Lisans mezunu evli calismayan hanimlar

bilemedim ozaman benim bunalmama bir sebepte en azindan evde annemin oldugu konusacak birinin var oldugu bir evden yapayalniz kaldigim bir eve tasinmak oldu bi ara kendi kendime konustugumu biseyler dusunup gulumsedigimi farkedince dur demek zorunda kaldim kendime insallah kendinizi oyalayacak bir seyler bulabilirsiniz
Evde yalniz degilim tabi. (Fiziksel olarak)
 
Ben mezun olduğum sene aöf bürosunda bir görevli bana siz 2 yıllık tercih edemezsiniz, 4 yıllıksınız demişti. Sonradan sistem mi değişti? Benim bildiğim 4 yıllık lisans mezunları 2 yıllık açıköğretim programı seçemiyordu çünkü.
4 yillik orgun okurken 2 yillik baska bolume kayit oldum sonrada mezun oldum
2yilliklar 4 yillik secemiyor dgs yapmak icin gecisr yonlendiriyorlar
 
4 yillik orgun okurken 2 yillik baska bolume kayit oldum sonrada mezun oldum
2yilliklar 4 yillik secemiyor dgs yapmak icin gecisr yonlendiriyorlar
Anladım, ben yaklaşık 10-15 sene önce mezun olmuş olarak gitmiştim AÖF bürosuna. Oradaki çalışan bana öyle söylemişti. Ya mezun olanlarda sistem farklıdır ya da oradaki eleman yanlış biliyordu demek ki
 
Ben yorumlardan şunu anladım: İşi elinin altında olan, istediği zaman geri dönebilecek durumda bulunan üyeler ev hayatını seviyor hatta evde kaldığı süreyi uzatmak istiyor. Ama işle ilgili bir bağlantısı ve geri dönüş umudu şimdilik olmayıp tamamen ev hayatına mahkum olanlar tüm emeklerinin boşa gittiğini düşünüyorlar ve kendilerini genellikle işe yaramaz hissediyorlar. Düşünüyorum da bir işim olsa, başlayıp başlamamak benim insiyatifimde olsa ben de severdim evi heralde
Aynen supersonik ozetlemissiniz
 
Ben de adi batasica sosyal bilgiler ogretmenligi mezunuyum bu bolumu okumak istiyor muydum HAYIR bu bolumden mezun olup bu isi yapmak istiyor muydum koca bir HAYIR gazetecilik istiyordum karakterime daha uygun gelecekte yapmaktan buyuk bir zevk duyacagim eminim ufkumu genisletecek ruhumu hep dinc tutacak bir bolumdu lakin ailem izin vermedi issiz kalirmisim ogretmwnlik olmez meslekmis is hep olurmus peki sonuc ne oldu sonuc yedi yildir atanamayan evde gunden gune körelen lisans mezunu inglizce kurslara hatrisayilir paralar yatirmis sertifika sahibi bir ev kadini oldum.31 yasindayim ikinci cocugum da oldu ohhh kalk kahvalti hazirla evi temizle topla supur sil yemek yap cocujlarla ilgilen aksami et yorgunluktan ruhunu teslim etmiscesine yataga gir ...mutlumuyum evet cocuklarimla mutluyum ama icimde hic bitmeyen bir sıkılma bogulma duygusu yetersizlik.duygusu ve bosa gecen senelerrrr ahh diyorum keske başa donebilsem keske ...
 
Lisans mezunu evli ve cesitli nedenlerle calismayip hayatindan memmun olan varmi aranizda.bircok ruhsal sorunlara uol acti bende.zaten var olan sorunlari unutmama degil buyutmeme sebep oldu.depresyonuma depresyon katti.acaba depresyonsuz ev hanimi varmi.yollari neler
Bende çalışmıyorum ama çocuk düşündüğüm için.. sizin başka da sorunlarınız varmış, insan dışarda olunca bir nebze unutuyor da evde zor gibi. çalışmıyorsanız da başka aktiviteler yapabilirsiniz ,ben spora gidiyorum mesela.
 
