nasıl cikacagim isin icinden

kendi evi yok muydu kayınvalidenizin? illa ki bir gün yalnız kalınacak...bunu kabul edip hayatta öyle yol almak lazım...o yüzden herkesin bir hobisi olmalı,,,yazdığı çizdiği yada ne bileyim ördüğü,diktiği sevdiği bir meşgalesi olmalı...komşusu,eşi,dostu olmalı...olmalı ki hayatının odak noktası olarak evlatlar hedeflenmemeli...dolayısıyla evlatlar sigorta olarak görülmemeli..çünkü insanlar yaşlandıkça bencilleşebiliyorlar...birlikte yaşamayan bunu anlayamaz...demem o ki konu sahibi gayet haklısınız...
 
gitse kendi evine gidecek geline değil anacim evet srf bana eziyet yapıyor dün çocuk gibi gitmiycem inat degilmi dedi

O zaman ben giderim anamın evine sen rezil olursun elaleme!! diye söyle oğluyla gelinini ayırdı diye konuşur millet hep yaptığın söylediğin herşeyi tüm akrabalarını tek tek arayıp anlatırım de ama bunları eşin yokken söyle
 
Allah kimseyi , kimseye muhtac etmesin.
Evet haklisiniz eve birden yerlesmesi ve herseye karismasi yanlis.

Ama herne olursa olsun, oglunu niye aradin yalvardin denilmez, denilmemeli nihayetinde
bir anne karsinizdaki.

Gitmesini istiyorsunuz hak verebilirim ama keske bu kadar yuzune yuzune kirici cumleler kurmasaydiniz.
 
Allah kimseyi , kimseye muhtac etmesin.
Evet haklisiniz eve birden yerlesmesi ve herseye karismasi yanlis.

Ama herne olursa olsun, oglunu niye aradin yalvardin denilmez, denilmemeli nihayetinde
bir anne karsinizdaki.

Gitmesini istiyorsunuz hak verebilirim ama keske bu kadar yuzune yuzune kirici cumleler kurmasaydiniz.
onun dediklerini bu duysaydiniz benim dediklerim hafifi kalır ya indaa
 
Biraz empati yapmalı insan kendince haklı yönlerin olsa da tepkin çok itici olmuş annesi neticede tabiki sana tavır yapacak adam diyelim aynı konumda senin annen yalnız kaldı geldi kocan aynı şekilde anneni istemese biraz da iğneyi kendine batırmalı insan senin tepkin nasıl olur du kocana bilmiyorum çocuğun varmı erkek evladın var diyelim yalnız kaldın bir süreliğine gittin yanına gelinin sana ayni şekilde davrandı gerçekten üzüldüm azıcık sabredip idare edemedinmi yaşlılar çocuklaşıyor kocanın hatırı için biraz sabredip idare edebilirdin düşüncem bu

Konu sahibi yeterince empatide yapti, alttanda aldi. Kadin 6 ay kaldi. Ölüm hayatin bir parçasi. Pekala yanliz başina hayatini idame ettirebilir.

Cocuklarimiz hayat sigortamiz değiller. Ben nasil çocuktan önce, eşten önce hayatimi yaşadiysam, eşim ilerde vefat ederse, çocuklar evlenirse pekala hayatimi yaşayabilirim.

Artik sirf biraz daha yaşi büyük diye yapilan herşeyi tahamül etmeyi birakmaliyiz. Bu saygi göstermek değil, enayi oynamaktir çünkü.
 
Konu sahibi yeterince empatide yapti, alttanda aldi. Kadin 6 ay kaldi. Ölüm hayatin bir parçasi. Pekala yanliz başina hayatini idame ettirebilir.

Cocuklarimiz hayat sigortamiz değiller. Ben nasil çocuktan önce, eşten önce hayatimi yaşadiysam, eşim ilerde vefat ederse, çocuklar evlenirse pekala hayatimi yaşayabilirim.

