- 3 Şubat 2012
- 190
- 7
- 118
Çok madde sıralamışsın ama tek bir adamın profili gibi olmuş. Yanılıyor muyum?
hem dövecem hem de hukuki tüm haklarımı kullanıp dünyayı burnundan getireceğim
sen psikolojik tahlili çok iyi yapmışsın elmayra ç.
Evet kim olduğunun yanıtını da vermiştim zaten:)
aslında tüm yazılanları okuyacaktım ama Cudana'nın msjını okuyunca dağıldım..gözyaşlarımdan klavyeyi göremiyorum neredeyse..
Cudana annen ile ne çok ortak yönümüz var..ikiz doğum,preeklampsi..sen yazdın ben yaşadım sanki..Şükür şu anda bütün aile birliktesiniz.
babacığın için ne desem az,Cennetlik bir adam o..düşündüm de benim babam aynı durumda olsaydı bunları yapar mıydı diye,hiç sanmıyorum..normalde bile biz onun için ikinci hatta üçüncü sırda geliyoruz..
çok duygulandım,
baban kolaya kaçıp terketmemiş helal olsun, parmakla gösterilecek kadar az baban gibi kimseler,
Allah onlardan razı olsun..
Cudana, ben şimdi bu mesajını görünce eski sayfalara geri gittim ve diğer mesajını okudum, şu an ağlıyorum ben de.
Ben de babanın ellerinden öpüyorum.
Böyle erkeklerin varlığını bilmek öyle bir şey ki sana anlatamam, özellikle de benim için..(insan olduğumuzu hissettiriyor bana)
Bir yandan ağlıyorum ama bir yandan da insana huzur veriyor bu hikaye...
Gerçekten kaç erkek katlanır ki? (ki biz sadece hikayenin bir kısmını yüzeysel olarak biliyoruz)
Şimdi ben bunu okuduktan sonra derin derin düşüncelere dalarım....
babanın ellerinden öpüyorum, senin baban gibi adamların varlığı dünyayı olduğundan daha güzel kılıyo biliyomusun, gerçek vefa saf sevgi, sonsuz şevkat...
Çok teşekkürler arkadaşlar.
Dün geceden bu yana hala göz yaşlarım ara ara akıyor, tutamıyorum kendimi,
burnumun diregi sızlıyor
Çünkü olaylar bununla da bitmedi..
Bunu pek heryer de anlatmam ama anlatacagım
Bizim olayımız çok çok farklı
Annemle babamın mutsuz bir evliliği yoktu aslında,
ama babamın omuzlarındaki yük o kadar fazlaydı ki ,
bir de asker olmasının etkisiyle aşırı agresif, dediğim dedik bir adamdı...
Hala da öyle...
Babamın omuzundaki yük ;
Annem erkek kardeşime ( en küçüğümüz) hamileyken preeklemsi nedeniyle yüksek tansiyondan ,
beyin damarı tıkanıyor ve acil doguma alınıyor.
Doktorlar yaşamaz ölecek diyorlar annem için.
İkizim ve ben o zamanlar 4 , ablam 6 yaşında, ortada yeni dogmuş bir bebek
erkek kardeşimi babamın amcasının oglu alıyorlar biz bakarız diyorlar.
Bizlerse orda burda birilerinin yanında kalıyoruz.
Her şeyden habersiziz , bizlere söylenmiyor ama o küçücük yaşımızda aslında her şeyin farkındayız.
Babam arada geliyor bizi annemin yattıgı hastaneye ziyarete götürüyor
(başka bir şehirde)
Hatta bir gün hiç unutmuyorum beni de götür baba diye ne çok aglamıştım ve babam da götürmüştü...
Uzun bir hastane sürecinden sonra annem taburcu ediliyor,
ama sol eli ve sol bacagı artık kullanılamaz durumda.
3 yıl yatıyor annem. Babam altından alıyor, bu arada işe gidiyor(O zamanlar 6 yaşındayız) Yemek, ev temizliği, bizlerin banyosu,
çamaşırı ( ki o zamanlar merdaneli makine var) her şey ama her şey babam da.
(Bunu parantez geçeyim, otomatik çamaşır makinası çıkar çıkmaz babamın ilk aldıgı şeydir.
Kimsenin evinde yokken maaşının 2 katı fiyatına almıştı canım babam ve ne çok sevinmişti)
Bizler çok üzülüyoruz babam çok yoruluyor diyerek bütün ev işini ögrenmeye, annemin altından almaya başlıyoruz.
Küçücük halimizle ayaklarımızın altına tabure koyup bulaşık yıkadıgımızı bilirim.
Babam asla yapın demezdi, biz babamın haline çok üzülür kendimiz yapardık.
Bu arada asker olması nedeniyle şehirler degiştiriyoruz vs.
