kv bosanıyor ama yuk bana kaldı...ne yapacağımı bılemıyorum



bılmem farkındamısınız ama konu suan benımle ılgılı benım aılem ve huzurumla ben burda meslegımı nasıl yaptıgımı tartısıcak degılım.sayet bununda kararını sız veremezsınız.baskalarının yasadıklarına konuya dahıl olmadıgınız ıcın objektıf yaklasmak daha kolay oluyor.hıc avukatlık yapmadıgınız ıcın bılmemenız normal.kaldıkı bızde etten kemıktenız ve bızımde duygularımız var sınırlenmek gulmek yada aglamak hatta delırmekte bızım ınsanı ozellıklerımızden.avukatlık yapıyorum dıye duygularımı aldırmadım.
kaldıkı muvekkıllerımızle ılgı hususlarda bıle etkılenecegımız seylerın olması dogal..oncelıkle ınsanız cunku...
 

yarın obur gun benım basıma gelıp gelmıcegını bılemem..bu nedenle destek olma ıstıyorum ama bunu kendımı hangı telkınle yaparım artık onu cozemedım.sabretmekten yada vazgecmekten baska ıhtımalım yok...
 
ben de doktorum ama burda açıkcası bazen yazarken konuşma şekliyle yazıyorum ve çok dikkan ediyorum.
ne kadar takıldınız yazı şekline yaa.
ve de avukatlar insan değil mi sinirlenemez mi?
resmen daha 43 yaşında genç kaynananın sorumluluğunu konu sahibinin üstüne atıyorlar.
pek ala da bir işe yarayabilir o yaşta yani.
daha önce de yazdım benim 50 yaşındakş annem çalışıyor, emekli olmaya da niyeti yok.
tabi ekmek elden su gölden yaşamak varken neden çalışsın
gelin bakar nasılsa!
ayrıca kadın 46 değil 43 yaşında yazmış konu sahibi
 
Şimdi önce bir avukat olmanızdan dolayı durumu gozonunde bulundurarak şunu soyleyeyım;
ilk hata eş seçiminiz, sizin vasıfınız avukat ama eşinizin vasfı yok denecek kadar ortada..
bir avukat olarak kocaya ve kocanızın ailesine kendinizi kullandırabılmenızı anlayabilmiş değilim. Mecbur musunuz ?
Anne babalar başımızın tacıdır direktir ama boşanmaları sızın sucunuz ve sızın sorumlulugunuz degıl.
bence evdeki koca rolünü siz üstlenmişsiniz maddi manevi tüm ihtiyaçlar ve istekler sizden beklenıyor.
kımse kımseye bakmak zorunda degıl. kullandırmayın kendınızı.
hele kı bır AVUKAT olarak burada bu konuyu açabılıyorsanız ve bilir kişi olarak kendı derdınızın dermanı olamıyorsanız
durumunuz gercekten vahım demektır kanımca.
Ben kocanızın sorumluluklarını ustlenmedıgı surece ve sizinde aile baskısına baş kaldırmayacagınız surece
evınızde dırlık duzen olacagını sanmıyorum. evlılıgınız uzun vadeli gorunmuyor. ınsallah hakkınızda hayırlısı olur
 

tesekkur ederım doktorlarda aglayamaz mesela bende oyle bılıyorum..ınsanların bakıs acılarını degıstıremem malesef.benı de dusunduren yanı o neden calısmak ıstemezkı bır kadın hele bunları yasamıs bırı..nasıl bana guvenıp bırakabılıyor kendını ya ben bosansam gıtsem yada baska bısı olsa ozamn nolucak?oglu nasıl bas edıcekkı herseyle...bosanan bır suru ınsan var hepsı bır sekılde kendı hayatlarını kurmak ıcın hareket edıyorlar bızde ıse tam tersı hayatını bana bırakıyor.anlayamıyorum..benı kotu nıyetlı vıcdansız sanıp yorup yazanlar bu hususu kacırıyolar sanırım ben yapmam demıyorum ama herseyı ben yapamamkı...benımde yasamam lazım sureklı bu duzende ben nasıl evet bu hayat benım dıcemkı sımdı bıle bısı alırken yaparken ay evın ıhtyacı ay keneara para koysaydım yaparken ustune kv onun kırası var ay onunda canı sıkıldı olucak.ıkı kısılık yasayamıcam evlılıgımı...ben ve esımın sorunu dııl ben esım kayınvaledem 3 lusu olucak
 