Artik sirf biraz daha yaşi büyük diye yapilan herşeyi tahamül etmeyi birakmaliyiz. Bu saygi göstermek değil, enayi oynamaktir çünkü.
Bu görüş sizin doğrunuz, fakat Allah korkusuyla büyüyen bir evlat için de Anne baba hakkı vardır ,Anneye öf bile demeyin cennet annelerin ayakları altındadır sözlerini hatırlatmak isterim ,yalnız kalınca ölüm acısıyla yaşamış olduğu zor günler de evlatlarından destek görmeyecekse ne için evlat sahibi oluyor insanlar hayat sigortası olarak evladı görmek değil sadece evlatlarından hayır görme isteği olarak düşünüyorum konuyu, Zaten büyüklere saygının bittiği yerde ,huzur evinde hayatının son günlerinde yanlızlığa mahkum edilmiş yaşlılarla dolu bir toplum haline geldik ,çünkü kimsenin kimseye tahammülü kalmamış vicdan merhamet duygularını yitirmiş insanlar haline geldik maalesef
 
Çok sıkılmışsınız onu anladım, haklı da olabilirsiniz lakin hep gelin-kv ilişkisi açısından baktığınız için mantığınızın sesini duyamıyorsunuz bence şöyle ki ;
Birincisi kv onca yıllık eşini , hayat arkadaşını kaybetmiş, bu öyle öldü bitti gibi bir durum değil, kadının tüm yaşamı, tüm düzeni değişti, çocukları evlendi gitti, işin ucunda yalnızlık var. Bir eşi kaybetmenin ne demek olduğunu eniştem öldüğü zaman öğrendim, o zaman 20 yaşındaydım, teyzem aklını yitirme derecesine geldi, 85 metrekare 5 kişi yaşadığımız evde 2 yıl bizde kaldı, kardeşine sığındı, bizlerde yeğenleri olarak elimizden gelen desteği verdik. Çocuklarına gitmek istemedi sizin gibi düşünen gelinin ve damadın onu daha çok üzeceğini biliyordu. 2 yıl sonunda evine geçti ama yalnız yaşamak öyle kolay değil, 4. yılın sonunda oğluyla gelini yanına taşındılar ve şu an 16 yıldır birlikte yaşıyorlar.
Geliniyle en son yaptığım konuşmada bana aynen şöyle dedi ; bunu baştan yapmadığım için, etrafın dolduruşuna geldiğim için, annemi 4 yıl yalnız bıraktığım için çok pişmanım..... Buna ne sebep oldu biliyor musunuz teyzemi anne kabul etti, kendi annesi gibi ha teyzem çokta iyi huylu bir kadın değildir bu arada. Yaşadığı depresyondan asla çıkamadı ve şu an konulan teşhis bipolar. Ben öğrendim ki eş annesini kabullenememekten kaynaklı bu sorunlar. Tabi ki bir arada yaşamak istemeyebilirsiniz ama bunun nefrete dönüşmesi, evlilik birliğine zarar vermesi sizin ön yargılarınızın suçu. Yıllardır üyeyim kk ya , kv li yaşam konularında herkes hem fikir ooooo asla olmazz, gitsin, kocana tavır koy vs.... Yanlışsınız hanımlar yanlış, bu durum en azından bir rehabilitasyon süreci gibi kabul edilebilir, onca yıllık kalabalık yaşamın ardından, bilmem kaç yaşına gelmiş bir kadına, buyur artık hayatın bu, git yalnız başına ne halin varsa gör denmez. Ailenin böyle bir kavram olduğuna inanmıyorum, herkesi büyüttün, işleri yoluna koydun, herkesin keyfi tıkırında senin misyonun bitti git artık , bu vefasızlık ama hem de büyük vefasızlık. Kendini toparlayacak desteği ona vermek tüm ailenin borcu, vefa borcu .... Siz eşinizden bu desteği esirgerseniz işte o zaman evliliğin temeline dinamiti yerleştirmiş olursunuz, onu arada bırakarak hata yapıyorsunuz. Ve tabi anne sıfatında bir insanın yüzüne yüzüne ikide bir git, hani gidecektin vs.... hiç insanlığa yakışır şeyler mi bunlar. İlla bir arada yaşayın da demiyorum, toplanır kardeşler bir arada incitmeden bir plan yapmak bu kadar mı zor yahu, hepimiz yaşlanacağız, gerçi çocuğum yok ama kk da bu konuları okuyunca Rabbim diyorum kardeşime bile muhtaç etme, bu kadar katı kalpliliği anlayamıyorum ben

