- 23 Ocak 2016
- 35.164
- 51.097
- 598
- Konu Sahibi Niloyatospikk
-
- #5.681
Senin 2 evladın daha vardı onlarda olmadı mı
Senin 2 evladın daha vardı onlarda olmadı mıAminçok teşekkür ederim. Rabbim sizede hayırlısı ile kazasız belasız nasip eder inşaAllah birgün.. benim zarar verme korkum hamileliğim ile beraber başladı dokuz ay oluyor şükür eskisi gibi değil ama.. bu günlerimizede bin şükür
Evet canım ondan ben de soğuk gazoz içmiştimdenizde de rüzgar boynuma boynuma esti sebebini bile bile gittim test yaptırdım
Onlarda değişik kaygı ve korkularım vardıSenin 2 evladın daha vardı onlarda olmadı mı
Canım annende yaşamış kardeşinde annenin ki geçmiş geçer bide sen 15gün oldu diyosun ilacı bırakalı belkide yoksunluk belirtileridir biliyosun bırakmasıda zor ah iyi gelsede içsek gelmiyor malesef benimde boğazım ağrıyo dondurma ve soğuk soda içmiştimKızlar çok yakın bir akrabam onda da endişe panikatak anksiyete var dişi ağrısın o sancıyı çeker ama asla ilaç almaz yıllardır bu böyle gitti kendi başına hep başetti ama şu son 3 aydır ciddi kilo verdi iyi değildi psikoloğa gitti psikolog sadece benimle olmaz bu süreçte ilaç alman gerekiyor demiş çabuk toparlanman için ilaç almalısın dmeiş fenalaşıp hastaneye gidiyorlardı geçmişin verdiği bir birikim tabi ki kaygıyı hep bastırdı aşırı evhamlı ben de biraz ona çektim yakın akrabamız şuan sabah akşam ilaç alıyor biraz daha iyi ona da üzüldüm hayatımızda da bazı bencil insanlar var onların da insanın huzurunu kaçırması çok üzüyor sinirlendiriyor beni deniz manzaralı bi yere git orda da bi huzur vermiyor bazı insanlar dağın başına ev yapıp bazen insanlardan uzak bir hayat yaşamayı planlıyorum Allahım yardımcımız olsun kaygısı olan insanlar için biizm gibi hassas insanları daha da kaygılı yapıyor
Rabbim yar ve yardımcınız olsun.Aynılarını ben de yaşıyorum bikaç gündür başım dönüyor korku gelince de uyuşma da oluyor başım dönmesini kafaya taktım bişey mi var diye hastane bahçesinde değil de tetkikleri yaptırınca rahatlıyorum onda da bazen ya ultrasonu çeken anlayamadıysa emar sonucunu yazan ya tam göremediyse diye kafamda da kuruyorum esneme uykuya dalma hali de anksiyete panikataktan sonra yorulduğu için zihnin yorulduğu için ben de öyle olduğumda yatmak istiyorum kimseyle konuşmak istemiyorum
Bu anlattıklarının hepsini anksiyete anında bende yaşadım arada yaşıyorumCnm çok geçmiş olsun benimde ekstrasistollerim var herhangi ilaç almadan mi yendin bunu süreçten bahsedebilir misin ve diğer arkadaşlar başka ne belirtiler yaşıyorsunuz yaAbikirmisiniz anksiyete anında neler oluyor bende ölüm korkusu basım uyusuyor baş dönmesi biseyleri unutucakmis hissi hemen doktora gitme isteği hastane bahçesinde rahatlama ve esneme uykuya dalma bu anksiyete mi oluyor anlamadim
Gelmiş geçmiş olsun inşallah. Çok sevindim sizin adınıza. Sıra bizde inşallah. Biz de iyi oluruz. Telkinden kastınız ben iyiyim bir şeyim yok gibi telkinler mi? Bu arada epey terapi görmüşsünüz. Maddi olarak çok zor olmalı. Allah bir daha yaşatmasınSelamlar, bende 2016 yılında kaygı bozukluğu ve panik atak teshisi aldım. O tarihe kadar aslında ara ara olan seyler o gunden sonra hergün tekrarlamaya ve beni nefes bile alamayacak noktaya getirdi. Başlıkta yazılanların hiçbirini okumadım, etkilenmeyeyim diye, bunu belirtmek istiyorum. Bu yazım size umut olsun diye yazıyorum. 2016 yılı benim için her anlamda zordu. İşlerim yolunda gitmiyordu, özel hayatım yolunda değildi ve ablamın hastalığı tekrar nüksetmişti ve bende k aygı bozukluğu başladı. İlk atagımda ambulansla acillik oldum. Sonra abartısız her gün 4 ay boyunca yasadım nefes alamamayı, carpıntıyı, el ayak uyusmasını, titremeyi, teri. Doktorlara gittim, doktorlar diyorum cunku her gittiğim psikiyatriler dinlemeden ilaç yazdı, o ilaçlar beni daha da kötü hale getirdi. Sonra tavsiye üzerine bir psikologa gittim, 1 saat dinledi kart testleri yaptı ve yan odasındaki psikiyatriyle görüştürdü beni o da yaklaşık 1 saat dinledi, bende önce seker, troid testleri istediler, o testlerde sorun olmayınca teshisimi koydular. yaklaşık 2 sene boyunca haftada 2 gün evet gercekten 2 gün boyunca terapiye gittim, bu arada tedavımın ilk 3 ayı ilacı reddettim ama 4. ay ilaca başlayarak, ilaç+terapi aldım.