Lisans mezunu olup iyi bir iş sahibi olabilecek kişilerin zevk için calismalalarina pek inanamiyorum. Halk Eğitim kursuna gitmek, kahve çay günleri vs vs.. İlerde bir gün aynı üniversiteden mezun kariyer sahibi olmuş arkadaşlarıni görünce içine oturur insanın. Benim çevremde de var bu tarz hanımlardan pek çoğu is bulamıyor ama evde mutluyum diyerek kendilerini kandiriyorlar. O kadar yıl oku git evde otur açık açık is bulamıyorum de kabul de mutluyum çocuk bakıyorum lafları pekte inanılır gibi değil

Lisans mezunuyum ve çalışıyorum. Isimi de seviyorum. Ama maddi durumum yetecek olsa vallahi çalışmam.
Her günümü diledigim gibi gecirmek varken 6 gün çalısıp her şeyi bir güne sığdırmak; istedigim gibi gezmek tatil yapmak varken butun yil alti ustu 2 haftalik yillik izini beklemek bence cok mantikli degil.
Arkadaslarim kariyer yapsa ne olur? Ben hayatimi yasadim bir daha mi gelicem dunyaya?
 
Ben de adi batasica sosyal bilgiler ogretmenligi mezunuyum bu bolumu okumak istiyor muydum HAYIR bu bolumden mezun olup bu isi yapmak istiyor muydum koca bir HAYIR gazetecilik istiyordum karakterime daha uygun gelecekte yapmaktan buyuk bir zevk duyacagim eminim ufkumu genisletecek ruhumu hep dinc tutacak bir bolumdu lakin ailem izin vermedi issiz kalirmisim ogretmwnlik olmez meslekmis is hep olurmus peki sonuc ne oldu sonuc yedi yildir atanamayan evde gunden gune körelen lisans mezunu inglizce kurslara hatrisayilir paralar yatirmis sertifika sahibi bir ev kadini oldum.31 yasindayim ikinci cocugum da oldu ohhh kalk kahvalti hazirla evi temizle topla supur sil yemek yap cocujlarla ilgilen aksami et yorgunluktan ruhunu teslim etmiscesine yataga gir ...mutlumuyum evet cocuklarimla mutluyum ama icimde hic bitmeyen bir sıkılma bogulma duygusu yetersizlik.duygusu ve bosa gecen senelerrrr ahh diyorum keske başa donebilsem keske ...
Kocaman bir gecmis olsun diyorum
 
Lisans mezunuyum ve çalışıyorum. Isimi de seviyorum. Ama maddi durumum yetecek olsa vallahi çalışmam.
Her günümü diledigim gibi gecirmek varken 6 gün çalısıp her şeyi bir güne sığdırmak; istedigim gibi gezmek tatil yapmak varken butun yil alti ustu 2 haftalik yillik izini beklemek bence cok mantikli degil.
Arkadaslarim kariyer yapsa ne olur? Ben hayatimi yasadim bir daha mi gelicem dunyaya?
Bakis aciniz cok mantikli olsa da ise yaramazlik ve eziklik duygusunu yenmeye yetmiyor bazen.belkide evdekilere yetmeye calismaktan insan kendini hep wn son plana otiyor.etrafinizdakilerin hizmetine yetismeye calisirken birde bakiyordunuzki korelmeye baslamissiniz.sacinizi taramaya bile zaman ayirmak luks haline gelmis dizin icin.bu gun isim var sizinle ilgilenemem veya bugun isim var yemegi yapamadim diyemiyorsunuz.veya bugun cok yoruldum didiginizde ne isin vardi da yoruldun cevabi buluyor sizi.oysa hobilerinizi gelistirmek bir is gibi butun gununu alabilir insanin.sosyal faliyetler de bir istir ama bunu izah etmek zorlasir.onemsiz gelir karsinizdakilere.oysa onemsenmek istersiniz
 
Bende çalışmıyorum ama çocuk düşündüğüm için.. sizin başka da sorunlarınız varmış, insan dışarda olunca bir nebze unutuyor da evde zor gibi. çalışmıyorsanız da başka aktiviteler yapabilirsiniz ,ben spora gidiyorum mesela.
Neyse ki benim de aktivitelerim var .gelistirmek icin caba sarfettigim
 
