KK'da ve Hayatta Yalnızlık


İçtenliğin için minnettarım,
Mesajları görünce, içtenliği görünce mutluluğumu tarif edemem. Çok sağ olun. Eğer görecek günler varsa, doktor olmak isterim. Öyle ki hayatın gözler önünden akıp gittiği bir oda da o ana tanık olmak ve elimden gelenin en iyisini yapmak benim mutluluk kaynağım olacaktır.
Sene sonuna yaşayacak günlerimiz olursa yazarım buradan tıp fakültesi diye, puanlarım fena sayılmaz ve en azından insana öyle ya da böyle bir uğraş veriyor.
 

Zor yazılmış bir mesaja zor yazılmış bir cevap;
Doğrudur Allah'ım yoluma çukurlar koymuşsa bu olumlu bir şeydir. Olumlu görmek gerekir. Nitekim nice düz yolda kaza yapanlar var, düz yoldan yanlış yola sapanlar... Umarım sapmadan kazasız belasız tamamlarım yolumu, yoksa yavaş gitmişim çukurlu yolda gitmişim pek önemi yok. Yeter ki ulaşacağım yer doğru yer olsun...
Sabır.
Teşekkür ederim içtenliğin için, vakit ayırdığın için...
 
tatlim sen yalniz degilsin bundan sonra biz variz.tamam belki uzagiz bir birimize belki yuzumuzu bile goremicez hic bi zaman.ama inan ki insan onu hic tanimayan insanlarla dertlesmeyi daha cok seviyo.
ben hep yataga yattigimda ve ya gun icinde beynimde kk daki arkadaslarimi dusunuyorum hep.cunku ben ev kadiniyim ve sizden baska arkadaslarim yok.sizin skintiniz benim icin de skinti sizin sevinciniz bana da sevinc.inaniyorum ki burayi yalnizca sanal alem gibi gormeyenler coktur.
 

Teşekkür ediyorum, öyle gerçekten insanın genelde tanıdıkları sürekli görüşüp bir şeyler yaptıklarıyla pek dertleşme olanağı olmuyor ben bunu tam anlamıyla bilemem ama bunca sene internet ortamında konuştuğum yazıştığım kişilere bakılırsa öyle. İnsan tanımadığı insanlarla konuşup tanımadığı insanlarla bir şeyler paylaşınca daha bir rahatlıyor.
Tekrar teşekkür ederim...
 
canım nete girdim,önce senin konuna baktım maşallah ne güzel herkes yazmış senin adına çok mutlu oldum. canım yazı ifadenden insanlara karşı soğuk olduğunu bende farkettim.ama hiç yadırgamadım.çünkü bu yaşıma geldim bende insanlarla pek ilteşim kuramadım.annemi 9 yaşında kanserden kaybettim.3 kardeştik bizim için çok zordu.dedimya hayat insana çok farklı sorular soruyor sınamak için.babam evlendi 9 ay sonra kendinden 10 yaş büyük bir kadınla,hayat çekilmez oldu bundan sonra,hiç istemedi bizi olmadık eziyetler yaptı bize,ben izmirliyim,ayaz çok olur orada kışları,üçümüz elimizde el arabası üst yok baş yok ayakta çorap yok,odun almaya giderdik çok uzağa,babamın haberi olmazdı ,çalışırdı babam,gece gündüz 5 çocuğa bakmak için,sırtımda çok taşıdım yün çuvallarını üvey anne çocuklarına yorgan yaptırırdı ben götürürdüm yapılacak yere.ablam büyüktü benden 2 yaş kendini çok ezdirmedi ona ama ben küçüktüm sesim çıkmazdı hiç.babamdan para alırdı kızlara çeyiz alıcam diye,tabi yalan.gider oğullarına leğen kap kaçak alırdı,biz babamdan dantel ip almak için para isterdik,babam ne anlar çeyizden ne gerek var ölseniz onlar ziyan olur boşverin derdi.çok değil,2 yıl sonra ilkokul bitti.biizmde evde suyumuz ısınmıştı zaten.babam bir dabah erkenden bizi ist. götürdü koydu bir kuran kursuna,yaz tatiline kadar gelmedi,kurs paramızı bile başkası verdi,yıllarca.neyse 3 yılda öyle geçti yanlız yapayanlız.düşün bir permatik bile yoktu,malum yerleri makasla yapmaya çalışırdık.para üst baş ne gezer babam unutmuştu bizi.yaz tatili bile son 15 gün alır eylül gelemden koyardı kursa,çok ezildik horlandık orada. bodrum kattı kurs,böcekler gezerdi,ablam her gece korkudan ağlardı,ben hem kapı tarafına yatar ,hemde ablamı avuturdum.bu yaşımda tek başıma uyuyamam oda bende,kalmış işte belleğe öyle işlenmiş.ben 15 ablam 17 yalında elin evinden ,elimizde bir poşetle gelin gittik,hiç unutmam babamın arkadaşının hanımı onların evinden evlendik.mahalleyi dolaştık,ablama çeyiz toplamak için,kapıyı çalar 2 yetim öksüz kız var evleniyor bir şey vermek istermisiniz derdi yanımda gelen komşu,bunlar çok acı hiç unutmadığım unutamadığım acı hatıralar.sonrası nemi dahada beteri,benim imkanım yoktu,sen gibi,babam okurmusun diye sormadı bile,ablam baba biz hoca olucaz evlendirme bizi dedi.babamsa iki kızın namusunu ben koruyamam en iyisi evlenin bitsin bu çile dedi.ve evlendirdi,şimdi evlendiğim o güne lanet ediyorum,haytım kabus gibi karaktersiz ruh hastası bir adam ömrümü tüketiyor hergün ,dayanabiliyormuyum hayır sabır diyorum Rabbim sen görüyorsun diyorum.16 yaşında bir kızım 20 yaşunda bir oğlum var,sırf onların geleceği mahvolmasın diye ,ölüme gün sayıyorum.bunları sana annesiz ve babasız böyle hayatlarda var diye yazdım seni üzmek amacım değil ,diyeceğim şu ki bize sorulmadı hiç bir şey ,bizim hayatımıza önce babam sonra kocam karar verdi,ben hep kendimi aşağılık bir varlık olarak gördüm değersiz ve bir hiç olarak sevmedim hiç kendimi sevemedim,hep eksik hayatım hep yarım ,çocuklarım var hayatta bir tek benimde kimsem yok kocam hiç yok zaten anca kabus olarak var korku katıyor yaşamıma hep acizim zayıfım yanında kimliksiz biriyim hayatta,sen okucaksın ne güzel,kendi kendinin farkındasın.benliğini keşfetmişsin ,umutlarım yok demişsin sen kendini biliyorsun .hayatında yanlış kararlar vermiceksin seni çok iyi anlıyorum vede çok seviyorum tanımadım ama çok sevdim ne zaman istersen konuşuruz başını ağrıttım
 
