Panikatak anksiyete okb depresyon yaşayanlar....

Ben bunu yine yaşamıştım kizlar stres gerginlikte kas katı oluyor sirtim omuzum bakalım gecmesse gideceğim fizik tedaviye sağolun desteğiniz için her ay bişey çıkıyor ora bura sanki vücut dokuluor 35 yaşındayım ama ağrılar bitiriyor insani
 
Selam kızlar nasılsınız ? İnşAllah Rabbim bana verdiği şifadan hepinize versin herkes kurtulsun bunu içtenlikle diliyorum ben hergün şükrediyorum iyiyim , hepiniz Allah a emanet olun ...
Sero abla terapiye devam ediyormusun iyi olmana sevindim Rabbim daim eylesin bizlerede şifa versin
 

size bişey sormak istiyorum. Mesela kalp rahatsızlığınızın olduğunu Düşünüyosunuz ve doktora gittiniz. Test yapıldı ve kalp rahatsızlığınızın olmadığı söylendi. Siz de rahatladınız. Eve gelince bi acaba oluyor mu aynı konu üzerinden? Yani o kalp hastalığı mevzusu sizin için kapanıyor mu yoksa aradan biraz zaman geçince tekrar şüphelenmeye ya da doktor tam baktı mı , acaba yanılıyor mu vs gibi tereddütleri yaşıyo musunuz?
 
Evet acaba doktor yanılmış olabilir mi ya da damarlara ultrason ile bakan doktor gözden kaçırdığı bişey olabilir mi diyorum bazen 2 kalp doktoruna gittiğim de oldu bişey yok temiz dediler o zaman rahatladım terapistim bunun sonu yok dedi bugün bu hastalık için başka başka doktorlara yarın öbür gün başka hastalık için başka başka doktorlara gideceksiniz dedi ama bu enerjinizi bu şekilde harcamak yerine farklı şeylere hayatı daha anlamlı kılacak şeylere harcayın dedi tabi ki gidip kontrollerinizi yaptırın senede bir kez mi check up sağlık kontrollerinizi yaptırın aksatmayın ama sürekli de bu şekilde vaktinizi harcamayın demişti
 

Bu bana doğum sonrası oldu. Doğum sonrası bi rahatsızlığıma çok taktım, bunda kadın doğum doktorumun sorumsuzluğu da vardı. Ona olan güvenimi tamamen kaybetmiştim. Doktor doktor gezdim lohusalıkla birleşince çok zor zamanlar yaşadım. Doktor mesela bişey yok diyince rahatlıyodum ama eve gelince acaba şuna baksaydı daha mı iyi olurdu diye kendimi yiyodum. Acaba yanılıyo mu diye. Aklıma başka seyler geliyodu ya da doğum travmamı hatırlayıp ağlama krizlerine giriyodum. Baktık olacak gibi değil psikolojiye gittim en son çare. Doktor okb dedi. Sürekli şüphe etme hali. Bunun sonu evet yok. Şimdi daha iyiyim o travmamı atlattım başka hastalık takıntım da olmadı çok şükür. Sanırım o travmam, beşyüz takıntıya bedeldi. Hepsini ona harcadım ve bitti. Ama izi kaldı çok derin.
 
Atlatmışsınız çok şükür diyelim bende de hastalık takıntısı var mesela şu sıra Nörolojiye randevu alıcam bir de göze mesela
 
Atlatmışsınız çok şükür diyelim bende de hastalık takıntısı var mesela şu sıra Nörolojiye randevu alıcam bir de göze mesela

sizin de okb mi? Yani çok benzer geldi bana. O kadar iyi anlıyorum ki sizi. Okuyana çok tuhaf geliyodur yani böyle sıkıntıları olmayanlara.. bazen bunun böyle olmadığını bilirken yarım saat sonra acabalar gelirdi ve ben endişe atağı yaşardım. Atlattım ama benim için milad gibi bişeydi o travmam. Hiç yaşamasaydım keşke diyorum. Aklıma hiç gelmeyecek zamanlarım olacak mı acaba diyorum. Çünkü geldikçe üzülüyorum bebeğimin tadını bile alamadım ona yanıyorum.
 
