Güzelim konunu en başından beri okudum, sanırım sen söylemek istediğin şeyleri yazıya dökmekte zorlanıyorsun. Neyse çalışmak sana zor geliyor olabilir bunun inan bana narin olmakla, hassas olmakla veya panik atakla ilgisi yok. Bazı insanlar çalışmayı sevmez ama bu rahatlık anlamına da gelmez. İşinin stresi, yoğunluğu, mesai saatlerinin fazlalığı veya işe gidiş-gelişlerde yolda geçen zaman ve yorgunluk insanı canından bezdirir öyle bir hal alır ki 25 yaşındaki gencecik bir bayan bile kendini 60-70 yaşında hissedebilir, hayat onun için çekilmez bir hal alır zaman zaman bende de olmuştur bilirim.
Evlilik ve hayatın müşterekliği konusundaki düşüncelerine gelince hepsine katılmamakla birlikte katıldığım yönleride var. Mesela, hiç bir zaman kadın evin iaşesini karşılamak zorunda değildir, bu sorumluluk erkeğe aittir,Dinimiz bunu söylemekle beraber kadının yerinin evi olduğunu kadının asla kocası yanında olmadan dışarıya çıkamayacağını da söyler peki bunu hayatında uygulayabilecekmisin? dinimizin kurallarını kendi istediğimiz gibi kendi çıkarımıza yontamayız, islami kurallar tam manasıyla yaşandığı zaman hayat gerçekten yaşanmaya değer hale gelebilir. Kadının erkeğine evinin direği gibi, erkeğin kadınına evin neşesi, kendinin can yoldaşı gibi davranmadığı, herşeyin maddiyatla ölçüldüğü şu devirde kim evinde islamiyeti tam manasıyla yaşıyor ki arkadaşım. Keşke böyle olsaydı da kadınlarımız evinde mutlu mesut huzurlu yaşasalardı. Bırak çevreyi şu sitede bu forumda okuduklarımızın çoğu bizi hayretlere düşürüyor neler okuyor neler duyuyoruz değilmi.
Kendime gelince 22 yıldır çalışma hayatının içindeyim, eşim çalışmamı hiç bir zaman istemedi ve tasvip etmedi ama ben yine inadına çalıştım ve ben 10 yıl öyle bir amirle çalıştım ki hayat bana zindandı hiç huzurum yoktu, evime gelince de üzerime değişmeden yemek ve diğer işlere koşturdum her çalışan bayanın yaptığı gibi. Çok yoruldum ve ben işitme engelliyim ne zorluklarla hayatımı idame ettirdiğimi benim gibi olan anlar, 15 yılı doldurduğum zaman emekli olmayı istediğim zaman da kızımın oks sınav dönemleri başladı hadii dersane parası, yol parası şu parası bu parası senin anlayacağın 22 yılı geride bıraktım çalışa çalışa, bunlar yaşananların inan en en basiti bunları niye anlattım sana biliyormusun, henüz daha yeni evlisin ve hayatın meşakkatini yükünü derdini daha anlamadın güzelim, yarın evladın olduğu zaman, evladın okula başladığı zaman oooo ne masraflar çıkacak bi bilsen, bırak masrafları evladına iyi bir gelecek sağlamak adına yapmak zorunda oldukların bile paraya bakıyor. Evladına isteyipte yapamadığın her şey içine batıyor vicdanını sızlatıyor inan bana.
Geçtim herşeyi sen sen ol yine kendine sahip çık güzelim. Sana senden başka kimseden fayda yok eşinin sana bir yanlışlık yapmayacağını (Allah korusun) nerden bilirsin ki, insanoğlu çiğ süt emmiştir güzelim kimin kime ne zaman ne yapacağı belli olmaz. Sana tavsiyem elin ayağın sağlam, bak benim gibi özürlü de değilsin benim gibi hayata 1-0 geriden de başlamamışsın sen sen ol kimseye güvenme ve çalış, işin ağırsa başka iş bak, vasıfsızsan dışarıdan okul bitirmeye gayret et, ne bileyim kurslara git bişiler yap ama mutlaka çalış bu sana bir abla tavsiyesidir.
