayrımcılığı gördükçe dahada soğuyacak en iyisi o sabiyi daha fazla uzmemek ve yaralamamak senede bir bayramlarda gidip 2 3 gün kalıp dönün benim anneannemde böyleydi dayımın kızlarına başka bize başka davranırdı şimdi nefret ediyorum ama benim hayatımı hiç birşekilde etkilemeyen biri görmüyorum bile yıllardır eksikliğide yok kızınz herşeyden daha önemli o nerde mutluysa öyle olsun.
 
Yapmanız şey bariz bir şekilde belli aslında. Ama ötekileştirildiğiniz yer kendi annenizin evi olunca kondurmak istemiyorsunuz.

Sorgulamayı bırakın, neden ben, nasıl olur bu, ben de mi var birşey diye sorgulamayı bırakın ve çocuğunuzu, iliklerine kadar hissettiği bu ayrım ortamından uzaklaştırın.
Eşiniz iyi, ailesi iyi neden her tatilde kötü davranılan anne evi?
 
Kaç gündür oradasınız
 
Somut olarak ne yaptığını yazmamıssınz sanırım,
Butun tatili orda geçirmek zorunda değilsiniz.
Gelmissinz ,görmussunuz ailenizi tmm donun evinize.
Bukadar herseyi dramatiklestirmeyın yahu.
Belliki kızınız da sizdn görüyor uzuluyor.
Kocaman kadınlarız.
 
Tabiki ben yanlis dusunebilirim ama oradakiler anne ve kiz yabanci degilki sevmesini isterkende ayni sey olmuyormu kendimizi sevdirmeye calismiyormuyuz ve cocuklar zorluklarla mucadele etmeli oyuzden kacmak cozum degil
Burada kendi evladına sevgi verememiş bir anne var. Oysa insan evladını sevmez mi ya? Bu bir içgüdüdür, çaba bile gerektirmez. Eğer psikolojik sorunlarınız yoksa, dünyada yapılabilecek en kolay şeydir evladını sevmek, bunu göstermek. Doğurmadığı evlatlarını bile nasıl sarıp sarmalıyor gerçekten anne olan kadınlar. Kan bağıyla filan da alakası yok bunun. Tamamen ruh meselesi ve konu sahibinin annesi o ruha sahip değil.

Ayrımcılık denen şeye uğradınız mı bilmiyorum. Ben yaşadım. Babaannem ve dedemin bir tane bir numaralı torunları vardı, kardeşimle bense sürekli ikinci sınıf torun konumundaydık. Çocuk kalbini nasıl yaralayan bir şey anlatamam. 35 yaşıma gelmişim, bazı olayları hala içim burkularak hatırlarım. Neden yani, el kadar çocuklara bunu yaşatmanın haklı bir gerekçesi olabilir mi? Bir de bu akılsızların sevgisini kazanmak için uğraşalım... Oldu. Bu zorluklarla mücadele edip, çocukların karakterini geliştirecek bir şey değil bence. Tam tersine gururunu kıracak, dik durmasını engelleyecek, sevgi kazanmak için gerekirse ezilip büzülmesi gerektiğini zannetmesine sebep olacak bir davranış.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…