Her terapide çok ağladım, konuştukça, ağladım, ağladıkca rahatladım. Bu arada terapilerde bana baş etme yöntemini öğretti doktorum. Bu hastalık artık hayatının her döneminde sana kendini hatırlatabilir ama telkini öğreneceksin dedi ve ben gerçekten öğrendim. 2 senenın sonunda görüşmelerimiz haftada 1 e, sonrada 3 - 4 ayda 1 kontrole döndü. İlacımı 2019 ekime kadar kullandım. Aslında onuda kesmemi ve artık ihtiyacım olmadığını söylemişti fakat düğün döneminde bırakmak istemedim acıkcası:) bana tedavının en başlarında ilacı almayı unuttugum zaman bırakabileceğimi söylemişti ve ben 2019 ekimde gercekten 2 gün üst üste almadıgımı farkettim, tabiki bu süreçte dozuda kontrollü olarak en düşüğe indirmiştik. O zaman kendi kendime 3. gün ilacı almıcam dedim ama baş dönmesi dengesizlik ve yoksunluk olacaktı bunu biliyodum, O surecte yurtdısındaydım ve bilmediğim o sehirde 3 gün saatlerce yürüdüm, telkini öğrendiğim için çok zor olmadı ama 5. günden sonra bitti herşey.
suan yaklaşık 10 aydır ilaçsız devam ediyorum.Pandemi sürecinde korkularım, kaygılarım ne yazık ki geri geldi ama bunu atağa dönüştürmeden kendi yöntemlerimle başa cıktım.
Size tavsiyem size o an ne iyi geleceğini düşünüyorsanız onu yapın, ben din ile bağı kuvvetli olan biri değilim ama inşirah suresi bana hep çok iyi geldi, atağımın başlayacagını anladığımda imkanım varsa hep uyudum saat farketmeksizin, komik videolar izledim vs.
Herkes kendinin doktoru size tavsiyem size neyın iyi geldiğini bulun ve inanın. Bu hastalığı böyle kolay atlatmadım, gercekten cok zor sınavlar verdim, böyle yaşayamam dedim ama bitti.
Bu arada doktorunuza cok güvenin ve iyi bir doktor bulun.
Kötü oldugunuz zaman bana mesaj atabilirsin iz, konusabiliriz.
Sevgiler:)
D vitamini b12 önemli bu ruhsal problemler deKızlar bu başlığa daha önce de yazmıştım. Sizi çok iyi anlıyorum. Zamanında anksiyetenin panik atağın kralını yaşamış ama ilaca direnmiş, ilaçsız iyileşmiş biri der ki size ; GEÇECEK! Aydınlanmayan gece mi var
Yıllardır araştırmalarımdan doktor arkadaşlarımla istişarelerimden çıkardığım sonuç ; D Vitamini düzeyinize baktınız mı ?
