ben şimdilik mutluyum gerisi ya nasip canım
mutlu olmamın nedenlerini maddeler halinde yazıcam:
1- eşimle 9 sene flört ettim iyi tanıdım öyle evlendim
2- daha 3 aylık evliyim yani cicim ayları
3- ailelerden 1100 km uzaktayız karışan müdehale eden yok
4- ikimizde hatalı olduğumuzda özür dilemeyi biliyoruz
5- eşim aynı zamanda en iyi arkadaşım
6- ev işlerinde bana yardımcı, benimle bişeyler yapmayı seven bi eş
7- birbirimizi rahat bıraktığımız zamanlar var, yalnız başına yapmaktan keyif aldığımız şeyler...örneğin o spora gider haftanın 3 günü, ya da oyun oynar, ben o arada ya kk'dayım ya kitap okuyorum ya da belgesel izliyorum, yani sürekli mıçmıç dipdibe değiliz
en önemlisi ailelerden çok uzakta olmanız.kesinlikle evlilikte mutluluğun anahtarı ailelerden uzak olmak.sakın ama sakın olduğunuz yerden ayrılmayın.çok büyük hata yaparsınız..Allah mutluluğunuzu daim etsin
aileler gerçekten büyük etken, ben ömrüm boyu ankarada yaşamamayı göze alabilirim bu yüzden halbuki kendi ailemde ankarada ve eşimin ailesi yüzünden dönmek istemiyorum
Egem abla okursa kızar bana gene erkek ailelerimi sorun oluyo diye ama cidden öyle annem telefonla aradığında bile müsaitmisin diye soruyo hiçbi işime karışmıyo ama erkek aileleri öyle değil yüzyılların verdiği ataerkil aile yapısı etkisiyle herşeyi kendilerine hak görüyolar soyadımızı aldıysa bu artık bizim diyolar, resmen "bu" muamelesi yapabiliyolar gelinlere, örneğin kv beni arayıp sesiniz çıkmıyo diyo biliyorumki eşimle sürekli konuşuyolar ama o bana laf vuruyo aklınca benim aramamı bekliyo e beni sevmiyoda, amaç güç gösterisi beni sayıyolar seviyolar diye konu komşuya hava atacak, biliyorum çünkü 1.5 ay önce ankaradaydık 1 gece onlarda kaldık balkonlardan pencerelerden sarktı gelinim geldi salata yapıyo diye, eltimle dip dibe oturuyolar yemek yemek için onların gelmesini bekliyoruz, eltim işten geldim diyene kadar saat 9 oldu arayıp duruyolar e hadi gelin acıktık diye yaa belki kız banyo yapcak işten gelmiş dinlencek kurulu masanın başında bekledik yedirmedi bizede, buna 1 gün zor katlandık eltime Allah sabır versin, eşime soruyorum ankarada olsak sık sık gelirlermi ya da bizden beklerlermi diye biliyo huylarını beklerler diyo, haftada 3-4 gün beraber oluruz diyo, benim ailem beklemez ama, kendi ailemede hasret kalıcam bu gidişle
Egem abla kızacak kısmına bayıldım :)
6 yıllık evliyim. hala evin içinde bile el ele gezeriz. eşim anahtarı olmasına rağmen kapıyı açmaz, zile basar, ben de bet sesimle şarkılar söyleyerek karşılarım onu, el ele ya da sarılmış halde hiç biri olmuyorsa ayaklar temas edecek şekilde uyuruz. her yere birlikte gideriz, her şeyi birlikte yaparız, en basitinden çay koymayı, kahve koymayı bile. sırrı ne? ilk olarak ikimizin de ailesi uzakta. oldukça uzakta. ailelerin olduğu şehirlere tayin istemiyoruz, mecbursak 1-2 şehir yakınlarına istiyoruz. zaten ikimizin de ailesi aynı şehirde değil. 2. bir sebebi daha var ama kimseyle tartışmak istemediğim için yazmıycam.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?