Kimse "ne halin varsa gör demiyor." Elbette daha sik gidilir, beraber gezilir, etkinlikler yapilir fakat ayni evde kalmak gereksiz.

Elbette gelinler mutsuz. Konuştuğun gelinde artik sindirilmiştir. Kimse bipolar bir kadin ile beraber yaşamak zorunda değil. 16 yildir beraber yaşiyorlar ve bu saatten sonra işler değişmeyeceğine göre.

Yurtdişinda yaşiyorum. Burda 70-80 yaşindaki yaşlilar yanliz yaşamayi severler. Kendi düzenini severler. Sabab bisiklet ile ekmek alir, hafta sonu torunlar ile zaman geçirir, etkinliklere katilir.

Türkiyedeki yaşlilar ise sürekli "ah vah zavalli" durumuna düsmeyi seviyorlar. 50 yaşinda bile kendini yaşli olarak görüyorlar. Sürekli hizmet istiyorlar.

Herşeylerini tahamül etmenin yerine, artik hayatini cocuk ile değil, hayat ile doldurmanin vakti gelmedimi sence?
 
Bu görüş sizin doğrunuz, fakat Allah korkusuyla büyüyen bir evlat için de Anne baba hakkı vardır ,Anneye öf bile demeyin cennet annelerin ayakları altındadır sözlerini hatırlatmak isterim ,yalnız kalınca ölüm acısıyla yaşamış olduğu zor günler de evlatlarından destek görmeyecekse ne için evlat sahibi oluyor insanlar hayat sigortası olarak evladı görmek değil sadece evlatlarından hayır görme isteği olarak düşünüyorum konuyu, Zaten büyüklere saygının bittiği yerde ,huzur evinde hayatının son günlerinde yanlızlığa mahkum edilmiş yaşlılarla dolu bir toplum haline geldik ,çünkü kimsenin kimseye tahammülü kalmamış vicdan merhamet duygularını yitirmiş insanlar haline geldik maalesef



Tek evladı yok ki, diğerleri yok mu onların annesi değil mi?
Sadece birine bir geline yüklenmenin neresi doğru?
 
Sanki kayınvalide kalınca bir tek kendisi mi kalıyor,
Sürekli ziyaret edeni oluyordur diğer çocukları geliyordur, kon




Tek evladı yok ki, diğerleri yok mu onların annesi değil mi?
Sadece birine bir geline yüklenmenin neresi doğru?
Ben diğer evlatlarında kalmasın demedim dikkatli okuyun tabiki onlarda da kalsın fakat bu zor gününde eşini kaybetmiş bir anneye bu kadar resmen evden kovarcasına sergilenen tutum doğrumu neticede bir anne yaşlı ve acılı neden tahammülsüz olduk bu kadar benim değinmek istediğim toplumsal değerlerimizi yaşlılara saygımızı yitiriyoruz bahsettiğim konu bu
 
Bu görüş sizin doğrunuz, fakat Allah korkusuyla büyüyen bir evlat için de Anne baba hakkı vardır ,Anneye öf bile demeyin cennet annelerin ayakları altındadır sözlerini hatırlatmak isterim ,yalnız kalınca ölüm acısıyla yaşamış olduğu zor günler de evlatlarından destek görmeyecekse ne için evlat sahibi oluyor insanlar hayat sigortası olarak evladı görmek değil sadece evlatlarından hayır görme isteği olarak düşünüyorum konuyu, Zaten büyüklere saygının bittiği yerde ,huzur evinde hayatının son günlerinde yanlızlığa mahkum edilmiş yaşlılarla dolu bir toplum haline geldik ,çünkü kimsenin kimseye tahammülü kalmamış vicdan merhamet duygularını yitirmiş insanlar haline geldik maalesef

Demagoji en sevmediğim şeylerden biridir. Süslü cümlelerin güzel fakat gerçeklerde ne aci hayatlar yaşaniliyor bilmiyorsun.