Yok 1.5 ay oldu aşırı arttı yoksunluk belirtileri 15 gün sürdü bitti onu biliyorum zaten ama anksiyete çok arttı duramıcam ilaçsız geçtiğimiz haftasonu 2 gün çok zor geçti dayanabildiğim kadar dayandımCanım annende yaşamış kardeşinde annenin ki geçmiş geçer bide sen 15gün oldu diyosun ilacı bırakalı belkide yoksunluk belirtileridir biliyosun bırakmasıda zor ah iyi gelsede içsek gelmiyor malesef benimde boğazım ağrıyo dondurma ve soğuk soda içmiştim
İşimiz varken anksiyete ve panikatak vurduğu sırada süre de okudum telkin de versin işe yaradı ama sonra yine geldi ve sonra yine ve sonra yine aşırı yorgun düştüm o gün 1.5 aydır almadığım ilacıma yeniden başlamak zorunda kaldım Ekim ayından beri terapi alıyor umarım bir gün ilaç almadan bununla başedebilmeyi öğrenebiliriz en yakınımdan biri 40 küsür yaşına kadar bununla mücadele etti ilaçsız ama artık bünyesi kaldırmadı o da ilaca başladı görüştüğü psikolog ilaçsız olmayacağını çabuk atlatmak istiyorsa ilaç desteği almasını söylemiş ve şuan ilaç kullanıyor biraz daha iyiSelamlar, bende 2016 yılında kaygı bozukluğu ve panik atak teshisi aldım. O tarihe kadar aslında ara ara olan seyler o gunden sonra hergün tekrarlamaya ve beni nefes bile alamayacak noktaya getirdi. Başlıkta yazılanların hiçbirini okumadım, etkilenmeyeyim diye, bunu belirtmek istiyorum. Bu yazım size umut olsun diye yazıyorum. 2016 yılı benim için her anlamda zordu. İşlerim yolunda gitmiyordu, özel hayatım yolunda değildi ve ablamın hastalığı tekrar nüksetmişti ve bende k aygı bozukluğu başladı. İlk atagımda ambulansla acillik oldum. Sonra abartısız her gün 4 ay boyunca yasadım nefes alamamayı, carpıntıyı, el ayak uyusmasını, titremeyi, teri. Doktorlara gittim, doktorlar diyorum cunku her gittiğim psikiyatriler dinlemeden ilaç yazdı, o ilaçlar beni daha da kötü hale getirdi. Sonra tavsiye üzerine bir psikologa gittim, 1 saat dinledi kart testleri yaptı ve yan odasındaki psikiyatriyle görüştürdü beni o da yaklaşık 1 saat dinledi, bende önce seker, troid testleri istediler, o testlerde sorun olmayınca teshisimi koydular. yaklaşık 2 sene boyunca haftada 2 gün evet gercekten 2 gün boyunca terapiye gittim, bu arada tedavımın ilk 3 ayı ilacı reddettim ama 4. ay ilaca başlayarak, ilaç+terapi aldım.
Her terapide çok ağladım, konuştukça, ağladım, ağladıkca rahatladım. Bu arada terapilerde bana baş etme yöntemini öğretti doktorum. Bu hastalık artık hayatının her döneminde sana kendini hatırlatabilir ama telkini öğreneceksin dedi ve ben gerçekten öğrendim. 2 senenın sonunda görüşmelerimiz haftada 1 e, sonrada 3 - 4 ayda 1 kontrole döndü. İlacımı 2019 ekime kadar kullandım. Aslında onuda kesmemi ve artık ihtiyacım olmadığını söylemişti fakat düğün döneminde bırakmak istemedim acıkcası:) bana tedavının en başlarında ilacı almayı unuttugum zaman bırakabileceğimi söylemişti ve ben 2019 ekimde gercekten 2 gün üst üste almadıgımı farkettim, tabiki bu süreçte dozuda kontrollü olarak en düşüğe indirmiştik. O zaman kendi kendime 3. gün ilacı almıcam dedim ama baş dönmesi dengesizlik ve yoksunluk olacaktı bunu biliyodum, O surecte yurtdısındaydım ve bilmediğim o sehirde 3 gün saatlerce yürüdüm, telkini öğrendiğim için çok zor olmadı ama 5. günden sonra bitti herşey.
suan yaklaşık 10 aydır ilaçsız devam ediyorum.Pandemi sürecinde korkularım, kaygılarım ne yazık ki geri geldi ama bunu atağa dönüştürmeden kendi yöntemlerimle başa cıktım.
Size tavsiyem size o an ne iyi geleceğini düşünüyorsanız onu yapın, ben din ile bağı kuvvetli olan biri değilim ama inşirah suresi bana hep çok iyi geldi, atağımın başlayacagını anladığımda imkanım varsa hep uyudum saat farketmeksizin, komik videolar izledim vs.
Herkes kendinin doktoru size tavsiyem size neyın iyi geldiğini bulun ve inanın. Bu hastalığı böyle kolay atlatmadım, gercekten cok zor sınavlar verdim, böyle yaşayamam dedim ama bitti.