Bakis aciniz cok mantikli olsa da ise yaramazlik ve eziklik duygusunu yenmeye yetmiyor bazen.belkide evdekilere yetmeye calismaktan insan kendini hep wn son plana otiyor.etrafinizdakilerin hizmetine yetismeye calisirken birde bakiyordunuzki korelmeye baslamissiniz.sacinizi taramaya bile zaman ayirmak luks haline gelmis dizin icin.bu gun isim var sizinle ilgilenemem veya bugun isim var yemegi yapamadim diyemiyorsunuz.veya bugun cok yoruldum didiginizde ne isin vardi da yoruldun cevabi buluyor sizi.oysa hobilerinizi gelistirmek bir is gibi butun gununu alabilir insanin.sosyal faliyetler de bir istir ama bunu izah etmek zorlasir.onemsiz gelir karsinizdakilere.oysa onemsenmek istersiniz

Bence bu kisinin kendisiyle alakali. Ben kendimi ise yaramaz gibi hissetmem. Cunku ben insanim makina falan degilim. Calismak icin yasamiyoruz sonucta.

Omrumde hic ev isi yapmadim. Evliyken de bekarken de calisirken de calismazken de... cok basit isler haric. Camasir falan astim. Yere bisey dokulurse supurdum. Bulasik makinaya dizdim. Cam hic silmedim utu hic yapmadim. Banyo tuvalet temizlemedim. Yine yapmam. Ama tekrar vurgulayayim, zaten maddi durumum yetecek olsa diyorum. Yani suanki yasantima calismadan sahip olacak olsam hic bir ise yarayip yaramama muhasebesi yapmam.
 
Bence bu kisinin kendisiyle alakali. Ben kendimi ise yaramaz gibi hissetmem. Cunku ben insanim makina falan degilim. Calismak icin yasamiyoruz sonucta.

Omrumde hic ev isi yapmadim. Evliyken de bekarken de calisirken de calismazken de... cok basit isler haric. Camasir falan astim. Yere bisey dokulurse supurdum. Bulasik makinaya dizdim. Cam hic silmedim utu hic yapmadim. Banyo tuvalet temizlemedim. Yine yapmam. Ama tekrar vurgulayayim, zaten maddi durumum yetecek olsa diyorum. Yani suanki yasantima calismadan sahip olacak olsam hic bir ise yarayip yaramama muhasebesi yapmam.
Sizin maddi olanaklariniz buna elverisli demekki.bizde evdeysen beklenti artmis durumdadir.yani her ne kadar arada sirada yardimcim olsa da hic is yapmam diyecegim bir konforum olmadi.cok zorlamam gerek sartlari bunun icin.
 
Bakis aciniz cok mantikli olsa da ise yaramazlik ve eziklik duygusunu yenmeye yetmiyor bazen.belkide evdekilere yetmeye calismaktan insan kendini hep wn son plana otiyor.etrafinizdakilerin hizmetine yetismeye calisirken birde bakiyordunuzki korelmeye baslamissiniz.sacinizi taramaya bile zaman ayirmak luks haline gelmis dizin icin.bu gun isim var sizinle ilgilenemem veya bugun isim var yemegi yapamadim diyemiyorsunuz.veya bugun cok yoruldum didiginizde ne isin vardi da yoruldun cevabi buluyor sizi.oysa hobilerinizi gelistirmek bir is gibi butun gununu alabilir insanin.sosyal faliyetler de bir istir ama bunu izah etmek zorlasir.onemsiz gelir karsinizdakilere.oysa onemsenmek istersiniz