Annem 30 yil babaanneme bakti ve bir teşekkür bile almadi. Değeri asla bilinmedi. Sinir hastasi oldu. Bu mu annelere değer vermek? Eh benim annem, annem değilmi? Onun psikolojisi, yiten giden gençliği ne olacak?

Konudaki kv'de hasta değil, eli kolu gayet tutuyor. 6 ayda yeterici kadar toplamiştir kendini. Gelinlerden sürekli anlayiş, alttan almak bekleme yerine, yaşlilarda çocuklarin huzurunu düşünmeli.

Kimse demiyor kv'deyi sormayin etmeyin diye. Bunu daha öncede acikladim. Aile huzurunu bozmadan pekala yanlizlik giderilebilir.
 
Ben diğer evlatlarında kalmasın demedim dikkatli okuyun tabiki onlarda da kalsın fakat bu zor gününde eşini kaybetmiş bir anneye bu kadar resmen evden kovarcasına sergilenen tutum doğrumu neticede bir anne yaşlı ve acılı neden tahammülsüz olduk bu kadar benim değinmek istediğim toplumsal değerlerimizi yaşlılara saygımızı yitiriyoruz bahsettiğim konu bu


Tamam yaşlılar da anne filanda, her yaşlı da saygıyı haketmeye biliyor.
Bence kayın validesi, konu sahibine annesi gibi davransaydı, konu sahibi onu hiçbir şekilde istememezlik yapmazdı.
Kaldı ki uzun zaman kalmış zaten, hak olan birazda diğerlerine gitmesi.
Elalem ne der diye diğerlerine gitmemek nedir hem? Elalem bir tek konu sahibinin evinde kalınca mı birşey demiyor?
Orayı hiç anlamadım işte.
Çok saçma.
 
Demagoji en sevmediğim şeylerden biridir. Süslü cümlelerin güzel fakat gerçeklerde ne aci hayatlar yaşaniliyor bilmiyorsun.

Annem 30 yil babaanneme bakti ve bir teşekkür bile almadi. Değeri asla bilinmedi. Sinir hastasi oldu. Bu mu annelere değer vermek? Eh benim annem, annem değilmi? Onun psikolojisi, yiten giden gençliği ne olacak?

Konudaki kv'de hasta değil, eli kolu gayet tutuyor. 6 ayda yeterici kadar toplamiştir kendini. Gelinlerden sürekli anlayiş, alttan almak bekleme yerine, yaşlilarda çocuklarin huzurunu düşünmeli.

Kimse demiyor kv'deyi sormayin etmeyin diye. Bunu daha öncede acikladim. Aile huzurunu bozmadan pekala yanlizlik giderilebilir.
demogoji yapıp süslü cümleler kurmuyorum benimde annem yıllarca kayınvalide kayınpeder bakmış bir kadın dı 54 yaşında ansızın kaybettik fakat annemi yıkamaya girdiğimde yüzü resmen gülümsüyordu ölüme gülümseyerek gitmiş yani kimin ne iyilik yüzünden ne kazanacağı belli olmuyor bazen sabrettiğimiz şeyler bize bir iyilik olarak sunulabiliyor peki sen benim ne kadar acı bir hayat yaşadığımı biliyormusun bilemezsin o yüzden bilmediğin hayatlarla ilgili yorum yapma bence ben değerlerimi yitirmedim ben de yurtdışında yaşıyorum onların dini ahlaki değerleri kültürüyle bir mi bizim kültürümüz o zaman yaşlıları huzur evine atıp ölüme terkedelim ben sadece acılı bir kadına yapılan muameleyi doğru bulmadım buda benim görüşüm düşüncem fakat burdan kimseye saldırmadım farklı görüşte diye
 