Bu arada doktorunuza cok güvenin ve iyi bir doktor bulun.
Kötü oldugunuz zaman bana mesaj atabilirsin iz, konusabiliriz.
Sevgiler:)
Yazdıklarınız umut olduSelamlar, bende 2016 yılında kaygı bozukluğu ve panik atak teshisi aldım. O tarihe kadar aslında ara ara olan seyler o gunden sonra hergün tekrarlamaya ve beni nefes bile alamayacak noktaya getirdi. Başlıkta yazılanların hiçbirini okumadım, etkilenmeyeyim diye, bunu belirtmek istiyorum. Bu yazım size umut olsun diye yazıyorum. 2016 yılı benim için her anlamda zordu. İşlerim yolunda gitmiyordu, özel hayatım yolunda değildi ve ablamın hastalığı tekrar nüksetmişti ve bende k aygı bozukluğu başladı. İlk atagımda ambulansla acillik oldum. Sonra abartısız her gün 4 ay boyunca yasadım nefes alamamayı, carpıntıyı, el ayak uyusmasını, titremeyi, teri. Doktorlara gittim, doktorlar diyorum cunku her gittiğim psikiyatriler dinlemeden ilaç yazdı, o ilaçlar beni daha da kötü hale getirdi. Sonra tavsiye üzerine bir psikologa gittim, 1 saat dinledi kart testleri yaptı ve yan odasındaki psikiyatriyle görüştürdü beni o da yaklaşık 1 saat dinledi, bende önce seker, troid testleri istediler, o testlerde sorun olmayınca teshisimi koydular. yaklaşık 2 sene boyunca haftada 2 gün evet gercekten 2 gün boyunca terapiye gittim, bu arada tedavımın ilk 3 ayı ilacı reddettim ama 4. ay ilaca başlayarak, ilaç+terapi aldım.
Her terapide çok ağladım, konuştukça, ağladım, ağladıkca rahatladım. Bu arada terapilerde bana baş etme yöntemini öğretti doktorum. Bu hastalık artık hayatının her döneminde sana kendini hatırlatabilir ama telkini öğreneceksin dedi ve ben gerçekten öğrendim. 2 senenın sonunda görüşmelerimiz haftada 1 e, sonrada 3 - 4 ayda 1 kontrole döndü. İlacımı 2019 ekime kadar kullandım. Aslında onuda kesmemi ve artık ihtiyacım olmadığını söylemişti fakat düğün döneminde bırakmak istemedim acıkcası:) bana tedavının en başlarında ilacı almayı unuttugum zaman bırakabileceğimi söylemişti ve ben 2019 ekimde gercekten 2 gün üst üste almadıgımı farkettim, tabiki bu süreçte dozuda kontrollü olarak en düşüğe indirmiştik. O zaman kendi kendime 3. gün ilacı almıcam dedim ama baş dönmesi dengesizlik ve yoksunluk olacaktı bunu biliyodum, O surecte yurtdısındaydım ve bilmediğim o sehirde 3 gün saatlerce yürüdüm, telkini öğrendiğim için çok zor olmadı ama 5. günden sonra bitti herşey.
suan yaklaşık 10 aydır ilaçsız devam ediyorum.Pandemi sürecinde korkularım, kaygılarım ne yazık ki geri geldi ama bunu atağa dönüştürmeden kendi yöntemlerimle başa cıktım.
Size tavsiyem size o an ne iyi geleceğini düşünüyorsanız onu yapın, ben din ile bağı kuvvetli olan biri değilim ama inşirah suresi bana hep çok iyi geldi, atağımın başlayacagını anladığımda imkanım varsa hep uyudum saat farketmeksizin, komik videolar izledim vs.
Herkes kendinin doktoru size tavsiyem size neyın iyi geldiğini bulun ve inanın. Bu hastalığı böyle kolay atlatmadım, gercekten cok zor sınavlar verdim, böyle yaşayamam dedim ama bitti.
Bu arada doktorunuza cok güvenin ve iyi bir doktor bulun.
Kötü oldugunuz zaman bana mesaj atabilirsin iz, konusabiliriz.
