canım eger şimdiden doğru insan olmadığı farkettiysen en doğru kaarrı vermisşsin .ben de 1,5 sene evvel nişanlımdan ayrılmıştım. farklı dünyalarda olduğumuzu ve mutlu olamayacağımı anladım zaten nişanlılık evreside indsanların birbirini tanıma evresidir.ayrıca pişman da değilim çok iyi bir karar verdiğime inanıyorum zaten bizim ki ailelerin yani görücü usulüydü. önceden tanımıyordum kötü bir insan degil di ama dediğim gibi mutlu olamayacağımı hissettim ve nişanı atmıştım. çünkü çok farklıydık
bu arada memurmuşsun bende bu sene girecegim sınava inşallah kazanırım .sen kaç senelik memurdun
iyi yapmışsın özdecim hayırlısı inşallah
sağol canım dediğin gibi ikimiz için de hayırlısı olsun ama ben şimdi her zamankinden daha ince eleyip sık dokuyorum :))))))) çünkü yine aynı şeyi yaşamak istemiyorum .ömür boyu mutlu olacağıma inandığım zaman böyle bir işe kalkışırım artık:teytey::enbuyukkk:
nısanlımdan ayrılalı daha 6 gun oldu ama yaptıgımdan hıc pısman deglım bız severek nısanlandık ama maddı sorunlar ve buna baglı olarakta nısanlımın calısma duygusuna kapılaıp benı ıhmal etmesı bızı bu sonuca surukledı karsılıklı konusarak ayrıldık ama kayın valıdem ve gorumcem hıc pesımı bırakmadı hala bıle gorumcem abımden daha ıısınımı bulucaksn sorun olmayan ılıskı varmı dıyıp duruyo sızce ne yapmalıyım....
Arkadaşlar değerli fikirlerinizi benden esirgemeyin lütfen. Ben nişanlımdan tam 2 haftadır ayrıyım. 2 hafta önce, herşey iyi güzelken, saçma sapan bişeye kızdı ve çekti gitti.telefonlarımı da açmadı.Ertesi gün, ben hala onun yüzüğünü taşırken, bana sadece mesajla herşeyin bittiğini, yüzüğü de çıkardığını söyledi.Ben orada yıkıldım tabi.Bir daha ne ardım, ne mesaj attım... İşin ilginç yanı, 2 haftadır ne ailesi aradı, ne o aradı. Tamam bitmiş olabilir ama bu sessizliğe bir anlam veremedik ailece. Sonuçta ayrılmak isteyen ben değildim, kendi kendine ayrılmış benden ve bunu mesajla bildiriyo. O mesajı da ben atmasam, onu da lütfetmeyecekti. Bu durumda bizim aramamız doğru değidi. Ben 2 haftadır, birinden ses çıkar diye bekledim ama boşşş. Çok garip bi durum. Namusunla şerefinle gelip kız istiyosunuz, bir tören yapılıyo, aileler birbirine karışıyo, ayrılma şekline bakın.. Sorumsuzluğa bakın. Nişan atmanın da bir adabı olmaz mı yani, ben mi yanlış biliyorum arkadaşlar yaa? Zaten bu durumda ben de geri dönüş veya birşeyin kurtarılmasını istemiyorum ama takıları bile vericek olsak, karşımızda muhatap yok. Ayrılan ben değilim, niye biz arayalım di mi bu durumda, gelin takılarınızı alın diye. Hadi benimle konuşulmuyo, anlarım bunu. Ama bu işi bitirirken bile benim aileme karşı sorumlu değil mi bu insan ve de ailesi? Benim babam yok, belki bunun rahatlığıyla beni sahipsiz olarak görüyolar, aileme karşı da bundan çok rahatlar, bilemiyorum. Ama abim var ve kesinlikle bizim ; gelin şu işi gereğince bitirin demek için aramamamız gerektiğini söylüyo. Onlar bizi yok sayıyosa, biz de yok sayacağız diyo. Ama annem, gördüğü bu muameleye çok üzülüyo.Benim de kafam kızıyo ve şeytan diyo ki, zorla da olsa saygıyı al, haddini bildir.Ara, geliceksin ve sorumluluğunu yerine getireceksin de diyo şeytan. Ama gurur yapıyorum işte.Duyduğum kadarıyla bu insan, hayatına gayet normal bi şekilde devam ediyo.Ne yapacağımı şaşırdım arkadaşlar. Hiç böyle bişey duydunuz mu, allah aşkına biri söylesin. Bu durumda ne yapılır, yutup hayatıma devam mı edeyim, ne yapayım....
bende dört aydır nişanı atalı.ani bir tepkiyle tartışmalarımız sonucu ayrıldık ama sonrasında pişman oldum ve üç yılda flört döneminizvardı yani severek nişanlandık.ve şimdi ne bensiz ne de ben onsuz yapabiliyorum çok uğraştım bitireyim tamamen diye ama bitiremedim ailemden gizli konuştuk.ve ailem bu saatten sonra nişanlımla konuştuğumu duysa çok sert tepki olacağını biliyorum vetakrar beraber olmak istiyoruz ama ailem artık kabul etmeleri yani onay vermeleri çok zor.hatta ailem bu ilişkinin tamamen bittiğini sanıyorlar.onun ailesi biliyor konuştuğumuzu ve onlar bişey demiyor benide ailesi çok seviyor ama benim ailem artık kabul etmeyeceğini biliyorum ve birşekilde aileme anlatmam gerek biz seviyoruz ayrılamadık tekrar birleşmek istiyoruz diye ama korkuyorum çünkü ailem kabul etmeyecek onları nasıl ikna ederim her iki ailenin durumu nasıl düzelir hiç bilmiyorum neolur bana bir akıl verin neyapacağımı şaşırdım..
