Kültür farklılığı ve asla uyum sağlayamadığım eş ailesinin yaşantısı

Şimdi git istifa dilekçesi yaz da bi göster, sonra da o tipinin halini gör. Denendi,sonuç alındı.
 

Ya ben sizin pasif olduğunuzu değil de fazla hanımefendi olduğunuzu düşünüyorum ve bu karakter meselesi. Gözü açmakla alakalı falan değil. Ben mesela çok fevri biriyim hemen parlarim eskisine oranla daha sakinim biraz biraz torpuledim bu yönümü. Siz iyilikle çözmeye çalışan birisiniz.
 
Ya ben şimdi bu cevaba hüngür hüngür ağlarim ama. Çocuklar görmesin diye gözlerimi siliyorum şu an
 
Çünkü o da ailesi ile aynı fikirde erkek kardeşini istemiyorum evde diye kız kardeşiyle beni çekiştirmesi en çok eşimin işine geldi ki bak onlarda böyle düşünüyor demek istedi bir nevi herkes istediğini düşünür derken.Ben her zaman ikinci plandayım her zaman.Konuşmakla da olmuyor çünkü kendisiyle konuşulmuyor.
 
Hala başka yerde mi?
Eve döndü mü?
 
Ailede kadınlar hep ezildi mi?
Ya da anneniz sürekli alttan mi alın dedi
Bu yetişme tarzı ile alakalı olabilir
Ya ailedeki kadınlar eğitimli ve genellikle statü olarak üst meslekler.
kendi ayaklarinin üzerinde o kadar iyi durabiliyorlar ki eşlerine tenezzül etmeden her şeyi halldlediyorlar. Hal böyle olunca da asalak ve kendini bir halt sanan damatlarla dolu sülale. Yani sorumsuz insanlarla hayatlarını ömür boyu devam ettirmeyi doğru saniyorlar. Hatırlarsanız şu nişan alışverisinde parayı bizim kartimizla istemişlerdi.ben mağazadan çıkıp anneme "ben bu insanları istemiyorum yaptıkları şeye bak" dedim. Annem dedi ki "Hiç canini sıkma kimseye minnetin olmayacak, kendi kiyafetimi kendim aldım diye dusun güle güle giy. bosver onları" yani bizimkilerin kafa yapısı şu: onlar cahil görgüsüz insanlar, gördükleri o kadar, umursamaya değmez.
Ama işte bu mantık doğru bir mantık değil.
mesela ben ilk doğum yaptığımda eve 10 kişi dolustu. Gitmiyorlar. Kp falan da evde. Günlerce kaldılar aynı şehirde. Annem diyor ki "ne var onda? Doğum yapanın yanında kalınır."
Dun de diyor ki büyük görümcen onların içinde en iyisi. Ya dedim ben onun şehir disindaki evine ilk kez gittiğimde hamileydim, karşıma geçip ağzını eğerek beni taklit etti. Annem diyor ki herkes birbirine yapıyor onu.
 
İşte dediğim gibi anneden kaynaklanıyor.
Anneniz ilginçmiş.
Aşırı toleranslı.
Başka anne olay çıkarırdı o durumlarda.
Benim annem de ben çocuklarimi millete hizmet etsin diye dogurmadim der.
Ben onları okuttum ettim saygı gorsunler diye der.
Bu tarz beklentileri varsa ona göre kız alsalarmis der ki annem istemeye geldiklerinde benim kızım alışkın değil haberiniz olsun tarzı kaç kere söyledi.
 
İşte hep diyorum ya ben hangi adımı atarsam hep tek atacağım. İki çocukla tek başıma güçlü olacağım. Bu çok zor. Ya ben hatırlıyorum, ilkokula başladığımda ilk gün beni komşumuzun ikinci sınıfa giden kızı götürdü. Ondan sonra da her işimi hep tek hallettim. Arkasında dayanacak kimse olmayan bir insan özgüvenli olabilir mi?
Ha sanmayın ki annem korkak biri. Yok milletin canına okur çocukları için(!) Ama.gel gör ki bunları sorun olarak görmüyor. Hatta bazen onu uyaririm bize sesini yükseltme diye. Ne var onda, siz anne gormemissiniz der. Anneler çocuklarını nasıl dövüyor neler söylüyor der.
 
İki çocuk tek başına kolay değil.
Bu durumda devam edecekseniz de ezdirmeden edin işte.
Yoksa kimsenin hayati dört dörtlük değil.
 
İki çocuk tek başına kolay değil.
Bu durumda devam edecekseniz de ezdirmeden edin işte.
Yoksa kimsenin hayati dört dörtlük değil.
İşte ne kadar ezdirmezsem...
Artık paramı vermiyorum ama yine bakıcı parası falan bende. Onu vermiyor.
Ev işleri, yemek vs artık tek başıma üstüme almiyorum. Zorunlu olmadıkça onunla konuşmuyorum. O kadar
 
Eşinizle aynı evde kalıyor ama konuşmuyor musunuz kusura bakmayın ben sizin konunuzu bilmediğim için anlayamadım
 
Eşinizle aynı evde kalıyor ama konuşmuyor musunuz kusura bakmayın ben sizin konunuzu bilmediğim için anlayamadım
Evet, bana yıllarca psikolojik ve ekonomik zorbalık yaptı. Ben bundan rahatsız olsam da bunun bir zorbalık olduğunu anlamadım konduramadim. Sorun bende sanıp doktora gittim, antidepresan kullandım. En son lohusayken bana ailesiyle çok büyük bir kazık attığını öğrendim. Ailesini aradım, net bir dille rahatsızlığımi dile getirdim. Babası da bana hakaret etti. Ben de yılların hanimefendiligini bozup laflarıni aynen iade ettim. Eş kişisine de rest çektim. Ama o özür dileyip hatasını telafi etmek yerine benimle inatlasmaya başladı ve ailemle de görüşmeyi kesti. Ben de geri adım atmadim. Çocuklar çok küçük diye gitmeye cesaret edip yeni bir duzen kuramadım.
 
Mesleğiniz varsa çalışıyorsanız kimseyi dinlemeden mutsuz olduğunuz bir evliliği bitirin bence…Zaten bitirdikten sonra anneniz artık olan oldu boşandılar diye düşünüp bu sefer sizin yanınızda olur belki
 
Annem yanımda değil diye bir şey yok da kafa yapilarimiz farklı. Yani tek başıma mücadele ediyorum bu asalak insanlarla. Onlar da bunun farkındalar ve rahatça at kosturuyorlar
 
Ama arkadaşların da dediği gibi eşinizin kabile yaşantısı, ailesiyle istişare edip size emrivaki yapması, sizin tepkinize rağmen umursamasi, sizi yok sayması aynı. Aradaki fark benim eşim çantasını alıp gitmezdi, ben gidene kadar zorbalığa devam ederdi
 
Ev işleri ve yemeği her zaman birlikte mi yapıyorsunuz o zaman konuşmanız gerekir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…