Ayyy aynı psikoloji bende de vardı, yaşlarımız yakın bu arada, çok iyi....:)) Yani geç kalma biliyorsun sebeplerini,yumurtalar tükeniyor,spermler zayıflıyor birsürü iş...Ben bu ay bir hormon kullandım yumurtlama için ölüyordum desem yeridir hala göğüslerim birer bomba misali,karnımda ağrılarla ve tuhaf ödemlerimle dolaşıyorum... Ya hayat standardı nedir ki, boşver...Çocuk evet seni yani özellikle anneyi bağımlı yapıyor ama bu çok tatlı bir bağımlılık. Sen ne yersen ondan yer, okul desen illa paralı mı okutuyor insanlar...Seninle birlikte sana yoldaş yaşarsınız..Bak annelerimizin yaşı da geliyor Allah gecinden versin, ben o kadar özlem içindeyim ki artık kediler falan avutmuyor bebeğimi sarmak istiyorum...annemle torununu sevmek istiyorum...Sırtlanırım gezerim, önüme asarım gezerim...Yine gezersin yine gezersin...
Çalışmak dersen ben çocuk için bu sene bıraktım aktif çalışmayı benim meslek çok stresli bir de o stresle bebek olacağı varsa da olmaz, telefon kullanmıyorum, birini sinirden parçalamış insanım...İstanbul zaten başlıbaşına bir keşmekeş,trafiğinden çıkılmıyor araba kullanmak bir eziyet...O kadar asgari standartlarda yaşıyorum ki ben de söylediğin gibi annelik duygumdan vb. çok eminim...Yani inanki bizim gibi anneler olmalı, kültürlü, çocuğuna yaşadıklarını aktarabilecek, bilgi aktarımını sonraki kuşağa geçirebilecek...İnsanların yaşam amacı şu bence bilgiyi ve genleri aktarabilmek ...Bundan başka birşey için doğduğumuzu düşünmüyorum ve en özel içgüdümüzün de bu olduğunu düşünüyorum...
Şimdi sen yapmazsan, ben yapmazsam nereden bulacak bu memleket kültürlü insanları...Yani diyeceğim o ki ne insanlar var insan diyemeyeceğin kaçar kaçar çocuk yapıyorlar biz zatyen bir yaparız pir yaparız bilemedin en fazla iki....Çocukla daha da güzelleşeceğimi gerçekten bir kadın olacağımı daha doğrusu kadın olarak doğmanın gerçek amacını gerçekleştireceğimi düşünüyorum ayrıca...Olmazsa evet üzülürüm dünyanın sonu değilse de bir süre üzülür sonra kendimi başka şeylere adarım..Çok adorable bir insanımdır maalesef...