- 17 Temmuz 2018
- 4.055
- 18.832
- 208
- Konu Sahibi piramses1982
-
- #421
Valla o kucuk Amerika desigin okullardan birinde okudum ben de. Cok isteyerek, cok severek, mutlulukla. Tabiki uluslararasi etiketinin faydasini goruyorum her gittigim ulkede ve her giristigim iste sukurler olsun.Oncelikle Masteri burda yaptigim zamanda da burayi onceleri sevemesem de, sonradan o kadar cok sevdim ki....hayir turkiyedeki durumum sartlarim kesinlikle kotu degil, hatta buradaki sartlarimin cok cok ustunde. Ancak yabanci dilin konusuldugu bir ortamda bulunuyor olmak bile beni cok mutlu ediyor. Turkiyedeyken, ilk doktora yaptigim universite resmen kucuk amerika oldugu icin keyfim yerindeydi, turkce neredeyse cok az konusuyordum ama tabi o doktorayi bitiremedim o ayri mesele. Ozel sektore girdigimde ise, kendimi kesinlikle oraya ait hissetmedim. Evet basariliydim ama icimde birseyler "farkli " oldugumu soyluyordu, ve farkettim ki ben yurtdisina geri donmeliyim.
Ve evet, yurtdisinda olmayi istememin sebeplerinden biri de bunu bir etiket olarak kullanma istegi....
Bu disari hava atma, gosteris sanirim ailemden geliyor. Cok basarili olan bir babam ve cok basarili bir annem var. Cevrede hep hayranlikla takip edildikleri icin, her daim "basarili olmaliyim" "basarimla hava atmaliyim" "etiketlerimle hava atmaliyim" hissiyati tum benligimi sardi.
Tekrar doktora yapmayi istememin tek sebebi "etiket".
Yurtdisinda olmak istememin de 2 sebebi 1.gercekten seviyor olmam 2.etiket
Ve evet, ben kendi hayatimi yasamiyorum....resmen baskalari beni alkislasin pohpohlasin diye yasiyorum....
Cocuklugumu dusunuyorum....sanirim her istedigim oldu...Konunuzda birçok şeyi anlayamadım. Öncelikle 5 sene doktoraya devam edip bitiremediğiniz halde ikinci defa doktora yapma motivasyonunuzun sadece 'etiket' için olması beni hayrete düşürdü. Hayatta her şeyi her zaman elde edemeyiz, demek ki siz doktoraya uygun bir insan değilsiniz bunu kabul etmek nasıl bu kadar zor olabilir ki?
Ben de yurtdışında doktora yapıyorum ve bu süreç insanı o kadar tüketen bir süreç ki, doktoramı bitiremezsem bir daha kesinlikle cesaret edemem. Hele ki sadece etiket almak için. Birçok motivasyon kaynağı duydum doktora yapmak için ama sadece ünvanı için doktora yapmak istemeyi ilk defa duyuyorum.
İkincisi de çocukluğunuzda her istediğinizi elde ettiniz mi? İnsanın bütün isteklerinin aynı anda olmasının imkanı yok. Ben buraya gelince arkamdan iş çeviren erkek arkadaşımdan oldum mesela şu an yalnızım. Doktoram yapıyorum, yurtdışında yaşıyorum ama erkek arkadaşım gitti diye dövünmeli miyim? Yetişkin bir insan olmak seçimlerinin sonuçlarına katlanmak değil midir? Bu arada ben 26 yaşındayım, sizin benden daha tecrübeli ve olgun olmanız gerekiyor diye düşünüyorum.
Son olarak ben sizin doktora yapsanız, mutlu bir evliliğiniz olsa ve avrupada yaşasanız dahi mutlu olacağınızı düşünmüyorum. Bu sefer de çocuğum neden yok diye dövünürsünüz, çocuğunuz olsa kariyerime ara verdim kariyerim elden giderse diye dövünürsünüz. Çünkü sorun yaşananlarda değil, sorun sizin bakış açınızda.
