• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Lisans mezunu evli calismayan hanimlar

Lisans mezunuyum mühendisim iki yıldır çalışmıyorum onbir aylık kızım var evet mutsuzum calismayan tek kisiyim çevremde hepsi memur devlette yada özelde iyi yerlerde ben evde kpss olmadı özelde sıkıntılı bulunduğum yerde sonuç evde mutsuz eşinin eline bakan bir bayanım ...
Aynen ben de canım snei çok iyi anlıyorum maalesef.. en azından bir kızın var allah bağışlasın ben de hamileyim inşallah sağlıkla alırım kucağıma ama moralim çok bozuk anksiyete bozukluğu yaşıyorum.. çok zor böyle evde olmak..
 
Bir lisans
Bugün itibariyle iki yüksek lisans mezunu
Bir aya işsiz kalacak ben varım
Öyp mağduru :KK34:
Şimdiden düşünüyorum ne yapsam diye
 
Aynen ben de canım snei çok iyi anlıyorum maalesef.. en azından bir kızın var allah bağışlasın ben de hamileyim inşallah sağlıkla alırım kucağıma ama moralim çok bozuk anksiyete bozukluğu yaşıyorum.. çok zor böyle evde olmak..
Eşinin davranışları nasıl önemli olan o benim eşim her tartismamizda yada maddi sıkıntıda kadrolu memur alsaydim keske demişti yüzüme kackez o yüzden mutsuzum ben
 
Eğitim fakültesi mezunuyum ve hiç çalışmadım ,atanmak için de uğraşmadım.Neredeyse tüm arkadaşlarım öğretmen ve çalışıyor :)
Çalışmadığım için ne pişmanım ,ne kompleksim var ,ne de mutsuzum .
Kreş/bakıcı yerine çocuklarımı kendimbüyüttüğüm için çok da mutluyum:halay::halay:
 
Eğitim fakültesi mezunuyum ve hiç çalışmadım ,atanmak için de uğraşmadım.Neredeyse tüm arkadaşlarım öğretmen ve çalışıyor :)
Çalışmadığım için ne pişmanım ,ne kompleksim var ,ne de mutsuzum .
Kreş/bakıcı yerine çocuklarımı kendimbüyüttüğüm için çok da mutluyum:halay::halay:
Keske bosa kontenjan meskul etmeseymisiniz.
 
Konu sahibi sizi anliyorum uretememk bi ise yaramam duygusu bende fazlasiyla yasiorum ve bunaliorum ne komsuluk var ne arkadaslarim kaldi bu sehirde
 
Lisans mezunu evli ve cesitli nedenlerle calismayip hayatindan memmun olan varmi aranizda.bircok ruhsal sorunlara uol acti bende.zaten var olan sorunlari unutmama degil buyutmeme sebep oldu.depresyonuma depresyon katti.acaba depresyonsuz ev hanimi varmi.yollari neler
+1 :) ama yine de sahip olduğum en güzel şeye bakıp çok şükür diyorum.. ne yapayım..
 
1 lisans 1 önlisans mezunu, 9 Aydır evli bir kadınım. Burada yazan çoğu arkadaşın çocuğu var ve vakitlerini onlarla geçirdikleri için mutlu olduklarını yazmış. Ya çocuğunuz olmasaydı? Yine mutlu olur muydunuz merak ediyorum doğrusu.
Eşimin iyi bir geliri var. Bir dediğim iki olmaz.Çalışmadığım için asla hor görülmüyorum. Ancak verdiğim emeğin karşılığını alamamak, bir işte başarılı olamamak, lise mezunu kariyerli tanıdıkları görmek beni üzüyor. Zaman zaman depresyona girip çıkıyorum ve kendimi yetersiz hissediyorum.Bu durumda yaşadığım yerin de etkisi var. Küçük bir ilçede yaşıyorum ne yazık ki ne gidecek bir kurs ne katılacak aktivite ne gezecek yer var. Arkadaş çevremin çoğu başka şehirde. Sürekli aynı insanlarla görüşmek, her gün rutin ev işleri yapmak beni sıkıyor. İş ortamım olsa değişik insanlarla tanışsam biraz daha hareketli bir hayatım olsa diye geçiriyorum içimden. Öyle daha mutlu olacağıma inanıyorum.
 
