Panikatak anksiyete okb depresyon yaşayanlar....

 
Çok geçmiş olsun Allah kolaylık versin bu hastalıklar çok zor
 
Neden düzelemiyorum bir türlü düzelmediğim için sinirli oluyorum sizde de öyle oluyor mu?
Evet maalesef Dışarı çıktım diye sevinmiştim.şimdi pişmanın ,keşke çıkmasaydım diyorum.Korona mı kaptım diye ödüm kopuyor şu anda ,sanki boğazım acıyor. offf millet ağzında maske olmadan hiç korkmadan gezerken neden böyle korkuyorum bilmiyorum.
 
Hayatımın böyle devam edeceğini düşündükçe yaşama sevincim kalmıyor isteği kalmıyor keyifsiz yediğinden içtiğinden anlamayan biri oldum
Ben de öyle evimde rahatça yaşayamıyorum en ufak zorluk gördüğümde annemlere kaçıyorum arkadaşlarım 2.yi doğurdu büyütüyor ya ben hayatı korkarak bu hastalıkla başetmeye çalışarak yaşıyorum neden geçmiyor diye sinirleniyorum herkes keyif kahvesi paylaşırken storylere ben günlük yiyeceğimi iştahsız zoraki yiyorum kimi zaman aç duruyorum
 
Ben de kızımı parka getirdim çocuklardan geçecek korkusu ama zanax içtim sabah yarım baş edemiyorum korkuyla doktorun dediklerini uygulayamıyorum olmuyor işte
 
Ben de kızımı parka getirdim çocuklardan geçecek korkusu ama zanax içtim sabah yarım baş edemiyorum korkuyla doktorun dediklerini uygulayamıyorum olmuyor işte
Korkuyoruz ama bu korkumuz bana mantıklı gibi de geliyor bu aralar ,kimde ne var bilmiyoruz ki.ben kendi başıma maalesef baş edemedim zaten.keşke onu başarabilsek ,kendimize söz geçirebilmeyidoktorun söylediklerini düşünüyorum ,o an çok mantıklı geliyor.evet haklı diyorum .ama atak anında mümkün değil kendime söz geçiremiyorum.
 
Sen de mi aynısın doktorun dediklerini aklına getirip uygulayamıyorsun dimi dün telefonda doktorum bana ya yatıp hayata küs küs duran bir Niloya olmayı tercih edeceksin ya da yine yapacak olduklarını yapmaya devam ederek diyor atak anında anksiyete geldiğinde kolaydı yapmak yapamıyorum işte ben ilacı bıraktım başa sardım
 
Çok iyi anlıyorum. Sürekli ben öldükten sonra kızımın odalara bakıp annem nerde diyeceğini düşünüyorum içim parçalanıyor nefes alamıyorum
Kıyamam bebeğim ilaçların hiç faydası yok yılların üzgüntüsü mahfetti bizi sürekli korkular ataklar ölüm hisleri mahfetti bizi hayattan soğuttu çok yorulduk
 
Maalesef ne ilaçlar fayda ediyor ne yapacak dermanın oluyor.O an sadece atağa odaklanıyorsun.Ölecek gibisinde ölmüyorsun her seferinde.Dahada kötü olmaktan korkuyorsun.
 
Dün akşam bu saatlerde atak geçirmiştim yine aynısı olacak diye kalbim küt küt atıyor yine gelecek korkusu bir de korona birileri yanıma yaklaşsa nefesim kesilir gibi oluyor
Artık nefes kesilmesi bendede oluyor.Önceden yoktu şimdi nefes kesiliyor titriyorum her geçen atak diğerinden daha şiddetli,daha kuvvetli
 
İstanbul da mıısn hangi doktor ne ilacı vermişti sana bırakma sebebin duygusuzluk mu.. Ben ilaç içerken depresyon a girmişim hayattan keyif alamıyorum yapacak bişeyim yokmuş gibi geliyordu bu ilaçlardan önce okb ydim ama mutluluk anlarını hissederdim
 
Çok geçmiş olsun Allah kolaylık versin bu hastalıklar çok zor
Sizin en baştaki mesajlarınızı okudum ben şuan onları yaşıyorum boynumdan sırt ortama kadar huzursuzluk var ağrı diil ama kesin kanserim tümör var ms miyim akciğer kanseri oldum sırtıma vuruyor diyorum. Delircem artık. Bebeğimi kaybettim 3 gün önce düşük yaptım ilaçlar okadar duygusuz yaptı ki hissizleştim bırakmama rağmen etkileri sürüyor ama ilaç kullanmam gerektiğini söylüyorlar dogru ilacı sana uygun diyorlar ya ben nefes alamıyorum 2 yaşında kızım var tadını çıkaramıyorum
 
Doktora gidin tedavi başlatır sizi çok iyi anlıyorum ben de 1 kez düşük yaptım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…