Hayatınızda var olabilecek bütün ihtimalleri kontrol etmeye ve önceden planlamaya çalışıyorsunuz. Bunun imkanı yok. Kimse size 5 sene sonrasını gösteren sihirli bir küre ile gelmeyecek. Sizin elinizde var olan sadece bugün, hatta şu an. Bugüne, bu ana tutunmanız gerekiyor. Elinizde var olan, sizin yönetebileceğiniz sadece bu an var. Bir karar verip, yaşamaya devam edip, sonuçlarını görmeniz gerekiyor. Mutlu olmazsanız kararınızı değiştirir, hayatınıza başka bir yön verirsiniz. Ölümden başka her şeye çare varken, her ihtimali düşünüp hayatınızı planlamaya çalışmaktan hiçbir şey yapmıyor ve bugününüzü de kaybediyorsunuz.
Ne zaman düşüncelerinizde boğulsanız şu anda kalmaya gayret edin. Bugünün tarihini, saatini tekrarlayın. Etraftaki nesnelerin rengini sayın kendi kendinize. Dışarıya bakın arabaların rengini sayın, plakaları okuyun. Bugünün gazetesine bakın. Unutmayın elinizde olan sadece bu an. Yönetebileceğiniz tek şey bugününüz. Sizin için hangi seçimin doğru olacağını önceden bilmenizin imkanı yok, hayat istatistik testlerle yürümüyor, süreçte bir tek değişkeni kaybederseniz bambaşka bir sonuçla karşılaşırsınız.
Sizin kendinize olan tek bir borcunuz var: O da mutlu olmak. Başarılı olmak bir amaç değil, mutluluğunuza bir araç olur ancak. Siz Dr. hanım olmadan da değerlisiniz, Almanya' da yaşayan biri olmadan da, fiziksel görüntünüz ne olursa olsun siz var olduğunuz için değerlisiniz.
Eminim yazım size 10 saniye bile etki etmeyecek ama işte benimki de denizyıldızı hikayesi gibi bir çaba, belki bir kişiyi etkiler.
Mutlu degilim ....Konunuzda birçok şeyi anlayamadım. Öncelikle 5 sene doktoraya devam edip bitiremediğiniz halde ikinci defa doktora yapma motivasyonunuzun sadece 'etiket' için olması beni hayrete düşürdü. Hayatta her şeyi her zaman elde edemeyiz, demek ki siz doktoraya uygun bir insan değilsiniz bunu kabul etmek nasıl bu kadar zor olabilir ki?
Ben de yurtdışında doktora yapıyorum ve bu süreç insanı o kadar tüketen bir süreç ki, doktoramı bitiremezsem bir daha kesinlikle cesaret edemem. Hele ki sadece etiket almak için. Birçok motivasyon kaynağı duydum doktora yapmak için ama sadece ünvanı için doktora yapmak istemeyi ilk defa duyuyorum.
İkincisi de çocukluğunuzda her istediğinizi elde ettiniz mi? İnsanın bütün isteklerinin aynı anda olmasının imkanı yok. Ben buraya gelince arkamdan iş çeviren erkek arkadaşımdan oldum mesela şu an yalnızım. Doktoram yapıyorum, yurtdışında yaşıyorum ama erkek arkadaşım gitti diye dövünmeli miyim? Yetişkin bir insan olmak seçimlerinin sonuçlarına katlanmak değil midir? Bu arada ben 26 yaşındayım, sizin benden daha tecrübeli ve olgun olmanız gerekiyor diye düşünüyorum.
Son olarak ben sizin doktora yapsanız, mutlu bir evliliğiniz olsa ve avrupada yaşasanız dahi mutlu olacağınızı düşünmüyorum. Bu sefer de çocuğum neden yok diye dövünürsünüz, çocuğunuz olsa kariyerime ara verdim kariyerim elden giderse diye dövünürsünüz. Çünkü sorun yaşananlarda değil, sorun sizin bakış açınızda.
Hayatınızda var olabilecek bütün ihtimalleri kontrol etmeye ve önceden planlamaya çalışıyorsunuz. Bunun imkanı yok. Kimse size 5 sene sonrasını gösteren sihirli bir küre ile gelmeyecek. Sizin elinizde var olan sadece bugün, hatta şu an. Bugüne, bu ana tutunmanız gerekiyor. Elinizde var olan, sizin yönetebileceğiniz sadece bu an var. Bir karar verip, yaşamaya devam edip, sonuçlarını görmeniz gerekiyor. Mutlu olmazsanız kararınızı değiştirir, hayatınıza başka bir yön verirsiniz. Ölümden başka her şeye çare varken, her ihtimali düşünüp hayatınızı planlamaya çalışmaktan hiçbir şey yapmıyor ve bugününüzü de kaybediyorsunuz.