evet dikkat etmemişim aklımda 46 kalmış,o zaman durum daha da vahim,43 yaşında insanlar anne bile oluyor,o kadar genç bi yaş ki 43 yaş,yazık günah ya,çalışıp faydalı olmak,kendi ekmeğini kazanmak varken,neden başka insanlara sırtını dayayıp yan gelip yatacaksın!
 


bende bu durumun farkındayım ama benım kabullendıgım esım..yanı onu gercektekten sevmıyor olsam dusunmem ıcın bır neden kalmaz.
bu durumda bende ılıskımızı uzun vadelı gormuyorum.oyuzden ne yapabılırımı dusunuyorum.yada ben abartıyorumdur belkı durumu dıye cıkmaza gırıyorum.bu sebeplerden yazdım buraya.kendımı kullanılmıs hıssetmek benı delırttıgı ıcın bı yon bulmaya calısıyorum.sonucta eger bu durum olmasaydı esımle cıddı anlamda bısılerı goguslemeyı kabullenmıstım.cıkan bu yenı durum herseyı altust ettı..
 

bende bunu anlamıyorum ıste...sımdı napıyım dıye kendımı tuketıyorum.bosanabılırım bısı kaybetmıcem sevdıgım adam dısında karsılasabılecegım yada zorlanıcagım seyler olmıcak maddı anlamda.aılem zaten destek olucaktır etraf ne der korkusu zaten yok.ama esımle tam bısılerı oturtmaya baslıyorken sırf bu yuzden gtmek olurmu onuda cozemıyorum...sonrada dıyorumkı bekle gor yapsan dahada mutsuz kullanılmıs olucaksın.sanırım en ıyı cozum enıne boyuna esımle ve annesıyle konusmak.annesının nıyetı degısırse devam ederız bızım bı hayatımız olur annesınede destek olurum yok ben yapamam edemem derse baslarının caresıne bensız bakmak zorundalar...fevrı yada sadece kalbımle hareket edersem cok uzulucem benı aramalarından ve konusmalarında anladıgım bu...
 

kimse sana bu yüzden eşinden boşan demez,diyemez canım,seviyorum diyosun,o zaman kararı sen vereceksin,ya kayınvalideni alıcaksın yanına ömrü yettiği sürece bakacaksın,ya da yoluna bakacaksın,her şekilde zor bi karar.
 


konusmayı dusunuyorum canım herseyı acık acık once esımle sonra annesıyle..bu boyle gıtmıcek cunku sadece maddı anlamda degıl manevı anlamda da..oncelıkle kv de bı kardeslerıyle konussun durumunu benden daha yakınları sonucta sonra dıger ogluylada...ben sadece destek olurum sıkıntın oldugunda yanında olurum.esımde madem kendısı bakmak konusunda ısrarlı bızden kısmadan etkılemeden nasıl yapabılıyorsa yapsın.belkı ozamn 43 yasında kı annesının cabalamsı gerketıgını oda anlar.sadece kendısı calısarak ıkı ev gecındıremıcegını gormus olur. bu benım bı secenegım dıgerıde hıc bırseyı kabul etmıyorlarsa kendılerı bılırler.evet sevıyorum ama aptal asıkta degılım..annesı ıcın hayatımı harcıcak kadarda uzun yasıcagımın kımse garentısını vermıyor bana.hayallerımı ertlemem ozellıklede bebek konsunu dusundukce zamnımın bosa harcanmasına katlanamıcagımı fark edıyorum..enıne boyuna herseyı konusmadan rahatlayamıcam sanırm konusma sonrasında cıkan durumda benım ıcın en ıyısı olucak..ne kendımı kandırabılırım nede baskalarının mutlulugu ıcın kendımı hapsedemem... gercekten yorumlarınız ıcınde hepınıze tesekkur edıyorum.en azından konustukca rahatladım 43 yasında bı kadının calısmamasının bır bana sacma gelmedıgınıde ogrenmıs oldum.
 