merhaba aslında konunu ilk açtığında okumuş ama cevap yazmamıştım..senin yaşadığın duyguları oğluma hamile kalıp işi bıraktığım ve evde oturduğum birkaç sene yaşadım..duvarlar üzerime üzerime geliyordu parçalamak istiyordum ..yaklaşık 3 sene evdeydim..sosyal hayatım yoktu çünkü arkadaşlarım çalışıyordu eşim yoğun çalışıyordu ailemde yakın değildi..araba kullanamıyordum..sonra kpssye hazırlandım ve atandım bir kızım oldu o sırada..şimdi yaklaşık 6 senedir bir kurumda memurum..ama bana sorarsan maddi durumum yeterli olsaydı yani kredi borcumu çocuklarımı güzel birşekilde okutup yetiştirebileceğim rahat tatil yapabileceğim variyetim olsaydı belki çalışmazdım diyorum şimdi..
kızımın sınıfında tek çalışan anne benim..hepsi birbirini tanıyor geziler düzenleniyor ben katılamıyorum ..kızımın ve oğlumun gösterilerine katılabilmek için izin alabilmekte zorlanıyorum buda beni üzüyor..bazen annelere bakıyorum sanki benden daha şen ve daha gamsızlar..evet hayat standartım yüksek çocuklarım ferah içinde çok şükür ama arada aldığım günlük mazeret izinlerimde evim bir tatlı geliyor ki sorma..istifa etmeyi düşünmüyorum çok zor ve isteyerek girdim bu kuruma ama çevremde mutlu ev hanımları görünce onlara çok özeniyorum ..bir yandan da diyorum dünyanın binbir türlü hali var eşime bir şey olsa ayrılsak vs benim ayakta olmam lazım işime dört elle sarılmam lazım ..vs..kısaca ben çok gitgeller yaşıyorum..bence çalışan annelerin çalışma hayatlarına bir kolaylık düzenleme acilen getirilmeli ..yaşadığımız bu ikilemlerden kurtulmamız gerekiyor..
 
Sizin maddi olanaklariniz buna elverisli demekki.bizde evdeysen beklenti artmis durumdadir.yani her ne kadar arada sirada yardimcim olsa da hic is yapmam diyecegim bir konforum olmadi.cok zorlamam gerek sartlari bunun icin.

Calistigim icin olanaklarim elverisli. Calismasam sizinki gibi arada bir de olsa olmaz yardimcim. Yani yedigimi ictigimi kesersem ancak olur. Ama şu var; iş bulamasam maddi imkanim limitli olsa evde butun isleri yapmayi goze alip evlenir miydim? Herhalde evlenmezdim. Evlendigimde maasim baya dusuktu ama onumun acik oldugunu biliyordum.
 
Maddi durumum çok çok iyi olsa dahi koç sabancı gibi yine de çalışırdım. 12 yıl boşuna okumadım... Cocugum yok, olsa dahi yine calışacağım ona en iyi imkanları sunabilmek için Allah nasip ederse.
 
merhaba aslında konunu ilk açtığında okumuş ama cevap yazmamıştım..senin yaşadığın duyguları oğluma hamile kalıp işi bıraktığım ve evde oturduğum birkaç sene yaşadım..duvarlar üzerime üzerime geliyordu parçalamak istiyordum ..yaklaşık 3 sene evdeydim..sosyal hayatım yoktu çünkü arkadaşlarım çalışıyordu eşim yoğun çalışıyordu ailemde yakın değildi..araba kullanamıyordum..sonra kpssye hazırlandım ve atandım bir kızım oldu o sırada..şimdi yaklaşık 6 senedir bir kurumda memurum..ama bana sorarsan maddi durumum yeterli olsaydı yani kredi borcumu çocuklarımı güzel birşekilde okutup yetiştirebileceğim rahat tatil yapabileceğim variyetim olsaydı belki çalışmazdım diyorum şimdi..
kızımın sınıfında tek çalışan anne benim..hepsi birbirini tanıyor geziler düzenleniyor ben katılamıyorum ..kızımın ve oğlumun gösterilerine katılabilmek için izin alabilmekte zorlanıyorum buda beni üzüyor..bazen annelere bakıyorum sanki benden daha şen ve daha gamsızlar..evet hayat standartım yüksek çocuklarım ferah içinde çok şükür ama arada aldığım günlük mazeret izinlerimde evim bir tatlı geliyor ki sorma..istifa etmeyi düşünmüyorum çok zor ve isteyerek girdim bu kuruma ama çevremde mutlu ev hanımları görünce onlara çok özeniyorum ..bir yandan da diyorum dünyanın binbir türlü hali var eşime bir şey olsa ayrılsak vs benim ayakta olmam lazım işime dört elle sarılmam lazım ..vs..kısaca ben çok gitgeller yaşıyorum..bence çalışan annelerin çalışma hayatlarına bir kolaylık düzenleme acilen getirilmeli ..yaşadığımız bu ikilemlerden kurtulmamız gerekiyor..
Cocuklar buyuyunce ise gitmek hobi gibi gelir size.birakmayi hic dusunmeyin bence
 