Tamam yaşlılar da anne filanda, her yaşlı da saygıyı haketmeye biliyor.
Bence kayın validesi, konu sahibine annesi gibi davransaydı, konu sahibi onu hiçbir şekilde istememezlik yapmazdı.
Kaldı ki uzun zaman kalmış zaten, hak olan birazda diğerlerine gitmesi.
Elalem ne der diye diğerlerine gitmemek nedir hem? Elalem bir tek konu sahibinin evinde kalınca mı birşey demiyor?
Orayı hiç anlamadım işte.
Çok saçma.
İyilik yap at denize balık bilmezse malik bilir az daha tahammüllü sabırlı hoşgörülü insanlar olsak keşke kimse azıcık bir yük azıcık bir zorluğa gelemiyor ne acı sonra toplum neden böyle oldu deyip dert yanıyoruz toplumsal bir yozlaşma yaşıyoruz maalesef
 
Çok sıkılmışsınız onu anladım, haklı da olabilirsiniz lakin hep gelin-kv ilişkisi açısından baktığınız için mantığınızın sesini duyamıyorsunuz bence şöyle ki ;
Birincisi kv onca yıllık eşini , hayat arkadaşını kaybetmiş, bu öyle öldü bitti gibi bir durum değil, kadının tüm yaşamı, tüm düzeni değişti, çocukları evlendi gitti, işin ucunda yalnızlık var. Bir eşi kaybetmenin ne demek olduğunu eniştem öldüğü zaman öğrendim, o zaman 20 yaşındaydım, teyzem aklını yitirme derecesine geldi, 85 metrekare 5 kişi yaşadığımız evde 2 yıl bizde kaldı, kardeşine sığındı, bizlerde yeğenleri olarak elimizden gelen desteği verdik. Çocuklarına gitmek istemedi sizin gibi düşünen gelinin ve damadın onu daha çok üzeceğini biliyordu. 2 yıl sonunda evine geçti ama yalnız yaşamak öyle kolay değil, 4. yılın sonunda oğluyla gelini yanına taşındılar ve şu an 16 yıldır birlikte yaşıyorlar.
Geliniyle en son yaptığım konuşmada bana aynen şöyle dedi ; bunu baştan yapmadığım için, etrafın dolduruşuna geldiğim için, annemi 4 yıl yalnız bıraktığım için çok pişmanım..... Buna ne sebep oldu biliyor musunuz teyzemi anne kabul etti, kendi annesi gibi ha teyzem çokta iyi huylu bir kadın değildir bu arada. Yaşadığı depresyondan asla çıkamadı ve şu an konulan teşhis bipolar. Ben öğrendim ki eş annesini kabullenememekten kaynaklı bu sorunlar. Tabi ki bir arada yaşamak istemeyebilirsiniz ama bunun nefrete dönüşmesi, evlilik birliğine zarar vermesi sizin ön yargılarınızın suçu. Yıllardır üyeyim kk ya , kv li yaşam konularında herkes hem fikir ooooo asla olmazz, gitsin, kocana tavır koy vs.... Yanlışsınız hanımlar yanlış, bu durum en azından bir rehabilitasyon süreci gibi kabul edilebilir, onca yıllık kalabalık yaşamın ardından, bilmem kaç yaşına gelmiş bir kadına, buyur artık hayatın bu, git yalnız başına ne halin varsa gör denmez. Ailenin böyle bir kavram olduğuna inanmıyorum, herkesi büyüttün, işleri yoluna koydun, herkesin keyfi tıkırında senin misyonun bitti git artık , bu vefasızlık ama hem de büyük vefasızlık. Kendini toparlayacak desteği ona vermek tüm ailenin borcu, vefa borcu .... Siz eşinizden bu desteği esirgerseniz işte o zaman evliliğin temeline dinamiti yerleştirmiş olursunuz, onu arada bırakarak hata yapıyorsunuz. Ve tabi anne sıfatında bir insanın yüzüne yüzüne ikide bir git, hani gidecektin vs.... hiç insanlığa yakışır şeyler mi bunlar. İlla bir arada yaşayın da demiyorum, toplanır kardeşler bir arada incitmeden bir plan yapmak bu kadar mı zor yahu, hepimiz yaşlanacağız, gerçi çocuğum yok ama kk da bu konuları okuyunca Rabbim diyorum kardeşime bile muhtaç etme, bu kadar katı kalpliliği anlayamıyorum ben

