Ben yakın zamanda yeğenimin yanımda yaşadığı sağlık sorunundan dolayı uykusuzluk ve çarpıntı mide ağrıları olumsuz düşüncelerim başladı ama nedenini ve geçeceğini biliyorum destekde almaya başladım psikoloğumdan bu sevdikleri kaybetme korkusu olsa gerekMerhaba,bir süredir sizleri takip ediyordum.öncelikle hepinize geçmiş olsun.ben de daha önce panik atak ile ilgili bir başlık açmıştım.sağolsunlar baya destek olanlar çıktı.benim 2, 3 aydık yoğun bir panik bozukluk kaynaklı çarpıntılarım vardı.geçen haftalarda doruk noktasına çıktı.sonra telkin vesaire derken geçen hafta kontrol altına aldım çarpıntımı .90 altına düşmeyen nabzım 65’lere düştü.ama gel gör ki illa kaygı yapacak bir şey arıyorum ya bu sefer de fazla mı düşüyor nabzım diye kendimi dinlemeye başladım.Neyse bir şekilde idare ederken benim sizlere sormak istediğim bir şey var .en büyük sorunum kötü haberlere,zorluklara dayanıksızlığım,ama öyle böyle bir dayanıksızlık değil.babam kolum ağrıyor diyor,kalbim pat pat başlıyor atmaya,başım dönüyor.allah korusun yanımda birine bir şey olsa ona yardım etmeyi bırakın ,ben yardım edilecek duruma düşüyorum.ve bu durum beni çok üzüyor,bu kadar dayanıksız olmak.sizler nasılsınız,böyle bir sorun yaşayanınız var mı ,yaşıyorsanız nasıl baş edebiliyorsunuz? Şimdiden sağolun.
Aynı beni anlatmışsın annem safra kesesinden ameliyat oldu ben refakatçi kaldım yanında ama annem ameliyattan çıkınca yüz rengini öyle görünce ona refakatçi olmayı bırak ben fenalaştım Allahtan teyzemler vardı ama sonra geçti tabi bu konuda aynı şeyleri yaşıyoruz yalnız değilsin hatta bu seansta doktoruma bile dedim ben niye böyle zorluklar karşısında dayanıksızım dedim babam hasta olur annem hasta olur ben çok kötü olurum ağlarım üzülürüm ama doktorumun dediği gibi artık birileri hasta olduğunda ilk önce kendimi düşünüyorum ben iyi olmalıyım ki onlara yardım edebileyim o durumda diyorum ilk önce sen iyi olacaksın ilk önce kendini düşüneceksin sen de bu şekilde kendine telkin verebilirsin ben önceden herkese çok üzülürdüm şimdi de üzülüyorum ama dozunu ayarlamaya çalışıyorum karşı komşum çok ciddi trafik kazası geçirmişler duyunca öyle bir her yerim diken diken oldu ki kafam falan karıncalaştı yani bu durumu ben de yaşıyorum ve başetmeye çalışıyorumMerhaba,bir süredir sizleri takip ediyordum.öncelikle hepinize geçmiş olsun.ben de daha önce panik atak ile ilgili bir başlık açmıştım.sağolsunlar baya destek olanlar çıktı.benim 2, 3 aydık yoğun bir panik bozukluk kaynaklı çarpıntılarım vardı.geçen haftalarda doruk noktasına çıktı.sonra telkin vesaire derken geçen hafta kontrol altına aldım çarpıntımı .90 altına düşmeyen nabzım 65’lere düştü.ama gel gör ki illa kaygı yapacak bir şey arıyorum ya bu sefer de fazla mı düşüyor nabzım diye kendimi dinlemeye başladım.Neyse bir şekilde idare ederken benim sizlere sormak istediğim bir şey var .en büyük sorunum kötü haberlere,zorluklara dayanıksızlığım,ama öyle böyle bir dayanıksızlık değil.babam kolum ağrıyor diyor,kalbim pat pat başlıyor atmaya,başım dönüyor.allah korusun yanımda birine bir şey olsa ona yardım etmeyi bırakın ,ben yardım edilecek duruma düşüyorum.ve bu durum beni çok üzüyor,bu kadar dayanıksız olmak.sizler nasılsınız,böyle bir sorun yaşayanınız var mı ,yaşıyorsanız nasıl baş edebiliyorsunuz? Şimdiden sağolun.