Ne zaman düşüncelerinizde boğulsanız şu anda kalmaya gayret edin. Bugünün tarihini, saatini tekrarlayın. Etraftaki nesnelerin rengini sayın kendi kendinize. Dışarıya bakın arabaların rengini sayın, plakaları okuyun. Bugünün gazetesine bakın. Unutmayın elinizde olan sadece bu an. Yönetebileceğiniz tek şey bugününüz. Sizin için hangi seçimin doğru olacağını önceden bilmenizin imkanı yok, hayat istatistik testlerle yürümüyor, süreçte bir tek değişkeni kaybederseniz bambaşka bir sonuçla karşılaşırsınız.
Sizin kendinize olan tek bir borcunuz var: O da mutlu olmak. Başarılı olmak bir amaç değil, mutluluğunuza bir araç olur ancak. Siz Dr. hanım olmadan da değerlisiniz, Almanya' da yaşayan biri olmadan da, fiziksel görüntünüz ne olursa olsun siz var olduğunuz için değerlisiniz.
Eminim yazım size 10 saniye bile etki etmeyecek ama işte benimki de denizyıldızı hikayesi gibi bir çaba, belki bir kişiyi etkiler.
Ne turkiyede tekrar doktoraya kabulu almis olsam bile, esimi kaybediyor ve almanyaya veda etmek zorunda kaldigim icin mutluydum, ne de o cok sevdigim esimin yaninda sevdigim ulkede, doktorami tekrar kaybettigim icin mutlu degilim.Valla o kucuk Amerika desigin okullardan birinde okudum ben de. Cok isteyerek, cok severek, mutlulukla. Tabiki uluslararasi etiketinin faydasini goruyorum her gittigim ulkede ve her giristigim iste sukurler olsun.
Ama ben egitimimi kendim icin yaptim. Annem babam gururla baskasina anlatsin, hava atalim vs diye degil.
Once kendi mutlulugunuzu dusunun.
Yurtdisinda kalmayi sevdiginizi soyluyorsunuz; hem de etiketin devamliligi icin iyi oldugunu da :)
Ben de yurtdisindayim, cok sevmiyorum acikcasi, mutlu olmadigim an ve donmek istedigimde etiket metiket avrupa, amerika hiiic bi sey onemli degil. Pasa gonlum ne istiyorsa onu yapmaliyimdir. :)
Online doktora buldum, onun icin cabalayayim iste siyorum, ama yine "off o guzelim okuldaki doktorayi nasil kaybederim?" diye basa donup tekrar agliyorum....Ne turkiyede tekrar doktoraya kabulu almis olsam bile, esimi kaybediyor ve almanyaya veda etmek zorunda kaldigim icin mutluydum, ne de o cok sevdigim esimin yaninda sevdigim ulkede, doktorami tekrar kaybettigim icin mutlu degilim.
Donersem, esimi kaybettigim icin cildiricam yine, almanyadaki oturumum iptal olacak diye yine cildiricam.
Ne orda mutluyum, ne de burada...
Ilac da kullaniyorum ama nafile
Eşiniz böyle biriyken daha Türkiye’de belliymiş zaten.Istanbulda tanistik. 4 yil oldu. Ailesine ait evde oturuyordu, bir de cok ufak bir kira geliri vardi. 3 yil Ben calistim. O hic calismadi. Sonra buraya tasindik. Burada 10 saat calismasi bile mucize
Kalbinizi kırmak istemem umarım kırılmazsınız.Ne turkiyede tekrar doktoraya kabulu almis olsam bile, esimi kaybediyor ve almanyaya veda etmek zorunda kaldigim icin mutluydum, ne de o cok sevdigim esimin yaninda sevdigim ulkede, doktorami tekrar kaybettigim icin mutlu degilim.
Donersem, esimi kaybettigim icin cildiricam yine, almanyadaki oturumum iptal olacak diye yine cildiricam.