Canım benim Allah kimseye kaldıramayacağı yükü vermez derler . Senin imtihanın da bu demek ki . Çok zor çok acı ama üstesinden gelmişsin ki bu yaşa gelmişsin . Hayırlısıyla liseyi bitirip iyi bir bölüm kazanarak hem hayatını kurtarır hem senin durumunda olanlara emsal olursun ablacım .
Allah yar ve yardımcın olsun . Bir abla olarak her zaman yanında olmaya hazırım .
 
Sanırım dışarıya karşı kapalı ve resmi durmak annesini kaybetmiş hemen herkesin ortak özelliği..
 

Aslında herkes yanlızdır da bunu ailesi arkdaşları yada sevgilisiyle paylaşır..Yoksa insanın yanlızkende hayattan keyif almayı bilmeli aksi takdirde bağımlı yaşar sürekli:) şu an benim yaptığım gibi..En doğrusu bence ortayı bulabilmektir..Oda sanırım bi erdemm..Yanlız kalmak tercih olsaydı ozaman sorun olmazdı ama zorunda kalınca kabullenmem zor oldu...Bunu ben yapamadım ama en azından farkındayım bi başkası daha erken kabullenebilir kimiside korkuların farkına varmadığı için düşmanını tanımaz...Bu sana kalmış bişey..
Korkma , kabullen ve istediğne odaklanırsan görüceksin daha kolay olacak...Ben bi süredir deniyorum faydasınıda gördüm..Hayatın çok daha başındasın herşeyi at üstünden sadece sevv ...Umarım hayat sana boşluklarını unutturacak çok güzel sevgiler yaşatırırr...
 
Allah yardimcin olsun, umarim en kisa zamanda yuvani kurar ve ozledigin, seni cok cok cok ama cooook mutlu edecek ailene kavusursun...
 
selam rast bugun nasilsin

Merhaba,
teşekkür ederim düşündüğün için umuyorum ki bu bir kaç gün sonra son bulmaz bir köz gibi görünüp kül olmaz. Çok sevindim beni hatırlamana, gerçekten.
Nasılım, bilmem. Sabaha karşı yattım sabahın pek de geç olmadığı bir saatte simit sarayında bir kahvaltı, pazar sebebiyle insanların bir bölümünün işe gidecek olmayışını bir bölümünün ise işe yetişmek için hızlı adımları... vs. vs. sentezledim. Sonra eve gelip bir iki eski türk filmi izledim, bir kaç konu tekrarıyla siyah örtüyü örttük yine gündüzün üstüne, sonra dışarı çıktım bir kaç saat dolaşıp kendimi yine evde buldum. Bu kadar ama yine de nasıl olduğum sorusuna bir cevap bulamadım.
 