Aminnnnn yok yok rahat ol bende en dibi görmüş biriyim herkez bana deli gözüyle bakıyoduAllah'ım senden bin kere razı olsun Rabbim şifani versin inşallah şuan ağlayarak yaziyrm sana gunlerdr maf etmiştim kendimi aynı durumları yasiyrm demmeki tek degilmusm Allah'ım şükürler olsun ki bu yazıyı okumam beni çok rahatlattı tek değilmişim demkki Şafi adının hürmetine şifa ver Allahım cümlemize
Amin canım cümlemiz şifa bulalım bir gün yalnız değilsin binlerce belki milyonlarca insan bu durumları yaşıyor bazen ben de teselli amaçlı yalnız değilim aynılarını yaşayan bir sürü insan var diyor kendi kendime ağla rahatla ve korkma Allaha sığın canım yaşadıklarımız kolay değil defalarca yere düşüp yeniden ayağa kalkıyoruz çok şükürAllah'ım senden bin kere razı olsun Rabbim şifani versin inşallah şuan ağlayarak yaziyrm sana gunlerdr maf etmiştim kendimi aynı durumları yasiyrm demmeki tek degilmusm Allah'ım şükürler olsun ki bu yazıyı okumam beni çok rahatlattı tek değilmişim demkki Şafi adının hürmetine şifa ver Allahım cümlemize
Ben de kendime iyileşirim gözüyle bakmadım hep yat hep yat 2 günde 1 hastaneye git ev işleri yapmak nerede defalarca valiz hazırlayıp annemlere kaçmak evde huzur kalmamıştıAminnnnn yok yok rahat ol bende en dibi görmüş biriyim herkez bana deli gözüyle bakıyodu
Çok geçmiş olsun ,umarım baş etmeyi başarabiliriz.Cevapları ben de merak ediyorum. Çünkü aynen sizin gibiyim.
Çok geçmiş olsun,evet kaybetme korkusu dimi ? ama keşke o an kendime sahip çıkıp ,daha soğuk kanlı olabilsem,tek istediğim bu.Çünkü kendimi biraz daha bıraksam bayılacağım o derece kötü oluyorum.Ben yakın zamanda yeğenimin yanımda yaşadığı sağlık sorunundan dolayı uykusuzluk ve çarpıntı mide ağrıları olumsuz düşüncelerim başladı ama nedenini ve geçeceğini biliyorum destekde almaya başladım psikoloğumdan bu sevdikleri kaybetme korkusu olsa gerek
Aynı ben de sizin gibiyim.ama ben kendimi bildim bileli böyleyim.9-10 yaşındayken bile kardeşim kafasını vursa saatlerce ağlardım,beyin kanaması geçirir mi diye.sen küçücük çocuksun ,bunları nerden bulup düşünüyorsun.artık gerçekten güçlü olmak istiyorum.aslında doktorunuz çok güzel demiş, bir de uymak kolay olsa.bazen ben de öyle bir abartıyorum ki ,sela okunuyor,acaba kim ,tanıdık mı diye çarpıntım tutuyor.kendimize zorluk çıkarıyoruz kısaca.umarım aşabiliriz.Aynı beni anlatmışsın annem safra kesesinden ameliyat oldu ben refakatçi kaldım yanında ama annem ameliyattan çıkınca yüz rengini öyle görünce ona refakatçi olmayı bırak ben fenalaştım Allahtan teyzemler vardı ama sonra geçti tabi bu konuda aynı şeyleri yaşıyoruz yalnız değilsin hatta bu seansta doktoruma bile dedim ben niye böyle zorluklar karşısında dayanıksızım dedim babam hasta olur annem hasta olur ben çok kötü olurum ağlarım üzülürüm ama doktorumun dediği gibi artık birileri hasta olduğunda ilk önce kendimi düşünüyorum ben iyi olmalıyım ki onlara yardım edebileyim o durumda diyorum ilk önce sen iyi olacaksın ilk önce kendini düşüneceksin sen de bu şekilde kendine telkin verebilirsin ben önceden herkese çok üzülürdüm şimdi de üzülüyorum ama dozunu ayarlamaya çalışıyorum karşı komşum çok ciddi trafik kazası geçirmişler duyunca öyle bir her yerim diken diken oldu ki kafam falan karıncalaştı yani bu durumu ben de yaşıyorum ve başetmeye çalışıyorum
Türksel yazışını yiyim senin şuan yanaklarını sıkıyorum varsay canımŞeker düşmeside kötü annemden biliyorum korkma ama hava sıcak bunlar normal şeyler vücutda odun değilki bazı şeylere tepki verecek bende türksele gittim yürüdüm kalbim anammmm sıcakdan azımda attı
Ben de öyleydim aynı elim ayağım salıyordu ama artık kendime telkin veriyorum ilk önce sen iyi olmalısın ki çevrendekilere faydan olsun hep böyle düşün bak güçlü olduğunu anlayacaksınÇok geçmiş olsun,evet kaybetme korkusu dimi ? ama keşke o an kendime sahip çıkıp ,daha soğuk kanlı olabilsem,tek istediğim bu.Çünkü kendimi biraz daha bıraksam bayılacağım o derece kötü oluyorum.