Aynen daha dün ben çalışıyorum srn bütün gün evdesin ne yapıyorsun ona hizmet etmek zorundaymisim evde olduğum için ev almaya çalışalım dedim yok milletin eşi çalışıyor çift maaş ev alırlar bi yere gidelimdesem yok yine çift maaş konu açılır ....dediğin gibi kendimi asalak gibi hissediyorum ...ki çalıştığım zamanlarda da maaşımi elimden alır ailesine gönderirdi oda ayrı dertti
hey yarabbim okudukça sinir krizi geçirmemek için zor tutuyorum kendimi :kızgın:
 
Aynen daha dün ben çalışıyorum srn bütün gün evdesin ne yapıyorsun ona hizmet etmek zorundaymisim evde olduğum için ev almaya çalışalım dedim yok milletin eşi çalışıyor çift maaş ev alırlar bi yere gidelimdesem yok yine çift maaş konu açılır ....dediğin gibi kendimi asalak gibi hissediyorum ...ki çalıştığım zamanlarda da maaşımi elimden alır ailesine gönderirdi oda ayrı dertti
Beni en cok cigeri bes para etnez bazi kadinlar yaraliyor.bunu bilerek yapiyorlar.kendilerine ovunmekten baska hic birsey grtirmeyen aile huzurlarini cwlismak icin mahvetmis coluk cocuk bi yere savrulmus aldigi para karnini doyurmaya yetmeyen ve ovunup duran bazi kadinlar.kendimi asalak gibi hissetmeme neden oluyor.bilerek yaptiklari icin pek gorusmuuorum.evde de evcil hayvan muamelesi gormekten cok sıkıldim .bu yuzden acilen biseyler yapmam lazim.zira guclu kadin tipinden hoslanmayan bir adamla evliyim.asagilandigim cok oldu bu maddi gelirim olmadigi icin.bundan hoslaniyor demekki.ama surekli degil.milyon da bir.oda bana yetiyor bir kac yil.
 
merhaba hanimlar Nasılsıniz. zorunlu olarak evdeyim ben de su ara. aslinda 2. bebegim dunyaya gelince isten ayrilmayi planliyordum.

is degisikligi yapacaktim. is yerime bildirdim yerime birini bulsunlar bende yillik izne cikayim diye. yillik izinden sonra da istifa etmem gerekti. diger isten hala haber yok. mayis ayinda baslarim diye dusunurken daha da uzayacak gibi.

normalde evde olmayi çok istiyordum ama plansız bir sekilde oldugu icin bunalimdayim su ara. temizlik duzen vs de istedigim gibi olmuyor. ya bunalimdan dolayi tembellik ediyorum yada detayli temizleyeyim derken hepten is cikariyorum.

dun mesela o kadar saat ugrastim oyuncaklari yikadim. bol suyla yikadigim icin mahvolmus bi kismi. kurulamam lazim hala bitmedi cok fazlalar.mahvettigim icin de ayrica bunalima girdim..suyla ugrastigimdan bide hasta oldum.

disari cikip gezemiyorum bile cunku evdeki islerim bitmedi. aslinda halilari yikattigim zaman kadin cagirmistim temizlenmisti ama kiyi kosemi detaylı yapayim derken tekrar dağıttim tum evi.

is durumuna da üzülüyorum ve pisman oluyorum..en azindan bir ay daha fazla calsissaydim hem isin kolay donemleriydi hemde maddi acidan bana fayda saglayacakti. hem parasiz hem bunalim kalakaldim. bu topigi görünce dertlesmek icin yazmak istedim
 
Back
X