Ben mi ben varya Rabbim izin verirse inşallah 2012 ocak ta emekliyim, Bunca sene çektiğim cefanın uykusuzluğun yorgunluğun acısını çıkarmayı düşünüyorum inşallah.
Ayy ne çabuk geçmiş 22 sene, işe ilk başladığım gün daha dün gibi geliyor biliyormusun.
Evlilik ve hayatın müşterekliği konusundaki düşüncelerine gelince hepsine katılmamakla birlikte katıldığım yönleride var. Mesela, hiç bir zaman kadın evin iaşesini karşılamak zorunda değildir, bu sorumluluk erkeğe aittir,Dinimiz bunu söylemekle beraber kadının yerinin evi olduğunu kadının asla kocası yanında olmadan dışarıya çıkamayacağını da söyler peki bunu hayatında uygulayabilecekmisin? dinimizin kurallarını kendi istediğimiz gibi kendi çıkarımıza yontamayız, islami kurallar tam manasıyla yaşandığı zaman hayat gerçekten yaşanmaya değer hale gelebilir. Kadının erkeğine evinin direği gibi, erkeğin kadınına evin neşesi, kendinin can yoldaşı gibi davranmadığı, herşeyin maddiyatla ölçüldüğü şu devirde kim evinde islamiyeti tam manasıyla yaşıyor ki arkadaşım. Keşke böyle olsaydı da kadınlarımız evinde mutlu mesut huzurlu yaşasalardı. Bırak çevreyi şu sitede bu forumda okuduklarımızın çoğu bizi hayretlere düşürüyor neler okuyor neler duyuyoruz değilmi.
Kendime gelince 22 yıldır çalışma hayatının içindeyim, eşim çalışmamı hiç bir zaman istemedi ve tasvip etmedi ama ben yine inadına çalıştım ve ben 10 yıl öyle bir amirle çalıştım ki hayat bana zindandı hiç huzurum yoktu, evime gelince de üzerime değişmeden yemek ve diğer işlere koşturdum her çalışan bayanın yaptığı gibi. Çok yoruldum ve ben işitme engelliyim ne zorluklarla hayatımı idame ettirdiğimi benim gibi olan anlar, 15 yılı doldurduğum zaman emekli olmayı istediğim zaman da kızımın oks sınav dönemleri başladı hadii dersane parası, yol parası şu parası bu parası senin anlayacağın 22 yılı geride bıraktım çalışa çalışa, bunlar yaşananların inan en en basiti bunları niye anlattım sana biliyormusun, henüz daha yeni evlisin ve hayatın meşakkatini yükünü derdini daha anlamadın güzelim, yarın evladın olduğu zaman, evladın okula başladığı zaman oooo ne masraflar çıkacak bi bilsen, bırak masrafları evladına iyi bir gelecek sağlamak adına yapmak zorunda oldukların bile paraya bakıyor. Evladına isteyipte yapamadığın her şey içine batıyor vicdanını sızlatıyor inan bana.
Geçtim herşeyi sen sen ol yine kendine sahip çık güzelim. Sana senden başka kimseden fayda yok eşinin sana bir yanlışlık yapmayacağını (Allah korusun) nerden bilirsin ki, insanoğlu çiğ süt emmiştir güzelim kimin kime ne zaman ne yapacağı belli olmaz. Sana tavsiyem elin ayağın sağlam, bak benim gibi özürlü de değilsin benim gibi hayata 1-0 geriden de başlamamışsın sen sen ol kimseye güvenme ve çalış, işin ağırsa başka iş bak, vasıfsızsan dışarıdan okul bitirmeye gayret et, ne bileyim kurslara git bişiler yap ama mutlaka çalış bu sana bir abla tavsiyesidir.
Ben mi ben varya Rabbim izin verirse inşallah 2012 ocak ta emekliyim, Bunca sene çektiğim cefanın uykusuzluğun yorgunluğun acısını çıkarmayı düşünüyorum inşallah.
Ayy ne çabuk geçmiş 22 sene, işe ilk başladığım gün daha dün gibi geliyor biliyormusun.