Ne orda mutluyum, ne de burada...
Ilac da kullaniyorum ama nafile
Onsuz varolmadigim dogru... niye bu kadar bagliyim??? O cok buyuk kazadan sonra bana her dakika bakti, her daim yanibasimda,oldu.Kalbinizi kırmak istemem umarım kırılmazsınız.
Eşinizle mi varoldunuz ki gidince yok olacaksınız ?
Siz sırtınızı fazla eşinize dayıyorsunuz ama eşinizin hayattan beklentisi yok gibi bişey.
İhtiyaç duyarsam çalışırımlar felan..
Sizde yapmanız gerekeni biliyorsunuz aslında.
Ama tabi kafanızda eşinizi öyle bir büyütmüşsünüz ki. Onsuz çıldırıyorum diyorsunuz.
Örnek; Türkiye’ye gittiniz peşinizden gelmedi. Eşim olmadan yapamam dememiş sizin gibi.
Orda hayatını yaşamaya devletten geçinmeye devam etmiş.
Sizde,emeklerinizi çöpe atıp geri gelmişsiniz.
Ahh ahh eşiniz sizin için neyinden vazgeçiyor ki bu kadar bağlısınız ona?
Çok üzüldüm sizin adınıza.
Zaman su misali akıp gidiyor.
10 sene sonra bunun için mi vazgeçtim derseniz?
Bir de soyle birsey var....cok kotu bir sekilde terkedip gittim....hem de cok kotu....ortaligi corba ederek gittim....resmen yuzustu biraktim gittim....gercekten tekrar yuzume bakmasi bile mucize. 6 ay ayri kaldik ve hic kontakt kurmadik, ve onca sure sonra hatami anlayip geri donunce affetti beni baristik. Kac erkek geri kabul eder ki?Kalbinizi kırmak istemem umarım kırılmazsınız.
Eşinizle mi varoldunuz ki gidince yok olacaksınız ?
Siz sırtınızı fazla eşinize dayıyorsunuz ama eşinizin hayattan beklentisi yok gibi bişey.
İhtiyaç duyarsam çalışırımlar felan..
Sizde yapmanız gerekeni biliyorsunuz aslında.
Ama tabi kafanızda eşinizi öyle bir büyütmüşsünüz ki. Onsuz çıldırıyorum diyorsunuz.
Örnek; Türkiye’ye gittiniz peşinizden gelmedi. Eşim olmadan yapamam dememiş sizin gibi.
Orda hayatını yaşamaya devletten geçinmeye devam etmiş.
Sizde,emeklerinizi çöpe atıp geri gelmişsiniz.
Ahh ahh eşiniz sizin için neyinden vazgeçiyor ki bu kadar bağlısınız ona?
Çok üzüldüm sizin adınıza.
Zaman su misali akıp gidiyor.
10 sene sonra bunun için mi vazgeçtim derseniz?
Bosanma safhasindayken resmen oldum oldum dirildim. Avuc avuc ilac ictim, psikologa gittim, degisen hicbirsey olmadi cunku gercekten haksiz yere kotu bir sekilde terkettigim icin pismanliktan kendimi oldurmeyi dusunecek seviyelere geldim....ama tamam da, ellerimle o universitemi nasil kaybederim????? o kadar girmek icin emek harcadim....girdigimde yeminler ettim unutucam esimi ve avrupayi dedim. Noldu, yanima dondum. Noldu? O cok istedigim okuldan oldum!Kalbinizi kırmak istemem umarım kırılmazsınız.
Eşinizle mi varoldunuz ki gidince yok olacaksınız ?
Siz sırtınızı fazla eşinize dayıyorsunuz ama eşinizin hayattan beklentisi yok gibi bişey.
İhtiyaç duyarsam çalışırımlar felan..
Sizde yapmanız gerekeni biliyorsunuz aslında.
Ama tabi kafanızda eşinizi öyle bir büyütmüşsünüz ki. Onsuz çıldırıyorum diyorsunuz.
Örnek; Türkiye’ye gittiniz peşinizden gelmedi. Eşim olmadan yapamam dememiş sizin gibi.
Orda hayatını yaşamaya devletten geçinmeye devam etmiş.