İşte bunların hepsi yanlış devlet politikası. Her yere üniversite açınca lisans mezunu olamayacak insanlar lisans mezunu oldu bir de istihdam çok yüksekmiş gibi iyice piyasada mezun işsizler olarak kaldılar.
Aileler de yeni moda diye kızlarını üniversiteye yolladı sonra daha mide yazamayan edebiyat mezunları oldu. Hiç okumayacak insanlar okudu zaten ondan sonra hemen evlenip çoluk çocuk sahibi oldu diploma çeyiz sandığında eskidi bir de gelip ev hanımlığını savundu yetmezmiş gibi günümüz Türkiyesinde asgeri ücretin yettiğini her şeyin para olmadığını söyledi.
Çalışmamak bir tercih meselesidir ama bazı bahaneler komik arkadaşlar yapmayın etmeyin :bicak:
milleti yerden yere vurmadan önce keşke açip TDK'dan bir baksaydin o "asgEri" ücretin nasil yazildigina. Belki biraz daha etkilenirdim, tüm romantizm o anda koptu :-)
 
1 lisans 1 önlisans mezunu, 9 Aydır evli bir kadınım. Burada yazan çoğu arkadaşın çocuğu var ve vakitlerini onlarla geçirdikleri için mutlu olduklarını yazmış. Ya çocuğunuz olmasaydı? Yine mutlu olur muydunuz merak ediyorum doğrusu.
Eşimin iyi bir geliri var. Bir dediğim iki olmaz.Çalışmadığım için asla hor görülmüyorum. Ancak verdiğim emeğin karşılığını alamamak, bir işte başarılı olamamak, lise mezunu kariyerli tanıdıkları görmek beni üzüyor. Zaman zaman depresyona girip çıkıyorum ve kendimi yetersiz hissediyorum.Bu durumda yaşadığım yerin de etkisi var. Küçük bir ilçede yaşıyorum ne yazık ki ne gidecek bir kurs ne katılacak aktivite ne gezecek yer var. Arkadaş çevremin çoğu başka şehirde. Sürekli aynı insanlarla görüşmek, her gün rutin ev işleri yapmak beni sıkıyor. İş ortamım olsa değişik insanlarla tanışsam biraz daha hareketli bir hayatım olsa diye geçiriyorum içimden. Öyle daha mutlu olacağıma inanıyorum.
Çalışırken o kadar şikayet ederdim ki.. Şimdi o şikayetleri bile özlüyorum.. O yüzden en en güzeli çalışmak çalışmak çalışmak.. Evde oturabilecek bir kadın değilim.. Ama bebişin bana ihtiyacı var :) Geçici de olsa kapalıyız :) :) Evde çalışma imkanınız nedir? Ben hamileyken evden iş yaptım mesela.. Tabi meslek bilgisayarla var olduğu için evden çalışmak elveriyor..
 
her sayfayı okudum bende bir iki bişey yazayım bari:))
bende lisans mezunu bir bayanım 10 yıllık evliyim bir cocugum var cocugumu hep kendim büyüttüm
çok güzel yetiştiriuyorum allah şükür:dua::nazar:
ama evde kızım okula baslayınca artık sıkıldım maddi sıkıntılarda vardı işe girdim kendi meslegimle alakalı bir sey asla degil
asistanlık yapıyorm asgari ücret alıyorum ama mutluyum cok sükür işim rahat kafam dagılıyor kendimi işe yarar hissettim
parada kazanıyorum mutlu oldum keske daha önce calıssaydım dedim
ama ikinci bir evlat allah nasip ederse düşünüyorm saglıklı bir evladım daha olursa allahın izniyle onada işte ayrılır bir süre bakarım sonra tekrar calısırım ama ben calısmayı sevdim ve ben evlendim evleneli ilk defa calıstım cesaretimi toplayıp
bence calısmak kafa dagıtmak evde kafyı sarmamak herseye hep temizlik yapmamak için cok iyi bir mesgale tavsiye ederim
evimi hep temizlerdim hep yemek pasta börek hep evdeykende ugrasırdım ama
nereye kadar kazın kazın mutluda degildim bazen yılardım birde temizlik manyagıydım yıprattım kendimi
simdi hem calısıyorm hem ev işimide yapıyorum kızımın beslenmesine hiççç hazır bişey almıyorm gene hep evde yapıp aksam hazırlayıp koyuyorm börek pogaca keke kurabiye sandvic tost çalışmayan anneler hazır bir paket keke alıp koyup yolluyor ben evde cevizli kekler yapıyorm niye moralim iyi cok sükür gidip hemen cırpıp fırına atıyorm ama evdenken insan eriniyor
 