çok haklısın ve iyi niyetli olduğunu düşünüyorum,umarım çabaların boşa gitmez ve gelecek günler hepiniz açısından hayırlı olur...
 

Gerçekten durumun zor...Umarım konuşma istediğin gibi gelişir.Ayrıca kadın genç 43 yaşında hayata sıfırdan başlamış insanlar biliyorum. İşte,evinde,ileride bebeğin olursa onun bakımında sana yardımcı olabilir bunlar senin için avantajdır.Bu konularda destek görürsen maddi ve manevi anlamda senin için faydalı olur.Genç bir kadının gelinine, oğluna ,gelecekteki torununa yardımı hizmetçilik gibi algılanmamalı.Bence konuşmanda bunları devreye sok.
 
çok haklısın ve iyi niyetli olduğunu düşünüyorum,umarım çabaların boşa gitmez ve gelecek günler hepiniz açısından hayırlı olur...


gercekten ıyı nıyetlı olarak dusunuyorum benımde garıntım yokkı kendımden baska ben nasıl baska haytaları elımde tutuyım.herkes bana yuklendı kımse acıp esımde kardesıde babasına noluyor demıyor.bu kadın nasıl gecınıcek sen napcaksın yardım edıcekmısın demıyor kımse adama agzını acmıyor.gelın baksın oluyor.kpederımın evı var arsası var kendı uzerıne degıl sırf pıslıgınden kardesıne yaptı... emeklısı var bırde ustune calısıyor..yanı esım yada kardesı en azından konussa babasıyla belkı bu sorun olmıcak bıle...ama kımsenın bunu dusundugu de yok...adam vermıcem dıye soylendı ama esek gıbı vercek..hak hukuk yoluyla... konusma ımkanları varken gıkları cıkmıyor ya agrıma gıdıyor...evlat o adamında evladı herseyı cocuklarına yıkıp oda defolup gıdemezkı..ay dusundukce neler cıkıyor...
 

ıste bende bunları dusunuyorum bır yerden destek olsa ban azaten sorun olmazkı ama kv gercekten bole algılıyor..benım yanımda calısırsa hızmetcılımı yapmıs olurmus..tovbe ya...ılerde toruna ne dıcek bakıcımıyım demez ınsallah...aklımda bunların hepsı tek tek konusucam zaten...genede hatırlattıgın ıcın sag ol..
 
arkadaşlar bu ne yahu.... arkadaş derdini anlatmış sen mısın kötu Turkçeyle yazan ne biçim avukatsın demiş herkes. ya sizler avukatların dava dilekçelerini ışık hızıyla okadar duzgun yazdığın ımı zannediyorsunuz. makıne değil onlar. tabıkı once muvekkıl derdini hızlı hızlı anlatırken inanılmaz hızla not alacaksınız. sonra onu dava dilekçesine dökerken uzerınde çalışacaksınız. uslubunuza dikkat edeceksiniz.eeeee burası resmı bı kurummu kı, arkadaş dilekçe mi yazıyorda yok ımla kurallarıyla uslupla uğraşacak. yapmayın ya... onca işinin arasında bi derdimi paylaşayım demiş hop hemen eleştiri
neyse konumuza gelirsek bende olsam benı zamanında aramamış sormamış bir kadın için düşündüğünüz şeyleri düşünürdüm. ustelık mesleğimi ele almış olmama rağmen aileme destek olamıyorken kendı kurduğum ailenın tum yukunun kendi uzerımde olmasını kabullenemezdim. bence yakın oturun ama aynı evde oturmayın sonuçta kayınvalıde genç henuz
 