4 ay evvel yine oldu kardiyoloji ye gittim tekrar mı gitsem yada göğüs hastalıklarına ne dersinizKalp krizi öyle değil korkma hele bide dinlenme halinde olunca hiç korkma
Benim gibi yaşayanlar var mıdır diye konuyu açıyorum. Belki aynı durumda olan arkadaşlar yazar ve birbirimize destek oluruz.
Sekiz sene önce panikatak hastalığına yakalandım. Ama ilk belirtiler bulantı, istifra olarak başladığı için bunun bir panikatak olduğunu bilmiyordum. Günlerce birşey yiyemedim. Artık ailem mide kanseri olmamdan korkuyordu. Randevu aldık ve endoskopi oldum sonucum temiz çıktı. Doktor bize psikolojik olabileceğini söyledi. Daha sonra psikiyatriye randevu aldık doktor 2 tane ilaç yazdı ve ben bir müddet sonra yemek yemeye eski yaşantıma dönmeye başladım. Ne kadar sonra nüksetti ilaçlarımı bırakmış miydim uzun zaman geçtiği için üzerinden tam hatırlamıyorum. Yine birgün kolum uyuşmaya başladı öyle bir uyuştu ki kalp krizi geçirdiğime kendimi inandırmıştım. Kalp atışım öyle bir hızlandı ki hemen ailemden bikaç kişiyle birlikte acile koştuk. Kalp EKG si çekildi temiz çıktı bir serum taktılar daha sonra eve geldim. Kardiyolojiye randevu aldım. Dr odasında ultrasonografi ile kalbime baktı sadece kalp kapağında biraz kalınlaşma var dedi. Psikolojik olduğunu söyledi. Artık yine psikiyatriye gitme zamanı geldi. Durumu psikiyatriste anlattım. Paxera 10 mg ile başladık 6 ay kullandım ve bu hastalığı atlattım ilacı da bıraktım çok iyiydim. Bir dönem sonra yine nüksetti tabi yine aynı ilaçla devam ettik ve hayatımı o şekilde idame ettirdim. Tabi panikatak teşhisi konulana kadar sayısız kan tahlilleri emar tomografi sürekli vücudumda bişey var bulamıyorlar diye diye tüm branşların kapısını çaldım. Çok acillere taşındık birşey var ve bulamıyorlar. Tahliller çok şükür ki temiz çıkıyordu. Öyle böyle bir 4 seneyi geçirdim anksiyete henüz o zaman yoktu sadece panikatak vardı. Bu geçmiş zaman içerisinde evliyim ve çocuk düşünmediğimiz için ilaç kullandım. Yine panikataklarımın çoğalması sebebiyle randevu aldım. Duxet adlı ilaca başladı doktor ve iyiydim. 5 hafta sonra adetim gecikti ve doktoru arayıp ilaç geciktirmiş olabilir mi diye sordum. O ilacın geciktirme yapmayacağını ve hemen bir test yapmamı söyledi ben derhal test yaptım hamileyim doktorla yine telefonla irtibata geçtim. Doktora ya bebeğim sakat olursa ben ilaç kullandım dedim doktor korkmamam gerektiğini ilk 5 6 hafta ilacın bebeği çok etkilemediğini ve hemen ilacı bırakmamı söyledi. Evet bıraktım gayet iyiydim ama eşimle kan uyuşmazlığı nedeniyle bebeğimin kalp atışı durdu ve kürtaj oldum ondan sonra yine ilacıma devam ettim. Çünkü çok kötü olmuştum 2 hafta hep ağladım neden bebeğimi kaybettim diye 7 8 ay sonra ben yine hamile kaldım ve ilacı hemen bıraktım. Hamilelik sürecim boyunca eşim asla ilaç kullanmama izin vermedi ben de çok aşırı kötü olmadım sadece son aylarda doğum stresinden kaynaklı panikataklarım çoğaldı