rica ederim ne demek cnm benim kendini anlatis tarzin cok hos ya sanki bir sair yada yazarla konusur gibiyim ben soruna cevap vereyim bence iyisin
ALLAH CAN SAGLIGI VERSIN,bende senin gibi sabah karsi yattim sabah uyandim yine ayni seyler monotonlasmis bir hayat,sana sordum nasilsin diye ama kendim iyimiyim bilmiyorum:26:
 

Başımın zaten ağrımadığı gün sayısı yok, o yüzden sorun değil ne güzel bir şeyler paylaşıyoruz. Paylaşılan şey acı da olsa paylaşmak bence güzel. Ya da ben öyle düşünüyorum. Yazdıklarını büyük bir dikkatle okudum. Ne diyebileceğimi de bilemiyorum, senin yerinde olsam bir şekilde ölüme gün saymak yerine çok farklı şeyler düşünürdüm. Bir kurtuluş yolu arardım. Gerçi buradan her şeyi söylemesi kolay oluyor ama denerdim, düşünürdüm günlerce, nasıl kurtulabilirim diye. Düşündükçe de bir şeyler muhakkak çıkar. Öyle hemen her şeyi bırakıp kapıyı vur git demiyorum ki bunu yapamayacağını biliyorum, çünkü sürekli korku içindesin bunu kendin belirtmişsin. Ama insan düşündükçe açılır. Bence denemelisin. Hayat dediğimiz şey işte bazen de böyle şartlarda deniyor insanı. Dualarını eksik etme. Sonuç olarak öyle ya da böyle bir silahımız var. Kullanmalıyız bu silahımızı. Hem de bol bol.
 

Çok teşekkür ederim. Yıllar var ki geçip gidiyor belki arkamıza baktığımızda çok kısa geliyor ama bir ömür kimin hayatına bakarsan bak öyle çok da kolay geçmiş sayılmıyor. Herkesin hatırlayacağı bir acısı bir derdi bir tebessümü mutlaka oluyor. Hayat işte...
 
Son düzenleme:

Sadece sevmek yetmiyor inan bana.
İnsan sadece severek kendini kandırıyor, sadece seversin ama bir yanın hep beklenti içinde olur. Seversin ama sevilmeyi içten içe beklersin. Sadece seversen bir şeyler mutlaka eksik kalır.
Umarım gün gelir boşluklar kapanma seviyesini gelir. Tamamen kapanmayacağından adım gibi eminim ama kapanma seviyesine gelse, hafiflese benim için çok büyük bir mutluluk kaynağı olur.
 

"Sanki bir şair ya da yazarla konuşur gibiyim"
Gerçekten iyi bir yakalama sentezleme özelliğin var doğrudur amatör bir şair bir yazar diyelim. Bir isim ya da bir kitap ismi veremem ama yıllar sonra neden olmasın?
Monotonlaşmış bir hayat. Hiç sevmememe rağmen şuan içinde bulunduğum tam da bu. Monotonlaşmış bir hayat...
Ben farklı yaşamaya çalışırım ama genelde başaramam, ama iyi bir sentez uzmanına kafa tutabilirim.
İyi misin, bilmiyorsun. Ne güzel aynı durumda olmak güzel gibi.
Anlatsana...
 
kkeske bendede amatorde olsa bi sairlik yazarlik olabilseydi...
ne anlatiyim ki anlatsam roman olur dermisim

evliyim,gurbete geldim,ailem herkes uzakta dil sorunum var butun gun yanlizim,hergun ayni seyleri yapmakla geciyor aslinda yapmamak desem daha dogru cunku herseyi bosvereli bayagi oldu,ne eve nede kendime bakmaz oldum yenilik lazim ama ne,gezmeyi pek sevmem aslinda burdada gezecek bir yer yok ki gezsemde insanlarin dilini anlamiyorum malak gibi gezmeninde alemi yok eve kapandikca kapandim 2 yada 3 haftada bir esimden baska insan yuzu goruyorum boyle iste
 

Anladım, peki dili öğrenmenin bir yolu yok mu?
İnsan bir gün dışarı çıkar iki gün çıkar üçüncü gün bir kelime öğrenir. Bence değerlendir bu fırsatı. Sonra bulunduğun yerin tarihini araştırabilirsin, bu da iyi gelir insana. En olmadı fotoğraf çek, bu da oldukça rahatlatır insanı, güneşin doğuşu batışı insanlar telaş... bir sürü fotoğraf çek. Bu da cazip gelmediyse, roman oku. Benim vazgeçilmezimdir romanlar. Okudukça çok şey katar insana romanlar. Gerçekten sırtımı dayayacağım bir şey varsa o da romanlardır. Şiddetle tavsiye ederim. Öneri de bile bulunabilirim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…