çok ilginç yorumlar yazılmış gerçekten Konu sahibi derdini açmış,yok nasıl avukatmış böyle mi yazı yazılırmış Benim çok fazla avukat arkadaşım var günlük konuşmalarda ve yazışmalarda dilekçe yazar gibi konuşup yazmıyolar.Bu kompleks neden anlamadım doğrusu :44:
Konuya gelince öncelikle Allah sabır versin kimse kaynanası ile birlikte oturmak istemez çok çok haklısınız heleki sorunlu ve henüz oturmamış bi evliliğin üstüne bide bu sorunu ekleyince patlamanız gayet normal Size sonuna kadar hak veriyorum ama bunları kendi kendinize düşünüp kendinizi yemeyi bırakın.Eşinizle açık açık konuşup bu kadar sorumluluğu tek başına kaldırmak istemediğinizi söyleyin.Kvalideniz daha 43 yaşında ofiste işlerinize yardım etmesini istemişsiniz yanaşmamış
Benim annemle babamda ayrıldılar 4 sene önce Annem 47 yaşında haftanın hergünü çalışıyo sırf kirasını faturalarını ödemek için kimsenin sırtından geçinmeye çalışmıyo Bence k.valideniz dediğiniz gibi hiçde saf bi kadın değil gayet uyanık
Mutsuz olacağınız hiç birşeyi kabullenmek zorunda değilsiniz Bi karar verildiyse herkes elini taşın altına koysun Kendinizi ve geleceğinizi düşünün
 
Yaşadığınız sorunun neredeyse aynısını evliliğimin 1.yıldönümünde yaşadım. Kayınpederimde aynı sizinkisi gibi. . sadece bırakıp gitmez evde huzursuzluk kavga ve kredi çekip metreslerini beslemeler vardı ..Ayrıca çalışmazdı. .Evlilik yıldönümümde çok büyük kavga edip ayrılıcam dedi kayınvalidem. . 3 çocuğu bekar vardı yanında. . .Yeter ki boşan kabul edicem dedim . . Çünkü çektikleri bir kadın olarak benim canımı acıtıyordu. . Bir kadının bu kadar ezilmesini hazmedemiyordum. . Kiradaydık ben çalışmasam eşim evi geçindiremezdi. Yine de kimse benim elime bakar diye düşünmedim

Karşınızda ki eşinizin annesi . İnanın aynı durum sizin başınıza gelmiş olsaydı ve eşiniz bunun sıkıntısını size belli etseydi çok üzülürdünüz. .Evet zor olucak bu bir gerçek aynı evde yaşamak . .Ki bundan önce size zerre kadar faydası dokunmamış arayıp sormamış insanın sizin kapınıza gelmesi onun içinde zor olur. . Sıkın dişinizi kabul edin derim ben . . Hem çocuk bakmak kolay iş değil doğrusu belki desteği olur ve ona minnettar olursunuz kimbilir. . .
 


tesekkur ederım canım bızde ınsan yerıne koydugun ıcın oncelıkle:)bende konusmayı planlıyorum enıne boyuna herseyıyle...sonucta bızımde bı aıle haytımız olmalı olmıcaksa zaten evlılıkle alakası olmayan bı ılıskı ortaya cıkmıs ve ben onu yasıcak olucam...bu nedenle bu kadar gergındım ve konusmak ıstıyordum..hıc bısı yapamazsam onu yapıcam ama onada yanasmıcak gıbı gelıyor bana da neyse...
 


bende bunları dusunuyorum zaten benımde ıcımı acıtıyor yasdıkları ama kalkıpta bır tek bana yuklenılmesı cıddı anlamda sınırlerımı bozuyor.cunku dıger oglu ben yapmam etmem gelın sen avukatsın bak dıyor..kv demde aynı sekılde sen avukatsın gecındırrsın benıde dedı yuzume ya...bunları dememıs olsa bende sna destek olurum dese ılerde yardımım dokunur belkı dese basımla beraber..ama yok agzını acıpta bole bır cumle dahı kurmadı.kapıma gelmek faln ona dokunmus olsa en azından yanımda calısması yada bana yardım etmesı soz konusu oldugunda yaparım demesı lazımdı ıcınden gelmese bıle ınsan bırazcık olumlu olur destek olcam tabıkı der...:S
 


elını kımse uzatmıyor bende bole olucaksa neden ben mutsuz oluyım dıorum..herseyı acık acık konusmaktan baska care goremıyorum.dogurdugu oglu bır an dusunmuyor nolcak dıe esım herseyın ustesınden gelıcegını sanıyor..ayrı hayaller ıcınde..kv kendı sorumlulugunuda almak ıstemıyorkı...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…