Arkadaşlar değerli fikirlerinizi benden esirgemeyin lütfen. Ben nişanlımdan tam 2 haftadır ayrıyım. 2 hafta önce, herşey iyi güzelken, saçma sapan bişeye kızdı ve çekti gitti.telefonlarımı da açmadı.Ertesi gün, ben hala onun yüzüğünü taşırken, bana sadece mesajla herşeyin bittiğini, yüzüğü de çıkardığını söyledi.Ben orada yıkıldım tabi.Bir daha ne ardım, ne mesaj attım... İşin ilginç yanı, 2 haftadır ne ailesi aradı, ne o aradı. Tamam bitmiş olabilir ama bu sessizliğe bir anlam veremedik ailece. Sonuçta ayrılmak isteyen ben değildim, kendi kendine ayrılmış benden ve bunu mesajla bildiriyo. O mesajı da ben atmasam, onu da lütfetmeyecekti. Bu durumda bizim aramamız doğru değidi. Ben 2 haftadır, birinden ses çıkar diye bekledim ama boşşş. Çok garip bi durum. Namusunla şerefinle gelip kız istiyosunuz, bir tören yapılıyo, aileler birbirine karışıyo, ayrılma şekline bakın.. Sorumsuzluğa bakın. Nişan atmanın da bir adabı olmaz mı yani, ben mi yanlış biliyorum arkadaşlar yaa? Zaten bu durumda ben de geri dönüş veya birşeyin kurtarılmasını istemiyorum ama takıları bile vericek olsak, karşımızda muhatap yok. Ayrılan ben değilim, niye biz arayalım di mi bu durumda, gelin takılarınızı alın diye. Hadi benimle konuşulmuyo, anlarım bunu. Ama bu işi bitirirken bile benim aileme karşı sorumlu değil mi bu insan ve de ailesi? Benim babam yok, belki bunun rahatlığıyla beni sahipsiz olarak görüyolar, aileme karşı da bundan çok rahatlar, bilemiyorum. Ama abim var ve kesinlikle bizim ; gelin şu işi gereğince bitirin demek için aramamamız gerektiğini söylüyo. Onlar bizi yok sayıyosa, biz de yok sayacağız diyo. Ama annem, gördüğü bu muameleye çok üzülüyo.Benim de kafam kızıyo ve şeytan diyo ki, zorla da olsa saygıyı al, haddini bildir.Ara, geliceksin ve sorumluluğunu yerine getireceksin de diyo şeytan. Ama gurur yapıyorum işte.Duyduğum kadarıyla bu insan, hayatına gayet normal bi şekilde devam ediyo.Ne yapacağımı şaşırdım arkadaşlar. Hiç böyle bişey duydunuz mu, allah aşkına biri söylesin. Bu durumda ne yapılır, yutup hayatıma devam mı edeyim, ne yapayım....
Sevgili ozlemim, değerli arkadaşım sağol bana yazdığın için.Bohça ve takılarını alınması için, bi kere muhatap olması lazım. Yani karşımızda birilerinin olması lazım.Kendisinin ve ailesinin usulünce görevini yerine getirmesi lazım ki, takıları verilsin.Ayrıca bizim taktıklarımızı da onların vermesi gerek. Bu durumda erkek ailesi olarak bi kere sorumsuz ve saygısız insanlar var karşımızda.En iyisi yok saymak. Bir de şu var; şuanda yasalar nişanı tanıyor.Nişanı onlar atmamış olmak için, bu durumda maddi manevi tazminat hakkımız olmasın diye de bunu yapıyo olabilirler diye düşünüyorum.Bunu düşünmemin sebebi,daha önce bir evlilik yapmış olması ve 3,5 ayda boşanması.Kız bunlara tazminat davası falan açmış o zaman. Belki de bunları hesap ediyolar kimbilir... Ama ben işin ahlaki boyutundan bakıyorum.Bu ahlaksızlık karşısında bizim yapacağımız en iyi şey onlar gibi davranmak, yok saymak. Yalnızca takı kısmına takıldım. Onları göndermeli miyim, göndermemelimiyim diye.Ama o zaman da, istediklerini yapmış oluruz sanırım...
Sevgili ozlemim, değerli arkadaşım sağol bana yazdığın için.Bohça ve takılarını alınması için, bi kere muhatap olması lazım. Yani karşımızda birilerinin olması lazım.Kendisinin ve ailesinin usulünce görevini yerine getirmesi lazım ki, takıları verilsin.Ayrıca bizim taktıklarımızı da onların vermesi gerek. Bu durumda erkek ailesi olarak bi kere sorumsuz ve saygısız insanlar var karşımızda.En iyisi yok saymak. Bir de şu var; şuanda yasalar nişanı tanıyor.Nişanı onlar atmamış olmak için, bu durumda maddi manevi tazminat hakkımız olmasın diye de bunu yapıyo olabilirler diye düşünüyorum.Bunu düşünmemin sebebi,daha önce bir evlilik yapmış olması ve 3,5 ayda boşanması.Kız bunlara tazminat davası falan açmış o zaman. Belki de bunları hesap ediyolar kimbilir... Ama ben işin ahlaki boyutundan bakıyorum.Bu ahlaksızlık karşısında bizim yapacağımız en iyi şey onlar gibi davranmak, yok saymak. Yalnızca takı kısmına takıldım. Onları göndermeli miyim, göndermemelimiyim diye.Ama o zaman da, istediklerini yapmış oluruz sanırım...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?