Akrabalarımızdan bir Allahın kulu da çıkıp da siz ne yapıyorsunuz demiyor...
Babam annemin iyileşmesi için hiç pes etmiyor.
Doktorlardan umudu kesince bitkisel tedaviye başlıyor. Lokman hekim kitapları, İbn-i Sina kitapları vs
aynı zamanda Tarihçidir babam ve çok araştırmacıdır, anneme bitkisel tedeaviler uyguluyor.
Veee 3 yılın sonunda tedavi sonuç veriyor annemin beyin damarları açılıyor, koltuk degneyi ile de olsa yürümeye başlıyor.
Bundan sonra babam artık annemi, bizi her akşam alıp yürüyüşe çıkarıyor.
Aradan zaman geçip annem koltuk degneklerini de atıp bagımsız yürümeye başlayınca babam annemi de alıp ,
yapılacak bir şey yok diyen doktorların yanına gidiyor.
Veee doktorlar inanamıyor, nasıl olur diyorlar.
Babam sizin başaramadıgınızı ben başardım diyor!
Ve anlatıyor neler yaptığını!
Babam! Canım babam! Fedakar babam!
Küçücükken canımız her şeyi istediğinde yapan, sadece hamur işi istemeyin kızım yapamam ,
dışardan alayım diyen babam !
Hakkını nasıl öderiz !
Allah başımızdan eksik etmesin seni!!!
Annem canım annem, çocuklugunuzu yaşayamadınız hiç kızım diyen sürekli aglayan annem!
Bu arada atladım. Erkek kardeşime babamın amcasının oglu ve hanımı 3 yaşına kadar bakıyorlar.
3 yaşından sonra babam onu alıp yanımıza getiriyor. Bir anlamda onu bizler büyütüyoruz...
Offffffffffffffff aglamaktan helak oldum yazarken ,
daha neler var da bu ancak bir kısmı ...
Canım yaa, dedim ya ki biz sadece bir kısmını biliyoruz...
Lütfen ağlama...
Ben görmemişim hikayeni Cudanam
Burada topiklerde yakınılan, bilindik baba-koca modellerinden sonra senin hikayeni okumak ilaç gibi geldi...
İnsanın gözleri doluyor ama sevinçten, sonunda mutlu son gerçekleşen filmler gibi...
Ve baban elini öpmek az olur onun gibi bir adamı anlatmak örnek göstermek lazım tüm adamlara...
Gerçek sevgi bu olsa gerek
Cudanaaa....
Nasıl bir hikaye bu böyle diyecek hiçbir şey bulamıyorumGözlerimde yaşlar... Bunlar senin gözünden anlatılanlar ya, bir de babanın gözünden dinlemeyi ne kadar isterdim biliyor musun, sonra annenin gözünden... Çokk zor zamanlardan geçmişsiniz hep birlikte ama babanın eliniz kolunuz ayağınız olması ne büyük şans...Liseye kadar hiç tokamız olmadı demişsin ya Sonra da sebeplerini anlaman....
yok konuşamıyorum ben en iyisi susayım...
Anne olunca anladım demişsin ya, bazen ben de bazı şeyleri evlendikten sonra anladığımı fark ediyorum, belki de anne olunca annemin dediği gibi ve senin şu an dediğin gibi, bir çok şeyi daha farklı göreceğim sanıyorum...
İçindekileri paylaşmakla çok iyi yaptın biliyor musun...her yaşın ayrı bir katkısı var, bazı şeyleri yaşamadan bazı şeyleri olgunlaşmadan anlayamıyoruz malesef
Ama lütfen ağlama daha fazla olur mu?
(((((((((( Aglıyorum elimde degil.
Evet tüm bunları çok çok sonra farkettim ben.
Şimdi içimde hep bir korku var. Bana veya eşime bir şey olursa çocuklarım ne yapar?
Yaşanacak varsa elbet katlanırz ama Allah kimseye yaşatmasın...
(((((((((( Aglıyorum elimde degil.
Evet tüm bunları çok çok sonra farkettim ben.
Şimdi içimde hep bir korku var. Bana veya eşime bir şey olursa çocuklarım ne yapar?
Yaşanacak varsa elbet katlanırz ama Allah kimseye yaşatmasın...
amin canım
hikayeni okuyunca bende ağladım
zor bir hayatınız olmuş
ama babana helal olsun böyle erkekler var mı bu dünyada dedim
(((((((((( Aglıyorum elimde degil.
Evet tüm bunları çok çok sonra farkettim ben.
Şimdi içimde hep bir korku var. Bana veya eşime bir şey olursa çocuklarım ne yapar?
Yaşanacak varsa elbet katlanırz ama Allah kimseye yaşatmasın...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?