Neden çocuklar sadece anneninmis gibi davranılıyor

Bir çok yorumda gördüğüm bir hatayı söyleyeyim. İnsanda iç güdü yoktur, sadece hayvanlarda vardır. Anne ile bebek bağı vardır. O da ilk yıllar için geçerli. O bağı hiç kuramayan anneler de var.
Bu mesele hakkında en çok yuhlanan, tuhaf görülen benimdir sanırım. Hem kendi hem eşimin tarafı. Eşimin çocuklarla benden çok ilgilendiğini görünce uzaylı görmüş gibi davranıyorlar. Özellikle de kadınlar. Gidip eşimin kucağından çocuğu mu almıyorlar. Sonra bana veriyorlar tabi. Benim adam tekrar alıyor benden. Eşim yemek yedirirken ben yedireyim diye tutturmalar, üstünü değiştirmesi, çocuğun peşinden ben gitmiyorum eşim gidiyor diye. Dur sen ben bakarım diyip yandan yandan bana bakmalar mı dersin." ya bak işte kadın dediğin, anne dediğin böyle olur." Edalarıyla.
İçimden hep gülüyorum. Benim adam ben yorulmayayım istiyor. Akşam yorgun olmayayım ki onunla aktif şekilde sevişeyim. Çocuklarını da çok seviyor zaten.
Kadınlarımız kendi ayağına sıkıyor errkek, kocam diye.
 
Aynı anda birbirimize emoji atmışız aynen öyle. Benimki baba diye ağlıyor
 
Aynı anda birbirimize emoji atmışız aynen öyle. Benimki baba diye ağlıyor
Eveet ben de fark ettim Olması gerekende eşiniz gibi bence. Böylece sorumluluklar, sevgi, ilgi eşit bir şekilde verilir çocuğa ve sizin yükünüzde hafifler. Annelik elbette başka bir duygudur neticede 9 ay karnında taşıyorsun ama baba da rolden ibaret değil olmamalı bence de. Sizin olamadığınız durumlarda tek başına anne gibi bakıp ilgilenmeli, uyutmalı, yedirmeli, okula götürüp getirmeli, öğretmenlerle konuşmalı... yani bir annenin yaptığını oda yapmalı. Şöyle nazar boncuğu ekleyeyim size de
 
Bunun biraz sosyolojik, biyolojik tarafı da var. Erkek savasa gidiyor, ava gidiyor, dna testi yok, eski cag toplumlarinda baba kim belli degil, mama yok anne sütü var o yüzden annenin bakımında biraz da. Ama biliyosunuz bizim toplumda herseyi istedikleri gibi cımbızlama huyu var. Uçağa binerken, arabaya binerken, son teknoloji ile ameliyat olurken modern toplum ama çocuk bakımına gelince erkek.Eee savaşa gitmiyorsun, market var ava gitmiyorsun, çocuk senden mi çok kuskun varsa git dna testi var. Eeee işte ataerkil ikiyüzlülük.
 
Annelik sana göre değil demeyelim de çok anaç biri değilsin bence.
 
İnan ki tüm bunları ben varken de yapıyor. Çünkü ben ve çocuklarla zaman geçirmeyi seviyor. Bir ara o da toplumun gazına gelmişti. İlgilenmeyi bırakmıştı. Baktı ki ben yorgunum, mutsuzum. Adam yanımda yorgunluktan gözünün içine bakmıyorum. Saç baş dağınık. Üstüme ne bulsam giyiyorum. Hatta kıyafetleri ters bile giydiğim oldu. Evlilikte cinsellik çok önemli istediğin kadar saçını süpürge et. Yatakta aktif değilsen adam yaptıklarını gram umursamıyor. Aktiflikten kastım kadının da zevk alması bunu yansıtması. Yorgun bir anne ne kadar kendini verebilir ki. Yarının görevleri aklındayken bir de.
 
Aklıma kuzenimin yırtık pijamaları geldi sen cinsellik deyince asdfg
Ona da gel gidelim sana yeni bir şeyler alalım derdim de uykusuzluktan ne dediğimi bile anlamazdı o stresle '' sen çocuk yapta seni de göreyim evdeğğ '' diye trip atmıştı Oysa ki ona iyi hissettirir yeni rahat kıyafetler diye söylemiştim artık nasıl bir süreçse kocası gibi bana da atarlanıyordu asdf
Tabi ki haklısın kimsenin saçma eleştirilerinden etkilenmeyin bence çocuğunuz böyle daha sağlıklı bir şekilde yetişecektir :)
 
Herkes size hak vermiş ama burda da boşanmalarda çocuğu babasına veren kadınlara ne biçim annesin asla çocuğumu babaya vermezdim bir anne çocuğunu nasıl bırakır gibi eleştiriler geliyor. Bu da ilginç
Oradaki sıkıntı şu. Evlilik boyunca çocukla hiç bağı olmayan adam bosanirken çocuk kozuna oynuyor. Bakacagindan değil. Alıp annesine atacak.
Bir de yine biyolojik temelli herhalde. Bosaninca çocuktan bosananlar da var.
Anne tabi istisnaları var çoğu durumda babadan iyi bakıyor. O yüzden velayet annede kalsın durumu.
 