Sizde,emeklerinizi çöpe atıp geri gelmişsiniz.
Ahh ahh eşiniz sizin için neyinden vazgeçiyor ki bu kadar bağlısınız ona?
Çok üzüldüm sizin adınıza.
Zaman su misali akıp gidiyor.
10 sene sonra bunun için mi vazgeçtim derseniz?
10 saat mi?haftada mi? Arkadaşlar tutmayın beni ben Almanya'ya gidiyorKimya muhendisiyim.
Esim tembel biri. Normalde universite mezunu ama bu yasa kadar dogru duzgun calismamis. Simdi de hafrada 10 saatlik bir iste calisiyor. "Beni elleme, ben mutluyum boyle, istersem calisirim" diyor
O zaman gelmiyeceksin canım, seçimine saygı duyacaksin ,iş bulup çalışacaksın. Yada bebek yapacaksın (bence sakın yapma bebek sorumluluktur ,sen bu sorumluluğu alabilecek gibi durmuyorsun.Bu seferde çocuksuz gezenlere bakıp agliyacaksin,hiç gerek yok)Evlili
Evlendigimizin 3.ayinda buyuk bir trafik kazasi gecirdim ve kalici sakatligim var, yuzumde kalici hasar var. Esimden ayrilirsam, hicbir sekilde bir baskasi benimle ilgilenmez. Omur boyu yalniz kalirim. Ve esim, evlenmeden onceki guzel halimi de bildigi icin asla sorun etmiyor, devamli iltifatlar ediyor.
Kisaca, ayrilirsam ilelebet yalniz kalicam.
Ve almanya... evet avrupada yasama ozentisi olan biriyim. Donersem, avrupada yasayan herkesi delice kiskanicam....
Biz size burdan ne dersek boş.Bir de soyle birsey var....cok kotu bir sekilde terkedip gittim....hem de cok kotu....ortaligi corba ederek gittim....resmen yuzustu biraktim gittim....gercekten tekrar yuzume bakmasi bile mucize. 6 ay ayri kaldik ve hic kontakt kurmadik, ve onca sure sonra hatami anlayip geri donunce affetti beni baristik. Kac erkek geri kabul eder ki?
Cocuklugumu dusunuyorum....sanirim her istedigim oldu...
Beynimin su anda algilamadigi sey su, madem yirttim kendimi ve tekrar doktoraya kabul aldim ve bosanmak uzere olan esimin asini yemin ederim bir daha agzima almiycam dedim, tekrar kabul alinca dunyalar benim oldu ama 2 gun sonra "esimi istiyorummmm almanyayi istiyorummm" diye aglamaya cirpinmaya basladim ve esime herseyi birakarak dondum. Neden mutlu degilim? Neden tekrar universitemi nasil kaybettim diye sayikliyorum???
Benim kadar git gelleri olan biri cocuk yapmamali....O zaman gelmiyeceksin canım, seçimine saygı duyacaksin ,iş bulup çalışacaksın. Yada bebek yapacaksın (bence sakın yapma bebek sorumluluktur ,sen bu sorumluluğu alabilecek gibi durmuyorsun.Bu seferde çocuksuz gezenlere bakıp agliyacaksin,hiç gerek yok)
Not ortalamam iyi olmadigi icin burada doktora bulmam olanaksiz....istanbuldaki universitedeki hocalarim beni onceden tanidigi icin aldilar, ilk doktorayi yapamayinca sans verdiler....Doktoraya Almanya da başlayın evet Türkiye'deki okul hakkını kaybedersin ama hayat böyle emek verdiğimiz herşey istenilen gi bi sonuçlanmıyor okul için hayallerinizin ülkesini ve eşinizi kaybetmeye değer mi, onu kaybetmeyi göze alabiliyor musunuz , Türkiye ye okul için dönseniz eşinizi kaybedeceksiniz bunu telafi edemezsiniz ama Almanya da telafisi var. Kendinizi bu kadar sıkmanız mantıksız yani.
Not ortalamam iyi olmadigi icin burada doktora bulmam olanaksiz....istanbuldaki universitedeki hocalarim beni onceden tanidigi icin aldilar, ilk doktorayi yapamayinca sans verdiler....
Ancak parayla online doktora yaparim. Ama param yok....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?