Sevgiler:)
Citoles kullanıyorum 10 mg lik. Tranko buskas verdi doktor böyle zamanlar için ama içemiyorum onu da korkuyorum sanki daha kötü olacakmışım gibi geliyor o ilacı içmeye bile korkuyorumDoktorunun böyle anlarda rahatlamak için verdiği ilaç yok mu ben bugün yine kaygı var aşırı yarım zanax aldımannem markete gitti geldi açlıktan mı bilmiyorum titremeye başladım hadi bana yine korku gel kızım arada karnım ağrıyor diyor bana yine korku hep kaygı bi yerim ağrısa kendime kaygı eşim balıktan gelecek yarın inşallah yolda ya bişey olursa hep kaygı Allahım yardım etsin senin ilaçların neydi canım böyle zor durumlarda sana da ilaç fayda etmiyor dimi
Ben de çok görürüm kar.Mevsiminde görülmeyen kar sıkıntı derler bizim orada.ondan mı korkuyorsun?Ya şöyle mesela kar gördüm mü çok korkuyorum ben
Benim mesela d vitaminim 9 ‘du.doktor damla verdi.ama şu an korkudan gidip yeniden kan sayımı veremiyorum.Kızlar bu başlığa daha önce de yazmıştım. Sizi çok iyi anlıyorum. Zamanında anksiyetenin panik atağın kralını yaşamış ama ilaca direnmiş, ilaçsız iyileşmiş biri der ki size ; GEÇECEK! Aydınlanmayan gece mi var
Yıllardır araştırmalarımdan doktor arkadaşlarımla istişarelerimden çıkardığım sonuç ; D Vitamini düzeyinize baktınız mı ?
maddi olarak zordu aslında ama imkanım vardı Allaha şükür. Telkin konusu evet aynen öyle, yani doktorumun bana söylediği bir örnek beni cok rahatlatmıstı. Bu hastalıktan ölen dünyada kimse yok. Kendini camdan atmadığı sürece.Gelmiş geçmiş olsun inşallah. Çok sevindim sizin adınıza. Sıra bizde inşallah. Biz de iyi oluruz. Telkinden kastınız ben iyiyim bir şeyim yok gibi telkinler mi? Bu arada epey terapi görmüşsünüz. Maddi olarak çok zor olmalı. Allah bir daha yaşatmasın
Tranko buskas çok hafif bir ilaç.Citoles kullanıyorum 10 mg lik. Tranko buskas verdi doktor böyle zamanlar için ama içemiyorum onu da korkuyorum sanki daha kötü olacakmışım gibi geliyor o ilacı içmeye bile korkuyorum
Ekstrasistol bende de var ve çok korkutucu.o an korkudan ne yapacağımı bilmiyorum hele bir de peşpeşe 5-6 kere olursaCnm çok geçmiş olsun benimde ekstrasistollerim var herhangi ilaç almadan mi yendin bunu süreçten bahsedebilir misin ve diğer arkadaşlar başka ne belirtiler yaşıyorsunuz yaAbikirmisiniz anksiyete anında neler oluyor bende ölüm korkusu basım uyusuyor baş dönmesi biseyleri unutucakmis hissi hemen doktora gitme isteği hastane bahçesinde rahatlama ve esneme uykuya dalma bu anksiyete mi oluyor anlamadim
Bende diderali yanımdan ayıramıyorumBenim de öyle az önce yarım zanax aldım bugün yine kaygı var diye ilaç çantasına bak biraz büyütmek istiyor sığmıyor dedim ne ararsan var içinde mini eczane korona ilacı verdiler pozitif çıkma ihtimaline karşı o bile cüzdanda tansiyon ilacı kas gevşetici ağrı kesici zanax tranko paxera 20 anafranil alerji ilacım burun spreyi daha yazayım mıhepsini taşıyorum çantamda
benim ilaca reddertiğim sürecte asla doktur um zorlamadı fakat şöyle ikna ermişti beni.İşimiz varken anksiyete ve panikatak vurduğu sırada süre de okudum telkin de versin işe yaradı ama sonra yine geldi ve sonra yine ve sonra yine aşırı yorgun düştüm o gün 1.5 aydır almadığım ilacıma yeniden başlamak zorunda kaldım Ekim ayından beri terapi alıyor umarım bir gün ilaç almadan bununla başedebilmeyi öğrenebiliriz en yakınımdan biri 40 küsür yaşına kadar bununla mücadele etti ilaçsız ama artık bünyesi kaldırmadı o da ilaca başladı görüştüğü psikolog ilaçsız olmayacağını çabuk atlatmak istiyorsa ilaç desteği almasını söylemiş ve şuan ilaç kullanıyor biraz daha iyi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?