ve evden dışarı lazım olmadıkça çıkmayarak bu dönemi atlattım ve doğumumu sağlıkla gerçekleştirdim. Hastaneden taburcu olduğum gün daha sokak kapısından girerken beni bir ağlama tuttu. Günlerce ağladım benim için çok ağırdı hep ağlıyordum kendime zarar vermekten korkuyordum bebeğime bakıyordum ama ona bakamama korkusu vardı yaklaşık 1 ayı geçik böyle devam etti ve sonunda doktora gittik lohusa depresyonu teşhisi kondu Efex.. 37.5 ile başladık ve 6 hafta sonra benim ağlamalarım azaldı ve düzeldim 1 yıl kadar o kadar iyiydim ki hayattan zevk alıyor gayet mutlu mesut hayatıma devam ediyordum. Devamını yorumda devam edeceğim.
Heheheee türkcel di dimiTürksel yazışını yiyim senin şuan yanaklarını sıkıyorum varsay canım
Çok teşekkür ederim,inşallah.aslında olması gereken de o .telkinle baya bir iyi oldum.artık bu sorunum için de telkini deneyeceğimBen de öyleydim aynı elim ayağım salıyordu ama artık kendime telkin veriyorum ilk önce sen iyi olmalısın ki çevrendekilere faydan olsun hep böyle düşün bak güçlü olduğunu anlayacaksın
Hele sabahları selayı duydum mu tamam bendeki kötü senaryoları bi duysan güne negatif başlıyorum birgün anne babamın da selalarını duyarsam nasıl dayanıcam ya kızımı duyarsam çok kötü bişeyAynı ben de sizin gibiyim.ama ben kendimi bildim bileli böyleyim.9-10 yaşındayken bile kardeşim kafasını vursa saatlerce ağlardım,beyin kanaması geçirir mi diye.sen küçücük çocuksun ,bunları nerden bulup düşünüyorsun.artık gerçekten güçlü olmak istiyorum.aslında doktorunuz çok güzel demiş, bir de uymak kolay olsa.bazen ben de öyle bir abartıyorum ki ,sela okunuyor,acaba kim ,tanıdık mı diye çarpıntım tutuyor.kendimize zorluk çıkarıyoruz kısaca.umarım aşabiliriz.
Yok maalesef hem yasak hem de burası daha güzel birbirimizle derdimizi paylaşırken üye olmadan okuyan bir sürü insan var yalnız değilmişim deyip teselli bulan bir sürü insan var bu şekilde birbirimize daha faydalı olduğunu düşünüyorum ben o tarz gruplara ben yaklaşmıyorum anlayışla karşılarsan sevinirim. Bak az önce bir arkadaş yukarıda yazmış daha önce yazdıklarımızı okumuş ve yalnız olmadığını öğrendiği için bize nasıl güzel dua ediyor benim burayı açma nedenim benşm gibi yaşayanlar varsa burada dertleşelim birbirimize de faydamız olsun diye ama burada bazı arkadaşlarla birbirimizi merak edip sosyal medya hesabımızı verip birbirimizi gördük örneğinWatsap grubu yapsanız harika olr bunalinca hepimiz yazsak oraya çünkü herkesle bu konuyu konusamiyorsn insanlar sana deli gözüyle bakılıyor
Boşver beya istediğini yaz sadece çok hoş oldu okurkenHeheheee türkcel di dimi
Allah korusun ,allah hepsine uzun ,hayırlı ömürler versin inşallah,tüm sevdiklerimizeHele sabahları selayı duydum mu tamam bendeki kötü senaryoları bi duysan güne negatif başlıyorum birgün anne babamın da selalarını duyarsam nasıl dayanıcam ya kızımı duyarsam çok kötü bişey
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?