. Nihayet hislerime tercüman olan mesajı buldum. İmzamı attım. Onlar benim çocuklarımmm
 
İşte bu yüzden çocuk istemiyorum. Ben bi çocuğa yapışık gezemem. Tüm sorumluluğunu alamam. Ne kadar doğru kişiyi bulsakta “anne” olunduğu için büyük sorumluluk kadında.
Doğada sesimi duymuş olacak ki bana annelik içgüdüsü eklememiş zerre çocuk sevmiyorum. Kocayı da öyle seçtim zaten o da çocuk istemiyor. Hiçbir sorumluluğa gelmeyip ama ben çocuk istiyorum diyen adam tarzım değil.
 
Ben sırf bu yüzden ileride çocuk sahibi olmaya sıcak bakmıyorum. Çünkü yapı olarak rahatıma düşkün ve bencilim açıkçası. Kendimi tek başıma çocuğa adayabileceğimi hiç zannetmiyorum kendimi tanıyorum. Eş seçimini iyi yapmak lazım ama gördüğüm kadarıyla baba en ufak bir şey yapsa (1 saat çocuğu oyalamak gibi) herkes vooov ne ilgili baba diyor. Anne 1 saat biraz bencillik yapıp kendine vakit ayırsa kötü anne oluyor :)
 
Benim eşim haftada iki gece evde olmuyor nöbet yüzünden. Oğlum babasını özlüyor arıyor. Geceleri babası uyutur, onu arar.
Ama ikimizi de sevse ikimizin yanında rahat da olsa hissediyorsun arada başka bir bağ var. Ataerkillik değil bu. Baba ne yaparsa yapsın doğurup emzirmediği sürece kusura bakmasın benim çocuğumla yarım kadar anca bağ kurar.
Mesela okuldan alan babasıyla ağlamazdı anaokulu dönüşü. Ben aldıysan önce sinir krizi geçirirdi. Çünkü beni görünce kendini daha rahat hissedip içindeki tüm öfkeyi salıyordu. Bunu baba ne kada ilgili de olsa yapmıyor.
Ben bağırsam kızsam da eheh mehehe dalgaya vuruyor, babası azıcık bozuk konuşsa eni konu bozuluyor. Sevgimiz mutlaka aynı ama işte arada ifade edemediğim bir fark var ve ben bundan çok hoşlanıyorum
 
Ben olsam bunu size şımarabiliyor olarak yorumlarım,babanın yanında dirayetli durmak zorunda hissetmek olarak değil. Çok değişik bakıyorsunuz.
 
Çünkü baba gerçekten yan oyuncu.algı gayet haklı bir algı.doğruracak olan bunu bilerek doğuracak.doğa kanunlarına karşı mı geleceğiz? Ben de onlardan birtanesiyim ve haklı olduğumu düşünüyorum.annelik zaten kendinden vazgeçmek demek.çocuk bile babaya biraz uzun süre bırakıldığı zaman annem de annem diye ağlıyor.çocuk bile babaya zor durumlar için bırakıldığı düşünüyor.siz kime laf anlatıyorsunuz ?başka türlü çocuk büyümüyor.bu tarz şeyler yazacak kadar eşitlik derdindeyseniz anne olmaya müsait biri değilsiniz demektir.eee o zaman yapmayın.zor birşey değil.
 
Eee çocuk bile yanında babayı istemiyor ki.baba gelse az sonra annem de annem diye ağlayacak.biraz uzun zaman geçse hadi anneme götür beni diyecek.yanlış algıysa sadece insanların yanlış algısı değil ki bu.bu algı da boşuna oluşmuyor yani.kendi kendimize doğaya kafa tutmaya çalışmanın alemi yok.anne, babasız olmadan büyüyen insanları düşünün.kaç tanesi babasını anlatıyor.adamların aklına bile gelmiyor babaymış. Annem de annem annem de annem bizi niye bırakıp gittin.gözyaşları sel oluyor.sadece babasız büyüyen biri bunun eksikliğini hiç hissetmiyor bile olabiliyor.annesiz büyüyen biri ömür boyu iflah olmuyor.hep bir duygusal buhran.ama babasız büyüyen bunu dile getirmiyecek kadar önemsemiyor bile.yemek programında nursel diye bir sunucu var.bir günden bir güne babam diye ağladığını duydunuz mu mesela ? Bence doğamızla savaşmak yerine ona göre kararlar versek daha isabetli olacağı taraftarıyım.
 
Son düzenleme:
Malesef öyle bu kural değişmez.
 
Ferhan beylik laflar edip durma, gün okur devran döner 'yanılmışım, haklıymışsınız' dersin. Başına gelmeyenin profesörü olarak konuşma bence
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…