Böyle yazınca sende haklısın.
Mesela benim annem hasta. Babaannemin 6 kızı daha var. 4 tane de oğlu. Dedem yok. Ama ben babaanneme annemin bakmasına şiddetle karşıyım. Çünkü annem yapamıyor artık. 6 kızı varken anneme mi düştü? Tüm kızlarının bir bahanesi var. Hepside aşırı derecede komik bahaneler. Ve annemin bakmasını istiyorlar. Hasta olmasına rağmen. anneme gelene kadar ohooo 6 kız var ortada.

Benve sorun tek çocuğa yüklenmekte... veya biraz da had bilmemekte. Kv sorun çıkarmasa, eve karışmasa, kavga etmeseler bence konu sahibi de sesini çok çıkarmazdı.
 
Kimse "ne halin varsa gör demiyor." Elbette daha sik gidilir, beraber gezilir, etkinlikler yapilir fakat ayni evde kalmak gereksiz.

Elbette gelinler mutsuz. Konuştuğun gelinde artik sindirilmiştir. Kimse bipolar bir kadin ile beraber yaşamak zorunda değil. 16 yildir beraber yaşiyorlar ve bu saatten sonra işler değişmeyeceğine göre.

Yurtdişinda yaşiyorum. Burda 70-80 yaşindaki yaşlilar yanliz yaşamayi severler. Kendi düzenini severler. Sabab bisiklet ile ekmek alir, hafta sonu torunlar ile zaman geçirir, etkinliklere katilir.

Türkiyedeki yaşlilar ise sürekli "ah vah zavalli" durumuna düsmeyi seviyorlar. 50 yaşinda bile kendini yaşli olarak görüyorlar. Sürekli hizmet istiyorlar.

Herşeylerini tahamül etmenin yerine, artik hayatini cocuk ile değil, hayat ile doldurmanin vakti gelmedimi sence?

Öncelikle birlikte yaşamak gelinimizin tercihi altını çizeyim oğlunun değil gelinin, bilmediğiniz hayatlar üzerine fazla iddialı yorumlar bunlar
Yurt dışında bende yaşadım, onların şartları ve yaşam şekilleri ile bizim ki bir değil. O gidip gelmeler , aktiviteler de hikaye, bu forumda binlerce kv konusu var, periyodik ziyaretlerden de şikayetçi gelin hanımlar. Dünyada sevebilmek, uyum, merhamet diye kavramlarda var. Daha bugün kendi kv me resmen yalvardım hiç olmazsa bir kaç aylığına gel diye çünkü aklım onda kalıyor, yaşlı insan yalnız kalmasını istemiyorum. Bu arada herkesi aynı kefeye tabi ki koyamam, ben kendi bakış açımdan yorumluyorum durumu, yalnızlığı yaşamış biri olarak, özelliklede belli bir yaşı geçmiş ebeveynlerin hırpalanmasına gönlüm razı değil, hayat bana göre kocamla sürekli paylaşacağım bir vakit değil. Danasını sevdiğim için anasını da seviyorum üvey anne olmasına rağmen, kv den illa nefret edilmeli illa mesafeli olunması kurallarına karşıyım. Hele de öyle yüzüne yüzüne ne zaman gideceksin gibi laflar asla normal göreceğim bir durum değil. Evet bütün çocukları sorumluluk almalı ve bir planlama yapmalıdır bunda herkesle hem fikirim
 
Back
X