Atlattıysanız üzülmeyin bakın ben hala atlatmış değilim geçmiş için üzülmeyin geçmiş anın tadını çıkarın geçmiş için tasalansak neyi değiştirebileceğiz üzülmekten başka
Benim okb değil de yaygın anksiyete bozukluğu ve panik bozukluk teşhisi kondu
 
Bana biri komşularının şizofren olan hastalarını anlattı o gün bi okudum netten belirtileri ondan sonra 1 yıl taktım buna 6 psikiyatrist 2 psikoloğa gitmiştim şizofren miyim ben diye sormaya hepsi takıntı demişti çok şükür emar falan çekilerek de teşhis konmadığı için tatmin olamıyordum doktorların dediğinden MS miyim diye gitmiştim doktor emar çekmişti ekranda da bana gösterip bakın MS hastasında buraşar böyle olmaz demişti tatmin olmuştum MS aklımdan silinmişti şizofren 1 yıl sürdü çok korktum hala da korkuyorum olmaktan dediğim gibi bunun sonu yok bunu da sadece yaşayanlar anlıyor
 

ya bana da ne olduysa zaten internete baktığımdan oldu. Benim gibi olan var mı diye bi bakayım dedim. Sonra okumaya başladıkça içinde kayboldum. Kesin bana da böyle oldu diyerek başladı herşey. Hatta bu forumda bir sürü kadına özel mesaj attım doğum sonrası bunlar oldu mu geçti mi diye, bilen bilir. Evet geçti geçiyor diyen herkese tekrar tekrar sordum. Çünkü rahatlama geldikten belli bir süre sonra kayboluyordu. Ve aklıma hep okuduğum şeyler geliyodu. Ben de kesin bu anlatılanlardan olacak diye aylarımı yedim. Sizin şizofrenden korktuğunuz gibi bu da ben de çoook uzun sürdü. Geçti ama aklıma arada sırada hâla “acaba” geliyor. Ben de aklımdan hemen uzaklaştırmaya çalışıyorum. Doktorumun söylediklerini hatırlamaya çalışıyorum. Yani “an” da kalsam bile hâla bi parçam şüphe arıyor. Yine de çok şükür diyorum bu da bişey çünkü ilk zamanlarda yemeden içmeden keslmiş ve 7/24 bununla yaşıyodum. Sizin de yaşadıklarınız çok zor ve gerçekten insan bu durumda çevresindeki sevdiklerini de çok yıpratıyor.
 
Benim o yazdıklarım en baştakiler bir dönem oldu ve geçti çok şükür psikolojik olduğunu söyleyince doktorlar anladım. Aynılarını yaşadım ben de çok kişiye msj attım siz de yaşadınız mı aynı durumu diye. Bir psikiyatrist bana dedi ki o akıllı telefonları çıkaranın Allah belasını versin biz boşuna okuduk bunca sene boşuna kitap kurcaladık diploma aldık internetten bikaç belirti okuyup geliyorsunuz okumayın diyoruz size ama anlatamıyoruz demişti haklıydı
 

Evet keşke hiç bakmasaydım, bakmasaydık. Bizim gibi insanlar hele çok çabuk etkileniyor.
 
Canim bu korkun gectimi ben suan o durumdayimda
 
Evet geçiyor korkmayın kaçmayın kaçtıkça bebeğinizden uzaklaşırsınız ben yaşadım korktum korka korka bebeğimle hep ilgilendim korkumun üzerine gittim.
Kac aylik bebeginiz ciddi bi lohusa depresyonundayim suan napicam bilmiyorum yabancilasma yasiyorum sizde yasadnzmi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…