1 lisans 1 önlisans mezunu, 9 Aydır evli bir kadınım. Burada yazan çoğu arkadaşın çocuğu var ve vakitlerini onlarla geçirdikleri için mutlu olduklarını yazmış. Ya çocuğunuz olmasaydı? Yine mutlu olur muydunuz merak ediyorum doğrusu.
Eşimin iyi bir geliri var. Bir dediğim iki olmaz.Çalışmadığım için asla hor görülmüyorum. Ancak verdiğim emeğin karşılığını alamamak, bir işte başarılı olamamak, lise mezunu kariyerli tanıdıkları görmek beni üzüyor. Zaman zaman depresyona girip çıkıyorum ve kendimi yetersiz hissediyorum.Bu durumda yaşadığım yerin de etkisi var. Küçük bir ilçede yaşıyorum ne yazık ki ne gidecek bir kurs ne katılacak aktivite ne gezecek yer var. Arkadaş çevremin çoğu başka şehirde. Sürekli aynı insanlarla görüşmek, her gün rutin ev işleri yapmak beni sıkıyor. İş ortamım olsa değişik insanlarla tanışsam biraz daha hareketli bir hayatım olsa diye geçiriyorum içimden. Öyle daha mutlu olacağıma inanıyorum.
Ilk okul mezunlarini hic kucumsemedim.etrafimda ilk okul mezunu olup belli bir alanda kendini gelistirmis insanlar var.kiskaniyorum bir taraftanda bakoyorum biseyler basarmak icin epey bedel odeyenler var.aile huzuru gibi.kocasi istemiyo o calisiyo veya adam kiskaniyo vs..vs..birde bana hava atiyolar sen bi baltaya sap olamadin diye
 
Benim eşim de ben biraz tembelleşsem hemen üstüme gelmeye başlar. "En son ne zaman alanınla ilgili bir kitabı o sadece zevk için okudun" favori sorusuydu bir ara. Ne yapayım, her alanla ilgili okuyorum ama kendi alanımla ilgili sadece bir işim olunca okuyorum. Geçen de senin İngilizcen gerilemiş dedi sinir etti beni. Biraz işe gitmesem hemen başlar boş duruyorsun, bir şey yapmıyorsun diye...
Başedebilirsiniz inanıyorum. Kimsenin sizi değersizleştirmesine izin vermeyin.
Haklisiniz biseylerin ucundan tutmaya basladigim an tas koyma durumu var bu kadin biyerlere gelcek diye .ama daha once yatirim yaptigim bircok konudan birinin uzerine gidip ipin ucundan tutabilirim
 
Evli değilim. 3. üniversitemi okuyorum, birden fazla dil biliyorum ve çalışıyorum. Çalışmayı seviyor muyum? Hayır ama doğruya doğru parayı seviyorum. Daha doğrusu daha fazlasını yapmak için paraya ihtiyaç olduğunu biliyorum. Büyük konuşmayayım ama evlensem de devam ederim. Eşimin aylık geliri 500 binde olsa o parayla yapılacaklar farklıdır 501 binle yapılacaklar farklıdır 520 binle yapılacaklar farklıdır. Maalesef her şey paraya dayanıyor. Çocuğunu yetiştirme tarzını bile doğrudan etkiliyor.
 
Aynen ben de canım snei çok iyi anlıyorum maalesef.. en azından bir kızın var allah bağışlasın ben de hamileyim inşallah sağlıkla alırım kucağıma ama moralim çok bozuk anksiyete bozukluğu yaşıyorum.. çok zor böyle evde olmak..
Bazen bizim gibi okullar okumamis ama bir meslege tutunup biseyler basarmis insanlarin beni kucumsenesi ve etrafimdaki cogu yakinimim calisan olmasi beni eziklestiriyor.konusacak cok seyleri oluyor belki islerinden sikayet ediyolar ama bi sekilde sosyaller ve hayatin icindeler kurslara gitmesem bitkiye donuscem
 
1 lisans 1 önlisans mezunu, 9 Aydır evli bir kadınım. Burada yazan çoğu arkadaşın çocuğu var ve vakitlerini onlarla geçirdikleri için mutlu olduklarını yazmış. Ya çocuğunuz olmasaydı? Yine mutlu olur muydunuz merak ediyorum doğrusu.
Eşimin iyi bir geliri var. Bir dediğim iki olmaz.Çalışmadığım için asla hor görülmüyorum. Ancak verdiğim emeğin karşılığını alamamak, bir işte başarılı olamamak, lise mezunu kariyerli tanıdıkları görmek beni üzüyor. Zaman zaman depresyona girip çıkıyorum ve kendimi yetersiz hissediyorum.Bu durumda yaşadığım yerin de etkisi var. Küçük bir ilçede yaşıyorum ne yazık ki ne gidecek bir kurs ne katılacak aktivite ne gezecek yer var. Arkadaş çevremin çoğu başka şehirde. Sürekli aynı insanlarla görüşmek, her gün rutin ev işleri yapmak beni sıkıyor. İş ortamım olsa değişik insanlarla tanışsam biraz daha hareketli bir hayatım olsa diye geçiriyorum içimden. Öyle daha mutlu olacağıma inanıyorum.
Evet calismak hayatin icine katiyor insani resmen farkinda olmadan sosyallesiyor insan. Umarim bunalima girmeden bir cikis yolu buluruz
 
Back
X